zaterdag in week 15 door het jaar
Uit de profeet Micha 2, 1-5
Sociale onrechtvaardigheid vierde hoogtij tijdens de tijd van de profeet Micha. Enkelen eigenden zich alles toe ten koste van de armen en de zwakken. Micha veroordeelt hen streng met zijn verwijten, want door hun daden schaden zij niet alleen de armen, maar ook God zelf.
Wee hun die kwaad in de zin hebben en op hun bed boze plannen smeden. Al in het ochtendgloren brengen ze die ten uitvoer, dat ligt in hun macht. Willen ze een veld? Ze roven het! Willen ze een huis? Ze nemen het! Ze maken zich meester van huizen en hun bezitters, van mensen en hun eigendom.
Daarom – dit zegt de Heer: ‘Over dit volk zal Ik onheil brengen, een onheil dat jullie niet kunnen afschudden en waaronder jullie gebukt zullen gaan. Er wacht jullie een tijd van verschrikking! Dan zal dit over jullie worden gezegd, dan zal deze weeklacht klinken: ‘Het is voorbij!’ zal men zeggen. ‘We zijn reddeloos verloren. Ons erfdeel wordt verkwanseld, het wordt ons ontnomen, ons land onder afvalligen verdeeld.’ Daarom krijgen jullie niets: niemand zal voor jullie het lot werpen wanneer het land wordt verdeeld onder het volk van de Heer.’
Tussenzang: Ps 10, 1-4 + 7-8 + 14
Refr.: Wil toch de arme niet vergeten, Heer.
Waarom, Heer, bent U zo ver
en verbergt U zich in tijden van nood?
In hun hoogmoed vervolgen zondaars de zwakken –
maak hen gevangenen van hun eigen plannen!
De mens zonder God prijst wat hij najaagt,
en als hij rijk is, vervloekt en veracht hij de Heer.
Hij denkt in zijn waan: Niemand vraagt mij rekenschap.
Er is geen God, maakt hij zich wijs.
Zijn mond vloekt en liegt, dreigt met geweld,
zijn tong brengt misdaad en onrecht voort.
Op stille plaatsen ligt hij in hinderlaag,
op verborgen plekken doodt hij onschuldigen,
zijn ogen spieden naar weerloze mensen.
Toch ziet U de pijn en het verdriet,
U merkt het op en weegt het in uw hand.
Op U vertrouwen weerloze mensen,
de wezen, U komt hun te hulp.
Vers voor het evangelie (Ps 130, 5)
Alleluia.
Ik zie uit naar de Heer,
mijn ziel ziet uit naar Hem
en verlangt naar zijn woord
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Matteüs 12, 14-21
De Farizeeën waren nijdig om Jezus’ houding tegenover de wetten en wilden Hem uit de weg ruimen. Maar Jezus trok zich terug en zette zijn taak in eenvoud en stille dienstbaarheid voort, zonder veel uiterlijk vertoon.
De Farizeeën verlieten de synagoge en smeedden plannen om Jezus uit de weg te ruimen. Jezus wist dat en week uit naar elders.
Grote massa’s mensen volgden Hem, en Hij genas hen allen. Hij verbood hun uitdrukkelijk bekend te maken wie Hij was. Zo moest in vervulling gaan wat gezegd is door de profeet Jesaja: ‘Hier is mijn dienaar, Hem heb Ik uitgekozen, Hem heb Ik lief, in Hem vind Ik vreugde. Ik zal Hem vervullen met mijn Geest, Hij zal alle volken het oordeel aanzeggen. Hij zal niet twisten of schreeuwen, op straat wordt zijn stem niet gehoord. Het geknakte riet breekt Hij niet af noch dooft Hij de kwijnende vlam, totdat Hij in het oordeel zegeviert. Op zijn Naam zullen alle volken hun hoop vestigen.’
Van Woord naar leven
OVER VRIJHEID EN VERANTWOORDELIJKHEID
(Bij Micha 2, 1)
Vandaag lezen we bij de profeet Micha: ‘Wee hun die kwaad in de zin hebben en op hun bed boze plannen smeden. Al in het ochtendgloren brengen ze die ten uitvoer, dat ligt in hun macht.’
Boze plannen ten uitvoer brengen ligt dus in de macht van degenen die kwaad in hun zin hebben. Laten we vandaag eens nadenken over het feit dat de mens schijnbaar van God de vrijheid heeft gekregen om het kwade ten uitvoer te brengen, terwijl God de Almachtige is en dus toch het kwaad uit de wereld zou kunnen bannen … zo zou je kunnen denken.
