zondag 23 door het jaar – A
Uit de profeet Ezechiël 33, 7-9
Het Babylonische leger maakt zich klaar om heel het Nabije Oosten te veroveren. In het vooruitzicht van een aanval op Jeruzalem worden op alle strategische punten en op de wallen wachters uitgezet. De profeet Ezechiël zet deze situatie om in morele orde. Hiermee verduidelijkt hij dat, ook als het niet van hem afhangt of de boosdoeners zich zullen bekeren, hij hen toch moet waarschuwen voor wat hen te wachten staat. Hoe fijngevoelig de evangelische broederlijke vermaning is, duikt hier reeds op.
Zo spreekt de Heer:
‘Jou, mensenkind, heb Ik als wachter aangesteld over het volk van Israël. Als je mijn woorden hoort moet je hen voor Mij waarschuwen. Als Ik tegen een slecht mens zeg dat hij sterven zal en jij zegt niets om hem te waarschuwen dat hij een andere weg moet inslaan, dan zal hij weliswaar sterven door zijn eigen schuld, maar jou zal Ik voor zijn dood ter verantwoording roepen. Als je een slecht mens daarentegen waarschuwt dat hij tot inkeer moet komen en hij doet dat niet, dan is hij zelf schuldig aan zijn dood, maar zul jij het er levend afbrengen.’
Gezongen antwoordpsalm 95
(tekst onder geluidsfragment)
Ref.: Luister heden naar Gods stem; wees niet halsstarrig.
Kom, laat ons de Heer met gejubel begroeten,
juichen wij toe de rots van ons heil.
Laat ons verschijnen voor Hem met een lofzang,
Hem met liederen eren.
Komt, werpen wij ons aanbiddend ter aarde,
knielen wij neer voor Hem die ons schiep.
Hij is onze God en wij zijn volk,
Hij is de herder en wij zijn kudde.
Luister heden dan naar zijn stem:
‘Wees niet halsstarrig als eens in Meriba,
waar uw vaderen mij wilden tarten
ofschoon zij mijn daden hadden gezien.’
Uit de brief van Paulus aan de Romeinen 13, 8-10
De liefde, de nieuwe wet van Christus, kent geen grenzen. De christen is dus nooit ontslagen van de verplichtigen die de naastenliefde hem oplegt.
Broeders en zusters,
wees elkaar niets schuldig, behalve liefde, want wie de ander liefheeft, heeft de wet vervuld. Want: ‘Pleeg geen overspel, pleeg geen moord, steel niet, zet uw zinnen niet op wat van een ander is’ – deze en alle andere geboden worden samengevat in deze ene uitspraak: ‘Heb uw naaste lief als uzelf.’ Liefde berokkent de naaste geen kwaad, dus de wet vindt zijn vervulling in de liefde.
Vers voor het evangelie (2 Kor 5, 19)
Alleluia.
God heeft in Christus
de wereld met zich verzoend.
Ons heeft Hij de verkondiging
van de verzoening toevertrouwd.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Matteüs 18, 15-20
Om de verhoudingen binnen de gemeenschap te verduidelijken bepaalt de evangelist de houding die moet aangenomen worden tegenover broeders en zusters die aanstoot geven. Alles moet aangewend worden om hen terug te brengen binnen de gemeenschap van de Kerk. Want van haar innerlijke samenhorigheid rond Christus hangt de doeltreffendheid af van haar gebed.
Jezus sprak tot zijn leerlingen:
‘Als je broeder of zuster tegen je zondigt, moet je die persoon onder vier ogen daarop aanspreken. Als hij luistert, heb je hem teruggewonnen. Luistert hij niet, haal er dan een of twee anderen bij, want een aanklacht is rechtsgeldig met een verklaring van ten minste twee getuigen. Als hij ook naar hen niet luistert, leg het dan voor aan de gemeente. Weigert hij ook naar de gemeente te luisteren, behandel hem dan als een heiden of een tollenaar.
Ik verzeker jullie: alles wat jullie op aarde bindend verklaren zal ook in de hemel bindend zijn, en alles wat jullie op aarde ontbinden zal ook in de hemel ontbonden zijn.
Ik verzeker het jullie nogmaals: als twee van jullie hier op aarde eensgezind om iets vragen, wat het ook is, dan zal mijn Vader in de hemel het voor hen laten gebeuren. Want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben Ik in hun midden.’
Van Woord naar leven
OVER HET WONDER VAN EENSGEZINGHEID
Onderstaande overweging is ontleend aan ‘Het Woord van God elke dag – 2023’ van Vincenzo Paglia, uitgegeven bij Halewijn/Sant’Egidio
‘De wet vindt zijn vervulling in de liefde’, schrijft Paulus aan de Romeinen. Deze bevestiging gaat verder dan de logica van de wet, die de farizeeën in hun tijd oplegden. Paulus vat de leer van het evangelie kort samen en roept op om niet langer bekrompen te leven.
De heilige Augustinus verbond deze gedachte aan de christelijke vrijheid en schreef de bekende zin: ‘Heb lief en doe wat je wilt’. De bevestiging van de volledige vrijheid van de christen betekent uiteraard niet dat er geen verplichtingen bestaan. Paulus voegt er onmiddellijk aan toe: ‘Wees elkaar niets schuldig, behalve de liefde’ (Rom 13, 8a). De gelovigen, die van alle andere verplichtingen ontslagen zijn, behouden slechts deze bindende plicht. De anderen hebben het recht geliefd te zijn. Deze overtuigende uitspraak van Paulus botst met ons egoïsme. Ze benadrukt de schuld van de liefde die we tegenover iedereen en in het bijzonder de armen hebben.
