woensdag in week 7 door het jaar
De lezingen van vandaag benadrukken de weg van wijsheid en openheid in het geloof. In het boek Wijsheid van Jezus Sirach wordt beschreven hoe wijsheid leidt tot eer en zegen, maar ook uitdagingen met zich meebrengt die iemand vormen en versterken. In het evangelie leert Jezus dat wie in zijn naam handelt, niet uitgesloten mag worden, want iedereen die niet tegen Hem is, staat uiteindelijk aan zijn kant.
Uit het boek Wijsheid van Jezus Sirach 4, 11-19
Jezus Sirach toont wijsheid als een veeleisende, maar uiteindelijk verrijkende en zegenrijke levensgids.
De wijsheid verhoogt de eer van haar kinderen en is wie haar zoekt tot steun. Wie haar bemint, bemint het leven, wie haar in alle vroegte zoekt, wordt van vreugde vervuld. Wie haar bezit, verwerft eer, waar ze komt geeft de Heer zijn zegen. Wie haar dient, dient de Heilige, wie haar bemint, wordt door de Heer bemind. Wie naar haar luistert, zal rechtspreken over de volken, wie acht op haar slaat, voelt zich veilig in zijn woning. Wie op haar vertrouwt, zal haar verwerven, en zijn nageslacht zal haar bezitten.
In het begin brengt zij hem op een kronkelige weg, ze wekt angst en ontzetting in hem. Ze pijnigt hem met haar onderricht, totdat ze vertrouwen in hem stelt; ze beproeft hem met haar voorschriften. Maar dan brengt zij hem op de rechte weg, ze zal hem vreugde schenken en verborgen dingen onthullen. Als hij afdwaalt laat ze hem achter, zodat hij ten val komt.
Tussenzang: Psalm 119, 165 + 168 + 171-172 + 174-175
Refr.: Groot is de vrede voor wie uw wet beminnen.
Groot is de vrede voor wie uw wet beminnen,
zij vinden geen hindernis op hun weg.
Ik houd mij aan uw regels en richtlijnen,
al mijn wegen zijn U bekend.
Laten mijn lippen overvloeien van lof,
want U onderwijst mij in uw wetten,
Laat mijn tong uw woord bezingen,
want al uw geboden zijn rechtvaardig.
Ik verlang ernaar dat U mij redt, Heer,
uw wet verheugt mij.
Moge mijn ziel leven en U loven,
mogen uw voorschriften mijn hulp zijn.
Vers voor het evangelie (1 Petr 1, 25)
Alleluia.
Het woord van de Heer
houdt eeuwig stand;
dit woord is het evangelie
dat u verkondigd is.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Marcus 9, 38-40
Het evangelie van vandaag leert ons openheid en verdraagzaamheid, waarbij Jezus benadrukt dat wie in zijn naam het goede doet, niet tegen Hem kan zijn.
Johannes zei tegen Jezus: ‘Meester, we hebben iemand gezien die in uw naam demonen uitdreef en we hebben geprobeerd hem dat te beletten omdat hij zich niet bij ons wilde aansluiten.’
Jezus zei: ‘Belet het hem niet. Want iemand die een wonder verricht in mijn naam kan onmogelijk het volgende moment kwaad van Mij spreken. Wie niet tegen ons is, is voor ons.’
Van Woord naar leven
WIE HAAR IN ALLE VROEGTE ZOEKT…
(Bij Sir 4,11-19)
Beste mensen, vandaag gaan we verder op zoek naar wijsheid aan de hand van het boek Jezus Sirach, een wijs man uit Jeruzalem. Hij wil de lezers in 51 hoofdstukken levenswijsheid meegeven als een zorgzame vader. Op welke bladzijde je het boek ook openslaat, overal vind je raadgevingen. In feite is het een boek om mensen te bemoedigen in moeilijke tijden. Het werd geschreven tussen 190 en 170 voor Christus. Dat was een tijd waarin het Joodse volk zeer onderdrukt werd en zeker bemoediging kon gebruiken.
