woensdag in week 14 door het jaar
Uit de profeet Hosea 10, 1-3 + 7-8 + 12
In tijden van voorspoed is het altijd moeilijker om trouw te blijven aan de Heer. Dit zien wij ook ten tijde van de profeet Hosea. Daarom roept hij de mensen op om de Heer te zoeken. In tegenspoed ervaart een mens beter zijn afhankelijkheid.
Israël was een weelderige wijnstok, die volop vruchten voortbracht. Maar hoe meer vrucht de wijnstok droeg, hoe meer er op de altaren kwam; en hoe rijker het land, hoe rijker versierd de gewijde stenen. Zo bedrieglijk is dat volk!
Nu zal het ervoor boeten: de Heer breekt hun altaren af, hun gewijde stenen verbrijzelt Hij.
Dan zullen ze zeggen: ‘Wij hebben geen koning meer, want wij hadden geen ontzag voor de Heer.’
Maar wat zou een koning voor ons kunnen doen? Nu al komen Samaria en zijn koning ten val; ze zijn als wrakhout op de golven. De offerhoogten worden verwoest, die plaatsen van verderf, tekens van Israëls zonde; dorens en distels zullen hun altaren overwoekeren. Dan roepen ze de bergen toe: ‘Bedek ons!’
en de heuvels: ‘Val op ons neer!’
Zaai rechtvaardig! Oogst met liefde! Ontgin nieuw land! Het is tijd om de Heer te smeken, dat Hij jullie nadert met de regen van zijn goedheid.
Tussenzang: Ps 105, 2-7
Refr.: Zoek voortdurend de nabijheid van de Heer.
Zing en speel voor Hem,
spreek vol lof over zijn wonderen,
beroem u op zijn heilige Naam.
Wees blij van hart, u die de Heer zoekt.
Zie uit naar de Heer en zijn macht,
zoek voortdurend zijn nabijheid.
Gedenk de wonderen die Hij heeft gedaan,
de oordelen die Hij heeft uitgesproken.
Nageslacht van Abraham, zijn dienaar,
kinderen van Jakob, door Hem verkozen.
Hij is de Heer, onze God,
zijn besluiten gelden over de hele aarde.
Vers voor het evangelie (Uit ps 95)
Alleluia.
Luister vandaag naar de stem van de Heer
en wees niet halsstarrig.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Matteüs 10, 1-7
Jezus vertrouwt zijn zending toe aan de apostelen. Aanvankelijk was deze alleen bedoeld voor de mensen van Israël, maar na zijn verrijzenis voor alle volkeren.
Jezus riep zijn twaalf leerlingen bij zich en Hij gaf hun de macht om onreine geesten uit te drijven en iedere ziekte en elke kwaal te genezen.
Dit zijn de namen van de twaalf apostelen: als eerste Simon, die Petrus genoemd wordt, en zijn broer Andreas, Jakobus, de zoon van Zebedeüs, en zijn broer Johannes, Filippus en Bartolomeüs, Tomas en de tollenaar Matteüs, Jakobus, de zoon van Alfeüs, en Taddeüs, Simon Kananeüs en ten slotte Judas Iskariot, die Hem zou uitleveren.
Dit waren de twaalf die Jezus uitzond, en Hij gaf hun de volgende instructies: ‘Neem niet de weg naar de heidenen en ga geen Samaritaanse stad binnen. Ga liever op zoek naar de verloren schapen van het volk van Israël en verkondig hun dat het koninkrijk van de hemel nabij is.’
Van Woord naar leven
OPROEP TOT VERANTWOORDELIJKHEID
(Bij Mt 10, 1-7)
Jezus riep zijn twaalf leerlingen bij zich, niet alleen om hen nabij te zijn en persoonlijk te onderrichten, maar ook om hen een belangrijke taak te geven: onreine geesten uitdrijven en ziekten en kwalen genezen.
Deze roeping van de leerlingen kwam voort uit Jezus’ diepe medelijden met de menigte. Hij zag hun lijden, pijn en wanhoop, en wilde hen helpen. Hij zond zijn leerlingen uit met specifieke instructies: naar de verloren schapen van Israël gaan en vertellen dat het koninkrijk van de hemel nabij is.
Wat betekent dit voor ons?
In onze wereld is veel lijden: mensen ervaren droefheid, eenzaamheid, gebrokenheid. Velen lijden onder oorlogsgeweld of uitbuiting. Er is geestelijke honger op vlak van zingeving en religie. Zoals Jezus zijn leerlingen uitzond, zijn ook wij – als christenen – geroepen een verschil te maken.
