vrijdag in week 5 van de paastijd
Uit de Handelingen van de Apostelen 15, 22-31
‘In overeenstemming met de Geest hebben wij besloten…’ zo luidt een der eerste historische beslissingen van het gezag in de Kerk. Dialoog, gesprek en bezinning zijn altijd nodig. Maar de Geest is er ook, we worden geleid door zijn leiding. Hier werd de grondslag gelegd van de wereldwijde roeping en zending van het christendom. Niet gebonden aan volk, staat, opinie, maar alleen gebonden aan de persoon van Jezus en de inspiratie van zijn Geest.
De apostelen en de oudsten besloten in overleg met de hele gemeente enkele afgevaardigden met Paulus en Barnabas mee te zenden naar Antiochië. De keuze viel op twee leiders uit de gemeente: Judas, wiens bijnaam Barsabbas luidde, en Silas.
Men gaf hun een brief mee met de volgende inhoud: ‘Van de apostelen en de oudsten. Aan onze broeders en zusters in Antiochië, Syrië en Cilicië afkomstig uit de heidense volken: gegroet! Wij hebben vernomen dat enkelen van ons u een bezoek hebben gebracht – zonder dat wij hun dat hadden opgedragen – en dat hun uitspraken aanleiding zijn geweest tot verwarring en verontrusting. Daarom hebben we eensgezind besloten enkele broeders naar u toe te zenden in het gezelschap van onze geliefde Barnabas en Paulus, mensen die hun leven op het spel hebben gezet voor de naam van onze Heer Jezus Christus. We hebben Judas en Silas afgevaardigd, en zij zullen de inhoud van deze brief mondeling toelichten. In overeenstemming met de heilige Geest hebben wij namelijk besloten u geen andere verplichtingen op te leggen dan wat strikt noodzakelijk is: onthoud u van vlees dat bij de afgodendienst is gebruikt, van bloed, van vlees waar nog bloed in zit, en van ontucht. Als u zich hieraan houdt, doet u wat juist is. Het ga u goed.’
Ze namen afscheid en vertrokken naar Antiochië, en nadat ze daar de gemeente hadden bijeengeroepen, overhandigden ze de brief. Toen de brief was voorgelezen, verheugde de gemeente zich over de bemoedigende inhoud.
Psalm 57, 8-12
Refr.: U, Heer, zal ik loven onder de volken.
Mijn hart is gerust, o God,
mijn hart is gerust,
ik wil voor U zingen en spelen.
Ontwaak, mijn ziel, ontwaak
met harp en lier,
ik wil het morgenrood wekken.
U, Heer, zal ik loven onder de volken,
over U zingen voor alle naties.
Hemelhoog is uw liefde,
tot aan de wolken reikt uw trouw.
Verhef u boven de hemelen, God,
laat uw glorie heel de aarde vervullen.
Vers voor het evangelie (Rom. 6, 9)
Alleluia.
Christus, nu Hij is opgewekt uit de dood,
sterft niet meer,
de dood heeft geen macht meer over Hem.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Johannes 15, 12-17
Alleen liefde kan mensen van verschillende geaardheid, beschavingen en rassen in vriendschap doen leven. Alleen liefde is waarborg voor eenheid. Dit betekent: zich kunnen wegcijferen voor de anderen naar het voorbeeld van Christus.
Jezus sprak tot zijn leerlingen:
‘Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals Ik jullie heb liefgehad. Er is geen grotere liefde dan je leven te geven voor je vrienden. Jullie zijn mijn vrienden wanneer je doet wat Ik zeg. Ik noem jullie geen slaven meer, want een slaaf weet niet wat zijn meester doet; vrienden noem Ik jullie, omdat Ik alles wat Ik van de Vader heb gehoord, aan jullie bekendgemaakt heb.
Jullie hebben niet Mij uitgekozen, maar Ik jullie, en Ik heb jullie opgedragen om op weg te gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht. Dan zal de Vader je alles geven wat je Hem in mijn naam vraagt.
Dit draag Ik jullie op: heb elkaar lief.
Van Woord naar leven
Vandaag zegt Jezus: ‘Ik noem jullie geen slaven meer, want een slaaf weet niet wat zijn meester doet; vrienden noem Ik jullie, omdat Ik alles wat Ik van de Vader heb gehoord, aan jullie bekendgemaakt heb.’
Cultuurhistorisch gezien valt er heel wat te zeggen over de ‘slaven’ in Jezus’ tijd, en de relatie met hun werkgevers. Maar laten we het hier even eenvoudig houden door te zeggen dat we het in zekere zin mogen vergelijken met het feit dat nu nogal wat mensen bijvoorbeeld een poestvrouw/man hebben in huis. In de zin van: iemand komt voor u werken, komt en gaat op een bepaald uur, en krijgt daar een vergoeding voor. Het is iemand in loonverband die zijn werk komt doen om z’n boterham te verdienen. Als ‘werkgever’ heb je daar een band mee, een band die goed en hartelijk kan zijn, maar het blijft een relatie werkgever versus werknemer.