Wat me opvalt is dat er iemand aan het woord is die levenservaring heeft en daarvan uit wil delen, betrokken op de mensen die zijn pad kruisen, betrokken ook op de maatschappij. Dus praktijkonderwijs. Veel raadgevingengaan over het gewone menselijke verkeer, dat is immers van alle tijden, de eeuwen door. Hoe gaan we met elkaar om? Wat zijn lastige kwesties tussen mensen onderling? Hoe kun je die op een gezonde wijze hanteren?
Het stukje van vandaag zou ik in tweeën willen delen, waarvan het eerste deel heel positief en mooi klinkt en het tweede deel vooral waarschuwend is. In de verzen 11 tot en met 16 is onze raadgever vol lof over de wijsheid die niet alleen dichtbij goede dingen tot stand brengt, maar zelfs dat mensen die de raad opvolgen, over volken mogen rechtspreken en tot in het nageslacht invloed kunnen uitoefenen. Als we bedoelde wijsheid in ons meedragen, en ernaar luisteren, dan worden we door de Heer bemind, zo staat er, en delen we in zijn eigen Wijsheid. Dat is een prachtige belofte.
In de volgende verzen horen we een voorzichtiger toon. Valkuilen zijn er altijd in onze levens, we tuimelen er ook weleens in.
De ‘wijsheid’ kan je ook een beetje op een dwaalspoor brengen en je op de proef stellen. Dan is het zaak om in de gaten te krijgen waardoor je op die dwaalweg terecht bent gekomen, en hoe je weer de rechte weg terug zou kunnen vinden. Angst is bijvoorbeeld een dwaalweg en zelfs zodanig dat de eerder ontvangen wijze lessen verloren kunnen gaan.
Wat herkennen we van dit alles? Het eerste deel van deze tekst maakt ons blij, het lijkt wel bijna onmogelijk dat wij die verheven wijsheid al in ons dragen. We herkennen echter soms ook dat we niet weten wat wijs is in bepaalde omstandigheden. We twijfelen wel eens aan onszelf als het over grote beslissingen gaat, of als we de zaak niet vertrouwen. Of er komt te veel tegenwerking, waardoor we lam worden gelegd. In dat geval is het goed, niet alleen om over een probleem een nachtje te slapen, maar om ook zelf als het ware terug te treden, en je niet-weten neer te leggen voor DE WIJSHEID. Geen van ons heeft de wijsheid in pacht. We bezitten uit onszelf geen wijsheid. We mogen ons de wijsheid nooit toe-eigenen.
Laten we bidden
Wijze, en liefdevolle Vader,
wij willen U danken
dat U aanwezig bent in onze levens.
Wij danken U voor alle wijsheid
die U ons in het verleden gegeven hebt.
Soms rechtstreeks,
vaak ook door onze ouders
of andere wijze mensen op onze levensweg.
Wij vragen U vergeving
voor de keren dat we afgedwaald zijn
van uw wegen van wijsheid.
U hebt ons altijd voorzichtig
weer teruggeleid naar Uzelf,
de bron van alle wijsheid.
Wil ons begeleiden op onze verdere zoektocht,
door Jezus, uw Zoon,
de beste Wijsheidsleraar ooit!
Amen! Ja, amen!
Beste mensen, ik wens jullie toe dat je dagelijks tijd kunt nemen om te luisteren naar de ruimte die er is in de stilte van je hart, en dat je nooit je zoektocht zult opgeven.
Ricky
Suggesties voor onderweg
Overweeg het vervolg van de zin die boven deze overweging staat: ‘wie haar in alle vroegte zoekt…, wordt van vreugde vervuld.’
Ben je in staat om je ’s morgens een moment te gunnen om zoekend je dag te beginnen? En voel je dan ook dat je er blij van wordt?
