woensdag 21 door het jaar
Uit de tweede brief van Paulus aan de Tessalonicenzen 3, 6-10 + 16-18
Paulus spoort de christenen van Tessalonica aan om zelf te werken en niet afhankelijk te zijn van anderen, waarbij hij zijn eigen voorbeeld van toewijding en arbeid benadrukt. Hij sluit af met een zegenwens voor vrede en de genade van Jezus Christus voor allen.
Broeders en zusters,
in de naam van onze Heer Jezus Christus dragen wij u op u niet in te laten met broeders of zusters die hun werk verwaarlozen en niet leven volgens de traditie die wij hebben doorgegeven. U weet zelf wat het betekent ons na te volgen. Toen we bij u waren, hebben we ons dagelijks werk niet verwaarloosd en op niemands kosten geleefd. Integendeel, we hebben ons ingezet en ingespannen, dag en nacht hebben we gewerkt om niemand van u tot last te zijn. Niet dat we geen aanspraak konden maken op uw ondersteuning, maar we wilden onszelf tot voorbeeld stellen, zodat u ons zou navolgen. Toen we bij u waren, hebben we herhaaldelijk gezegd dat wie niet wil werken, niet zal eten.
Moge de Heer van de vrede u altijd en op elke wijze vrede geven. De Heer zij met u allen.
Ik, Paulus, groet u in mijn eigen handschrift. Dat is in elke brief het waarmerk dat ik hem zelf geschreven heb. De genade van onze Heer Jezus Christus zij met u allen.
Tussenzang: Ps 128, 1 + 2 + 4 + 5
Refr.: Gelukkig ieder die ontzag heeft voor de Heer.
Gelukkig ieder die ontzag heeft voor de Heer
en de weg gaat die Hij wijst:
je zult eten wat je werk opbrengt,
geluk en voorspoed vallen je toe,
Ja, zo wordt gezegend
de man die ontzag heeft voor de Heer.
Ontvang de zegen van de Heer uit Sion.
Je zult de voorspoed van Jeruzalem aanschouwen,
alle dagen van je leven.
Vers voor het evangelie (Mt 11, 25)
Alleluia.
Ik prijs U, Vader,
Heer van hemel en aarde,
omdat U deze dingen
geopenbaard hebt
aan eenvoudige mensen.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Matteüs 23, 27-32
In deze derde en laatste reeks van waarschuwingen aan de farizeeën bekritiseert Jezus hun schijnheiligheid en vergelijkt Hij hen met witgepleisterde graven, die vanbuiten mooi lijken maar vanbinnen vol onreinheid zijn. Hij verwijt hen dat ze in de voetsporen treden van hun voorouders, die de profeten hebben vermoord.
Jezus sprak:
‘Wee jullie, schriftgeleerden en farizeeën, huichelaars, jullie lijken op witgepleisterde graven, die er vanbuiten wel fraai uitzien, maar vol liggen met doodsbeenderen en andere onreinheden. Zo lijken ook jullie voor de mensen vanbuiten rechtvaardig, maar vanbinnen is het een en al huichelarij en wetsverachting.
Wee jullie, schriftgeleerden en farizeeën, huichelaars, jullie bouwen grafmonumenten voor de profeten en versieren de graven van de rechtvaardigen, en jullie zeggen: “Als wij geleefd hadden in de tijd van onze voorouders, zouden wij ons niet zoals zij schuldig hebben gemaakt aan de moord op de profeten.” Daarmee erkennen jullie zelf dat jullie kinderen zijn van hen die de profeten vermoord hebben. Maak de maat van jullie voorouders dan maar vol!’
Van Woord naar leven
AUTHENTICITEIT VERSUS SCHIJN
(Bij Matteüs 23, 27-32)
Opnieuw spreekt Jezus scherpe woorden tot de schriftgeleerden en farizeeën. Vandaag vergelijkt Hij hen met witgepleisterde graven: aan de buitenkant mooi en verzorgd, maar vanbinnen vol doodsbeenderen en onreinheden; een krachtige waarschuwing tegen een leven dat zich richt op uiterlijke schijn, terwijl het innerlijk ontbreekt aan oprechtheid en rechtvaardigheid.
Kijken we eens naar ons eigen gedrag. Wat is de diepere motivatie achter onze wijze van doen? Vaak zoeken we goedkeuring en waardering van anderen. We willen bewondering en applaus, en laten ons veelal leiden door wat anderen van ons denken. In onze pogingen om indruk te maken, kunnen we onszelf verliezen in uiterlijk vertoon en verwaarlozen wat werkelijk telt.
Jezus roept ons op om onze focus te verleggen naar een diepere innerlijke waarachtigheid. Het gaat niet om de schijn die we ophouden, maar om de oprechtheid van ons hart, ons geworteld zijn in God en de echtheid van onze intenties. Dit evangelie nodigt ons uit om te reflecteren op de vraag of onze daden écht zijn, of dat ze alleen maar zijn bedoeld om lof en erkenning van anderen te ontvangen.