In dit licht van de liefde moeten we de oproep van Jezus begrijpen over de terechtwijzing en de broederlijke vergiffenis. Vaak wordt er een manier van spreken gehanteerd die geen enkel blijk van respect geeft naar hem of haar die in de fout is gegaan. Er bestaat ook een andere manier die eerlijke bezorgdheid en verantwoordelijkheid uitdrukt. Het blijft waar: elke gelovige moet zijn broeder/zuster terechtwijzen als die zondigt, maar ieder heeft ook het recht om vergeven te worden.
Het duidelijkste voorbeeld van hoe mensen samen kunnen leven is de eenheid van de leerlingen die samen bidden: ‘Als twee van jullie hier op aarde eensgezind om iets vragen, wat het ook is, dan zal mijn Vader in de hemel het voor hen laten gebeuren.’ Dat zijn uitdagende woorden. Door de eensgezindheid van de leerlingen die hetzelfde vragen – binnen Gods wil – staat Hij het toe. Als we eensgezind zijn, geeft God ons een immense macht in handen. Wij moeten ons afvragen of de manier waarop wij bidden niet is aangetast door individualisme en onverschilligheid.
De liturgie is het bevoorrechte moment om harmonie in het gebed te brengen. Als ons gebed onbeantwoord lijkt, is dat ook omdat we niet genoeg hebben nagedacht over onze naaste, over wie in nood is, over wie wacht op iemand die zich hem herinnert.
Ook het wonder van de vrede hangt af van deze eensgezindheid in gebed.
Laten we bidden
Vader,
wij bidden om de gave van eensgezindheid
waarin uw goedheid tot uitdrukking komt.
Mogen wij zo elkaar niets schuldig zijn,
behalve de liefde.
Door Christus, onze Heer.
Amen.
Een genadevolle zondag,
kris
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Frithstan van Winchester († 929)
Frithstan van Winchester osb, Engeland; bisschop
De legende vertelt dat hij ’s nachts eens zijn gebeden deed, terwijl hij zingend om een kerkhof heenliep. Hij besloot met de versregel ‘Requiescant in pace’ (= ‘Mogen zij rusten in vrede’). Waarop uit de graven het antwoord zou hebben geklonken: “Amen!”
Bovendien staat over hem opgetekend dat hij tegen het einde van zijn leven afstand deed van het bisschopsambt en een arm leven leidde. Hij had toen 23 jaar aan het hoofd gestaan van zijn geloofsgemeenschap.
Bron: Heiligen.net
Van Woord naar leven
OVER HET WONDER VAN EENSGEZINGHEID
Onderstaande overweging is ontleend aan ‘Het Woord van God elke dag – 2023’ van Vincenzo Paglia, uitgegeven bij Halewijn/Sant’Egidio
‘De wet vindt zijn vervulling in de liefde’, schrijft Paulus aan de Romeinen. Deze bevestiging gaat verder dan de logica van de wet, die de farizeeën in hun tijd oplegden. Paulus vat de leer van het evangelie kort samen en roept op om niet langer bekrompen te leven.
De heilige Augustinus verbond deze gedachte aan de christelijke vrijheid en schreef de bekende zin: ‘Heb lief en doe wat je wilt’. De bevestiging van de volledige vrijheid van de christen betekent uiteraard niet dat er geen verplichtingen bestaan. Paulus voegt er onmiddellijk aan toe: ‘Wees elkaar niets schuldig, behalve de liefde’ (Rom 13, 8a). De gelovigen, die van alle andere verplichtingen ontslagen zijn, behouden slechts deze bindende plicht. De anderen hebben het recht geliefd te zijn. Deze overtuigende uitspraak van Paulus botst met ons egoïsme. Ze benadrukt de schuld van de liefde die we tegenover iedereen en in het bijzonder de armen hebben.
In dit licht van de liefde moeten we de oproep van Jezus begrijpen over de terechtwijzing en de broederlijke vergiffenis. Vaak wordt er een manier van spreken gehanteerd die geen enkel blijk van respect geeft naar hem of haar die in de fout is gegaan. Er bestaat ook een andere manier die eerlijke bezorgdheid en verantwoordelijkheid uitdrukt. Het blijft waar: elke gelovige moet zijn broeder/zuster terechtwijzen als die zondigt, maar ieder heeft ook het recht om vergeven te worden.
Het duidelijkste voorbeeld van hoe mensen samen kunnen leven is de eenheid van de leerlingen die samen bidden: ‘Als twee van jullie hier op aarde eensgezind om iets vragen, wat het ook is, dan zal mijn Vader in de hemel het voor hen laten gebeuren.’ Dat zijn uitdagende woorden. Door de eensgezindheid van de leerlingen die hetzelfde vragen – binnen Gods wil – staat Hij het toe. Als we eensgezind zijn, geeft God ons een immense macht in handen. Wij moeten ons afvragen of de manier waarop wij bidden niet is aangetast door individualisme en onverschilligheid.
De liturgie is het bevoorrechte moment om harmonie in het gebed te brengen. Als ons gebed onbeantwoord lijkt, is dat ook omdat we niet genoeg hebben nagedacht over onze naaste, over wie in nood is, over wie wacht op iemand die zich hem herinnert.
Ook het wonder van de vrede hangt af van deze eensgezindheid in gebed.
Laten we bidden
Vader,
wij bidden om de gave van eensgezindheid
waarin uw goedheid tot uitdrukking komt.
Mogen wij zo elkaar niets schuldig zijn,
behalve de liefde.
Door Christus, onze Heer.
Amen.
Een genadevolle zondag,
kris
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.