woensdag in week 31 door het jaar
Uit de brief van Paulus aan de christenen van Rome 13, 8-10
De wet vindt zijn vervulling in de liefde.
Broeders en zusters,
wees elkaar niets schuldig, behalve liefde, want wie de ander liefheeft, heeft de wet vervuld. Want: ‘Pleeg geen overspel, pleeg geen moord, steel niet, zet uw zinnen niet op wat van een ander is’ – deze en alle andere geboden worden samengevat in deze ene uitspraak: ‘Heb uw naaste lief als uzelf.’ Liefde berokkent de naaste geen kwaad, dus de wet vindt zijn vervulling in de liefde.
Psalm 112, 1 + 2 + 4 + 5 + 9
Refr.: Goed gaat het wie genadig is en vrijgevig.
Gelukkig de mens die ontzag heeft voor de Heer
en grote liefde voor zijn geboden.
Zijn nageslacht geniet aanzien in het hele land,
de oprechten worden gezegend.
Hij straalt voor de oprechten als licht in het duister,
genadig, liefdevol en rechtvaardig.
Goed gaat het wie genadig is en vrijgevig,
wie zijn zaken eerlijk behartigt.
Gul deelt hij uit aan de armen,
zijn rechtvaardigheid houdt stand, voor altijd,
hij zal stijgen in aanzien en eer.
Vers voor het evangelie (Joh 10, 27)
Alleluia.
Mijn schapen luisteren naar mijn stem,
zegt de Heer,
Ik ken ze en zij volgen Mij.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Lucas 14, 25-33
Christus navolgen betekent niet lichtzinnig te werk gaan en je vrij maken van alle wereldse banden.
Grote mensenmenigten trokken met Jezus mee. Hij wendde zich tot hen en zei:
‘Wie Mij volgt, maar niet breekt met zijn vader en moeder en vrouw en kinderen en broers en zussen, ja zelfs met zijn eigen leven, kan niet mijn leerling zijn. Wie niet zijn kruis draagt en achter Mij aan komt, kan niet mijn leerling zijn. Want wie van jullie die een toren wil bouwen gaat niet eerst de kosten berekenen, om te zien of hij wel genoeg heeft voor de bouw? Als hij het fundament gelegd heeft maar de bouw niet kan voltooien, zal iedereen die dat ziet hem uitlachen en zeggen: “Die man begon te bouwen, maar afmaken kon hij het niet.” En welke koning die eropuit trekt om met een andere koning oorlog te voeren, zal niet eerst bij zichzelf te rade gaan of hij wel met tienduizend man kan optrekken tegen iemand die met twintigduizend man tegen hem oprukt? Als hij dat niet kan, stuurt hij eerst, wanneer de troepen nog ver van elkaar verwijderd zijn, een gezant om naar de voorwaarden voor vrede te vragen. Zo geldt ook voor jullie: wie geen afstand doet van al zijn bezittingen, kan mijn leerling niet zijn.’
Van Woord naar leven
HOE KAN IK LEERLING WORDEN?
(Bij Lc 14, 25-33)
Wie niet zijn kruis draagt en achter Mij aankomt, kan niet mijn leerling zijn.
Deze zin is neutraler dan de eerste waarin Jezus zegt dat je moet breken met je ouders, vrouw, kinderen, broers en zussen, ja, zelfs met je eigen leven. Als je dat niet wilt of doet, of kunt, dan kun je geen leerling van hem zijn.
Daar schrikken we wel even van, want ouders, vrouw, kinderen, broers en zussen behoren misschien wel tot je dierbaarste ‘bezittingen’. Dat woord bezittingen biedt misschien een sleutel aan, om de tekst te begrijpen. Daarover direct meer. Eerst eens luisteren hoe Jezus duidelijk wil maken wat Hij bedoelt.
Een grote schare loopt achter Jezus aan. Armen en gebrekkigen, zieken, mensen die in nood zijn, of niet gelukkig. Toen deze mensen over Jezus gehoord hadden die zoveel mensen kon genezen, wilden ze graag in zijn nabijheid zijn, en ze liepen achter hem aan opdat Hij hen misschien zou willen genezen.
Jezus, de genezende ‘verhalenman’, lijkt naar een zijspoor uit te wijken als Hij vertelt over de man die een toren wilde bouwen. Er moeten veel voorbereidingen gemaakt worden. Materialen besteld, berekeningen gemaakt, bekwame mensen in dienst genomen, beschikbare tijd hebben, enzovoorts. Als er aan al die punten en ook nog vele andere, nauwelijks aandacht is besteed wordt, hoe kan het proces dan goed verlopen? De man begint wel heel enthousiast, maar na het fundament gelegd te hebben moet hij al stoppen: geen materialen meer, het geld is op, de arbeiders zijn toch niet bekwaam genoeg … Hij wordt tot overmaat van ramp ook nog uitgelachen!
