Lezingen van de dag – woensdag 18 mei 2016
woensdag in de zevende week door het jaar
Uit de brief van Jakobus 4, 13-17
Wat brengt de dag van morgen ?
Broeders en zusters,
iets voor u die zegt: ‘Vandaag of morgen gaan wij naar die en die stad. Daar blijven we een jaar, we zullen er handeldrijven en geld verdienen.’
U weet niet eens hoe uw leven er morgen uitziet. U bent immers maar damp, die heel even verschijnt en dan al verdwijnt.
U zou moeten zeggen: ‘Als de Heer het wil, zijn we dan in leven en zullen we dit of dat doen.’
Maar u slaat een hoge toon aan en bent daar nog trots op ook. Dat soort trots is volkomen ongepast.
Als iemand weet hoe het hoort maar er niet naar handelt, dan zondigt hij.
Psalm 49, 2 + 3 + 6 + 7 + 8 + 9 + 10 + 11
Refr.: Zalig de armen van geest.
Hoor, alle volken,
luister, bewoners van de wereld,
mensen, kinderen van Adam, 
rijk en arm, iedereen.
Waarom zou ik vrezen in slechte tijden,
als ik door uitbuiters word omringd,
die vertrouwen op hun vermogen
en pronken met hun rijkdom ?
Geen mens kan een ander vrijkopen,
wat God vraagt voor een leven, is niet te betalen.
De prijs van het leven is te hoog,
in eeuwigheid niet op te brengen.
Onmogelijk dat iemand voor altijd zou leven,
de kuil van het graf nooit zou zien.
Dit zien we: wijze mensen sterven,
maar ook dommen en dwazen vergaan
en laten hun vermogen achter.
Uit het evangelie volgens Marcus 9, 38-40
Wie door de Geest geïnspireerd leeft, is een ware leerling van Christus. Zelfs al zou hij het niet beseffen. Geen enkel mens of groep kan zich het recht aanmatigen eigenaar te zijn van deze Geest. Het is de Heer die de Geest verleent, en niemand anders.
Johannes zei tegen Jezus: ‘Meester, we hebben iemand gezien die in uw naam demonen uitdreef en we hebben geprobeerd hem dat te beletten omdat hij zich niet bij ons wilde aansluiten.’
Jezus zei: ‘Belet het hem niet. Want iemand die een wonder verricht in mijn naam kan onmogelijk het volgende moment kwaad van mij spreken. Wie niet tegen ons is, is voor ons.’
Van Woord naar leven
In de brief van Jakobus lezen we vandaag: 'U weet niet eens hoe uw leven er morgen uitziet. U bent immers maar damp, die heel even verschijnt en dan al verdwijnt.'Zelf werk ik in een rusthuis en beroepshalve word ik met grote regelmaat geconfronteerd met het menselijk sterven. Honderden mensen heb ik in al die jaren weten gaan. En het is raar, maar elke mens sterft anders. Ik heb er al in diepe vrede zien sterven, bewust zijnde dat ze hierboven gaan ontvangen worden. Ik heb er ook al zien vechten, mensen die hun leven niet willen achterlaten en daardoor in onrust sterven. Velen heb ik ongelukkig weten sterven, omdat er scheefgetrokken relaties in hun leven niet meer hersteld waren terwijl ze dat eigenlijk wel wilden, maar de mogelijkheid of de tijd was er niet meer. Enz...We zijn damp, zeg Jakobus, die heel even verschijnt en weer verdwijnt. Da's waar. Ons leven is, in vergelijking met wat ons te wachten staat - het eeuwig leven - van relatief korte duur. Zeventig jaar, of als we heel sterk zijn tachtig, zingt de psalmist. Tegenwoordig mogen we daar zo’n tien jaar bij doen.Vraag is: met wat zijn we bezig in ons leven ? Waarvoor leven we ? Van waaruit leven we ? Wat doen we met onze talenten en gaven ? Hoe gaan we om met de mensen ons gegeven ? Mag Jezus ons leven zijn, tot in de diepste vezels van ons bestaan ?Moge het evangelie onze wegwijzer zijn in het zoeken naar antwoorden op deze en andere levensvragen. De evangelies bieden ons immers een weg die leidt naar een zinvol bestaan: naar een leven voor God, om vanuit Hem ieder welkom te heten die Hij ons geeft, en dit met de liefde waarmee Hij in Jezus ieder van ons bewoont.Laten we God en medemens vandaag beminnen. Het kan onze laatste dag zijn.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.Laten wij bidden
Heer God,
in U leven wij, worden wij, zijn wij.
Neem ons op in het leven van uw Zoon,
opdat elke dag van ons leven
de naam 'Vrede' zou dragen,
'gerechtigheid', 'liefde', 'broederschap'.
Oh God, gij de altijd Grotere, levende Liefde.
Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Felix van Cantalice († 1587)
Felix van Cantalice ofm.cap., ItaliëHij werd in 1515 geboren in een boerengezin uit Cantalice, niet ver van Rieti in de Italiaanse landstreek Apulië. Hij hielp mee de schapen te hoeden en hield ervan alleen te zijn. Zo ontwikkelde hij gaandeweg de zin voor een beschouwend bestaan. Eens hoorde hij iemand vertellen over het leven van de woestijnmonniken. Dat trok hem. Hij trad te Citta Ducale in bij de kapucijnen. Op dertigjarige leeftijd legde hij zijn gelofte af. Vier jaar later werd hij naar Rome overgeplaatst.De rest van zijn leven zwierf hij daar overdag als bedelmonnik door de straten om geld bijeen te brengen voor het onderhoud van de medebroeders. Hij kreeg er uiteindelijk de bijnaam ‘Broeder Deo Gratias’ mee, omdat hij dat niet alleen altijd mompelde wanneer iemand hem iets toestopte, maar ook wanner men hem uitschold of bespottelijk maakte. ’s Nachts was hij vaak te vinden in gast- en ziekenhuizen. Naar men zegt had hij een bijzonder talent om stervenden te troosten en bij te staan. Hij was bevriend met Carolus Borromeus († 1584; feest 4 november) en Filippus Neri † 1595; feest 26 mei). Met deze laatste had hij het opgewekte karakter gemeen.Hij werd in 1712 door paus Clemens XI († 1721) heilig verklaard, als eerste broeder van zijn orde.Hij is patroon van de kapucijnerbroeders, van kinderen en moeders.Hij wordt afgebeeld als kapucijn met bedeltas; met de woorden ‘Deo gratias’; met het Jezuskind op de arm.
Laten wij bidden
in U leven wij, worden wij, zijn wij.
Neem ons op in het leven van uw Zoon,
opdat elke dag van ons leven
de naam 'Vrede' zou dragen,
'gerechtigheid', 'liefde', 'broederschap'.
Oh God, gij de altijd Grotere, levende Liefde.
Amen.