zaterdag in de 6e paasweek
Uit de Handelingen van de Apostelen 18, 23-28
In een geloofsgemeenschap is elke gelovige verantwoordelijk voor de verkondiging van de evangelische boodschap. Apollos was een leek, die zich deze verantwoordelijkheid heel bewust werd.
Toen Paulus enige tijd in Antiochië had doorgebracht, vertrok hij voor een rondreis door Galatië en Frygië, waar hij alle leerlingen moed insprak. Intussen arriveerde er in Efeze een uit Alexandrië afkomstige Jood, die Apollos heette. Hij was een ontwikkeld man, die goed onderlegd was in de Schriften. Hij had onderricht gekregen in de Weg van de Heer en verkondigde geestdriftig de leer over Jezus, die hij zorgvuldig uiteenzette, ook al was hij alleen bekend met de doop zoals Johannes die had verricht. In de synagoge begon hij nu vrijmoedig het woord te voeren. Toen Priscilla en Aquila hem hoorden, namen ze hem terzijde en legden hem nog preciezer uit wat de Weg van God inhield. Toen hij naar Achaje wilde afreizen, moedigden de gemeenteleden hem aan en gaven hem een brief mee voor de leerlingen met het verzoek hem gastvrij te ontvangen. Na zijn aankomst bleek hij door Gods genade een grote steun te zijn voor de gelovigen, want hij slaagde erin de Joden in het openbaar in het ongelijk te stellen door op grond van de Schriften aan te tonen dat Jezus de messias is.
Psalm 47, 2 + 3 + 8 + 9 + 10
Refr.: Koning is God over heel de aarde.
Klap in de handen, o volken,
juich God toe met jubelzang:
geducht is de Heer, de Allerhoogste,
machtige koning van heel de aarde.
God is koning van heel de aarde.
Zing een feestelijk lied.
God heerst als koning over de volken,
God zetelt op zijn heilige troon.
De vorsten van de volken zijn bijeen
in het gevolg van Abrahams God.
Zijn schildwachten zijn ze op aarde.
Hoog is Hij verheven.
Vers voor het evangelie (Joh. 14, 18)
Alleluia.
Ik laat jullie niet als wezen achter,
zegt de Heer,
Ik kom bij jullie terug.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Johannes 16, 23b-28
Het behoren tot het christendom is geen vrijgeleide voor menselijk succes, voor macht in deze wereld. Jezus beloofde ons wèl een diepe inwendige vreugde, namelijk door zijn verrijzenis getuige te kunnen zijn van de geboorte van een nieuwe wereld.
Jezus sprak tot zijn leerlingen:
‘Werkelijk, Ik verzeker jullie, wat je de Vader ook vraagt in mijn naam – Hij zal het je geven. Tot nu toe hebben jullie niets in mijn naam gevraagd, maar vraag het en je zult het ontvangen. Dan zal je vreugde volkomen zijn. Ik heb jullie dit alles in beelden verteld, maar er komt een tijd dat Ik niet meer in beelden spreek, maar jullie zonder omwegen over de Vader vertel. Als je dan iets vraagt in mijn naam, hoef Ik het niet meer namens jullie aan de Vader te vragen, want de Vader zelf heeft jullie lief, omdat jullie Mij liefhebben en geloven dat Ik van God ben gekomen. Ik ben bij de Vader vandaan gegaan en naar de wereld gekomen, nu verlaat Ik de wereld weer en ga Ik terug naar de Vader.’
Van Woord naar leven
ZONDER OMWEGEN
Vandaag zegt Jezus: ‘Ik heb jullie dit alles in beelden verteld, maar er komt een tijd dat Ik niet meer in beelden spreek, maar jullie zonder omwegen over de Vader vertel.’
Fysiek zullen de leerlingen afscheid nemen van de Heer (we vierden het donderdag met Ons-Heer-Hemelvaart). De vele gesprekken en gebeurtenissen zullen niet meer plaats vinden, toch niet op de wijze zoals ze het drie jaar gewend waren. Tijdens deze gesprekken en gebeurtenissen heeft de Heer inderdaad zéér veel beelden gebruikt. Denk aan de Ik-ben-woorden: ‘Ik ben het brood … het licht … de deur … de goede herder … de weg … de opstanding … de wijnstok’. Denken we aan de vele gelijkenissen die Hij maakte, de verhalen die Hij vertelde, verwijzingen die Hij deed, wonderen die Hij verrichte. Allemaal beelden en gebeurtenissen waarmee Hij uitdrukte wie God is, wie Hij was, wat onze opdracht is, hoe we deze kunnen vervullen, hoe we moeten bidden, enzovoort. Deze gesprekken, deze momenten, zullen de leerlingen, en velen met hen, dus moeten missen. Tenminste, onder die hoedanigheden.