Veel mensen stellen zich inderdaad de vraag waarom God zoveel lijden (als gevolg van het kwaad) toelaat. Voor heel wat mensen is dat zelfs een reden om God de rug toe te keren.
Het mag duidelijk zijn dat God het kwade niet wil. Hij wil niet dat mensen toegeven aan het kwaad, zoals Hij ook niet wil dat mensen lijden onder het kwaad.
Fundamenteel bij de schepping, en bij het scheppen van de mens, is het een feit dat de mens de vrijheid heeft gekregen om God lief te hebben of niet. Hij is vrij om het goede te volgen of het kwade. Daarin draagt de mens, vanaf het begin tot op heden, dus ook u en ik, een immense verantwoordelijkheid; ieder individueel, alsook (geloofs)gemeenschappen en volkeren. In de gegeven vrijheid kunnen we kiezen om te bouwen aan Gods Rijk, of juist niet. De mensheid is bij machte van de wereld een hel te maken terwijl hij evenzeer bij machte is van de wereld een plek te maken waar het goed is om te leven voor iedereen.
De liefde van God bestaat er juist in dat de mens vrij is. Als de mens niet vrij was, en we dus een soort robots bestuurd door God zouden zijn, was er ook geen liefde mogelijk. Liefde is enkel liefde wanneer ze in vrijheid en uit keuze kan gebeuren.
Dus als er zoveel lijden is in de wereld ten gevolge van het kwaad, is dat niet de schuld van God, maar van de mens die zijn blik en hart heeft afgewend van zijn Schepper en het kwaad meer is gaan beminnen dan het goede.
Uiteraard mogen en moeten wij ook bidden dat God de wereld mag aanraken en bezielen met zijn Geest, opdat de wereld zich inderdaad zou wenden tot Hem. Het volgehouden smeekgebed, alsook het vasten voor wie kan, is in dit opzicht levensnoodzakelijk voor Kerk en wereld.
Laten we onze gekregen vrijheid niet misbruiken om een wereld te scheppen waar het kwaad gediend wordt, maar laten we elke dag opnieuw kiezen voor het leven, kiezen voor de liefde, kiezen voor God. Als het kan van binnen naar buiten, vanuit Gods inwoning in ons. Moge Jezus op deze wijze door ons heen tot leven komen en leven scheppen rondom ons.
Laten we bidden
Goede God,
dankbaar om de vrijheid die U ons geschonken hebt, bidden wij om genade dat de mens zou kiezen voor U, voor uw liefde, voor uw vrede. Moge de mensheid afstand nemen van het kwaad, maar zich ten volle laten leiden door U, U die het beste met deze wereld voorhebt. Oh God, wat zijn we soms knoeiers. Raak ons aan, trek ons tot U, help de wereld die zo’n dorst heeft naar U.
Kom Heilige Geest, kom.
In Jezus’ naam.
Amen.
Om mee op weg te gaan
Ben ik mij bewust van de vrijheid en de verantwoordelijkheid die God mij geeft?
Gebruik ik mijn gegeven vrijheid ten goede?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Apollinaris van Ravenna († 1e eeuw)
De heilige martelaar Apollinaris wordt vereerd als de eerste bisschop van Ravenna.
Sint-Apollinaris was volgens Sint-Petrus Chrysologus afkomstig uit Antiochië, metropool in de Romeinse provincie Syria. Met de apostel Petrus, wiens leerling hij was, trok hij naar Rome. Later zou Petrus hem hebben aangesteld tot episkopos van de christengemeente van Ravenna.
De christenen van Ravenna werden tijdens een vervolgingsgolf uit de stad verdreven. Apollinaris zou vertrokken zijn naar Dalmatia en vervolgens naar Pannonia, Thracia en Korinthe. Na drie jaar keerde hij naar Ravenna terug, waar hij volgens de legende vol vuur het Evangelie predikte en wonderen verrichtte. In het jaar 75 of 78 werd hij opgepakt, gefolterd en gedood. Op zijn graf bij de militaire haven van Ravenna, Classis geheten, werd een heiligdom gebouwd.
Een lokale traditie houdt de 23ste juli voor zijn sterfdatum. Die dag was volgens de oude liturgische kalender van de Katholieke Kerk zijn gedachtenis. In 1969 werd Sint-Apollinaris verwijderd van de Algemene Romeinse Kalender, maar kwam er in 2002 weer op terecht, zij het op de 20ste juli. Het Romeins Martyrologium noemt hem op zowel 20 als 23 juli.
