Lezingen van de dag – woensdag 20 juli 2016
woensdag in week 16 door het jaar
Uit de profeet Jeremia 1, 1 + 4-10
De profeet Jeremia begint met zijn roepingsverhaal. Het kan als model dienen voor ons allen. God neemt het initiatief. Ondanks onze protesten van onwaardigheid en onvermogen blijft Hij aandringen en dat initiatief doorzetten.
Hier volgen de woorden van Jeremia, de zoon van Chilkia, afkomstig uit een priestergeslacht uit Anatot in het gebied van Benjamin.
De Heer richtte zich tot mij: ‘Voordat Ik je vormde in de moederschoot, had Ik je al uitgekozen, voordat je de moederschoot verliet, had Ik je al aan Mij gewijd, je een profeet voor alle volken gemaakt.’
Ik riep: ‘Nee, Heer, mijn God! Ik kan het woord niet voeren, ik ben te jong.’
Maar de Heer antwoordde: ‘Zeg niet: “Ik ben te jong.” Richt je tot iedereen naar wie Ik je zend en zeg alles wat Ik je opdraag. Wees voor niemand bang, want Ik zal je ter zijde staan en je redden – spreekt de Heer.’
En de Heer strekte zijn hand uit, raakte mijn mond aan en zei tegen mij: ‘Hiermee leg Ik mijn woorden in jouw mond. Nu, op deze dag, geef ik je gezag over alle koninkrijken en volken, om ze uit te rukken en te verwoesten, om ze te vernietigen en af te breken, op te bouwen en te planten.’
Psalm 71, 1 + 2 + 3 + 5 + 6 + 15ab + 17
Refr.: Mijn mond verhaalt van uw gerechtigheid.
Bij U, Heer, schuil ik,
maak mij nooit te schande,
red en bevrijd mij, doe mij recht,
hoor mij en kom mij te hulp. 
Wees de rots waarop ik kan wonen,
waar ik altijd heen kan gaan.
U hebt mijn redding bevolen,
mijn rots en mijn burcht, dat bent U.
U bent mijn enige hoop, Heer, mijn God,
van jongs af vertrouw ik op U.
Al vanaf mijn geboorte steun ik op U,
al in de moederschoot was U het die mij droeg,
U wil ik altijd loven.
Mijn mond verhaalt van uw gerechtigheid,
van uw reddende daden, dag aan dag,
hun aantal kan ik niet tellen.
God, U onderwees mij van jongs af aan,
en steeds nog vertel ik uw wonderen.
Uit het evangelie volgens Matteüs 13, 1-9
De parabel van de zaaier is een populaire voorstelling dat God nooit ophoudt zichzelf te geven. Ondanks vijandige krachten die tegenwerken, blijft Hij het zaad verder uitstrooien. Want Hij weet dat een stukje goede grond zijn zaad wel zal opnemen. Geven wij gehoor aan zijn oproep, dan bieden wij dit stukje goede grond.
Die dag verliet Jezus het huis en ging aan de oever van het meer zitten. Er kwam een grote mensenmassa om Hem heen staan, en daarom ging Hij in een boot zitten, terwijl de menigte op de oever bleef. Hij sprak hen uitvoerig toe en vertelde gelijkenissen:
‘Iemand ging eens naar zijn land om te zaaien. Tijdens het zaaien viel een deel van het zaad op de weg, en er kwamen vogels die het opaten. Een ander deel viel op rotsachtige grond, waar maar weinig aarde was, en het schoot meteen op omdat het niet diep in de grond kon doordringen. Toen de zon opkwam verschroeide het, en omdat het geen wortel had droogde het uit. Weer een ander deel viel tussen de distels, en toen die opschoten verstikten ze het zaaigoed. Maar er viel ook wat zaad in goede grond, en dat bracht vrucht voort, deels honderdvoudig, deels zestigvoudig, deels dertigvoudig.
Laat wie oren heeft goed luisteren!’
