zaterdag in week 25 door het jaar
Uit het boek Prediker 11, 9 – 12, 8
Prediker herinnert ons eraan dat de jeugd vergankelijk is en dat we onze dagen niet moeten verdoen met nutteloze bezigheden. Geniet van de mooie momenten, maar vergeet niet dat God ons leven zal beoordelen. Het is daarom belangrijk om je tijd bewust en zinvol te besteden, want uiteindelijk keert alles terug naar de schepper.
Geniet, beste vriend, van je jonge jaren, haal je hart op aan de dagen van je jeugd. Volg de wegen die je hart wil gaan, gun je ogen wat ze wensen. En onthoud bij alles wat je doet dat God je aan zijn oordeel onderwerpt. Belast je hart niet met verdriet en houd je lichaam vrij van kwalen, want je jeugd en jonge jaren zijn al snel voorbij.
Gedenk daarom je schepper in de dagen van je jeugd – voordat de slechte dagen komen en de jaren naderen waarvan je zegt: In deze jaren vind ik weinig vreugde meer.
Voordat de zon verduistert, de sterren en de maan niet langer stralen, de lucht ook na de regen grauw van wolken wordt. De dag waarop de wachter trillend voor het huis staat, de soldaten kromgebogen voortgaan, de maalsters langzaamaan verdwijnen, de vrouwen uit het venster staren en een schaduw lijken. Wanneer de deuren naar de straat worden gesloten, de molen geen geluid meer maakt, het fluiten van de vogels ijl van toon wordt, wanneer hun lied versterft.
Je durft geen heuvel te beklimmen, de weg is vol gevaar. De amandelboom behoudt zijn wintertooi, de sprinkhaan sleept zich voort, de kapperbes droogt uit.
Een mens gaat naar zijn eeuwig huis, een klaagzang vult de straat. Voordat het zilverkoord wordt weggenomen, de gouden lamp gebroken, de kruik bij de bron in stukken valt, het scheprad bij de put wordt stukgebroken. Wanneer het stof terugkeert naar de aarde, weer wordt zoals het was, wanneer de adem van het leven weer naar God gaat, die het leven heeft gegeven.
Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte.
Tussenzang: Ps 90, 3-6 + 12-14 + 17a
Refr.: Heer, U bent altijd onze toevlucht geweest, ieder geslacht opnieuw.
U doet de sterveling terugkeren tot stof
en zegt: ‘Keer terug, mensenkind.’
Duizend jaar zijn in uw ogen
als de dag van gisteren die voorbij is,
niet meer dan een wake in de nacht.
U vaagt ons weg als slaap
in de morgen, als opschietend gras
dat ontkiemt in de morgen en opschiet,
en ’s avonds verwelkt en verdort.
Leer ons zo onze dagen te tellen
dat wijsheid ons hart vervult.
Keer u tot ons, Heer – hoe lang nog?
Ontferm u over uw dienaren.
Vervul ons in de morgen met uw liefde,
laat ons van blijdschap juichen, al onze dagen.
Laat ons uw genade zien, Heer, onze God.
Bevestig het werk van onze handen.
Vers voor het evangelie (Hebr 4, 12)
Alleluia.
Het woord van God is levend en krachtig,
en scherper dan een tweesnijdend zwaard:
het dringt diep door tot waar ziel en geest,
been en merg elkaar raken,
en het is in staat de opvattingen
en gedachten van het hart te ontleden.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Lucas 9, 43b-45
Jezus voorspelt aan zijn leerlingen dat Hij zal worden uitgeleverd, maar zij begrijpen de betekenis niet en durven Hem er niet naar te vragen. Hun begrip was nog beperkt, omdat zij het lijden van de Messias niet konden bevatten in hun verwachtingen van een ‘overwinnaar’. Pas na de opstanding van Christus zou dit volledig duidelijk worden.
Terwijl iedereen nog onder de indruk was van zijn daden, zei Jezus tegen zijn leerlingen: ‘Onthoud wat Ik tegen jullie zeg: de Mensenzoon zal aan de mensen uitgeleverd worden.’ Maar ze begrepen deze uitspraak niet; de betekenis bleef voor hen verborgen, en ze durfden Hem er niet naar te vragen.
Van Woord naar leven
LEEGTE VERSUS VERVULLING
(Bij Pred 11, 9 – 12, 8)
Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte.
