Lezingen van de dag – donderdag 22 september 2016
donderdag in week 25 door het jaar
Uit het boek Prediker 1, 2-11
De prediker wijst op de eentonigheid en het vervelende van onze dagelijkse bezigheden. Daardoor mogen wij ons niet laten misleiden. Wij moeten in het oog blijven houden waar het op aan komt.
Lucht en leegte, zegt Prediker, lucht en leegte, alles is leegte. Welk voordeel heeft de mens van alles wat hij heeft verworven, al zijn moeizaam gezwoeg onder de zon? Generaties gaan, generaties komen, maar de aarde blijft altijd bestaan. De zon komt op, de zon gaat onder, en altijd snelt ze naar de plaats waar ze weer op zal gaan. De wind waait naar het zuiden, dan draait hij naar het noorden. Hij draait en waait en draait, en al draaiend waait de wind weer terug. Alle rivieren stromen naar de zee, toch raakt de zee niet vol. De rivieren keren om, ze gaan weer naar de plaats vanwaar ze komen, en beginnen weer opnieuw te stromen. Alles is vermoeiend, zozeer dat er geen woorden voor te vinden zijn.
De ogen van een mens kijken, en vinden geen rust, zijn oren horen, en ze blijven horen. Wat er was, zal er altijd weer zijn, wat er is gedaan, zal altijd weer worden gedaan. Er is niets nieuws onder de zon. Wanneer men van iets zegt: ‘Kijk, iets nieuws,’ dan is het altijd iets dat er sinds langvervlogen tijden is geweest. De vroegere generaties zijn vergeten, en ook de komende zullen weer worden vergeten.
Psalm 90, 3-4 + 5-6 + 12-13 + 14 + 17a
Refr.: Heer God, vervul onze dagen met uw liefde.
God, U doet de sterveling terugkeren tot stof en zegt:
‘Keer terug, mensenkind.’
Duizend jaar zijn in uw ogen als
de dag van gisteren die voorbij is,
niet meer dan een wake in de nacht. 
U vaagt ons weg als slaap in de morgen,
als opschietend gras dat ontkiemt
in de morgen en opschiet,
en ’s avonds verwelkt en verdort.
Leer ons zo onze dagen te tellen
dat wijsheid ons hart vervult.
Keer U tot ons, Heer – hoe lang nog ?
Ontferm U over uw dienaren.
Vervul ons in de morgen met uw liefde,
laat ons van blijdschap juichen, al onze dagen.
Laat ons uw genade zien, Heer, onze God.
Bevestig het werk van onze handen.
Uit het evangelie volgens Lucas 9, 7-9
Johannes de Doper had Herodes heel wat last bezorgd door hem te wijzen op zijn onregelmatig leven. Daarom had hij hem doen onthoofden. Johannes lijkt wel herboren nu Herodes voortdurend hoort vertellen van Jezus die veel gelijkenis vertoont met de Doper. Daarom wil de koning Jezus zien.
In de dagen hoorde Herodes, de tetrarch, wat er allemaal gebeurde en raakte in grote verwarring omdat sommigen zeiden dat Johannes uit de dood was opgestaan, terwijl anderen beweerden dat Elia was verschenen, en weer anderen dat een van de oude profeten was opgestaan.
Herodes zei: ‘Johannes heb ik laten onthoofden; wie is dan degene over wie ik dergelijke dingen hoor?’ Hij zocht naar een gelegenheid om Jezus te ontmoeten.
Van Woord naar leven
Herodes zocht naar een gelegenheid om Jezus te ontmoeten. Herodes is niet dood. Hij leeft midden tussen ons, meer: in ons. Want ook wij zijn geen mensen uit één stuk. Ons hart is een weefsel van zwak en sterk, van goed en kwaad. Op het podium van het leven spelen wij vaak dubbelrollen: de rol van de heilige of van de duivel, of ergens daar tussenin met ingrediënten van beiden.Het verhaal van Herodes gaat over die eeuwige slingerbeweging tussen goed en kwaad; een beweging waarvan ook wij af en toe zeeziek worden. Laten we dan niet in slaap vallen, maar er werkelijk wakker van liggen, zodat we door alles heen Jezus mogen blijven zien, naar Hem blijven verlangen, Hem willen ontmoeten.Dat dit verlangen een zucht mag zijn van de Geest; puur gebed. Moge Hij ons wenden naar het hart van ons bestaan: leven in Christus, in God.Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.
Laten wij bidden
Goede God,
vervul ons, zoals de psalmist het zo mooi uitdrukt, met uw Liefde, al van vroeg in de morgen. Laat ons hart dat stille lied zingen van dankbaarheid om al wat Gij geeft. Geef dat wij deze vrede, deze stille vreugde, mogen bewaren als een gebed zonder ophouden. Zo willen we U prijzen, U voor ogen houden in elke mens en in al wat goed is. Altijd en overal. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Florentius van St.-Florent-le-Vieux 
(† 5e eeuw)
Florentius (ook Florent of Floris) van St-Florent-le-Vieux (ook van Angers, van Glomne, van Glonne, van Roye, van Saumur, Senior of van Tours), kluizenaar en abt, FrankrijkSint Florentius was afkomstig uit Beieren en werd leerling van Sint Martinus te Tours († 397; feest 11 november). Door hem werd hij priester gewijd en erop uitgezonden om het evangelie te brengen in de Poitou. Later trok hij zich terug op de berg Glonne in Anjou om het leven van een kluizenaar te leiden. Hij verzamelde er een groot aantal leerlingen rond zich. Zo ontstond het naar hem genoemde klooster St-Florent-le-Vieux. Hij moet op zeer hoge leeftijd gestorven zijn; misschien was hij op dat moment zelfs wel honderddrieëntwintig jaar oud.Naast het kleine plaatsje St-Floris, waar hij wordt afgebeeld in een bruine kluizenaarspij met een kruis in de opgeheven rechterhand, is hij ook patroon van de Noord-Franse plaats Roye.
Laten wij bidden
vervul ons, zoals de psalmist het zo mooi uitdrukt, met uw Liefde, al van vroeg in de morgen. Laat ons hart dat stille lied zingen van dankbaarheid om al wat Gij geeft. Geef dat wij deze vrede, deze stille vreugde, mogen bewaren als een gebed zonder ophouden. Zo willen we U prijzen, U voor ogen houden in elke mens en in al wat goed is. Altijd en overal. Amen.