Van Woord naar leven
Vandaag lezen we bij de profeet Jeremia: ‘Voordat Ik je vormde in de moederschoot, had Ik je al uitgekozen, voordat je de moederschoot verliet, had Ik je al aan Mij gewijd, je een profeet voor alle volken gemaakt.’Het mag duidelijk zijn dat we niet allen geroepen zijn om op dezelfde wijze profeet te zijn zoals Jeremia, doch de roeping die God deed aan het adres van Jeremia is niet anders dan dat Hij dat bij ons doet. Van in de moederschoot heeft Hij immers ook ons uitgekozen en ons aan Hem gewijd, om verenigd met zijn Zoon de weg te gaan die Hij voor ons droomt. Jeremia strubbelde tegen... ook dat is bij ons zeker niet anders. Heel dikwijls gaan we maar al te graag onze eigen weg. De weg van de Heer gaan is mooi maar niet vanzelfsprekend. Heel dikwijls is het een weg getekend door offer, achterlaten, misprijzen door de omgeving, woestijnervaring, enz... God weet dat en kent ons, méér dan we onszelf kennen. In zijn overgrote liefde en barmhartigheid zal Hij elke dag opnieuw ons bij de hand nemen om ons weer op te tillen, te behoeden en te leiden. Laten we ons in diep gebed geven aan Gods aanwezigheid, om vanuit Christus meer en meer de weg te mogen ontdekken die God met ons wilt gaan. Laten we daarbij nederig bidden, in de liefde van de Geest, om moed en genade deze weg daadwerkelijk te kunnen gaan.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.
Laten wij bidden
Goede God,
kom met uw heilige Geest diep in ons hart, opdat het een bodem mag worden waar uw zaad, uw Woord, in liefde kan gedijen. Geef dat wij op deze wijze de weg mogen gaan die Gij voor ieder van ons droomt. Schenk ons die heilige moed, die stille kracht, om de stappen te zetten in ons leven, om de keuzes te maken in ons bestaan, die Gij met ons voorhebt. In naam van Jezus Christus, onze broeder en Heer.
Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Apollinaris van Ravenna (+ ca 200)
Italië; leerling van Petrus & eerste bisschop van de stad Ravenna Apollinaris was waarschijnlijk nog in de Syrische stad Antiochië leerling geworden van Sint Petrus. Zoals wij ons uit de Handelingen van de Apostelen (11,26) herinneren, was Antiochië de stad waar Jezus’ volgelingen voor het eerst ‘christenen’ werden genoemd. Hij zou Petrus hebben vergezeld op zijn missiereis die hem uiteindelijk in Rome zou brengen. Vandaar zou Petrus hem zelf hebben aangesteld tot bisschop van de stad Ravenna met de opdracht in die omgeving het evangelie te verkondigen.
Om te beginnen genas hij de zoon van zijn gastheer van blindheid. Van dat moment af werd hij steeds omringd door een kring luisteraars die benieuwd waren naar wat hij te vertellen had. Zo maakte hij bekeringen en doopte nieuwe gelovigen. Tenslotte ging dit alles keizer Vespasianus (69-79) te ver. Hij zou hem hebben laten arresteren en martelen; met knotsen zou hij tenslotte om het leven zijn gebracht.Al deze verhalen gaan terug op een levensbeschrijving uit de 7e eeuw. Moderne geschiedkundigen betwijfelen zeer of deze gebeurtenissen gebaseerd zijn op historische feiten. Zij veronderstellen dat Apollinaris geleefd moet hebben rond het jaar 200. Zeker is dat hij de eerste bisschop was van Ravenna. Aangenomen wordt dat hij als martelaar om het leven is gekomen.In 549 werd zijn stoffelijk overschot verhoogd tot de eer der altaren, destijds een officiële heiligverklaring. Hij staat in biddende houding (armen gespreid: ‘orante’) in mozaïek afgebeeld in de apsis van de 6e eeuwse basiliek Sant’ Apollinare in Classe te Ravenna. Sinds de 13e eeuw heeft de Lambertikerk in de Duitse stad Düsseldorf een belangrijk Apollinarisreliek.Laten wij bidden
kom met uw heilige Geest diep in ons hart, opdat het een bodem mag worden waar uw zaad, uw Woord, in liefde kan gedijen. Geef dat wij op deze wijze de weg mogen gaan die Gij voor ieder van ons droomt. Schenk ons die heilige moed, die stille kracht, om de stappen te zetten in ons leven, om de keuzes te maken in ons bestaan, die Gij met ons voorhebt. In naam van Jezus Christus, onze broeder en Heer.
Amen.