zaterdag in week 25 door het jaar

Uit de profeet Zacharia 2, 5-9 + 14-15a

De profeet Zacharia voorzegt dat het volk van God de drager zal worden van Gods aanwezigheid onder de mensen. Jeruzalem zal zijn centrum zijn. De Kerk zal deze voorstelling in vervulling doen gaan.

Weer sloeg ik mijn ogen op, en daar zag ik iemand met een meetlint in zijn hand. ‘Waar gaat u heen?’ vroeg ik, en hij antwoordde: ‘Ik ga opmeten hoe groot Jeruzalem moet worden.’
Toen verscheen de engel die met mij sprak, en een andere engel kwam hem tegemoet en zei tegen hem: ‘Vlug, zeg tegen die jongeman dat Jeruzalem een open stad zal blijven, niet ommuurd, vanwege het grote aantal mensen en dieren dat er zal wonen.’
‘Ik zal zelf rondom de stad een muur van vuur zijn – spreekt de Heer – en haar met mijn luister vullen. Jubel, Sion, en verheug je, want Ik kom in jouw midden wonen – spreekt de Heer. Er komt een tijd dat vele volken zich met de Heer zullen verbinden.’

Jer. 31, 10 + 11 + 12ab + 13

Refr.: De Heer zal ons behoeden zoals een herder zijn kudde hoedt.

Volken, luister naar de woorden van de Heer,
vertel het verder op de verste eilanden:
Hij die Israël verstrooid heeft,
zal het samenbrengen en het hoeden,
zoals een herder zijn kudde.

Want de Heer verlost het volk van Jakob,
Hij bevrijdt hen uit de hand die sterker was dan zij.
Zij komen juichend naar de Sion,
stralend van vreugde om de gaven van de Heer:
graan, wijn en olie, geiten, schapen en runderen.

Meisjes dansen vrolijk in het rond,
jongens en grijsaards dansen mee.
Hun rouw verander Ik in vreugde, Ik troost hen,
hun verdriet vergeten zij.

Vers voor het evangelie (2 Kor 5, 19)

Alleluia.
God heeft in Christus
de wereld met zich verzoend.
Ons heeft Hij de verkondiging
van de verzoening toevertrouwd.
Alleluia.

Uit het evangelie volgens Lucas 9, 43b-45

Zelfs in het tweede gedeelte van het openbaar leven begrepen de leerlingen nog niet welke de draagwijdte was van Jezus’ Messias-zijn. De voorspellingen over zijn lijden bleven voor hen omsluierd.

Terwijl iedereen nog onder de indruk was van Jezus’ daden, zei Hij tegen zijn leerlingen: ‘Onthoud wat Ik tegen jullie zeg: de Mensenzoon zal aan de mensen uitgeleverd worden.’
Maar ze begrepen deze uitspraak niet; de betekenis bleef voor hen verborgen, en ze durfden Hem er niet naar te vragen.

Van Woord naar leven

GOD HEEFT AAN ONS GEDACHT
(Zach 2,5-9a.14-15a)

Beste mensen, vandaag lezen we een fragment uit de kleine profeet Zacharia.  Zijn naam betekent: ‘God heeft aan ons gedacht’, of ‘God denkt aan ons’. Dat is een heel positief geluid. Zacharia leeft na de Babylonische ballingschap. In die tijd is het belangrijk dat de verwoeste tempel herbouwd zal worden, de tempel als religieus middelpunt van de stad.

Zacharia krijgt een visioen, ziet in beelden, en is zelf, binnen het verhaal in gesprek met een van de figuren: een man met een meetlint. Hij vraagt aan hem waar hij heengaat en krijgt als antwoord: Ik ga opmeten hoe groot Jerusalem moet worden. Daarna komen er twee engelen die met elkaar praten: Vlug, zeg tegen die jongeman dat Jeruzalem een open stad zal blijven, niet ommuurd …
Die woorden treffen me, temeer daar ik de muur gezien heb die het Joodse volk afscheidt van de Palestijnen. Het was in 2006 rond Kerstmis met een Solidariteitspelgrimage, waarin we ondergedompeld werden in alle lijden wat er door die muur ontstaan is. Wij hebben op die muur vredesteksten getekend en gespoten.

Het visioen blijft een visioen na al die eeuwen. ‘Jubel, Sion, en verheug je, want Ik kom in  jouw midden wonen’ – spreekt de Heer, (vers 2, 14)

Zo’n oude tekst, en dan te zien hoe het er nu aan toegaat. Je zou je geloof erbij verliezen.

Hoe houden wij het uit bij alle ellende? Wat geeft ons de kracht om te leven met een visioen? Het visioen dat God wil leven in onze wereld, in onze steden, in onze zielen?

Nee, het is niet zo dat Hij niet in ons midden is. Hij is er zeker wel, dat mogen we geloven. Hij woont ook in het lijden, is er zelf de concentratie van. Maar evenzeer woont Hij in elke positieve beweging van mensen. Nog niet helemaal ten volle. We blijven onderweg, maar let op de tekenen die ook zichtbaar zijn als je mensen in de ogen kijkt, als je het verlangen ziet naar vrede, als je de prachtige initiatieven en daden ziet in kleine gemeenschappen, als je in je eigen innerlijk kijkt, vanwaar je zelf met innerlijke vrede kunt werken aan de vrede van een God die onder de puinhopen vandaan komt als de Levende. Hij zal overwinnen als we Hem de ruimte geven, veel ruimte. God heeft in het verleden aan zijn volk gedacht, en God denkt in het heden aan ons, altijd weer opnieuw. Ook in de toekomst zal Hij er zijn voor ons. Zacharia’s naam, God denkt aan ons, is een belofte.

Laten we bidden

God van de vrede,
maak van ons hart een tempel
waar we graag vertoeven
om één te worden
met de vrede die van U komt,
en van waaruit  wij verlicht
en gesteund door Uw liefde
vrede kunnen brengen
door steeds meer te worden
zoals we bedoeld zijn,
door Jezus, Uw Zoon,
de Vredebrenger bij uitstek.
Amen

Lieve mensen, moge de God van de vrede steeds meer bezit van jullie nemen!
Ricky

 

 

Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.