zondag 20 door het jaar – B
Uit het boek Spreuken 9, 1-6
De wijsheid roept mensen zonder begrip op om hun dwaasheid achter zich te laten en haar genodigden te worden, door te eten en drinken van wat zij aanbiedt. Ze moedigt hen aan om inzicht te verwerven, wat zal leiden tot een vervuld en voorspoedig leven.
Wijsheid heeft haar huis gebouwd, zeven zuilen heeft ze uitgekapt. Ze heeft haar vee geslacht, haar wijn gemengd, haar tafel heeft ze gedekt. Haar dienaressen heeft zij de stad in gestuurd, zelf roept zij vanaf de hoogste plaats: ‘Onnozele mensen, kom toch deze kant op.’
Wie geen verstand heeft roept ze toe: ‘Kom, eet het brood dat ik je geef, drink de wijn die ik heb gemengd. Breek met je onnozelheid en betreed de weg van het inzicht, dan zal het je goed gaan.
Tussenzang: Uit ps 34
(tekst onder geluidsfragment)
Refr.: Proef en merk op hoe mild de Heer is.
De Heer zal ik prijzen iedere dag,
zijn lof ligt mij steeds op de lippen.
Mijn geest is fier op de gunst van de Heer,
laat elk die het hoort zich verheugen.
Eerbiedig de Heer, gij die Hem gewijd zijt,
want wie Hem eerbiedigt lijdt nimmer gebrek.
De rijken zijn arm en behoeftig geworden,
die gaan tot de Heer komen nooit iets tekort.
Kom, kinderen, luister naar wat ik u zeg;
ik leer u de Heer te vrezen.
Wie is er bij u die het leven liefheeft
en dagen van voorspoed verlangt?
Weerhoud dat uw tong van boosaardige taal,
uw lippen van leugenachtige woorden.
Vermijd dan het kwade en doe slechts wat goed is,
streef altijd naar vrede en laat die niet los.
Uit de brief van Paulus aan de Efesiërs 5, 15-20
Paulus roept op om bewust en verstandig te leven, en te streven naar het begrijpen van Gods wil. In plaats van te vervallen in overdaad aan drank, wordt aangemoedigd om – in de Geest – met blijdschap en dankbaarheid tot God te zingen.
Broeders en zusters,
let er dus goed op welke weg u bewandelt, gedraag u niet als dwazen maar als verstandige mensen. Gebruik uw dagen goed, want we leven in een slechte tijd. Wees daarom niet onverstandig, maar probeer te begrijpen wat de Heer wil.
Bedrink u niet, want dat leidt tot uitspattingen, maar laat de Geest u vervullen en zing met elkaar psalmen, hymnen en liederen die de Geest u ingeeft. Zing en jubel met heel uw hart voor de Heer en dank God, die uw Vader is, altijd voor alles in de naam van onze Heer Jezus Christus.
Vers voor het evangelie (Mt 11, 25)
Alleluia.
Ik loof U, Vader, Heer van hemel en aarde,
omdat U deze dingen
voor wijzen en verstandigen
verborgen hebt gehouden,
maar ze aan eenvoudige mensen
hebt onthuld.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Johannes 6, 51-58
Jezus verkondigt dat Hij het levende brood uit de hemel is en dat wie zijn lichaam en bloed tot zich neemt, eeuwig leven zal ontvangen, wat leidde tot verwarring en discussie onder de Joden. Ondanks hun twijfels benadrukt Jezus dat dit geestelijk voedsel essentieel is voor eeuwig leven en eenheid met Hem.
Jezus sprak tot de menigte:
‘Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald; wanneer iemand dit brood eet zal hij eeuwig leven. En het brood dat Ik zal geven voor het leven van de wereld, is mijn lichaam.’
Nu begonnen de Joden heftig met elkaar te discussiëren: ‘Hoe kan die man ons zijn lichaam te eten geven!’