Met deze woorden zet Prediker ons aan tot nadenken over het leven. Alles wat we opbouwen, verwerven of nastreven, blijkt vluchtig te zijn. Zoals een damp die even verschijnt en dan oplost in de lucht, zo vergaat schijnbaar het aardse leven. Heeft er dan niets een blijvende waarde?
Toch wel. Prediker nodigt ons uit om verder te kijken dan wat zichtbaar en vergankelijk is. Niet de roem, het bezit of oppervlakkig genot brengen ons vervulling, maar een diepere, blijvende realiteit. Hij wijst ons op de relatie met God, die ons leidt naar een diepere vervulling.
Wat is dan die diepere vervulling? Het is de liefde – maar niet zomaar welke liefde. Het is de liefde die zijn oorsprong vindt in God zelf. Een liefde die de ander centraal stelt, die uitnodigt om de ander te zien door de ogen van Christus. Het is de liefde die ons oproept om in waarheid en trouw te leven, waarbij we niet langer onze eigen belangen op de eerste plaats zetten, maar ons laten vormen door de ander waardoor Christus ons vormt.
Vanuit de aanwezigheid van de Heer in ons, mogen we de Heer ontmoeten in de ander. En wel zo dat de ander het beste in ons naar boven haalt. Dit is geen abstracte gedachte, maar geschonken genade. In de oproep van de ander tot liefde openbaart God zich als zowel Gever als bedelaar. Het is aan ons om dit alles in liefde te omarmen.
Het vraagt om een bewuste overgave aan de Heer, zodat Hij door ons heen kan bidden en leven. Vanuit deze verbondenheid zullen we ons uitgenodigd weten om onze eigen verlangens te overstijgen en te kiezen voor het welzijn van de ander, net zoals Hij ons liefheeft en zich voor ons heeft gegeven.
In een wereld waar alles vluchtig lijkt, blijft de liefde die in Christus geworteld is, standhouden. Het is deze liefde die ons naar de eeuwigheid leidt, die niet vergaat zoals de dingen van de wereld, maar altijd blijft bestaan – omdat ze verbonden is met de Eeuwige zelf.
Met dank aan Prediker.
Laten we bidden
Heer Jezus,
In een wereld vol vluchtigheid komenj wij naar U toe, verlangend naar de diepere vervulling die slechts in U te vinden is. Help ons om voorbij het oppervlakkige te kijken en te leven vanuit de liefde die U in ons hart hebt gelegd. Maak ons gevoelig voor de noden van anderen, zodat wij U in hen mogen ontmoeten en het beste in onszelf kunnen ontdekken. Dank U, Heer, dat U ons verbindt met de eeuwige liefde die nooit vergaat. Amen.
Geliefde mensen, een mooi weekend voor julle allen.
Met een genegen groet,
kris
Om mee op weg te gaan
Wat zijn de vluchtige en vergankelijke dingen in mijn leven waar ik eigenlijk teveel waarde aan hecht?
Hoe kan ik mijn dagelijkse routine aanpassen om meer ruimte te maken voor God?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Wenceslaus († ca 935)
Wenceslaus was een tiende-eeuwse hertog van Bohemen. Hij werd vermoord in opdracht van zijn broer. De Kerk vereert hem als martelaar en heilige. Wenceslaus is de patroonheilige van Tsjechië.
Heidense moeder
Sint Wenceslaus (ca. 905 – 929 of 935), in het Tsjechisch Svatý Václav, was de zoon van hertog Vratislav I van Bohemen. Zijn grootmoeder, de heilige Ludmilla, gaf hem een christelijke opvoeding. Na de dood van Wenceslaus’ vader werd zijn heidense moeder Drogomir regentes van het hertogdom. Zij voerde een antikerkelijk bewind. Het Boheemse volk smeekte Wenceslaus de macht over te nemen. Dat deed hij omstreeks 925 en plaatste het hertogdom onder de protectie van het (eerste) Duitse Rijk. Op zijn gezag vierde de Kerk van Bohemen de liturgie niet langer volgens de Byzantijnse, maar volgens de Latijnse ritus.
Vroom
Volgens de traditie was Wenceslaus een vroom en deugdzaam man. Zijn liefde voor de eucharistie is legendarisch: het verhaal ging dat hijzelf de tarwe voor hosties zaaide en de druiven voor de miswijn zelf perste. Ook had Wenceslaus de gelofte van maagdelijkheid afgelegd.