Komt er schaamte in je naar boven omdat het bijvoorbeeld niet lukt, wat doe je dan met die schaamte? Ontevreden zijn over jezelf? Of je schaamte in Gods hand neerleggen en vragen om kracht (al is het maar voor deze ene dag), om een wijze man of vrouw te durven zijn, omwille van de Wijsheid zelf?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Nestor van Perge († 250)
Nestor van Perge, Pamfilië, Klein-Azië; martelaar
Nestor was bisschop van de plaats Magydos in Pamfilië (Klein-Azië = tegenwoordige westkust van Turkije), toen de vervolgingen uitbraken onder keizer Decius. Vele christenen vielen af om het vege lijf te redden. Nestor raadde ieder aan die voorzag niet opgewassen te zijn tegen de marteldood, te vluchten. Hijzelf bleef op zijn post, en dwong daarmee respect af bij de Romeinse stadhouder Irenarchus. Deze liet hem ontbieden, en bood hem zelfs hoffelijk en gastvrij een zetel aan. Nestor vroeg naar de reden van dit eervol onthaal en hij kreeg ten antwoord: “Uit respect voor uw levenswijze.”
Waarop Nestor reageerde: “Nou, dan heb ik intussen wel respect genoeg gekregen; dan wil ik nu weten waarom u mij hebt ontboden?” Irenarchus, in het bijzijn van de gehele raad, vroeg hem: “Bent u op de hoogte van het gebod van de keizer?” “Nee, ik ken wel Gods geboden, maar niet die van de keizer.” Irenarchus waarschuwde hem, dat hij zich aan de geboden van de keizer diende te houden. Maar Nestor meende, dat hij zich veeleer aan Gods geboden moest houden. Irenarchus constateerde hierop, dat Nestor van een duivel bezeten moest zijn. Nestor weer: “Veeleer zijn uw goden de duivels. Als u dat maar eens inzag…” Daarop werd Irenarchus kwaad, omdat de goden waarin hij geloofde, duivels werden genoemd. Nu dreigde hij Nestor te martelen totdat deze tot betere inzichten gekomen zou zijn. Nestor antwoordde: “U kunt mij dreigen met allerhande folteringen; maar dààr ben ik niet bang voor. Als ik ergens ontzag voor heb, dan zijn het de kwellingen die Christus mij aan kan doen, wanneer ik hem niet trouw zou blijven. Irenarchus besloot dat Nestor voor de landvoogd in Perge moest verschijnen.
Daar aangekomen vroeg de landvoogd naar Nestor’s naam; deze antwoordde dat hij christen was. De landvoogd gebood hem wierookoffers te branden voor de goden. Nestor weigerde. Nu moest hij de gebruikelijke, gruwelijke folteringen ondergaan. Maar Nestor sprak: “U kunt mij folteren zo u wilt, maar Christus mijn Heer verloochenen die voor mij aan het kruis gestorven is: zo ver krijgt u mij toch niet.”
Daarop stelde de landvoogd hem voor de laatste maal voor de keus: onze goden of uw Christus. Nestor zei vast te houden aan zijn Christus. Toen is hij als een waar navolger van Christus ter plaatse gekruisigd. De verteller tekent op, dat hij vanaf het kruis de daar verzamelde christenen aanspoorde de knieën te buigen en tot Christus te bidden. Op het moment dat het volk door de knieën ging, sprak hij met luide stem “Amen!” en gaf de geest.
Bron: Heiligen.net
Van Woord naar leven
WIE HAAR IN ALLE VROEGTE ZOEKT…
(Bij Sir 4,11-19)
Beste mensen, vandaag gaan we verder op zoek naar wijsheid aan de hand van het boek Jezus Sirach, een wijs man uit Jeruzalem. Hij wil de lezers in 51 hoofdstukken levenswijsheid meegeven als een zorgzame vader. Op welke bladzijde je het boek ook openslaat, overal vind je raadgevingen. In feite is het een boek om mensen te bemoedigen in moeilijke tijden. Het werd geschreven tussen 190 en 170 voor Christus. Dat was een tijd waarin het Joodse volk zeer onderdrukt werd en zeker bemoediging kon gebruiken.