Mogen we de kracht vinden om ons los te maken van de behoefte aan extern applaus en ons in plaats daarvan te richten op een oprecht en authentiek leven dat God verheerlijkt. Laten we ons hart openen voor Gods leiding en ons leven laten sturen door de innerlijke oprechtheid die voortkomt uit een zuivere en warme relatie met Christus.
Laten we bidden
Heer Jezus,
wij komen voor U in oprechtheid en nederigheid. We erkennen de neiging in ons om te streven naar uiterlijk vertoon en goedkeuring van anderen, in plaats van te zoeken naar ware innerlijke oprechtheid. Help ons om de schijn te laten varen en ons te richten op wat werkelijk telt: een oprecht en authentiek leven in uw aanwezigheid. Geef ons de kracht om los te laten van wat anderen van ons denken en ons hart volledig te openen voor uw leiding en liefde. Leid ons op het pad van echtheid en wie wij werkelijk zijn in U.
Vandaag en alle dagen van ons leven.
Amen.
Geliefde mensen, moge deze dag ons inspireren om voorbij de schijn te kijken en te streven naar oprechtheid in ons hart.
Een mooie woensdag,
kris
Om mee op weg te gaan
Neem vandaag eens de tijd om na te gaan hoe je uiterlijk gedrag zich verhoudt tot je innerlijke zelf.
Komt je handelen voort uit een oprecht en zuiver hart, geleid door Christus, of ben je vaak bezig met hoe anderen je zien en probeer je vooral ‘goed’ over te komen?
Wat zijn je persoonlijke valkuilen in deze?
Hoe kun je meer oprechtheid bereiken in alles wat je doet?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Augustinus van Hippo († 430)
De Afrikaanse bisschop Augustinus van Hippo (354-430) is de belangrijkste kerkvader van het Westen. Zijn preken en geschriften hebben een grote bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de katholieke leer inzake de Drie-eenheid, het kwaad, de verlossing, de sacramenten en het kerkelijk ambt. In de Rooms-Katholieke Kerk wordt de gedachtenis van Sint Augustinus gevierd op 28 augustus.
Sint Monica
Aurelius Augustinus werd geboren op 13 november 354 in Tagaste, het huidige Souk Ahras in Algerije. Zijn vader was een heiden, Patricius genaamd. Van zijn moeder, de heilige Monica, kreeg hij een christelijke opvoeding, waar hij later als student afstand van zou nemen. Hij ontving onderricht in de retorica te Madaura en Carthago. In 372 kregen zijn verder onbekend gebleven concubine en hij een zoon, die hij Adeodatus noemde. Na zijn studie doceerde Augustinus retorica in achtereenvolgens Tagaste, Carthago en Rome.
Manicheeërs
Augustinus was een tijd verbonden aan de sekte der manicheeërs, een dwaalleer die de wereld splitst in het Rijk van het Licht en het Rijk van de Duisternis. Negen jaar zou hij als toehoorder met hen verbonden blijven. Ook verdiepte hij zich in de neoplatoonse wijsbegeerte. Na zijn bekering tot het christendom zou hij het platonische denken inzetten bij de verkondiging van het Evangelie.
Sint Ambrosius
In 383 vestigde Augustinus zich in Rome waar hij leraar werd van de zonen van senator Symmachus, die hem voordroeg als staatsretor aan het keizerlijk hof in Milaan. Ook daar bleef hij doceren. In Milaan raakte hij onder de indruk van de persoon en de leer van bisschop Ambrosius. Deze opende Augustinus de ogen voor de Heilige Schrift.
Gedoopt
In de zomer van 386 legde hij, door een longaandoening verzwakt, het ambt van staatsretor neer en trok zich met een aantal vrienden op het landgoed Cassiciacum terug. Daar schreef hij enkele filosofische werken (o.a. Contra academicos, De ordine; De beata vita), waarin hij de menselijke rede en een goede levensordening als weg naar God verklaart. In 387 werd hij door bisschop Ambrosius gedoopt. Hij keerde daarop met enige vrienden naar Africa terug om er in Tagaste een gemeenschap van lekenmonniken te stichten. Tijdens een bezoek in de havenstad Hippo werd hij daar tegen zijn zin in 391 tot priester gekozen.
Bisschop
In 395 werd Augustinus tot bisschop van Hippo gekozen. Vierendertig jaar lang was hij een inspirerende herder, die zijn volk onderwees met stichtende preken en geschriften. “Met u ben ik christen, voor u ben ik bisschop”, zei hij in een preek over het bisschopsambt. Een andere vermaarde uitspraak van hem is: ‘Heb de zondaar lief, maar haat de zonde’.
Regel
Als bisschop stichtte hij een leefgemeenschap voor clerici. Voor hen schreef hij Praeceptum. Deze Regel van Augustinus vormt nog altijd de basis voor kloosterordes van de mannelijke en vrouwelijke tak van de Reguliere Kanunniken, de Augustijnen, de Norbertijnen, de Dominicanen en de Kruisheren.
