vrijdag in week 29 door het jaar
Uit de brief van Paulus aan de Efeziërs 4, 1-6
Deze lezing roept ons op om trouw te blijven aan onze christelijke roeping door nederigheid, zachtmoedigheid en geduld te tonen in liefde voor elkaar. Het benadrukt de eenheid die de Heilige Geest ons geeft, en de roeping om samen te leven als één lichaam in Christus.
Broeders en zusters,
ik, die gevangenzit omwille van de Heer, vraag u dringend de weg te gaan die past bij de roeping die u hebt ontvangen: wees altijd nederig, zachtmoedig en geduldig, en verdraag elkaar uit liefde. Span u in om door de samenbindende kracht van de vrede de eenheid te bewaren die de Geest u geeft: één lichaam en één geest, zoals u één hoop hebt op grond van uw roeping, één Heer, één geloof, één doop, één God en Vader van allen, die boven allen, door allen en in allen is.
Psalm 24, 1-6
Refr.: Zegen ons, Heer, en al uw getrouwen.
Van de Heer is de aarde en alles wat daar leeft,
de wereld en wie haar bewonen,
Hij heeft haar op de zeeën gegrondvest,
op de stromen heeft Hij haar verankerd.
Wie mag de berg van de Heer bestijgen,
wie mag staan op zijn heilige plaats?
Wie reine handen heeft en een zuiver hart,
zich niet inlaat met leugens
en niet bedrieglijk zweert.
Zegen zal hij ontvangen van de Heer
en recht verkrijgen van God, zijn redder.
Dat valt hun ten deel die U zoeken,
die zich tot U wenden – het volk van Jakob.
Vers voor het evangelie (Kol 3, 16a + 17c)
Alleluia.
Laat Christus’ woorden
in al hun rijkdom in u wonen;
dank God, de Vader, door Hem.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Lucas 12, 54-59
In dit evangelie wijst Jezus erop hoe we de tekenen van de natuur begrijpen, maar vaak blind zijn voor de tekenen van de tijd waarin we leven. Hij roept ons op om verantwoordelijkheid te nemen voor wat rechtvaardig is en te streven naar verzoening, voordat situaties uit de hand lopen of het ’te laat’ is.
Jezus sprak tot de menigte:
‘Wanneer jullie een wolk zien opkomen in het westen, zeggen jullie meteen dat er regen op komst is, en dat is ook zo. En wanneer jullie merken dat de wind uit het zuiden komt, zeggen jullie dat er hitte op komst is, en dat is ook zo. Huichelaars! De aanblik van de aarde en de hemel kunnen jullie duiden, hoe kan het dan dat jullie deze tijd niet kunnen duiden?
Waarom bepalen jullie niet uit jezelf wat juist is? Als je met je tegenstander op weg bent naar een hoge autoriteit, doe dan moeite om nog onderweg tot een vergelijk met hem te komen, anders sleept hij je voor de rechter, en de rechter zal je uitleveren aan de gerechtsdienaar, en die zal je in de gevangenis gooien. Ik zeg je: dan kom je niet vrij voor je ook de laatste cent betaald hebt.’
Van Woord naar leven
GEROEPEN TOT GEMEENSCHAP IN CHRISTUS
(Bij Ef 4, 1-6)
Doorheen de brief aan de Efeziërs spreekt Paulus ons vandaag aan op onze roeping als volgelingen van Christus. We worden uitgenodigd om de weg van liefde te gaan in nederigheid, zachtmoedigheid en geduld. Dit zijn geen vrijblijvende eigenschappen; ze zijn essentieel voor onze relaties met elkaar.
Deze roeping vraagt om waakzaamheid en actie. We kunnen niet achteroverleunen en afwachten. Geloof vraagt om engagement: een keuze om op een bepaalde manier te leven en onze blik te richten op onze naaste. De woorden ‘Span u in’ wijzen ons op de noodzaak om ons actief in te zetten voor de gemeenschap en elkaar in liefde te ondersteunen.
Tegelijkertijd mogen we niet vergeten dat we de genade van de Heilige Geest nodig hebben. Het is de Geest die ons van binnenuit zal enthousiasmeren en stuwen om onze roeping te vervullen. Roeping, gave en engagement staan niet tegenover elkaar; ze versterken elkaar en vormen samen de basis voor een leven dat in lijn is met wat God met ons voorheeft.
Laten we dit niet doen als losstaande individuen, maar als één gemeenschap. Het evangelie is een boodschap van gemeenschap, waar ieder oog en hart voor elkaar heeft. En dat ‘elkaar’ zijn niet enkel die mensen met wie we de neiging hebben om op te trekken, maar ook zij die ons oproepen het beste in ons naar boven te halen. Denken we aan al wat broos is in onze samenleving: onze ouderen, de armen, mensen ‘op de vlucht’. Ook zij behoren tot die ene gemeenschap. Zij dragen het verborgen mysterie van Christus in zich, dat ons oproept te ontvangen en lief te hebben, en wel in naam van de Heer.
Mogen we zo, als één gemeenschap, Gods liefde belichamen in de wereld waartoe we gezonden zijn.
Laten we bidden
Goede God,
Wij komen als gemeenschap voor U.
Geef ons de kracht om in liefde,
nederigheid en geduld voor elkaar te leven.
Moge de Heilige Geest ons van binnenuit leiden
in het dienen van elkaar.
Laat ons de kwetsbaren nooit uit het oog verliezen
en als Kerk altijd vriendschap sluiten
met de armen in onze samenleving.
Door Christus, onze Heer.
Amen.
Geliefde mensen, laten we ons kleden met Christus, zodat we de liefde van God voor elkaar kunnen zijn.
Een toegewijde vrijdag.
kris
Om mee op weg te gaan
Ben ik me ervan bewust dat God mij roept?
Kan ik mijn leven zo toevertrouwen aan Christus dat ik leef in de ervaring die Hij door mij heen leeft, bidt en handelt?
Elkaar ondersteunen in liefde: wat kan dit voor mij persoonlijk heel concreet betekenen?
Zie ik mezelf met de mensen om me heen als één gemeenschap waarin God zich wil openbaren?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.