woensdag in week 21 door het jaar
Uit de eerste brief van Paulus aan de Tessalonicenzen 2, 9-13
Paulus beschrijft nog verder zijn dienstbetoon aan de Tessalonicenzen. Hij was nooit anderen tot last. Als een vader heeft hij ieder van hen vermaand en aangemoedigd. Daarom is hij zo blij dat de Tessalonicenzen in hem de gezondene van de Heer hebben herkend.
U herinnert u, broeders en zusters, hoe we ons hebben ingezet en ingespannen, hoe we dag en nacht hebben gewerkt om niemand van u tot last te zijn. Op die manier hebben we u het evangelie van God verkondigd. U kunt getuigen, en God zelf, hoe toegewijd, hoe oprecht en zuiver we bij u, die tot geloof gekomen bent, hebben geleefd. U weet dat we voor ieder van u waren als een vader voor zijn kinderen. We hebben u aangespoord en bemoedigd en u op het hart gedrukt zo te leven dat u God eer bewijst. Hij roept u tot zijn koninkrijk en luister. Wij danken God dan ook onophoudelijk dat u zijn woord, dat u van ons ontvangen hebt, niet hebt aangenomen als een boodschap van mensen, maar als wat het werkelijk is: als het woord van God dat ook werkzaam is in u, die gelooft.
Psalm 139, 7-12
Refr.: Heer, met al mijn wegen bent U vertrouwd.
Heer, hoe zou ik aan uw aandacht ontsnappen,
hoe aan uw blikken ontkomen ?
Klom ik op naar de hemel – U tref ik daar aan,
lag ik neer in het dodenrijk – U bent daar.
Al verhief ik mij op de vleugels van de dageraad,
al ging ik wonen voorbij de verste zee,
ook daar zou uw hand mij leiden,
zou uw rechterhand mij vasthouden.
Al zei ik: ‘Laat het duister mij opslokken,
het licht om mij heen veranderen in nacht,’
ook dan zou het duister voor u niet donker zijn;
de nacht zou oplichten als de dag,
het duister helder zijn als het licht.
Uit het evangelie volgens Matteüs 23, 27-32
Jezus eindigt zijn verwensingen aan de Farizeeën. Hij vergelijkt hen met opgesmukte graven die vanbinnen vol zitten met huichelarij en ongerechtigheid. De Farizeeën vergelijken zich met de oude profeten, terwijl ze van het geslacht waren dat de profeten heeft uitgemoord.
Jezus sprak:
‘Wee jullie, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars, jullie lijken op witgepleisterde graven, die er vanbuiten wel fraai uitzien, maar vol liggen met doodsbeenderen en andere onreinheden. Zo lijken ook jullie voor de mensen uiterlijk op rechtvaardigen, terwijl jullie innerlijk vol huichelarij en wetsverachting zijn.
Wee jullie, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars, jullie bouwen grafmonumenten voor de profeten en versieren de graven van de rechtvaardigen, en jullie zeggen: “Als wij geleefd hadden in de tijd van onze voorouders, zouden wij ons niet zoals zij schuldig hebben gemaakt aan de moord op de profeten.” Daarmee erkennen jullie zelf dat jullie kinderen zijn van hen die de profeten vermoord hebben. Maak de maat van jullie voorouders dan maar vol!’
Van Woord naar leven
‘Wee jullie, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars, jullie lijken op witgepleisterde graven, die er vanbuiten wel fraai uitzien, maar vol liggen met doodsbeenderen en andere onreinheden. Zo lijken ook jullie voor de mensen uiterlijk op rechtvaardigen, terwijl jullie innerlijk vol huichelarij en wetsverachting zijn.’
De schriftgeleerden en Farizeeën, maar ook al de anderen die in hun spoor volgen, wij ook soms, zijn experts in camouflagetechnieken. De zorg om de schone schijn te redden, om de ware realiteit te verbergen, maakt mensen buitenmate vindingrijk.
Als formalisme het in ons leven dreigt te halen op oprechtheid, als uiterlijke vroomheid veraf staat van innerlijke bewogenheid, als geloof en leven, woorden en werken, niet meer overeen komen, dan opent het witgekalkte graf ook bij ons zijn gapende muil.
Laten we echt zijn, oprecht, zodat we God, onszelf en de naaste recht in de ogen kunnen kijken; in blijdschap en dankbaarheid.
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.
Laten wij bidden
Heer,
geef dat wanneer wij in de spiegel kijken U zouden zien. Neem alle schijnheiligheid van ons weg. en maak ons tot zuivere instrumenten van uw Liefde. Alle dagen van ons leven.
In uw naam. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Jose de Calasanza († 1648)
Rome, Italië; stichter onderwijscongregatie
Hij werd op 11 september 1556 geboren in de Spaanse plaats Peralta de la Sal, ten noordwesten van Lérida (Huesca) was zoon van de heer van Calasanz y Gastón. Hij studeerde aan de universiteiten van Lérida, Valencia en Alcalà en behaalde zijn doctorsgraad aan de universiteit van Barcelona. In 1583 ontving hij de priesterwijding. Negen jaar later verhuisde hij naar Rome, volgens zeggen, omdat hij daartoe in een visioen werd opgeroepen.
Meteen vielen hem de verwaarloosde kinderen op die overal rondzwierven en een losgeslagen leven leidden. In 1597 opende hij in het parochiehuis van de Santa Dorotea in Trastevere de eerste gratis lagere school voor arme kinderen van Europa. Met zijn medewerkers riep hij een nieuwe religieuze congregatie in het leven: ‘Het genootschap van reguliere priesters voor vrome scholen’, kortweg ‘piaristen genoemd naar het Latijnse woord ‘pius’ = ‘vroom’. Zoals de naam zegt legde zij zich toe op onderwijs en opvoeding van arme kinderen. Ze groeide uit tot een heuse religieuze orde. Hij nam de naam aan van Jose a Matre Dei. Het was zijn trots dat oud-leerlingen priester werden en als missionaris werkten in verre streken als Bohemen en Polen.
Maar gaandeweg hadden ze te lijden van interne conflicten en aanvallen van buitenaf. Dat laatste vooral van andere congregaties die soortgelijk werk deden voor de jeugd. Jozef zelf moest aftreden als algemeen overste, omdat hij van alle kanten verdacht werd gemaakt, en omdat zijn goede bedoelingen en plannen door vijandige types consequent in een kwaad daglicht werden geplaatst. Dwars door dit alles heen deden de piaristen op vele plaatsen hun heilzaam werk. Met als gevolg dat de orde uiteindelijk in ere werd hersteld.
Jose zelf heeft dat niet meer mogen meemaken. Hij stierf arm en verguisd en ligt begraven in de San Pantaleon in Rome.
Hij werd heilig verklaard door paus Clemens XIII in 1767.
Hij is patroon van de piaristen; van katholieke basisscholen en van kinderen.
Bron: Heiligen.net
Laten wij bidden
Heer,
geef dat wanneer wij in de spiegel kijken U zouden zien. Neem alle schijnheiligheid van ons weg. en maak ons tot zuivere instrumenten van uw Liefde. Alle dagen van ons leven.
In uw naam. Amen.