‘Ik zal jullie zonder omwegen over de Vader vertellen’. Ik vermoed dat de Heer hier spreekt over zijn inwoning in ieders hart. Door onze verinniging met Hem, zullen we Hem inderdaad ‘aanhoren’, ‘aanvoelen’, en wel ‘zonder omwegen’. Diep in ons diepste zijn zal Hij ons de Vader tonen en schenken, zal Hij kenbaar maken wat Gods wil is. In genade zullen we ‘begrijpen’ en als het goed is er ‘ja’ op zeggen.
De heilige Geest speelt hierin een cruciale rol. Zonder Hem zouden we de Heer niet aanvoelen, niet aanhoren. Ons ja-woord zou koud en oppervlakkig zijn. Ons bidden al evenzeer. De genade van Pinksteren, en ons doopsel, bestaan er juist in dat God zijn Geest legt in ieder van ons om ons in staat te stellen in genade te aanhoren en ‘ja’ te zeggen.
Dus als Jezus zegt ‘Er komt een tijd dat Ik niet meer in beelden spreek, maar jullie zonder omwegen over de Vader vertel’, heeft Hij het wel degelijk over de gloed van Gods Geest die de Vader in ieder van ons zal doen ontvlammen; Gods tedere vuur ons dan in Christus zal binnenvoeren.
Moge dit alles voor ons een aansporing zijn de Geest die ons leeft diep te koesteren, en wel zo dat zijn werking ons tot transformatie zal brengen in Christus opdat we in het dagelijks leven meer en meer die mensen mogen zijn die God voor ons droomt.
Laten we bidden
Vader,
wij danken U
om Christus’ inwoning diep in onszelf,
zijn aanwezigheid onder ons
en in ieder ander.
Moge uw Geest ons binnenvoeren in uw Zoon,
opdat wij in Hem uw goedheid zouden zijn.
Om deze genade bidden wij U,
door Christus,
onze Broer en Heer.
Amen.
Een mooi weekend voor ieder van u,
kris
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Bernardinus van Siena († 1444)
De heilige minderbroeder Bernardinus van Siena was een Italiaanse volksprediker. Hij verbreidde de devotie tot de Heilige Naam van Jezus.
Jeugd
Bernardino degli Albizzeschi werd in 1380 geboren in het Toscaanse Massa Maritima als lid van een adellijke familie. Vrome tantes zetten zijn opvoeding voort, nadat hij op zijn zesde wees was geworden.
Minderbroeders
Op 17-jarige leeftijd studeerde Bernardinus aan de universiteit van Siena af in het burgerlijk en kerkelijk recht. In Siena was hij ook werkzaam in de verpleging van pestlijders. Daarbij raakte hij zelf besmet, maar overleefde de ziekte. In 1402 trad Bernardinus in bij de minderbroeders observanten, een beweging van mannelijke religieuzen die de Regel van Sint-Franciscus strikt wilden navolgen.
Ketterij
Bernardinus werd in 1404 priester gewijd. Hij reisde door heel Italië en trad overal op als volksprediker. In 1427 werd hij van ketterij beschuldigd. Paus Martinus V ontbood hem naar Rome, maar sprak hem vrij. Met zijn preken wist hij velen tot inkeer te brengen. Dat leverde hem uiteindelijk de titel ‘Apostel van Italië’ op.
Heilig
Bernardinus stierf op 20 mei 1444 te L’Aquila, waar hij begraven werd in de kerk die later zijn naam zou dragen. Zijn medebroeder, vriend en oud-leerling Johannes van Capestrano bepleitte hartstochtelijk zijn canonisatie. Met succes, want paus Nicolaas V verklaarde hem al in 1450 heilig.
Mausoleum
Zijn stoffelijk overschot wordt bewaard in L’Aquila, in een mausoleum in de Basilica di San Bernardino, een aan hem gewijde basiliek. Door een zware aardbeving in 2009 raakten de kerk en het mausoleum beschadigd. Vanwege restauratiewerkzaamheden werd het lichaam van Sint-Bernardinus zo lang elders bewaard. Pas negen jaar keerde het lichaam terug naar het gerestaureerde mausoleum.
Naam van Jezus
Voor de geschiedenis van de christelijke spiritualiteit is Sint-Bernardinus belangrijk wegens zijn verbreiding van de devotie tot de Heilige Naam van Jezus. Het monogram van deze devotie was IHS, de eerste drie Griekse hoofdletters van Jèsous, de vergriekste vorm van het Hebreeuwse woord Jesjoea, dat ‘JHWH redt’ betekent. IHS kan ook de afkorting zijn van de middeleeuwse schrijfwijze Jhesus of van Jesus Hominum Salvator (‘Jezus Redder van de mensen’).