Daarop zei Jezus: ‘Werkelijk, Ik verzeker u, als u het lichaam van de Mensenzoon niet eet en zijn bloed niet drinkt, hebt u geen leven in u. Wie mijn lichaam eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven en hem zal Ik op de laatste dag laten opstaan. Mijn lichaam is het ware voedsel en mijn bloed is de ware drank. Wie mijn lichaam eet en mijn bloed drinkt, blijft in Mij en Ik blijf in hem. De levende Vader heeft Mij gezonden, en Ik leef door de Vader; zo zal wie Mij eet, leven door Mij. Dit is het brood dat uit de hemel is neergedaald. Het is niet het brood dat uw voorouders aten; zij zijn gestorven, maar wie dit brood eet zal eeuwig leven.’
Van Woord naar leven
COMMUNIO MET DE HEER
‘Kom, eet het brood dat ik je geef, drink de wijn die ik heb gemengd. Breek met je onnozelheid en betreed de weg van het inzicht, dan zal het je goed gaan.’
Zo lezen we vandaag in de eerste lezing uit het boek Spreuken.
Wie nederig van hart is, zal deze oproep als tot hem gericht aanhoren. Want wie kan zeggen dat hij ten diepste leeft naar Gods wil? Toegegeven, de ene al meer dan de andere, maar allen hebben we behoefte aan meer geestelijk inzicht, aan een soort innerlijk weten welke wegen we moeten bewandelen.
Moge ons inzicht zijn dat God zelf op de eerste plaats naar ons toekomt in de persoon van Jezus. Hij biedt zichzelf aan ons aan, opdat we ons in volle overgave kunnen schenken aan Hem. Als we bekering nodig hebben, zal dat gebeuren in onze ontmoeting met Hem, beseffend dat Hij naar ons toekomt, ons in zich wil opnemen, om ons om te vormen naar zijn beeld en gelijkenis.
Wanneer wij naar de eucharistieviering gaan, zijn wij het, zou je kunnen zeggen, die deze stap zetten, die deze keuze maken. Dat is natuurlijk ook zo, maar eigenlijk is er iets anders bezig. Wanneer wij naar de eucharistie gaan, is dat omdat de Geest, die ons geschonken is bij het doopsel, ons er naartoe trekt. Het is de Geest die ons hart en ons lichaam in beweging zet, richting kerk.
Met andere woorden: het is God zelf die door ons verlangen naar ons toekomt. We beseffen dit niet altijd. We haasten ons naar de kerk, vaak snel snel: hemd in de broek, nog naar de wc, propere zakdoek mee, wat geld op zak voor de collecte, hopend om op tijd te zijn. Maar door deze menselijke actie heen is de Geest aan het werk. Met zijn zacht vuur trekt Hij ons naar de mis, maakt Hij ons hart klaar voor de grote ontmoeting met de Heer door de liturgie, het Woord en het Brood.
Ja, God komt altijd eerst naar ons toe. Johannes schrijft in zijn eerste brief: ‘Wij hebben lief omdat God ons eerst heeft liefgehad’ (1 Joh 4, 19). En inderdaad, dat is zo. De kunst is het waaien van de Geest in ons hart biddend toe te laten, opdat we in zijn stuwing de weg kunnen gaan waartoe Hij ons wil leiden. Deze weg zal altijd richting Jezus zijn; Jezus die zich aanbiedt in het Brood, opdat wij, naar zijn voorbeeld en verbonden met Hem, gegeven mensen zouden worden: gegeven aan God, gegeven aan de mensen.
Dát mogen we beluisteren in het evangelie van vandaag, waar Jezus benadrukt dat Hij het levende brood is dat uit de hemel is gekomen. Door zijn lichaam te eten en zijn bloed te drinken, ontvangen wij het eeuwige leven en blijven wij in Hem, zoals Hij in ons blijft. Deze diepgaande verbinding met Jezus biedt ons niet alleen geestelijke voeding, maar vormt ons ook van binnenuit om meer op Hem te lijken en onszelf in dienst van God en onze medemens te stellen; ieder individueel en wij als gemeenschap.
