Lezingen van de dag – zondag 19 juli 2015
16e ZONDAG DOOR HET JAAR – B
Uit de profeet Jeremia 23, 1-6
De profeet klaagt het gedrag van de leiders aan en stelt hen verantwoordelijk voor de geestelijke ondergang van het volk. God belooft zelf te zorgen voor een nieuwe koning, een afstammeling van David, die het volk met bekwaamheid zal leiden.
Wee de herders die de schapen van mijn weiden in het verderf storten en laten verdwalen – spreekt de Heer. Daarom – dit zegt de Heer, de God van Israël, tegen de herders die mijn volk weiden: Jullie hebben mijn schapen verjaagd en laten verdwalen, en jullie zijn ze niet gaan zoeken. Daarom ga Ik jullie zoeken: Ik zal jullie straffen voor je kwalijke praktijken – spreekt de Heer. Wat er nog van de schapen over is, zal Ik bijeenbrengen uit alle landen waarheen Ik ze verjaagd heb. Ik breng ze terug naar hun weide, ze zullen vruchtbaar zijn en in aantal toenemen. Ik zal herders over ze aanstellen die ze zo zullen hoeden dat ze geen angst meer kennen en er niet één meer zal worden gemist – spreekt de Heer.
De dag zal komen – spreekt de Heer – dat Ik aan Davids stam een rechtmatige telg laat ontspruiten, die als koning een wijs beleid zal voeren en die in het land recht en gerechtigheid zal handhaven. Dan wordt Juda verlost en zal Israël in vrede leven. Zijn naam zal zijn “De Heer is onze gerechtigheid”.
Psalm 23, 1-6
Refr.: De Heer is mijn herder, het ontbreekt mij aan niets.
De Heer is mijn herder,
het ontbreekt mij aan niets.
Hij laat mij rusten in groene weiden
en voert mij naar vredig water.
Hij geeft mij nieuwe kracht
en leidt mij langs veilige paden
tot eer van zijn naam.
Al gaat mijn weg door een donker dal,
ik vrees geen gevaar, want U bent bij mij,
uw stok en uw staf, zij geven mij moed.
U nodigt mij aan tafel voor het oog van de vijand,
u zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.
Geluk en genade volgen mij alle dagen van mijn leven,
ik keer terug in het huis van de Heer
tot in lengte van dagen.
Uit de brief van Paulus aan de Efeziërs 2, 13-19
Christus bracht vrede, en verzoende door het kruis.
Broeders en zusters,
u bent, die eens ver weg was, in Christus Jezus dichtbij gekomen, door zijn bloed. Want Hij is onze vrede, Hij die met zijn dood de twee werelden één heeft gemaakt, de muur van vijandschap ertussen heeft afgebroken en de wet met zijn geboden en voorschriften buiten werking heeft gesteld, om uit die twee in zichzelf één nieuwe mens te scheppen.
Zo bracht Hij vrede en verzoende Hij door het kruis beide in één lichaam met God, door in zijn lichaam de vijandschap te doden.
Vrede kwam Hij verkondigen aan u die ver weg was en vrede aan hen die dichtbij waren: dankzij Hem hebben wij allen door één Geest toegang tot de Vader.
Mijn schapen luisteren naar mijn stem,
zegt de Heer,
en Ik ken ze en ze volgen mij.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Marcus 6, 30-34
Jezus acht een innige omgang en een diepe verbondenheid met zijn apostelen nodig om hen deel te laten nemen aan de verkondiging van het Rijk en om hen bekwaam te maken de lasten van het pastoraal werk te dragen. Daarom wil Jezus hen inleiden in het gebed.
De apostelen kwamen weer terug bij Jezus en vertelden Hem over alles wat ze gedaan hadden en wat ze de mensen onderwezen hadden.
Hij zei tegen hen: ‘Ga nu mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en een tijdje uit te rusten.’ Want het was een voortdurend komen en gaan van mensen, zodat ze zelfs niet de kans kregen om te eten.
Ze voeren met de boot naar een afgelegen plaats, om daar alleen te kunnen zijn. Maar hun vertrek werd opgemerkt en velen hoorden ervan, en uit alle steden haastten de mensen zich over land naar die plaats en kwamen er nog eerder aan dan Jezus en de apostelen.
Toen Hij uit de boot stapte, zag Hij een grote menigte en voelde medelijden met hen, omdat ze leken op schapen zonder herder, en Hij onderwees hen langdurig.
Van Woord naar leven
Vandaag nodigt Jezus uit af en toe een eenzame plaats op te zoeken om alleen te zijn en wat uit te rusten. We hebben dat inderdaad met regelmaat nodig: een plek waar we alleen kunnen zijn met Hem, door niemand of wat dan ook gestoord, Hij en wij alleen.Die 'eenzame plaats' kan zeer ruim ingevuld worden. Sommigen gaan een weekje naar een abdij om eens grondig alleen te zijn op het ritme van de biddende gemeenschap, anderen trekken voor enkele dagen de natuur in, weer anderen blijven gewoon thuis heel bewust kiezend die dagen niet te hollen en vol te stoppen met allerlei activiteiten. Sommigen verdiepen zich in een religieus boek, weer anderen zoeken de stilte van een kerk op, en sommigen die het rondhollen niet kunnen laten spelen het zelfs klaar om gewoon midden de drukte van de dag af en toe de ogen te sluiten om heel even alleen te zijn met de Heer.Hoe dan ook, we hebben die momenten nodig. Noem het momenten van herbronning, bezinning, godsontmoeting, of wat dan ook... die momenten van alleen zijn met de Heer zijn van fundamenteel belang voor onze persoonlijk groei in God.Persoonlijk spreek ik graag van woestijnmomenten, een gekozen tijd om eventjes alles achter te laten omwille van Hem. Gewoonlijk zijn dat geen makkelijke momenten, in die zin dat het stilte-aspect ons dikwijls afschrikt. Stilte leidt tot leegte, en leegte is heden ten dage niet echt populair te noemen. Onterecht overigens ! Innerlijke leegte is broodnodig voor wie in diepe ontmoeting met de Heer wil leven. En stilte is de weg daar naartoe. Leegte confronteert je met jezelf, en tegelijkertijd brengt het je voor het Aangezicht van de Vader. Het brengt je meer en meer in het 'ja' van Jezus, afstand nemend van al datgene dat een belemmering vormt in dat 'ja' te staan.We hebben woestijn nodig om vruchtbaar in het leven te staan.Kiezen voor regelmatige afzondering met de Heer is echt niet egoïstisch naar de buitenwereld toe, integendeel. Het trekt ons juist uit ons eigen wereldje om in te treden in de wereld van God, en dat is een wereld van gemeenschap, van liefde dragen en uitdragen.Laten we ons leven, onze dag, zo plannen dat we met regelmaat plaatsen opzoeken waar het stil is, waar we alleen zijn met de Heer, waar we los van alles kunnen aanliggen tegen Hem, drinkend van zijn genade.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.Laten wij bidden
Heer Jezus, geef ons liefde voor het alleen zijn met U. Moge deze momenten vol van genade zijn. Moge ze ons brengen in uw ja-woord tot de Vader. Moge ze vervuld zijn van uw liefde. Moge we ons vanuit die momenten gezonden weten elkaar tot zegen te zijn. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.