Lezingen van de dag – woensdag 6 april 2016
WOENSDAG IN DE TWEEDE PAASWEEK
Uit de Handelingen van de Apostelen 5, 17-26
De Handelingen van de Apostelen verhalen ons tot driemaal toe wonderbare bevrijdingen van de leerlingen uit joodse gevangenissen. Hierin mogen we een teken zien: echte christenen zijn en blijven altijd vrije mensen, niemand kan hen aan banden leggen. De jonge kerk stelt ons de vraag in hoever wijzelf ons christen-zijn ervaren als bevrijdend, in hoever wij ons niet laten intimideren en gevangen zetten.
In die dagen besloten de hogepriester en zijn medestanders, de Sadduceeën, in te grijpen. Vervuld van jaloezie als ze waren, lieten ze de apostelen gevangennemen en opsluiten.
‘s Nachts opende een engel van de Heer echter de deuren van de gevangenis, bracht hen naar buiten en zei: ‘Ga naar de tempel en spreek daar tot het volk over alles wat dit nieuwe leven aangaat.’
De apostelen gaven hieraan gehoor en gingen bij het aanbreken van de dag naar de tempel, waar ze hun onderricht voortzetten.
Toen de hogepriester en de Sadduceeën gearriveerd waren, riepen ze het Sanhedrin bijeen, de hele raad van oudsten van de Israëlieten, en zonden ze tempelwachters naar de gevangenis om de apostelen te halen. Maar toen de wachters daar kwamen, troffen ze hen er niet aan. Ze keerden terug om verslag uit te brengen en zeiden: ‘De gevangenis was zorgvuldig afgesloten en de bewakers stonden bij de deuren, maar nadat we die geopend hadden, troffen we er niemand aan.’
Toen het hoofd van de tempelwacht en de priesters dit hoorden, vroegen ze zich vertwijfeld af wat de gevolgen hiervan zouden zijn.
Kort daarop kwam iemand zeggen: ‘De mannen die u gevangen hebt gezet, zijn in de tempel en onderrichten het volk.’
Daarop ging het hoofd van de tempelwacht hen met zijn wachters halen, maar zonder geweld te gebruiken, omdat ze bang waren dat het volk hen zou stenigen.
Psalm 34, 2-9
Refr.: Proef, en geniet de goedheid van de Heer.
De Heer wil ik prijzen, elk uur van de dag,
mijn mond is altijd vol van zijn lof.
Laat mijn leven een loflied zijn voor de Heer,
de nederigen zullen het met vreugde horen. 
Roem met mij de grootheid van de Heer,
sluit u aan om zijn Naam te verheffen.
Ik zocht de Heer en Hij gaf antwoord,
Hij heeft mij van alle angst bevrijd.
Wie naar Hem opzien, stralen van vreugde,
schaamte zal hun gezicht niet kleuren.
In mijn verdrukking riep ik tot de Heer,
Hij heeft geluisterd en mij uit de nood gered.
De engel van de Heer waakt
over wie Hem vrezen, en bevrijdt hen.
Proef, en geniet de goedheid van de Heer,
gelukkig de mens die bij Hem schuilt.
Uit het evangelie volgens Johannes 3, 16-21
Geloven in Christus wil zeggen: geloven dat Hij midden ons ons werd gezonden uit pure liefde, omdat God liefde is. Zo een geloof geeft licht aan het leven dat soms zo duister is. Dat licht is God zelf. Wie leeft in dit licht wordt licht voor anderen.
Jezus sprak tot Nikodemus:
‘God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om een oordeel over haar te vellen, maar om de wereld door Hem te redden.
Over wie in Hem gelooft wordt geen oordeel uitgesproken, maar wie niet in Hem gelooft is al veroordeeld, omdat hij niet wilde geloven in de naam van Gods enige Zoon.
Dit is het oordeel: het licht kwam in de wereld en de mensen hielden meer van de duisternis dan van het licht, want hun daden waren slecht.
Wie kwaad doet, haat het licht; hij schuwt het licht omdat anders zijn daden bekend worden. Maar wie oprecht handelt zoekt het licht op, zodat zichtbaar wordt dat God werkzaam is in alles wat hij doet.’