Voor wie vandaag naar de mis gaat: moge de ontmoeting met de Heer – en vanuit Hem met elkaar – een feestelijk gebeuren zijn.
Laten we bidden
Heer Jezus,
wij danken U voor uw zelfgave in brood en wijn.
Vervul ons met uw Geest,
zodat wij U met heel ons hart mogen ontvangen,
onze weg vinden in uw licht
en ons leven vormgeven naar Gods wil.
Mogen wij als gemeenschap in U groeien
in liefde en dienstbaarheid.
Vandaag, en alle dagen van ons leven.
Amen.
Geliefde mensen, moge deze zondag vervuld zijn van de verfrissende aanwezigheid van onze Drie-ene God.
Een deugddoende zondag,
kris
Om mee op weg te gaan
‘Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald’, zegt Jezus.
Suggestie: Neem in de loop van de dag een moment van stilte en gebed in een rustige omgeving, en mediteer over deze woorden van Jezus. Vraag Hem wat ze voor jou persoonlijk kunnen betekenen.
Hoe kan ik mijn deelname aan, en de vreugde van, de eucharistieviering vertalen naar een levensstijl die getekend is door de liefde van de Heer?
De vraag is helder: hoe kan ik de geestelijke rijkdom en vreugde die ik ervaar tijdens de eucharistieviering vertalen naar een levensstijl die weerspiegelt wat ik heb ontvangen?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Alberto Hurtado († 1952)
Alberto Hurtado sj, Vina del Mar, Chili; zielzorger der armen
Alberto Hurtado, geboren op 22 januari 1901 in Santiago, Chili, en overleden op 18 augustus 1952, was een invloedrijke jezuïet en sociaal werker. Na zijn studie rechten en sociale wetenschappen trad hij in 1923 toe tot de jezuïetenorde en werd hij in 1933 priester. Hurtado was toegewijd aan het helpen van de armen en kwetsbaren in Chili. In 1944 richtte hij de Hogar de Cristo op, een opvanghuis voor dakloze kinderen en armen, dat uitgroeide tot een belangrijk netwerk van sociale voorzieningen in Latijns-Amerika.
Zijn werk was diep geworteld in een spirituele overtuiging die de noodzaak van solidariteit met de armen en sociale rechtvaardigheid benadrukte. Hij pleitte voor een leven dat getuigt van Christus’ liefde door middel van concrete daden van dienstbaarheid. Hurtado publiceerde diverse boeken en artikelen over sociale rechtvaardigheid en christelijke ethiek, wat bijdroeg aan de bewustwording van sociale kwesties in zijn tijd.
Op 16 juni 1994 werd hij door paus Johannes Paulus II zalig verklaard en op 23 oktober 2005 heilig verklaard door paus Benedictus XVI. Zijn heiligverklaring onderstreepte zijn toewijding aan de arme en zijn diep spiritueel leven. Zijn erfenis leeft voort in instellingen zoals de Hogar de Cristo, die nog steeds een cruciale rol speelt in het ondersteunen van de armen. Alberto Hurtado blijft een inspirerend voorbeeld van de integratie van spiritualiteit en praktische sociale actie.
Alberto Hurtado sj
Van Woord naar leven
COMMUNIO MET DE HEER
‘Kom, eet het brood dat ik je geef, drink de wijn die ik heb gemengd. Breek met je onnozelheid en betreed de weg van het inzicht, dan zal het je goed gaan.’
Zo lezen we vandaag in de eerste lezing uit het boek Spreuken.
Wie nederig van hart is, zal deze oproep als tot hem gericht aanhoren. Want wie kan zeggen dat hij ten diepste leeft naar Gods wil? Toegegeven, de ene al meer dan de andere, maar allen hebben we behoefte aan meer geestelijk inzicht, aan een soort innerlijk weten welke wegen we moeten bewandelen.