Christelijke roeping vereist aandacht te hebben voor de naasten. Niet als een religieus principe, maar vanuit een innerlijke beweging gestuwd door de heilige Geest.
Zoals Jezus zijn leerlingen macht gaf, hebben ook wij – door Jezus’ genade – de mogelijkheid troost te bieden, liefde te verspreiden en hoop te geven aan hen die het nodig hebben.
Dit betekent niet altijd grootse daden verrichten. Vaak maken kleine gebaren van vriendelijkheid en medeleven al een groot verschil. Een luisterend oor, een bemoedigend woord, een helpende hand – in Jezus’ naam – zijn allemaal manieren waarop wij Gods liefde kunnen laten zien in onze dagelijkse ontmoetingen.
Christen zijn is geen vrijblijvende keuze, maar een roeping die ons aanspoort tot verantwoordelijkheid jegens onze naasten en de wereld om ons heen. Het is een uitnodiging om liefde en rechtvaardigheid actief te belichamen, om te zorgen voor de behoeftigen en aan vrede te werken midden een wereld waar deze vrede (ook de hartsvrede) vaak zoek is.
Laten we dus met een bereidwillige geest onze roeping omarmen.
Door onze verantwoordelijkheid op te nemen helpen we mee een wereld te creëren waarin Gods liefde, hoop en genezing centraal staan. Samen kunnen we een verschil maken en een bron van licht zijn in deze voor velen vaak donkere wereld.
Laten we bidden
Goede God,
dank U voor uw genade
die ons de mogelijkheid geeft
om uw liefde uit te dragen.
Geef ons een bereidwillig hart
om onze roeping als christenen
vol vreugde te omarmen,
zodat wij samen een verschil kunnen maken
in deze wereld
die dorst naar liefde en vrede.
In Jezus’ naam.
Amen.
Geliefde mensen, moge vandaag ons hart zijn als dat van Jezus, vol mededogen voor de gebrokenheid om ons heen. Laten we, in Jezus’ naam, getuigen van Gods liefde en zo een stralend licht zijn voor anderen.
Een toegewijde woensdag,
kris
Om mee op weg te gaan
Waar kan ik vandaag – heel concreet – in Jezus’ naam daden van kleine goedheid stellen daar we de liefde dit vraagt?
Zie ik in mijn naaste Jezus die zegt ‘Ik heb dorst’? En ben ik bereid deze dorst te lessen? Niet als een meerdere, maar als een echte broer of zus.
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Amalberga van Munsterbilzen († ca 772)
Amalberga (ook Amalia) van Munsterbilsen (ook van Bilsen, van Gent, van Tamise of van Temse) osb., maagd & kloosterlinge
Zij werd geboren rond 700 in een plaatsje dat destijds Villa Rodingi heette en in de Ardennen lag; in die naam kunnen we nog horen hoe men bomen heeft moeten rooien om de plek te kunnen bewonen.
Een huwelijk met Karel Martel († 741) wees ze af. Om dat duidelijk te maken liet ze haar haren afknippen en vluchtte naar Munsterbilsen om benedictines te kunnen worden onder de heilige abdis Landrada († ca 690; feest 8 juli).
De legende weet te vertellen hoe zij onderweg op haar vlucht aan Karel wist te ontkomen. Aanvankelijk had zij zich in een verborgen hoekje verstopt, maar hij wist haar te pakken en trok haar met zo’n geweldige ruk naar zich toe dat zij haar arm brak en haar schouder verrekte. Maar op hetzelfde moment genazen haar wonden, wurmde zij zich los en werd door een steur naar de overkant van de Schelde gedragen. Er worden van haar nog andere wonderen verhaald. Zo zou ze bij de Gete in Brabant een duivelin hebben verjaagd en in een zeef een bron naar Temse hebben gebracht.
Ze stierf in Temse, dat toen nog Villa Tempsica heette.
Ze werd begraven in Munsterbilzen, maar in 1073 werden haar relieken overgebracht naar de St-Pietersabdij te Gent. Bij die gelegenheid werd ze verheven tot de eer der altaren, wat gelijkstond aan een heiligverklaring.
Op zaterdag voor en vooral dinsdag na Pinksteren vindt in Temse de processie ter ere van Sint Amalberga plaats. Deze wordt nog eens herhaald op de laatste zondag van september.
Ook het Vlaamse plaatsje Mater kent op 10 juli een Amalbergaviering.