Vandaag zegt Jezus tot zijn leerlingen, en tot ieder van ons: ‘Voor mij ben je geen werknemer, maar een vriend.’ En dat is natuurlijk een heel andere relatie dan werkgever – werknemer.
‘Ik noem jullie vrienden’, zegt Jezus ‘omdat Ik alles wat Ik van de Vader heb gehoord een jullie heb bekendgemaakt’. Daarom noemt Hij ons dus vrienden.
Vrienden geven het beste wat ze in zich dragen aan elkaar. Dat heeft Jezus ook aan ons gedaan: het beste gegeven, namelijk alles wat Hij van de Vader gehoord heeft. En dat is het feit dat God liefde is, dat Hij de Zoon liefheeft, en dat Hij ons, mensen, deelgenoot wil maken van hun onderlinge liefde, met de bedoeling dat wij mensen, individueel én als gemeenschap, deze liefde zouden belichamen naar elkaar toe en in de wereld waartoe zij gezonden zijn.
We zijn bewoond door Christus. In ons heeft Hij zijn verblijf. Niet als een werkgever, maar als een vriend. Met Hem aan ons zijde, met Hem verenigd, mogen wij keuzes maken, bidden, liefhebben, kortom: leven. Zijn vriendschap bestaat er in ons binnen te leiden in Gods liefde, door, verinnigd met ons, z’n leven te geven voor de mensheid. Met andere woorden: Hij zal de stuwende kracht zijn die ons zal aanzetten dienend in de wereld te staan, bereid zijnde voor elke mens te knielen, hem z’n voeten te wassen.
Mooi toch, lieve mensen, leven in het besef dat Jezus met ons die vriendschap aangaat. Mogen we die vriendschapsband diep koesteren als het hoogste goed in ons leven. Moge Jezus de goddelijke vriend voor ons zijn die Hij wil zijn. Moge Hij ons brengen in het meest edele en verheven dat er bestaat: de belichaming van Gods liefde.
Hartelijk, kris
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.
Laten wij bidden
Vader,
wij danken U om de vriendschap die Gij in Christus met ieder van ons aangaat. Mogen wij deze vriendschap omarmen, en wel zo dat we in ons dagelijks leven uw liefde mogen zijn voor allen die Gij ons toevertrouwt.
In Christus. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Bernardinus van Siëna († 1444)
Bernardinus van Siëna, ofm, Italiaanse volksprediker. Verbreidde de devotie tot de Heilige Naam van Jezus.
Bernardino degli Albizzeschi werd in 1380 geboren in het Toscaanse Massa Maritima als lid van een adellijke familie. Vrome tantes zetten zijn opvoeding voort, nadat hij op zijn zesde wees was geworden.
Op 17-jarige leeftijd studeerde Bernardinus aan de universiteit van Siena af in het burgerlijk en kerkelijk recht. In Siena was hij ook werkzaam in de verpleging van pestlijders. Daarbij raakte hij zelf besmet, maar overleefde de ziekte. In 1402 trad Bernardinus in bij de minderbroeders observanten, een beweging van mannelijke religieuzen die de Regel van Sint-Franciscus strikt wilden navolgen.
Bernardinus werd in 1404 priester gewijd. Hij reisde door heel Italië en trad overal op als volksprediker. In 1427 werd hij van ketterij beschuldigd. Paus Martinus V ontbood hem naar Rome, maar sprak hem vrij. Met zijn preken wist hij velen tot inkeer te brengen. Dat leverde hem uiteindelijk de titel ‘Apostel van Italië’ op.
Bernardinus stierf op 20 mei 1444 te L’Aquila, waar hij begraven werd in de kerk die later zijn naam zou dragen. Zijn medebroeder, vriend en oud-leerling Johannes van Capestrano bepleitte hartstochtelijk zijn canonisatie. Met succes, want paus Nicolaas V verklaarde hem al in 1450 heilig.
Voor de geschiedenis van de christelijke spiritualiteit is hij belangrijk wegens zijn verbreiding van de devotie tot de Heilige Naam van Jezus. Het monogram van deze devotie was IHS, de eerste drie Griekse hoofdletters van Jèsous, de vergriekste vorm van het Hebreeuwse woord Jesjoea, dat ‘JHWH redt’ betekent. IHS kan ook de afkorting zijn van de middeleeuwse schrijfwijze Jhesus of van Jesus Hominum Salvator (‘Jezus Redder van de mensen’).
Bron: Heiligen.net
Bernardinus van Siëna
Laten wij bidden
Vader,
wij danken U om de vriendschap die Gij in Christus met ieder van ons aangaat. Mogen wij deze vriendschap omarmen, en wel zo dat we in ons dagelijks leven uw liefde mogen zijn voor allen die Gij ons toevertrouwt.
In Christus. Amen.