zaterdag in week 27 door het jaar
Uit de profeet Joël 4, 12-21
De dag van de Heer, het centrale thema van het boel Joël, wordt niet meer beschreven als een dreiging, maar na verhoring van boete en gebed als een welvaart. Voor Israël en de getrouwen zal het een dag zijn van vreugde.
Zo spreekt de Heer:
‘Laten ze aantreden, de volken rondom, laten ze optrekken naar de vallei van Josafat; daar vel Ik mijn oordeel over hen. Sla de sikkel erin, het is tijd om te oogsten. Kom de wijnpers treden, de persbak is vol, de kuipen lopen over, zó talrijk zijn hun misdaden. Dichte drommen bijeen in de vallei van het oordeel!
Nabij is de dag van de Heer. Daar zal Hij oordelen! Zon en maan verduisteren, sterren doven hun glans. De Heer brult vanaf de Sion, Hij gromt vanuit Jeruzalem, zodat hemel en aarde beven. Maar voor zijn volk is de Heer een toevlucht, een vesting is Hij voor Israël. Dan zullen jullie inzien dat Ik, de Heer, jullie God, woon op de Sion, mijn heilige berg. Jeruzalem zal een heilige stad zijn; vreemden zullen haar niet meer binnengaan.
Dan, in die tijd, zal de wijn van de bergen druipen en de melk van de heuvels vloeien; alle waterstromen van Juda zullen bruisen, en in de tempel van de Heer ontspringt een bron die zelfs het droogste woestijndal bevloeit.
Maar Egypte wordt een woestenij en Edom een kale woestijn, om hun gewelddaden tegen Juda, om het onschuldig bloed dat ze daar vergoten.
Juda en Jeruzalem blijven altijd bewoond, tot in het verste nageslacht.
Zou Ik die bloedschuld niet wreken? Zeker zal Ik die wreken, zo zeker als de Heer op de Sion woont.’
Psalm 97, 1 + 2 + 5 + 6 + 11 + 12
Refr.: Weest blij in de Heer !
De Heer is koning – laat de aarde juichen,
laat vreugde heersen van kust tot kust.
In wolk en duisternis is Hij gehuld,
zijn troon rust op recht en gerechtigheid.
De bergen smelten als was voor de Heer,
voor de Heer van heel de aarde.
De hemel vertelt van zijn gerechtigheid,
alle volken aanschouwen zijn majesteit.
Licht is gezaaid voor de rechtvaardige,
vreugde voor de oprechten van hart.
Verheug u, rechtvaardigen, in de Heer,
en breng hulde aan zijn heilige Naam.
Vers voor het evangelie
Alleluia.
Spreek Heer, uw dienaar luistert;
uw woorden zijn woorden van eeuwig leven.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Lucas 11, 27-28
Op een volkse manier drukt een vrouw uit de menigte haar bewondering uit voor Maria. Zij mocht fier zijn over haar kind. Maar Jezus vult haar aan met de woorden: ‘Gelukkiger zijn zij die naar het Woord van God luisteren en ernaar leven’. Daarin bestond Maria’s kracht en daarin gaf zij ons een voorbeeld.
Terwijl Jezus aan het spreken was, verhief een vrouw uit de menigte haar stem en riep tegen Hem: ‘Gelukkig de schoot die U gedragen heeft en de borsten waaraan U gedronken hebt!’
Maar Hij zei: ‘Gelukkiger zijn zij die naar het woord van God luisteren en ernaar leven.’
Van Woord naar leven
GELUK, GELUKKIGER, HET GELUKKIGST …
Lc 11, 27-28
Beste mensen, over gelukkig zijn wordt regelmatig gesproken. Maar wat maakt ons nu gelukkig? Daar zijn wel heel verschillende opvattingen over. In de tekst van vandaag is iets anders bedoeld dan hetgeen de reclames beloven. ‘Gelukkig worden’ heeft met een essentiële levensbehoefte te maken. Waar worden we gelukkig van?
De tekst die we gisteren hoorden over het feit vanuit welke macht Jezus de demonen uitdreef, gaat vooraf aan de tekst van vandaag. Het antwoord van Jezus is zo duidelijk dat een vrouw uit de menigte enthousiast uitroept: Gelukkig de schoot die U gedragen heeft en de borsten waaraan U gedronken hebt!
