Ware grootheid is te vinden in zorg voor de kwetsbaren

Tijdens de Angelustoespraak van gisteren, 22 september, reflecteerde paus Franciscus op het evangelie van deze zondag. Hij benadrukte dat Jezus ons leert dat ware macht niet ligt in heersen, maar in zorgen voor de zwaksten.

Beste broeders en zusters, een fijne zondag gewenst!

Vandaag vertelt het Evangelie (Mc 9, 30-37) ons over Jezus die aankondigt wat er op het hoogtepunt van zijn leven zal gebeuren: “De Mensenzoon zal overgeleverd worden in de handen van mensen, en zij zullen Hem doden; en na drie dagen zal Hij opstaan” (vs 31). De leerlingen daarentegen, terwijl ze de Heer volgen, hebben andere dingen in hun gedachten en op hun lippen. Wanneer Jezus hen vraagt waar ze over spraken, geven ze geen antwoord.

Laten we stilstaan bij dit zwijgen: de leerlingen zwijgen omdat ze ruzieden over wie de grootste was (vgl. vers 34). Ze zwijgen uit schaamte. Wat een contrast met de woorden van de Heer! Terwijl Jezus hen het diepe geheim van zijn leven toevertrouwt, praten zij over macht. En nu sluit schaamte hun mond, zoals trots eerder hun hart had gesloten. Toch reageert Jezus openlijk op de gesprekken die zij onderweg fluisterden: “Als iemand de eerste wil zijn, moet hij de laatste van allen zijn en de dienaar van allen” (vgl. vers 35). Wil je groot zijn? Maak jezelf klein, stel jezelf ten dienste van iedereen.

Met een woord dat even eenvoudig als beslissend is, vernieuwt Jezus onze manier van leven. Hij leert ons dat ware macht niet ligt in het heersen van de sterkste, maar in het zorgen voor de zwakste. Ware macht is zorgen voor de zwakste – dat maakt je groot!

Daarom roept de Heer een kind, plaatst het in het midden van de leerlingen en omhelst het, terwijl Hij zegt: “Wie zo’n kind in mijn naam ontvangt, ontvangt Mij” (vers 37). Een kind heeft geen macht; een kind heeft behoeften. Wanneer wij zorg dragen voor een mens, erkennen wij dat de mens altijd behoefte heeft aan leven.

Wij, allemaal, leven omdat er voor ons gezorgd is, maar macht doet ons deze waarheid vergeten. Vervolgens worden we overheersers in plaats van dienaren, en de eersten die daaronder lijden zijn de laatsten: de kleinen, de zwakken, de armen.

Broeders en zusters, hoeveel mensen lijden en sterven door machtsstrijd! Het zijn levens die de wereld vaakt loochent, zoals men Jezus loochende. Het zijn diegenen die buitengesloten worden en sterven. Wanneer Jezus wordt overgeleverd in de handen van mensen, vindt Hij geen omhelzing, maar een kruis. Toch blijft het Evangelie leven en vervuld van hoop: Hij die werd ontkend, is opgestaan, Hij, de Heer!

Op deze mooie zondag kunnen we ons afvragen: herken ik het gezicht van Jezus in de kleinsten? Zorg ik voor mijn naaste, en dien ik gul? En dank ik degenen die voor mij zorgen?

Laten we samen bidden tot Maria, om, net als zij, vrij te zijn van ijdelheid en bereid tot dienstbaarheid.

Ik wens jullie allemaal een goede zondag. En vergeet alsjeblieft niet voor mij te bidden. Geniet van jullie lunch, en arrivederci!

Bron: Vatican-news