‘De Mirakels van Sint-Bernardinus’
Bernardinus zou tijdens zijn leven meerdere wonderen hebben verricht. In 1473 gaven de franciscanen van Perugia aan Perugino en andere kunstenaars de opdracht om acht panelen te schilderen, waarin de acht bekendste mirakels van de heilige zouden worden afgebeeld. Deze serie panelen, bedoeld voor het Oratorium van Sint-Bernardinus in Perugia, bevindt zich thans in de Galleria Nazionale dell’Umbria in Perugia, de hoofdstad van de Italiaanse regio Umbrië.
San Bernardino
De Spaanse missies in Californië vormden een reeks van 21 religieuze buitenposten die tussen 1769 en 1833 werden gesticht in wat nu de Amerikaanse staat Californië is. De missieposten werden opgericht door franciscanen om de inheemse bevolking te evangeliseren. Een van die missies vernoemden zij naar Sint-Bernardinus van Siena. Deze groeide uit tot de stad San Bernardino, die zich iets ten oosten van Los Angeles bevindt. De beroemde autoweg Route 66 liep door San Bernardino.
Bron: KRO-NCRV
Sint-Bernardinus van Siena; detail van tableau van een onbekende schilder uit de 16de eeuw.
Van Woord naar leven
ZONDER OMWEGEN
Vandaag zegt Jezus: ‘Ik heb jullie dit alles in beelden verteld, maar er komt een tijd dat Ik niet meer in beelden spreek, maar jullie zonder omwegen over de Vader vertel.’
Fysiek zullen de leerlingen afscheid nemen van de Heer (we vierden het donderdag met Ons-Heer-Hemelvaart). De vele gesprekken en gebeurtenissen zullen niet meer plaats vinden, toch niet op de wijze zoals ze het drie jaar gewend waren. Tijdens deze gesprekken en gebeurtenissen heeft de Heer inderdaad zéér veel beelden gebruikt. Denk aan de Ik-ben-woorden: ‘Ik ben het brood … het licht … de deur … de goede herder … de weg … de opstanding … de wijnstok’. Denken we aan de vele gelijkenissen die Hij maakte, de verhalen die Hij vertelde, verwijzingen die Hij deed, wonderen die Hij verrichte. Allemaal beelden en gebeurtenissen waarmee Hij uitdrukte wie God is, wie Hij was, wat onze opdracht is, hoe we deze kunnen vervullen, hoe we moeten bidden, enzovoort. Deze gesprekken, deze momenten, zullen de leerlingen, en velen met hen, dus moeten missen. Tenminste, onder die hoedanigheden.
‘Ik zal jullie zonder omwegen over de Vader vertellen’. Ik vermoed dat de Heer hier spreekt over zijn inwoning in ieders hart. Door onze verinniging met Hem, zullen we Hem inderdaad ‘aanhoren’, ‘aanvoelen’, en wel ‘zonder omwegen’. Diep in ons diepste zijn zal Hij ons de Vader tonen en schenken, zal Hij kenbaar maken wat Gods wil is. In genade zullen we ‘begrijpen’ en als het goed is er ‘ja’ op zeggen.
De heilige Geest speelt hierin een cruciale rol. Zonder Hem zouden we de Heer niet aanvoelen, niet aanhoren. Ons ja-woord zou koud en oppervlakkig zijn. Ons bidden al evenzeer. De genade van Pinksteren, en ons doopsel, bestaan er juist in dat God zijn Geest legt in ieder van ons om ons in staat te stellen in genade te aanhoren en ‘ja’ te zeggen.
Dus als Jezus zegt ‘Er komt een tijd dat Ik niet meer in beelden spreek, maar jullie zonder omwegen over de Vader vertel’, heeft Hij het wel degelijk over de gloed van Gods Geest die de Vader in ieder van ons zal doen ontvlammen; Gods tedere vuur ons dan in Christus zal binnenvoeren.
Moge dit alles voor ons een aansporing zijn de Geest die ons leeft diep te koesteren, en wel zo dat zijn werking ons tot transformatie zal brengen in Christus opdat we in het dagelijks leven meer en meer die mensen mogen zijn die God voor ons droomt.
Laten we bidden
Vader,
wij danken U
om Christus’ inwoning diep in onszelf,
zijn aanwezigheid onder ons
en in ieder ander.
Moge uw Geest ons binnenvoeren in uw Zoon,
opdat wij in Hem uw goedheid zouden zijn.
Om deze genade bidden wij U,
door Christus,
onze Broer en Heer.
Amen.
Een mooi weekend voor ieder van u,
kris
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.