Wie is die vrouw uit de menigte die bij een groot aantal luisteraars zo enthousiast getuigt? Misschien een moeder, met een zoon waar ze zich al of niet zorgen over maakt, of misschien juist het missen van een zoon? Hoe dan ook, haar woorden roepen een duidelijke, enigszins ontnuchterende reactie van Jezus op: Gelukkiger zijn zij die naar het woord van God luisteren en ernaar leven. Jezus ontkent niet dat Hij blij is met zijn moeder, maar zegt dat je nog ‘gelukkiger’ wordt als je Gods woorden als basis van je leven in je hart opneemt en ernaar leeft. (Het is niet bedoeld als tegenstelling, maar als voortgaande beweging in jezelf).
De vraag is: worden wij echt helemaal gelukkig omdat we uit een goed nest komen, of omdat ons leven voorspoedig verloopt, of omdat we in dit deel van de wereld wonen waar welstand is, of geen veel voorkomende ernstige natuurrampen die ons teisteren? Waar worden we ten diepste gelukkig van?
Er zijn veel dingen op te noemen waar we gelukkig van worden, heel kleine dingen zoals de zon die schijnt, het uitbundig fluiten van een vogel, de glimlach van een naaste, het geuren van een bloem, een supermaaltijd met liefde bereid, een vriendelijk woord op het moment waarop we het juist nodig hebben. Of ook heel belangrijk: voor het feit dat onze kinderen het goed maken, of omdat we gezond zijn, enzovoorts.
Het is best een moeilijk te beantwoorden vraag of we werkelijk gelukkiger worden van het luisteren naar Gods woord dan het luisteren naar de beleving van andere geluksmomenten.
Het leven naar dat woord is trouwens niet altijd gemakkelijk. Toch zegt Jezus heel duidelijk, dat we daarvan nog gelukkiger worden. Dat luisteren doen we wel, maar ernaar leven is een hoofdstuk apart. We zijn nog onderweg, en proberen het, maar zijn ook beperkte mensen. Wat Jezus de menigte aanraadt is een levensopdracht. Hij kent onze goede wil, maar hij heeft ten diepste weet van onze zwakheden. Hij wil ons bemoedigen en stimuleren om onderscheid te maken in de manier waarin en de vorm waarop we het geluk zoeken. In uiterlijke dingen, of in wezenlijke dingen. Die twee hoeven elkaar niet in de weg te staan. Alle gelukkigmakende ervaringen in ons leven kunnen op vele lagen beleefd worden. Misschien groeien we op den duur uit tot mensen die het goddelijke steeds meer in het menselijke ontdekken en minder leven in het ‘óf- óf’.
Laten we bidden
Heer Jezus,
wij staan in de menigte om U heen,
we luisteren naar uw woord,
horen wat U tegen ons zegt.
Wij willen U danken voor de wijsheid
die in uw woorden verborgen zit.
Help ons om deze in ons hart te bewaren
en in het menselijke geluk ook de Bron te ontdekken.
Bovendien open te staan
voor de ‘woorden van eeuwig leven’
die onze weg banen om die twee waarden
steeds dichter bij elkaar te brengen.
Wees Heer, aanwezig
in het kleine en grote geluk!
Amen
Beste mensen: ‘geluk, gelukkiger, het allergelukkist’, climax van woorden, een mix die we herkennen als we diep in onszelf durven te kijken.
Ricky Rieter
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Callixtus I Paus († 222)
Callixtus I, paus & martelaar; Rome, Italië
Hij was een vrijgelaten slaaf en werkte als diaken bij de naar hem genoemde Callixtuscatacombe. In 217 volgde hij Zephyrinus op als bisschop van Rome. Vanwege zijn geringe afkomst wierp zich een zekere Hippolytus op als tegenpaus. Deze beschuldigde hem ervan niet voldoende naar Christus’ leer te leven. Bovendien werd hem verweten dat hij te gemakkelijk was in de boetepraktijk: men vond namelijk dat hij plegers van ontucht regelrecht uit de kerk moest zetten wat hij niet deed. Daarenboven zat het zijn tegenstanders dwars dat hij het huwelijk tussen een slaaf en adellijke dame rechtsgeldig verklaarde.
Hij zou door een heidense bende uit zijn raam in de Tiber zijn gegooid.