Dwaalleren
Augustinus trad als bisschop krachtig op tegen de dwaalleren van het Donatisme en het Pelagianisme. De donatisten, sterk georganiseerd in een eigen kerkgenootschap, verdedigden onder meer de stelling dat de werking van de sacramenten afhangt van de heiligheid van de bedienaar. De pelagianen, volgelingen van Pelagius, geloofden dat de mens zijn verlossing door een deugdzaam leven kan bewerken. Augustinus stelde daar de leer van de erfzonde tegenover. De strijd tussen Pelagius en Augustinus werd op het Concilie van Carthago (418) in het voordeel van de laatste formeel beslecht, maar de pelagiaanse kwestie bleef Augustinus’ aandacht opeisen tot aan zijn dood.
Geschriften
Augustinus’ beroemdste geschriften zijn Confessiones (‘Belijdenissen’), De Civitate Dei (‘De Stad Gods’) en De Trinitate (‘Over de Drie-eenheid’). De dertien hoofdstukken van de Belijdenissen hebben de vorm van een gebed. Daarin doet hij God als het ware verslag van zijn levensgeschiedenis, zijn diepste zielenroerselen en zijn theologische bespiegelingen. In De Civitate Dei verdedigt hij tegenover geletterde heidenen het christendom als de ware godsdienst en geeft hij zijn ideeën over de sociale en maatschappelijke orde weer.
Vandalen
Augustinus overleed in Hippo Regius op 28 augustus 430. Na zijn dood werd zijn lichaam uit vrees voor de Vandalen overgebracht naar Sardinië en later naar Pavia. Daar werd zijn lichaam bijgezet in de basiliek San Pietro in Ciel d’Oro. Op de liturgische kalender van de Rooms-Katholieke Kerk staat de gedachtenis van Augustinus op 28 augustus. De Byzantijns-Orthodoxe Kerken gedenken hem op 15 juni.
Bron: KRO-NCRV
Van Woord naar leven
AUTHENTICITEIT VERSUS SCHIJN
(Bij Matteüs 23, 27-32)
Opnieuw spreekt Jezus scherpe woorden tot de schriftgeleerden en farizeeën. Vandaag vergelijkt Hij hen met witgepleisterde graven: aan de buitenkant mooi en verzorgd, maar vanbinnen vol doodsbeenderen en onreinheden; een krachtige waarschuwing tegen een leven dat zich richt op uiterlijke schijn, terwijl het innerlijk ontbreekt aan oprechtheid en rechtvaardigheid.
Kijken we eens naar ons eigen gedrag. Wat is de diepere motivatie achter onze wijze van doen? Vaak zoeken we goedkeuring en waardering van anderen. We willen bewondering en applaus, en laten ons veelal leiden door wat anderen van ons denken. In onze pogingen om indruk te maken, kunnen we onszelf verliezen in uiterlijk vertoon en verwaarlozen wat werkelijk telt.
Jezus roept ons op om onze focus te verleggen naar een diepere innerlijke waarachtigheid. Het gaat niet om de schijn die we ophouden, maar om de oprechtheid van ons hart, ons geworteld zijn in God en de echtheid van onze intenties. Dit evangelie nodigt ons uit om te reflecteren op de vraag of onze daden écht zijn, of dat ze alleen maar zijn bedoeld om lof en erkenning van anderen te ontvangen.
Mogen we de kracht vinden om ons los te maken van de behoefte aan extern applaus en ons in plaats daarvan te richten op een oprecht en authentiek leven dat God verheerlijkt. Laten we ons hart openen voor Gods leiding en ons leven laten sturen door de innerlijke oprechtheid die voortkomt uit een zuivere en warme relatie met Christus.
Laten we bidden
Heer Jezus,
wij komen voor U in oprechtheid en nederigheid. We erkennen de neiging in ons om te streven naar uiterlijk vertoon en goedkeuring van anderen, in plaats van te zoeken naar ware innerlijke oprechtheid. Help ons om de schijn te laten varen en ons te richten op wat werkelijk telt: een oprecht en authentiek leven in uw aanwezigheid. Geef ons de kracht om los te laten van wat anderen van ons denken en ons hart volledig te openen voor uw leiding en liefde. Leid ons op het pad van echtheid en wie wij werkelijk zijn in U.
Vandaag en alle dagen van ons leven.
Amen.
Geliefde mensen, moge deze dag ons inspireren om voorbij de schijn te kijken en te streven naar oprechtheid in ons hart.
Een mooie woensdag,
kris
Om mee op weg te gaan
Neem vandaag eens de tijd om na te gaan hoe je uiterlijk gedrag zich verhoudt tot je innerlijke zelf.
Komt je handelen voort uit een oprecht en zuiver hart, geleid door Christus, of ben je vaak bezig met hoe anderen je zien en probeer je vooral ‘goed’ over te komen?
Wat zijn je persoonlijke valkuilen in deze?
Hoe kun je meer oprechtheid bereiken in alles wat je doet?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.