vrijdag in week 4 door het jaar

Uit het boek Wijsheid van Jezus Sirach 47, 2-11

Verschillende eeuwen na zijn koningschap werd David door alle generaties geroemd. Niet zozeer om zijn militaire daden maar vooral omwille van zijn geloof waarmee hij zijn volk inspireerde. De psalmen zijn hiervan de mooiste uiting. Ondanks Davids zondes schonk de Heer hem vergeving en Hij vereeuwigde zijn belofte in hem.

Zoals bij het vredeoffer het vet wordt afgezonderd, zo werd David afgezonderd van het volk van Israël. Hij speelde met leeuwen als met geitenbokjes en met beren als met lammeren. Doodde hij in zijn jeugd niet een reus en bevrijdde hij het volk niet van de schande, doordat hij met zijn slingersteen de grootspraak van Goliat brak?
Want hij riep de Heer, de Allerhoogste, aan; die gaf zijn rechterhand de kracht om een machtig krijgsman te vellen en de macht van het volk te vergroten. Ze eerden hem om zijn tienduizenden en prezen hem om de zegeningen van de Heer door hem een erekroon te geven. Want hij verdelgde de vijanden alom, hij vernietigde zijn tegenstanders, de Filistijnen, hij brak hun macht voorgoed.
Bij al zijn daden dankte hij de Heilige, de Allerhoogste, met een lofprijzing, met heel zijn hart bezong hij zijn maker en had hij Hem lief. Hij stelde zangers bij het altaar op om met hun stem mooie liederen te laten klinken; ze brengen elke dag lofzangen ten gehore. Hij zette de feesten luister bij en stelde hun tijden vast, voor het hele jaar. En de heilige naam van de Heer werd geprezen, vanaf de vroege morgen klonken melodieën in het heiligdom.
De Heer vergaf hem zijn zonden en vergrootte zijn macht voor altijd, hij sloot een koninklijk verbond met hem en gaf hem een luisterrijke troon in Israël.

Ps 18, 31 + 47 + 50 + 51

Refr.: De Heer leeft, geprezen zij mijn rots!

Gods weg is volmaakt,
het woord van de Heer is zuiver,
een schild is Hij
voor allen die bij Hem schuilen.

De Heer leeft, geprezen zij mijn rots,
hoogverheven is God, mijn redder.
Daarom wil ik U prijzen te midden van de volken, Heer,
een loflied zingen tot eer van uw naam.

Hij schenkt zijn koning grote overwinningen,
betoont zich trouw aan zijn gezalfde,
aan David en zijn nageslacht, voor altijd.

Alleluia.
Waarachtig is God in al zijn woorden
en heilig in al wat Hij doet.
Alleluia.

Uit het evangelie volgens Marcus 6, 14-29

Jezus’ optreden wekte verschillende reacties. Iedereen, ook ons, stelt Hij voor de vraag naar zijn persoon. Koning Herodes die Johannes de Doper op een schandelijke manier had geofferd voor een meisje, dacht dat deze Johannes weer was verrezen toen hij hoorde over Jezus. Uit dit verhaal over de dood van Johannes de Doper blijkt duidelijk hoe moeilijk het is om met de waarheid over zijn eigen leven geconfronteerd te worden. Alle middelen zijn dan goed om het gezicht te redden.

Koning Herodes hoorde van Jezus, want zijn naam was overal bekend geworden. Sommigen zeiden: ‘Johannes de Doper is opgewekt uit de dood en daardoor beschikt Hij over zulke wonderbaarlijke krachten.’ ¹⁵Maar anderen zeiden: ‘Het is Elia,’ en weer anderen zeiden: ‘Hij is een profeet zoals die er vroeger waren.’ 
Toen Herodes dit allemaal hoorde, zei hij: ‘Het is Johannes, die ik heb onthoofd, die weer is opgestaan.’ Want Herodes had Johannes gevangen laten nemen en hem, aan handen en voeten geketend, laten opsluiten vanwege Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus, met wie hij getrouwd was. Johannes had namelijk tegen Herodes gezegd: ‘U mag niet trouwen met de vrouw van uw broer.’ Sindsdien had Herodias het op hem gemunt en wilde ze hem doden, maar ze kreeg er de kans niet toe, want Herodes had ontzag voor Johannes, omdat hij wist dat hij een rechtvaardig en heilig man was, en hij nam hem in bescherming. En hoewel hij altijd in grote onzekerheid verkeerde als hij naar hem geluisterd had, bleef hij hem toch graag horen. 
Op een keer deed zich echter een gunstige gelegenheid voor, toen Herodes op zijn verjaardag een feest gaf voor zijn hovelingen en de hoge militairen en de voornaamste inwoners van Galilea. De dochter van Herodias kwam binnen om voor Herodes en zijn gasten te dansen, wat bij hen erg in de smaak viel. De koning zei tegen het meisje: ‘Vraag me wat je maar wilt, en ik zal het je geven.’ En hij bezwoer haar: ‘Wat je ook vraagt, ik zal het je geven, al was het de helft van mijn koninkrijk!’ Ze ging naar haar moeder en vroeg: ‘Wat zal ik vragen?’ Haar moeder zei: ‘Het hoofd van Johannes de Doper.’ Haastig ging ze weer naar binnen, stapte recht op de koning af en zei tegen hem: ‘Ik wil dat u me nu meteen op een schaal het hoofd van Johannes de Doper geeft.’ Dit bedroefde de koning zeer, maar hij wilde het haar niet weigeren omdat hij in het bijzijn van zijn gasten een eed had gezworen. Hij stuurde meteen iemand van zijn garde weg met het bevel hem het hoofd te brengen. De soldaat ging naar de gevangenis en onthoofdde Johannes. Hij bracht het hoofd binnen op een schaal en gaf het aan het meisje, en zij gaf het aan haar moeder. 
Toen zijn leerlingen hiervan hoorden, gingen ze zijn lijk halen en legden het in een graf.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.