Vermoord
Om nationalistische en religieuze redenen werd hij op 28 september 935 (oudere bronnen noemen 929) in opdracht van zijn broer Boleslaus vermoord. Zijn lichaam werd in stukken gehakt en begraven op de plaats van de moord. Boleslaus zou berouw hebben gekregen over zijn misdaad. Hij deed boete en beval de relieken van zijn broer over te brengen naar de Sint-Vituskerk in Praag.
Christmas carol
In de Engelssprekende wereld is hij bekend van het kerstverhaal Good King Wenceslas. Dat verhaal gaat over een koning die in de winter op weg gaat om aalmoezen te geven aan een arme boer. Tijdens de reis bezwijkt zijn knecht bijna door het koude weer. Omdat er op wonderbaarlijke wijze warmte opstijgt uit de koninklijke voetstappen in de sneeuw kan de knecht zijn reis echter voortzetten.
Patroonheilige
Wenceslaus is de patroonheilige van Bohemen en van Tsjechië. Zijn universele kerkelijke gedachtenis is op 28 september. De Tsjechische Kerk viert die dag als een feest. In de Tsjechische Republiek is het een nationale feestdag.
Bron: KRO
Wenceslaus
Van Woord naar leven
LEEGTE VERSUS VERVULLING
(Bij Pred 11, 9 – 12, 8)
Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte.
Met deze woorden zet Prediker ons aan tot nadenken over het leven. Alles wat we opbouwen, verwerven of nastreven, blijkt vluchtig te zijn. Zoals een damp die even verschijnt en dan oplost in de lucht, zo vergaat schijnbaar het aardse leven. Heeft er dan niets een blijvende waarde?
Toch wel. Prediker nodigt ons uit om verder te kijken dan wat zichtbaar en vergankelijk is. Niet de roem, het bezit of oppervlakkig genot brengen ons vervulling, maar een diepere, blijvende realiteit. Hij wijst ons op de relatie met God, die ons leidt naar een diepere vervulling.
Wat is dan die diepere vervulling? Het is de liefde – maar niet zomaar welke liefde. Het is de liefde die zijn oorsprong vindt in God zelf. Een liefde die de ander centraal stelt, die uitnodigt om de ander te zien door de ogen van Christus. Het is de liefde die ons oproept om in waarheid en trouw te leven, waarbij we niet langer onze eigen belangen op de eerste plaats zetten, maar ons laten vormen door de ander waardoor Christus ons vormt.
Vanuit de aanwezigheid van de Heer in ons, mogen we de Heer ontmoeten in de ander. En wel zo dat de ander het beste in ons naar boven haalt. Dit is geen abstracte gedachte, maar geschonken genade. In de oproep van de ander tot liefde openbaart God zich als zowel Gever als bedelaar. Het is aan ons om dit alles in liefde te omarmen.
Het vraagt om een bewuste overgave aan de Heer, zodat Hij door ons heen kan bidden en leven. Vanuit deze verbondenheid zullen we ons uitgenodigd weten om onze eigen verlangens te overstijgen en te kiezen voor het welzijn van de ander, net zoals Hij ons liefheeft en zich voor ons heeft gegeven.
In een wereld waar alles vluchtig lijkt, blijft de liefde die in Christus geworteld is, standhouden. Het is deze liefde die ons naar de eeuwigheid leidt, die niet vergaat zoals de dingen van de wereld, maar altijd blijft bestaan – omdat ze verbonden is met de Eeuwige zelf.
Met dank aan Prediker.
Laten we bidden
Heer Jezus,
In een wereld vol vluchtigheid komenj wij naar U toe, verlangend naar de diepere vervulling die slechts in U te vinden is. Help ons om voorbij het oppervlakkige te kijken en te leven vanuit de liefde die U in ons hart hebt gelegd. Maak ons gevoelig voor de noden van anderen, zodat wij U in hen mogen ontmoeten en het beste in onszelf kunnen ontdekken. Dank U, Heer, dat U ons verbindt met de eeuwige liefde die nooit vergaat. Amen.
Geliefde mensen, een mooi weekend voor julle allen.
Met een genegen groet,
kris
Om mee op weg te gaan
Wat zijn de vluchtige en vergankelijke dingen in mijn leven waar ik eigenlijk teveel waarde aan hecht?
Hoe kan ik mijn dagelijkse routine aanpassen om meer ruimte te maken voor God?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.