Liefde voor een ieder van ons

De gemeenschap van Taizé stelt maandelijks een Bijbeltekst voor om het zoeken naar God ook in het dagelijks leven door stilte en gebed te ondersteunen. Hieronder de tekst voor deze maand juli.

UIt het evangelie volgens Lucas 14, 15-23

Toen een van de anderen die aan tafel aanlagen dit hoorde, zei Jezus tegen hem: ‘Gelukkig al wie zal deelnemen aan de maaltijd in het koninkrijk van God!’
Jezus vervolgde: “Iemand wilde een groot feestmaal geven en nodigde tal van gasten uit. Toen het tijd was voor het feestmaal, stuurde hij zijn dienaar naar de genodigden om tegen hen te zeggen: ‘Kom, want alles is klaar.’ Maar een voor een begonnen ze zich te verontschuldigen. De eerste zei: ‘Ik heb net een akker gekocht, die ik beslist moet gaan bekijken. Tot mijn spijt kan ik de uitnodiging niet aannemen.’ En een ander zei: ‘Ik heb net vijf span ossen gekocht en ik ga ze keuren; tot mijn spijt kan ik de uitnodiging niet aannemen.’ Weer een ander zei: ‘Ik ben pas getrouwd en daarom kan ik niet komen.’ Toen de dienaar teruggekomen was, bracht hij zijn heer verslag uit. De heer des huizes ontstak in woede en zei tegen zijn dienaar: ‘Ga vlug de stad in en breng uit de straten en stegen de armen en kreupelen en blinden en verlamden hierheen.’ Toen de dienaar hem kwam melden: ‘Heer, wat u hebt opgedragen is gebeurd, en nog is er plaats’, zei de heer tegen hem: ‘Ga naar de wegen en de akkers buiten de stad en nodig iedereen met klem uit, want mijn huis moet vol zijn.’”

Keer op keer kreeg Jezus vragen in de trant van: “Hoe ziet Gods Koninkrijk eruit? Hoe kunnen we er binnengaan?” De verwachtingen die de mensen erover hadden, waren enorm verschillend: wordt dit Koninkrijk met macht tot stand gebracht of gaat het altijd over iets wat nog staat te gebeuren, als een langverwachte belofte?

“Toen een van de anderen die aan tafel aanlagen dit hoorde, zei Hij tegen hem…” Zoals zo vaak in het evangelie van Lucas bevinden we ons aan tafel. Jezus is degene die maaltijd met ons houdt. Zijn we ooit dichter bij andere mensen dan als we samen aan tafel te zitten? En dus gebruikt Jezus dit beeld om uit te leggen op welke manier God op ons wacht en ons uitnodigt.

Het evangelie van Matteüs vertelt over dezelfde maaltijd dat het een bruiloftsmaal is voor de zoon van een koning. Hoe is het in vredesnaam mogelijk dat de genodigden die dag zijn vergeten? Ze worden tot twee keer toe uitgenodigd. Hoe kunnen ze dan prioriteit geven aan hun eigen dingen (zelfs als het gaat om belangrijke zaken), terwijl deze maaltijd essentieel is voor de toekomst van het Koninkrijk? Het zijn de armen, de lammen en de blinden die de uitnodiging wel kunnen accepteren en Gods vreugde kunnen binnengaan. Dat komt omdat zij niet in staat zijn dingen voor zichzelf te regelen: ze zijn voor alles afhankelijk van anderen. Jezus’ dood nadert en hij voelt zich daarom misschien nog wel meer verwant met iedereen die verlaten en vergeten is. Hij begrijpt dat door zijn opstanding de hele mensheid Gods liefde zal kunnen ontvangen.
Tegenover het onbegrijpelijke feit dat mensen de uitnodiging vergeten en soms zelfs afslaan, zet Jezus het beeld van de vrijgevigheid van de Vader. Iedereen is uitgenodigd om deel uit te maken van deze gemeenschap en het is door dit ongelooflijke geschenk dat het Koninkrijk zichtbaar wordt.

Hoe herkennen we de momenten waarop Gods Koninkrijk zichtbaar wordt, waarop gemeenschap met Christus en met de ander mogelijk wordt?
Het feestmaal wordt aangeboden zonder dat er voorwaarden aan worden gesteld. Hoe kunnen we ons open blijven stellen en iedere dag opnieuw binnengaan in de vreugde die ons wordt aangeboden?

Bron: Taizé