Wat me opvalt is dat er iemand aan het woord is die levenservaring heeft en daarvan uit wil delen, betrokken op de mensen die zijn pad kruisen, betrokken ook op de maatschappij. Dus praktijkonderwijs. Veel raadgevingengaan over het gewone menselijke verkeer, dat is immers van alle tijden, de eeuwen door. Hoe gaan we met elkaar om? Wat zijn lastige kwesties tussen mensen onderling? Hoe kun je die op een gezonde wijze hanteren?
Het stukje van vandaag zou ik in tweeën willen delen, waarvan het eerste deel heel positief en mooi klinkt en het tweede deel vooral waarschuwend is. In de verzen 11 tot en met 16 is onze raadgever vol lof over de wijsheid die niet alleen dichtbij goede dingen tot stand brengt, maar zelfs dat mensen die de raad opvolgen, over volken mogen rechtspreken en tot in het nageslacht invloed kunnen uitoefenen. Als we bedoelde wijsheid in ons meedragen, en ernaar luisteren, dan worden we door de Heer bemind, zo staat er, en delen we in zijn eigen Wijsheid. Dat is een prachtige belofte.
In de volgende verzen horen we een voorzichtiger toon. Valkuilen zijn er altijd in onze levens, we tuimelen er ook weleens in.
De ‘wijsheid’ kan je ook een beetje op een dwaalspoor brengen en je op de proef stellen. Dan is het zaak om in de gaten te krijgen waardoor je op die dwaalweg terecht bent gekomen, en hoe je weer de rechte weg terug zou kunnen vinden. Angst is bijvoorbeeld een dwaalweg en zelfs zodanig dat de eerder ontvangen wijze lessen verloren kunnen gaan.
Wat herkennen we van dit alles? Het eerste deel van deze tekst maakt ons blij, het lijkt wel bijna onmogelijk dat wij die verheven wijsheid al in ons dragen. We herkennen echter soms ook dat we niet weten wat wijs is in bepaalde omstandigheden. We twijfelen wel eens aan onszelf als het over grote beslissingen gaat, of als we de zaak niet vertrouwen. Of er komt te veel tegenwerking, waardoor we lam worden gelegd. In dat geval is het goed, niet alleen om over een probleem een nachtje te slapen, maar om ook zelf als het ware terug te treden, en je niet-weten neer te leggen voor DE WIJSHEID. Geen van ons heeft de wijsheid in pacht. We bezitten uit onszelf geen wijsheid. We mogen ons de wijsheid nooit toe-eigenen.
Laten we bidden
Wijze, en liefdevolle Vader,
wij willen U danken
dat U aanwezig bent in onze levens.
Wij danken U voor alle wijsheid
die U ons in het verleden gegeven hebt.
Soms rechtstreeks,
vaak ook door onze ouders
of andere wijze mensen op onze levensweg.
Wij vragen U vergeving
voor de keren dat we afgedwaald zijn
van uw wegen van wijsheid.
U hebt ons altijd voorzichtig
weer teruggeleid naar Uzelf,
de bron van alle wijsheid.
Wil ons begeleiden op onze verdere zoektocht,
door Jezus, uw Zoon,
de beste Wijsheidsleraar ooit!
Amen! Ja, amen!
Beste mensen, ik wens jullie toe dat je dagelijks tijd kunt nemen om te luisteren naar de ruimte die er is in de stilte van je hart, en dat je nooit je zoektocht zult opgeven.
Ricky
Suggesties voor onderweg
Overweeg het vervolg van de zin die boven deze overweging staat: ‘wie haar in alle vroegte zoekt…, wordt van vreugde vervuld.’
Ben je in staat om je ’s morgens een moment te gunnen om zoekend je dag te beginnen? En voel je dan ook dat je er blij van wordt?
Komt er schaamte in je naar boven omdat het bijvoorbeeld niet lukt, wat doe je dan met die schaamte? Ontevreden zijn over jezelf? Of je schaamte in Gods hand neerleggen en vragen om kracht (al is het maar voor deze ene dag), om een wijze man of vrouw te durven zijn, omwille van de Wijsheid zelf?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.