Lezingen van de dag – woensdag 21 december 2016
woensdag in de 4e week
van de advent
Uit het boek Hooglied 2, 8-14
Nog inniger dan tussen mensen mogelijk is, is de liefde van God voor ons. De menswording van Gods Zoon opent eindeloze perspectieven. Hartstochtelijk bezingt de schrijver van het Hooglied deze tedere liefdesverhouding tussen God en de mensen.
Hoor! Mijn lief! Kijk! Hij komt, springend over de bergen, dansend over de heuvels. Als een gazelle is mijn lief, als het jong van een hert. Kijk! Hij staat al bij de muur. Hij blikt door het venster, tuurt door de spijlen.
Mijn lief roept mij toe: ‘Sta op, vriendin! Mooi meisje, kom! Kijk! De winter is voorbij, voorbij zijn de regens, weggegaan. De bloemen zijn verschenen op het veld, nu breekt de zangtijd aan, het koeren van de duif klinkt op het land. De vijgenboom is al vol vruchten, de wijnstok rankt en geurt. Sta op, vriendin. Mooi meisje, kom! Mijn duif in de rotskloof, verscholen in de bergwand, laat mij je gezicht zien, laat mij luisteren naar je stem, want je stem is zo lieflijk, je gezicht zo bekoorlijk.’
Psalm 33, 2 + 3+ 11 + 12 + 20 + 21
Refr.: Vol verlangen verwachten wij de Heer.
Huldig de Heer bij de klank van de lier,
speel voor Hem op de tiensnarige harp. 
Zing voor Hem een nieuw lied,
speel en zing met overgave.
Het plan van de Heer houdt eeuwig stand,
wat Hij beraamt, blijft van geslacht tot geslacht.
Gelukkig het volk dat de Heer als zijn God heeft,
de natie die Hij verkoos als de zijne.
Wij verwachten vol verlangen de Heer,
Hij is onze hulp en ons schild.
Ja, om Hem is ons hart verblijd,
op zijn heilige Naam vertrouwen wij.
Uit het evangelie volgens Lucas 1, 39-45
Maria ontmoet haar nicht Elisabet. Vervuld van de heilige Geest begint Maria Elisabet geluk te wensen. Zij geeft een getuigenis van haar geloof in het wonder dat zich voltrekt.
In die dagen reisde Maria in grote haast naar het bergland, naar een stad in Juda, waar ze het huis van Zacharias binnenging en Elisabet begroette.
Toen Elisabet de groet van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot; ze werd vervuld met de heilige Geest en riep luid: ‘De meest gezegende ben je van alle vrouwen, en gezegend is de vrucht van je schoot! Wie ben ik dat de moeder van mijn Heer naar mij toe komt? Toen ik je groet hoorde, sprong het kind van vreugde op in mijn schoot. Gelukkig is zij die geloofd heeft dat de woorden van de Heer in vervulling zullen gaan.’
Van Woord naar leven
De verzen die we vandaag horen uit het boek Hooglied gaan over verliefdheid; over wederzijdse verliefdheid; een verliefdheid zowel van de mens uit naar God toe alsook van God uit naar de mens toe. Het is verliefdheid langs beide kanten. En dat maakt de verliefdheid juist zo vol, zo levendig, zo vruchtbaar. Het wordt een samensmelten van de twee geliefden.Mooi zijn de woorden die de schrijver heeft gekozen om de liefde van God te bezingen. Als een jong hert snelt Hij naar ons toe, springend over de bergen, dansend over de heuvels, kijkend door het venster of Hij ons ziet... Prachtig. Zo is God, oud misschien in jaren, maar zo jong en jeugdig in zijn liefde; fris, blij, enthousiast... tot over zijn oren verliefd.Ja, zo kijkt God naar ons. Zo komt, wat zeg ik... zo snelt Hij naar ons toe. Wie we ook zijn, waar we ook staan in het leven, welke ballast we ook meesleuren... God snelt als een verliefde naar ons toe, uitkijkend naar onze liefde voor Hem.Lieve mensen, wanneer je bidt, en je je ogen sluit, probeer dan eens die verliefdheid van God naar jou toe te bevroeden, haar aan te voelen. Open je hart, je hele zijn, om de verliefde God welkom te heten. Hij snelt niet enkel naar een paar zorgvuldig uitgekozen zielen... Nee, Hij komt ook naar U, Hij snelt naar U, verliefd dat Hij is op U. Ja, Hij houdt van u, tot in het diepste van zijn en uw vezels. Ontvang Hem, heb Hem lief. Smelt samen. Laat je omvormen door Hem. Geen twee liefdes meer. Nog maar één. Hij in u.Laten we zo, verenigd met Hem, verlangen naar de nacht van zaterdag op zondag. Want wat beschreven staat in het Hooglied van vandaag, zal dan, daar in die kleine kribbe, vlees en bloed worden, voor ieder van ons. Oh heilige kerstnacht.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.
Laten wij bidden
Maria, verliefde ziel op de Allerhoogste,
wie zijn wij dat gij naar ons toekomt... En toch komt gij naar ieder van ons, als een hemelse moeder, als een werkelijke zus. Neem ons bij de hand, Maria, kniel met ons, bid met ons. Leer ons in de liefde van de heilige Geest te verlangen naar de genade van Kerstmis.
Ja Maria, bid met ons. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Peter Friedhofen († 1860)
Peter Friedhofen, Koblenz, Duitsland; stichterHij werd op 25 februari 1819 geboren in het Duitse plaatsje Weitersburg bij Vallendar. Op zijn negende was hij wees. Vanaf 1834 verdiende hij de kost als schoorsteenveger in Ahrwiller en Vallendar. Hij was een vroom man die ernaar verlangde werk te maken van zijn geloof. Zo stichtte hij in 1850 een religieuze broedercongregatie. De leden ervan wilden zich naast het gebed vooral toeleggen op de verzorging van zieken, armen en hulpbehoevenden; zij noemden zich Kongregation der Barmherzigen Brüder von Maria-Hilf.Omdat hij in zijn omgeving op allerhande moeilijkheden stuitte, verplaatste hij zijn stichting in 1852 naar Koblenz, en legde zelf zijn religieuze geloften af. Vijf jaar later verkreeg hij de officiële goedkeuring van de bisschop van Trier. Niet lang daarna stierf hij: 21 december 1860, eenenveertig jaar oud.In 1928 werden zijn relieken plechtig overgebracht naar de Maria-Hilfkapel in Trier.
Laten wij bidden
Maria, verliefde ziel op de Allerhoogste,
wie zijn wij dat gij naar ons toekomt... En toch komt gij naar ieder van ons, als een hemelse moeder, als een werkelijke zus. Neem ons bij de hand, Maria, kniel met ons, bid met ons. Leer ons in de liefde van de heilige Geest te verlangen naar de genade van Kerstmis.
Ja Maria, bid met ons. Amen.