Hij werd opgevolgd door Urbanus I.
Bron: Heiligen.net
Van Woord naar leven
GELUK, GELUKKIGER, HET GELUKKIGST …
Lc 11, 27-28
Beste mensen, over gelukkig zijn wordt regelmatig gesproken. Maar wat maakt ons nu gelukkig? Daar zijn wel heel verschillende opvattingen over. In de tekst van vandaag is iets anders bedoeld dan hetgeen de reclames beloven. ‘Gelukkig worden’ heeft met een essentiële levensbehoefte te maken. Waar worden we gelukkig van?
De tekst die we gisteren hoorden over het feit vanuit welke macht Jezus de demonen uitdreef, gaat vooraf aan de tekst van vandaag. Het antwoord van Jezus is zo duidelijk dat een vrouw uit de menigte enthousiast uitroept: Gelukkig de schoot die U gedragen heeft en de borsten waaraan U gedronken hebt!
Wie is die vrouw uit de menigte die bij een groot aantal luisteraars zo enthousiast getuigt? Misschien een moeder, met een zoon waar ze zich al of niet zorgen over maakt, of misschien juist het missen van een zoon? Hoe dan ook, haar woorden roepen een duidelijke, enigszins ontnuchterende reactie van Jezus op: Gelukkiger zijn zij die naar het woord van God luisteren en ernaar leven. Jezus ontkent niet dat Hij blij is met zijn moeder, maar zegt dat je nog ‘gelukkiger’ wordt als je Gods woorden als basis van je leven in je hart opneemt en ernaar leeft. (Het is niet bedoeld als tegenstelling, maar als voortgaande beweging in jezelf).
De vraag is: worden wij echt helemaal gelukkig omdat we uit een goed nest komen, of omdat ons leven voorspoedig verloopt, of omdat we in dit deel van de wereld wonen waar welstand is, of geen veel voorkomende ernstige natuurrampen die ons teisteren? Waar worden we ten diepste gelukkig van?
Er zijn veel dingen op te noemen waar we gelukkig van worden, heel kleine dingen zoals de zon die schijnt, het uitbundig fluiten van een vogel, de glimlach van een naaste, het geuren van een bloem, een supermaaltijd met liefde bereid, een vriendelijk woord op het moment waarop we het juist nodig hebben. Of ook heel belangrijk: voor het feit dat onze kinderen het goed maken, of omdat we gezond zijn, enzovoorts.
Het is best een moeilijk te beantwoorden vraag of we werkelijk gelukkiger worden van het luisteren naar Gods woord dan het luisteren naar de beleving van andere geluksmomenten.
Het leven naar dat woord is trouwens niet altijd gemakkelijk. Toch zegt Jezus heel duidelijk, dat we daarvan nog gelukkiger worden. Dat luisteren doen we wel, maar ernaar leven is een hoofdstuk apart. We zijn nog onderweg, en proberen het, maar zijn ook beperkte mensen. Wat Jezus de menigte aanraadt is een levensopdracht. Hij kent onze goede wil, maar hij heeft ten diepste weet van onze zwakheden. Hij wil ons bemoedigen en stimuleren om onderscheid te maken in de manier waarin en de vorm waarop we het geluk zoeken. In uiterlijke dingen, of in wezenlijke dingen. Die twee hoeven elkaar niet in de weg te staan. Alle gelukkigmakende ervaringen in ons leven kunnen op vele lagen beleefd worden. Misschien groeien we op den duur uit tot mensen die het goddelijke steeds meer in het menselijke ontdekken en minder leven in het ‘óf- óf’.
Laten we bidden
Heer Jezus,
wij staan in de menigte om U heen,
we luisteren naar uw woord,
horen wat U tegen ons zegt.
Wij willen U danken voor de wijsheid
die in uw woorden verborgen zit.
Help ons om deze in ons hart te bewaren
en in het menselijke geluk ook de Bron te ontdekken.
Bovendien open te staan
voor de ‘woorden van eeuwig leven’
die onze weg banen om die twee waarden
steeds dichter bij elkaar te brengen.
Wees Heer, aanwezig
in het kleine en grote geluk!
Amen
Beste mensen: ‘geluk, gelukkiger, het allergelukkist’, climax van woorden, een mix die we herkennen als we diep in onszelf durven te kijken.
Ricky Rieter
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.