In Ravenna zijn drie kerken aan hem gewijd:
- Chiesa di Sant’Apollinare in Veclo, gebouwd in de 4de eeuw;
- Basilica di Sant’Apollinare Nuova, gebouwd vanaf 505; de naam van deze kerk dateert van 856 toen de relieken van Sint-Apollinaris ernaartoe werden overgebracht;
- Basilica di Sant’Apollinare in Classe, gebouwd vanaf 532 boven het graf van Sint-Apollinaris.
Bron: KRO-NCRV
Van Woord naar leven
OVER VRIJHEID EN VERANTWOORDELIJKHEID
(Bij Micha 2, 1)
Vandaag lezen we bij de profeet Micha: ‘Wee hun die kwaad in de zin hebben en op hun bed boze plannen smeden. Al in het ochtendgloren brengen ze die ten uitvoer, dat ligt in hun macht.’
Boze plannen ten uitvoer brengen ligt dus in de macht van degenen die kwaad in hun zin hebben. Laten we vandaag eens nadenken over het feit dat de mens schijnbaar van God de vrijheid heeft gekregen om het kwade ten uitvoer te brengen, terwijl God de Almachtige is en dus toch het kwaad uit de wereld zou kunnen bannen … zo zou je kunnen denken.
Veel mensen stellen zich inderdaad de vraag waarom God zoveel lijden (als gevolg van het kwaad) toelaat. Voor heel wat mensen is dat zelfs een reden om God de rug toe te keren.
Het mag duidelijk zijn dat God het kwade niet wil. Hij wil niet dat mensen toegeven aan het kwaad, zoals Hij ook niet wil dat mensen lijden onder het kwaad.
Fundamenteel bij de schepping, en bij het scheppen van de mens, is het een feit dat de mens de vrijheid heeft gekregen om God lief te hebben of niet. Hij is vrij om het goede te volgen of het kwade. Daarin draagt de mens, vanaf het begin tot op heden, dus ook u en ik, een immense verantwoordelijkheid; ieder individueel, alsook (geloofs)gemeenschappen en volkeren. In de gegeven vrijheid kunnen we kiezen om te bouwen aan Gods Rijk, of juist niet. De mensheid is bij machte van de wereld een hel te maken terwijl hij evenzeer bij machte is van de wereld een plek te maken waar het goed is om te leven voor iedereen.
De liefde van God bestaat er juist in dat de mens vrij is. Als de mens niet vrij was, en we dus een soort robots bestuurd door God zouden zijn, was er ook geen liefde mogelijk. Liefde is enkel liefde wanneer ze in vrijheid en uit keuze kan gebeuren.
Dus als er zoveel lijden is in de wereld ten gevolge van het kwaad, is dat niet de schuld van God, maar van de mens die zijn blik en hart heeft afgewend van zijn Schepper en het kwaad meer is gaan beminnen dan het goede.
Uiteraard mogen en moeten wij ook bidden dat God de wereld mag aanraken en bezielen met zijn Geest, opdat de wereld zich inderdaad zou wenden tot Hem. Het volgehouden smeekgebed, alsook het vasten voor wie kan, is in dit opzicht levensnoodzakelijk voor Kerk en wereld.
Laten we onze gekregen vrijheid niet misbruiken om een wereld te scheppen waar het kwaad gediend wordt, maar laten we elke dag opnieuw kiezen voor het leven, kiezen voor de liefde, kiezen voor God. Als het kan van binnen naar buiten, vanuit Gods inwoning in ons. Moge Jezus op deze wijze door ons heen tot leven komen en leven scheppen rondom ons.
Laten we bidden
Goede God,
dankbaar om de vrijheid die U ons geschonken hebt, bidden wij om genade dat de mens zou kiezen voor U, voor uw liefde, voor uw vrede. Moge de mensheid afstand nemen van het kwaad, maar zich ten volle laten leiden door U, U die het beste met deze wereld voorhebt. Oh God, wat zijn we soms knoeiers. Raak ons aan, trek ons tot U, help de wereld die zo’n dorst heeft naar U.
Kom Heilige Geest, kom.
In Jezus’ naam.
Amen.
Om mee op weg te gaan
Ben ik mij bewust van de vrijheid en de verantwoordelijkheid die God mij geeft?
Gebruik ik mijn gegeven vrijheid ten goede?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.