Moge ons inzicht zijn dat God zelf op de eerste plaats naar ons toekomt in de persoon van Jezus. Hij biedt zichzelf aan ons aan, opdat we ons in volle overgave kunnen schenken aan Hem. Als we bekering nodig hebben, zal dat gebeuren in onze ontmoeting met Hem, beseffend dat Hij naar ons toekomt, ons in zich wil opnemen, om ons om te vormen naar zijn beeld en gelijkenis.
Wanneer wij naar de eucharistieviering gaan, zijn wij het, zou je kunnen zeggen, die deze stap zetten, die deze keuze maken. Dat is natuurlijk ook zo, maar eigenlijk is er iets anders bezig. Wanneer wij naar de eucharistie gaan, is dat omdat de Geest, die ons geschonken is bij het doopsel, ons er naartoe trekt. Het is de Geest die ons hart en ons lichaam in beweging zet, richting kerk.
Met andere woorden: het is God zelf die door ons verlangen naar ons toekomt. We beseffen dit niet altijd. We haasten ons naar de kerk, vaak snel snel: hemd in de broek, nog naar de wc, propere zakdoek mee, wat geld op zak voor de collecte, hopend om op tijd te zijn. Maar door deze menselijke actie heen is de Geest aan het werk. Met zijn zacht vuur trekt Hij ons naar de mis, maakt Hij ons hart klaar voor de grote ontmoeting met de Heer door de liturgie, het Woord en het Brood.
Ja, God komt altijd eerst naar ons toe. Johannes schrijft in zijn eerste brief: ‘Wij hebben lief omdat God ons eerst heeft liefgehad’ (1 Joh 4, 19). En inderdaad, dat is zo. De kunst is het waaien van de Geest in ons hart biddend toe te laten, opdat we in zijn stuwing de weg kunnen gaan waartoe Hij ons wil leiden. Deze weg zal altijd richting Jezus zijn; Jezus die zich aanbiedt in het Brood, opdat wij, naar zijn voorbeeld en verbonden met Hem, gegeven mensen zouden worden: gegeven aan God, gegeven aan de mensen.
Dát mogen we beluisteren in het evangelie van vandaag, waar Jezus benadrukt dat Hij het levende brood is dat uit de hemel is gekomen. Door zijn lichaam te eten en zijn bloed te drinken, ontvangen wij het eeuwige leven en blijven wij in Hem, zoals Hij in ons blijft. Deze diepgaande verbinding met Jezus biedt ons niet alleen geestelijke voeding, maar vormt ons ook van binnenuit om meer op Hem te lijken en onszelf in dienst van God en onze medemens te stellen; ieder individueel en wij als gemeenschap.
Voor wie vandaag naar de mis gaat: moge de ontmoeting met de Heer – en vanuit Hem met elkaar – een feestelijk gebeuren zijn.
Laten we bidden
Heer Jezus,
wij danken U voor uw zelfgave in brood en wijn.
Vervul ons met uw Geest,
zodat wij U met heel ons hart mogen ontvangen,
onze weg vinden in uw licht
en ons leven vormgeven naar Gods wil.
Mogen wij als gemeenschap in U groeien
in liefde en dienstbaarheid.
Vandaag, en alle dagen van ons leven.
Amen.
Geliefde mensen, moge deze zondag vervuld zijn van de verfrissende aanwezigheid van onze Drie-ene God.
Een deugddoende zondag,
kris
Om mee op weg te gaan
‘Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald’, zegt Jezus.
Suggestie: Neem in de loop van de dag een moment van stilte en gebed in een rustige omgeving, en mediteer over deze woorden van Jezus. Vraag Hem wat ze voor jou persoonlijk kunnen betekenen.
Hoe kan ik mijn deelname aan, en de vreugde van, de eucharistieviering vertalen naar een levensstijl die getekend is door de liefde van de Heer?
De vraag is helder: hoe kan ik de geestelijke rijkdom en vreugde die ik ervaar tijdens de eucharistieviering vertalen naar een levensstijl die weerspiegelt wat ik heb ontvangen?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.