Ja, zo is het ook als mensen Jezus willen volgen. Daar hoort meer bij dan een snel-recept van deze bekwame dokter om binnen de kortste keren weer helemaal te herstellen.
Jezus volgen, echt volgen, vraagt om je levenslange verbondenheid met Hem en met datgene wat Jezus je brengen kan: bevrijdende genezing naar lichaam en geest. Inzet om de achtergrond te herkennen van je leven, de zin ervan, of je nu ziek bent of niet. Horen bij Jezus heeft ook te maken met het kruis uit je leven te dragen, niet allereerst als je last, maar ook als een kracht die je sterker kan maken, en je verbondenheid kan schenken met Hem die zijn kruis ten einde toe gedragen heeft.
Ik wil terugkomen op die moeilijke zin over het breken met je dierbaren. Je kunt die woorden alleen begrijpen als je de dierbaren niet ‘bezit’ als je eigendom. Alles en allen zijn aan je gegeven als geschenk, je mag je geliefden niet claimen als je persoonlijk bezit. Met deze moeilijke weg hebben we allemaal te maken. Het vraagt onthechting, niet eraan vast zitten, aan niets en aan niemand. Ook niet aan je hobby’s of je werk, of je vakanties, je gezondheid, je leven. Te veel om op te noemen.
Waar zitten we nog met handen en voeten aan vast? Dat te ontdekken heeft te maken met de voorbereiding om die toren te kunnen bouwen. Dit alles loslaten als je ‘bezit’. Zo kunnen we leerling worden van Jezus van Nazareth.
Laten we bidden
Vader, U hebt Jezus uitgezonden
om reddend bij mensen aanwezig te zijn,
maar soms hebben we het niet begrepen.
Het is geen gemakkelijke weg
die Jezus heeft moeten gaan.
Wij willen graag bij Hem horen,
dat vraagt echter heel veel van ons.
Namelijk de bereidheid, om met Hem,
het kruis te dragen dat bij ons leven hoort.
Zo kunnen we zijn leerling worden.
Moge Hij ons helpen
de juiste prioriteiten te stellen,
zodat we Hem echt kunnen volgen,
hoe ons leven ook verloopt.
Amen
Beste mensen, niet schrikken van deze opgave, want je hoeft het niet alleen te doen. Hijzelf is onze grootste middelaar.
Ricky Rieter
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Johannes Duns Scotus († 1308)
Johannes Duns Scotus ofm, Keulen, Duitsland; theoloog
Hij werd in 1266 geboren uit Ierse ouders die zich in het Schotse Littledean hadden gevestigd. Tegenwoordig heet zijn geboorteplaats Duns. Zijn opleiding kreeg hij bij zijn oom Elias Duns die franciscaan was in Dumfries. John werd op Sint Patricksdag 17 maart 1291 tot priester gewijd. Alles bijeen studeerde hij acht jaar theologie aan de universiteiten van Parijs en Oxford. Daarna werd hijzelf docent eerst aan de universiteit van Cambridge en vervolgens aan de Sorbonne in Parijs.
In 1306 werd hij door de paus afgevaardigd naar het theologendispuut in Parijs om er de leer te verdedigen van Maria’s Onbevlekte Ontvangenis.
De overlevering weet te vertellen dat hij op weg naar het dispuut dat hij glansrijk zou winnen, voor een marmeren Mariabeeld in de zaal van het dispuut neerknielde en ten aanhoren van alle aanwezigen bad: “Verleen mij, Heilige Maagd, de waardigheid u de juiste lof te brengen. Maak me sterk tegenover uw vijanden.” Volgens de aanwezigen zou het beeld van Maria lichtjes met het hoofd hebben geknikt. Dat wonderdadige Mariabeeld is eeuwenlang daarna nog vereerd.
In 1307 werd hij naar Keulen gestuurd. Daar stierf hij in het jaar daarop. Hij ligt er begraven in de Minoritenkirche tot op de dag vandaag.
Hij wordt aangeduid met de titel ‘doctor subtilis’ (= ‘fijnzinnig docent’).
In 1619 werden zijn relieken plechtig overgebracht naar de minorietenkerk in Keulen. Daar werden ze in oktober 1980 nog met een bezoek vereerd door paus Johannes Paulus II († 2004), zoals bekend zelf een groot Maria-vereerder.