Zij is patrones van Temse; bovendien is ze beschermheilige van boeren (ze bevrijdde akkers van schadelijke vogels), van schippers en zeelieden (het schip dat haar relieken naar Gent overbracht voer uit eigen kracht stroomopwaarts; een steur zwom mee…).
Ze wordt aangeroepen tegen koorts, pijn in de armen en schouders, kneuzingen en rode koorts; en tegen schipbreuk.
Ze wordt afgebeeld als benedictines; haar voet op een gekroond hoofd (wees vorstelijk huwelijk af); grote steur (hielp haar tijdens haar vlucht voor Krel Martel en begeleidde de boot die haar relieken naar Gent vervoerde); soms heeft ze een zeef in de hand (bron in Temse); met zeef aan een bron; met wilde ganzen.
Zij wordt vaak verward met Amalberga van Maubeuge († ca 690; feest 10 juli), die bijna honderd jaar eerder leefde, maar op dezelfde dag wordt gevierd.
Bron: Heiligen.net
Van Woord naar leven
OPROEP TOT VERANTWOORDELIJKHEID
(Bij Mt 10, 1-7)
Jezus riep zijn twaalf leerlingen bij zich, niet alleen om hen nabij te zijn en persoonlijk te onderrichten, maar ook om hen een belangrijke taak te geven: onreine geesten uitdrijven en ziekten en kwalen genezen.
Deze roeping van de leerlingen kwam voort uit Jezus’ diepe medelijden met de menigte. Hij zag hun lijden, pijn en wanhoop, en wilde hen helpen. Hij zond zijn leerlingen uit met specifieke instructies: naar de verloren schapen van Israël gaan en vertellen dat het koninkrijk van de hemel nabij is.
Wat betekent dit voor ons?
In onze wereld is veel lijden: mensen ervaren droefheid, eenzaamheid, gebrokenheid. Velen lijden onder oorlogsgeweld of uitbuiting. Er is geestelijke honger op vlak van zingeving en religie. Zoals Jezus zijn leerlingen uitzond, zijn ook wij – als christenen – geroepen een verschil te maken.
Christelijke roeping vereist aandacht te hebben voor de naasten. Niet als een religieus principe, maar vanuit een innerlijke beweging gestuwd door de heilige Geest.
Zoals Jezus zijn leerlingen macht gaf, hebben ook wij – door Jezus’ genade – de mogelijkheid troost te bieden, liefde te verspreiden en hoop te geven aan hen die het nodig hebben.
Dit betekent niet altijd grootse daden verrichten. Vaak maken kleine gebaren van vriendelijkheid en medeleven al een groot verschil. Een luisterend oor, een bemoedigend woord, een helpende hand – in Jezus’ naam – zijn allemaal manieren waarop wij Gods liefde kunnen laten zien in onze dagelijkse ontmoetingen.
Christen zijn is geen vrijblijvende keuze, maar een roeping die ons aanspoort tot verantwoordelijkheid jegens onze naasten en de wereld om ons heen. Het is een uitnodiging om liefde en rechtvaardigheid actief te belichamen, om te zorgen voor de behoeftigen en aan vrede te werken midden een wereld waar deze vrede (ook de hartsvrede) vaak zoek is.
Laten we dus met een bereidwillige geest onze roeping omarmen.
Door onze verantwoordelijkheid op te nemen helpen we mee een wereld te creëren waarin Gods liefde, hoop en genezing centraal staan. Samen kunnen we een verschil maken en een bron van licht zijn in deze voor velen vaak donkere wereld.
Laten we bidden
Goede God,
dank U voor uw genade
die ons de mogelijkheid geeft
om uw liefde uit te dragen.
Geef ons een bereidwillig hart
om onze roeping als christenen
vol vreugde te omarmen,
zodat wij samen een verschil kunnen maken
in deze wereld
die dorst naar liefde en vrede.
In Jezus’ naam.
Amen.
Geliefde mensen, moge vandaag ons hart zijn als dat van Jezus, vol mededogen voor de gebrokenheid om ons heen. Laten we, in Jezus’ naam, getuigen van Gods liefde en zo een stralend licht zijn voor anderen.
Een toegewijde woensdag,
kris
Om mee op weg te gaan
Waar kan ik vandaag – heel concreet – in Jezus’ naam daden van kleine goedheid stellen daar we de liefde dit vraagt?
Zie ik in mijn naaste Jezus die zegt ‘Ik heb dorst’? En ben ik bereid deze dorst te lessen? Niet als een meerdere, maar als een echte broer of zus.
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.