Van Woord naar leven
Vandaag zegt Jezus tot Nikodemus, én tot ons: 'Wie kwaad doet, haat het licht; hij schuwt het licht omdat anders zijn daden bekend worden. Maar wie oprecht handelt zoekt het licht op, zodat zichtbaar wordt dat God werkzaam is in alles wat hij doet.'Liefde en kwaad zijn tegengesteld, zoals licht en duisternis dat zijn. Wie kwaad doet, leeft in tegenstelling met de liefde en leeft in de duisternis. Wie oprecht tracht te leven en daardoor het licht opzoekt, zal getuigen van Gods Liefde, want hij leeft in de Liefde en de Liefde spreekt van God.Ik las dat eergisteren IS weer een video de wereld in gezonden heeft waarin zij aankondigde dat zowel Londen, Berlijn als Rome zich aan aanslagen mogen verwachten, en dit in naam van God. Moge deze duistere gruwel onze ziel niet verlammen, moge deze bezeten mensen onze harten niet beangstigen, maar mag dergelijk kwaad ons nog meer aanzetten als Gods kinderen te wandelen in het licht van de Heer, samen met alle mensen van goede wil.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.Laten wij bidden
Goede God,
ga met ons mee en trek ons in de brand van uw Liefde, opdat wij van U mogen stralen.
Moge het kwaad ophouden te bestaan, en mag de mensheid zich in waarheid keren naar U.
In Christus’ naam.
Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Mechtildis van het Heilig Sacrament († 1698)
Juliana (ook Johanna) van Cornillon (ook van Luik) osa, Cornillon bij Luik, België; kloosterzuster & mysticaZij werd rond 1192 te Rétinne bij Luik geboren. Toen ze op haar vijfde jaar haar beide ouders verloor, werd zij vanaf dat moment opgevoed door de zusters kanunnikessen met de regel van Augustinus, die in het klooster op de Corneliusberg (= Cornillion) woonden vlakbij Luik. Ze werd er uiteindelijk ook zelf zuster. In 1222 werd ze priorin. Zij was bevriend met de Z. Eva van Luik. Samen spanden zij zich in voor de verbreiding van de devotie tot het Heilig Altaarsacrament (= eucharistie) en de invoering van het sacramentsfeest. Op een dag ontving ze tijdens haar gebed een visioen: zij zag de maan met een hap eruit. Pas na twee jaar begreep zij de betekenis ervan: de maan was de kerk, waaraan nog iets heel belangrijks ontbrak: een feestdag ter ere van het Heilig Altaarsacrament. Mede door toedoen van Juliana en Eva is dit feest er tenslotte ook gekomen. Het werd ingevoerd voor het bisdom Luik in 1246 mede door toedoen van aartsdiaken Jacques Pantaléon van Luik. Toen deze in 1261 werd gekozen tot paus onder de naam Urbanus IV voerde hij het in 1264 voor de gehele kerk in; dat laatste zou zij niet meer meemaken.
Intussen was er in het naburige mannenklooster een prior gekomen die geen gelegenheid voorbij liet gaan om haar te betichten van schijnheiligheid. Dat werd mede veroorzaakt door het feit dat zij een bijzonder strenge leefregel wilde invoeren voor de hele zustergemeenschap. Tot tweemaal toe zag zij zich genoodzaakt de vlucht te nemen. De tweede keer, in 1248, vertrok zij met vier andere zusters naar het cisterciënzerinnenklooster van Salzinnes. Nadat daar brand had gewoed, trok zij zich als kluizenares terug in de eenzaamheid van Fosses in de Ardennen. Tot daar brand uitbrak. Zo stierf zij zonder dat er ooit één klacht over haar lippen kwam. Ze ligt begraven in de abdij van Villers.
Ze werd heilig verklaard in 1869.
Er bevinden zich relieken van haar in Rétinne.Met haar worden soms enkele van haar medezusters herdacht: Agnes, Ozilia en Isabella (of Elisabeth).Ze wordt afgebeeld met het Heilig Sacrament; soms een monstrans in de hand; biddend voor een tabernakel, terwijl een engel haar de wassende maan toont (haar visioen als teken van iets dat ontbrak in het kerkelijk jaar).
Laten wij bidden
ga met ons mee en trek ons in de brand van uw Liefde, opdat wij van U mogen stralen.
Moge het kwaad ophouden te bestaan, en mag de mensheid zich in waarheid keren naar U.
In Christus’ naam.
Amen.