woensdag in de tweede week van de advent

Uit de profeet Jesaja 40, 25-31

Midden ballingschap en beproevingen is er twijfel bij de kleine groep getrouwe Joden. Het profetenwoord echter opent de ogen van de moedelozen: onze God is niet te vergelijken met de andere goden. Hij is de Schepper van alles wat bestaat. Zijn plannen zijn ondoorgrondelijk. Eén zaak staat vast: allen die op de Heer vertrouwen ontvangen nieuwe kracht.

Met wie wil je mij vergelijken, zegt de Heilige, aan wie ben Ik gelijk te stellen?
Kijk omhoog: wie heeft dit alles geschapen? Hij laat het leger sterren voltallig uitrukken, Hij roept ze bij hun naam, een voor een; door zijn kracht en onmetelijke grootheid ontbreekt er niet één.
Jakob, waarom zeg je–Israël, waarom beweer je: ‘Mijn weg blijft voor de Heer verborgen, mijn God heeft geen oog voor mijn recht’?
Weet je het niet? Heb je het niet gehoord? Een eeuwige God is de Heer, schepper van de einden der aarde. Hij wordt niet moe, Hij raakt niet uitgeput, zijn wijsheid is niet te doorgronden.
Hij geeft de vermoeide kracht, de machteloze geeft Hij macht in overvloed.
Jonge strijders worden moe en raken uitgeput, zelfs sterke helden struikelen, maar wie hoopt op de Heer krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput.

Psalm 103, 1 + 2 + 3 + 4 + 8 + 10

Refr.: Prijs de Heer, mijn ziel.

Prijs de Heer, mijn ziel,
prijs, mijn hart, zijn heilige Naam.

Prijs de Heer, mijn ziel,
vergeet niet één van zijn weldaden.

Hij vergeeft u alle schuld,
Hij geneest al uw kwalen.

Hij redt uw leven van het graf,
Hij kroont u met trouw en liefde.

Liefdevol en genadig is de Heer,
Hij blijft geduldig en groot is zijn trouw.

Hij straft ons niet naar onze zonden,
Hij vergeldt ons niet naar onze schuld.

Uit het evangelie volgens Matteüs 11, 28-30

Jezus zelf nodigt zijn toehoorders uit naar Hem te komen. Zijn ideaal weegt niet op ons, maar geeft kans op verademing. De vele grote en kleine voorschriften van de oude wet dreigen velen te verpletteren onder hun last. Hem volgen, zachtmoedig en nederig van hart worden zoals Hij, schenkt rust.

Jezus nam het woord en zei:
‘Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal Ik jullie rust geven.
Neem mijn juk op je en leer van mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’

Van Woord naar leven

Vandaag lezen we bij de profeet Jesaja: ‘De Heer geeft de vermoeide kracht.’

Heb je ook soms van die dagen dan het moeilijk gaat, in de zin van dat je je precies door de dag heen moet sleuren? Het gaat gewoon niet. Alles lijkt teveel. Dit kan op fysisch vlak zijn, maar evengoed op psychisch vlak, en zelfs op religieus vlak. Zonder dat we het altijd beseffen lopen deze drie soms door elkaar, overlappen ze elkaar, heeft het een invloed op het ander, enz… . Een mens is een geheel en alles hangt aan elkaar.

Ja, soms kan het leven een echte pffffffff zijn, één grote zucht. Soms zijn we op, weegt alles zwaar, kunnen we moeilijk bidden, ons lichaam doet pijn, we zijn moe, we voelen ons niet begrepen, die stomme rekeningen die er nog liggen, we zijn eenzaam, we leven met schuldgevoel,… . Ach, het is bij ieder van ons hoor. Iemand die beweert dat hij van dit alles geen last heeft: vooral niks van geloven!!

Je kan dan heel mooie adventsthema’s verzinnen zoals bijvoorbeeld ‘Geroepen om te dragen en te baren’. Het zegt je weinig of niets. Het pffffffff-gevoel overheerst immers.

Konden we maar in die pfffffffff de Heer welkom heten die, zoals Jesaja vandaag zegt, kracht geeft aan de vermoeide. Konden we maar ten diepste geloven dat Hij dat werkelijk ook doet. Konden we ons maar geven aan deze genade.

Probleem is dat we ons dikwijls opsluiten in onze pfffffff, ons hoofd naar beneden, onze lip tot bijna op de grond.

Lieve mensen, schraap al je geloof, hoe weinig ook, bij elkaar, en kies: kop op, borst vooruit, ogen en hart gericht op Jezus. Hij glimlacht naar je met zijn liefdevolle blik, met ogen vol van warme barmhartigheid, zijn handen uitstrekkend naar u, met die eenvoudige woorden als: ‘Kom, kom naar me toe, vlei je tegen me aan, Ik zal je kracht geven, leven, liefde’.

Ja mensen, laten we de Heer op die wijze welkom heten. Geef je pffffffff maar aan Hem. Hij ontvangt je zoals je je nu voelt. Laat Hij je kracht zijn, je stuwing om lief te hebben, je innerlijke warmte om een vredevol mens te zijn.

kris

Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Heer,
richt ons weer op wanneer we vermoeid zijn, Gij die onze kracht zijt, ons leven, onze liefde. Geef dat wij niet verdrinken in ons geklaag maar ons hart en onze blik gericht houden op U, Gij die ons roept om waardig en blij Gods liefde te dragen door verenigd met U haar liefde te baren.
Kom heilige Geest. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.