Onlangs werden er in het zomerverblijf van de paus, Castelgandolfo, twee schilderijen ontdekt, die klaarblijkelijk zijn vervaardigd ter gelegenheid van de overbrenging van zijn relieken in 1619: op het ene doek zien we Maria met kind met rechts Sint Franciscus en Johannes Duns Scotus en links Sint Patrick; op het andere, van de hand van de Vlaamse schilder Van Heche, is de overbrenging afgebeeld van zijn relieken naar de franciscaner kerk in Keulen.
Bron: Heiligen.net
Johannes Duns Scotus
Van Woord naar leven
HOE KAN IK LEERLING WORDEN?
(Bij Lc 14, 25-33)
Wie niet zijn kruis draagt en achter Mij aankomt, kan niet mijn leerling zijn.
Deze zin is neutraler dan de eerste waarin Jezus zegt dat je moet breken met je ouders, vrouw, kinderen, broers en zussen, ja, zelfs met je eigen leven. Als je dat niet wilt of doet, of kunt, dan kun je geen leerling van hem zijn.
Daar schrikken we wel even van, want ouders, vrouw, kinderen, broers en zussen behoren misschien wel tot je dierbaarste ‘bezittingen’. Dat woord bezittingen biedt misschien een sleutel aan, om de tekst te begrijpen. Daarover direct meer. Eerst eens luisteren hoe Jezus duidelijk wil maken wat Hij bedoelt.
Een grote schare loopt achter Jezus aan. Armen en gebrekkigen, zieken, mensen die in nood zijn, of niet gelukkig. Toen deze mensen over Jezus gehoord hadden die zoveel mensen kon genezen, wilden ze graag in zijn nabijheid zijn, en ze liepen achter hem aan opdat Hij hen misschien zou willen genezen.
Jezus, de genezende ‘verhalenman’, lijkt naar een zijspoor uit te wijken als Hij vertelt over de man die een toren wilde bouwen. Er moeten veel voorbereidingen gemaakt worden. Materialen besteld, berekeningen gemaakt, bekwame mensen in dienst genomen, beschikbare tijd hebben, enzovoorts. Als er aan al die punten en ook nog vele andere, nauwelijks aandacht is besteed wordt, hoe kan het proces dan goed verlopen? De man begint wel heel enthousiast, maar na het fundament gelegd te hebben moet hij al stoppen: geen materialen meer, het geld is op, de arbeiders zijn toch niet bekwaam genoeg … Hij wordt tot overmaat van ramp ook nog uitgelachen!
Ja, zo is het ook als mensen Jezus willen volgen. Daar hoort meer bij dan een snel-recept van deze bekwame dokter om binnen de kortste keren weer helemaal te herstellen.
Jezus volgen, echt volgen, vraagt om je levenslange verbondenheid met Hem en met datgene wat Jezus je brengen kan: bevrijdende genezing naar lichaam en geest. Inzet om de achtergrond te herkennen van je leven, de zin ervan, of je nu ziek bent of niet. Horen bij Jezus heeft ook te maken met het kruis uit je leven te dragen, niet allereerst als je last, maar ook als een kracht die je sterker kan maken, en je verbondenheid kan schenken met Hem die zijn kruis ten einde toe gedragen heeft.
Ik wil terugkomen op die moeilijke zin over het breken met je dierbaren. Je kunt die woorden alleen begrijpen als je de dierbaren niet ‘bezit’ als je eigendom. Alles en allen zijn aan je gegeven als geschenk, je mag je geliefden niet claimen als je persoonlijk bezit. Met deze moeilijke weg hebben we allemaal te maken. Het vraagt onthechting, niet eraan vast zitten, aan niets en aan niemand. Ook niet aan je hobby’s of je werk, of je vakanties, je gezondheid, je leven. Te veel om op te noemen.
Waar zitten we nog met handen en voeten aan vast? Dat te ontdekken heeft te maken met de voorbereiding om die toren te kunnen bouwen. Dit alles loslaten als je ‘bezit’. Zo kunnen we leerling worden van Jezus van Nazareth.
Laten we bidden
Vader, U hebt Jezus uitgezonden
om reddend bij mensen aanwezig te zijn,
maar soms hebben we het niet begrepen.
Het is geen gemakkelijke weg
die Jezus heeft moeten gaan.
Wij willen graag bij Hem horen,
dat vraagt echter heel veel van ons.
Namelijk de bereidheid, om met Hem,
het kruis te dragen dat bij ons leven hoort.
Zo kunnen we zijn leerling worden.
Moge Hij ons helpen
de juiste prioriteiten te stellen,
zodat we Hem echt kunnen volgen,
hoe ons leven ook verloopt.
Amen
Beste mensen, niet schrikken van deze opgave, want je hoeft het niet alleen te doen. Hijzelf is onze grootste middelaar.
Ricky Rieter
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.