Teresa van Avila († 1582)

Teresa (ook Theresia) van Avila, carm., Spanje; mystica & kerkleraresTheresia van Avila is één van de beroemdste mystici onder de katholieke heiligen. Samen met de heilige Johannes van het Kruis heeft zij de orde van de Karmel hervormd in de zestiende eeuw. Haar geschriften hebben de mystieke theologie dermate ingrijpend beïnvloed, dat zij door paus Paulus VI in 1970 als eerste vrouwelijke heilige werd uitgeroepen tot kerkleraar.Theresia van Avila wordt in de volksmond ook wel de "grote Theresia" genoemd, in tegenstelling tot de 'kleine Theresia', waarmee Theresia van Lisieux wordt bedoeld.Theresia was de dochter van Don Alonso Sánchez de Cepeda en Dõna Beatriz de Ahumada. Haar ouders waren tot bekering gedwongen joden. Ze trad op 2 november 1535 in in het klooster van de menswording (La Encarnación) te Ávila. Ze werd ingekleed in 1536 en legde haar geloften af op 3 november 1537. Ze moest het klooster echter in 1538 al weer verlaten omdat ze ziek werd. Ze werd naar een genezeres in Becedas gestuurd. Door een boek dat ze las toen ze daar verbleef, kreeg ze haar eerste mystieke genaden. De behandeling in Becedas had geen effect, en in 1539 werd Theresia doodziek terug naar Ávila gebracht. Nadat ze op de feestdag van Maria-Tenhemelopneming gebiecht had, raakte ze in de toestand van schijndood. In die toestand werd ze terug naar het klooster gebracht, en ze bleef zo gedurende drie jaar.In 1542 genas ze uiteindelijk zonder aanwijsbare natuurlijke oorzaak. Zelf schreef ze haar genezing toe aan de heilige Jozef, de bruidegom van de maagd Maria en de voedstervader van Jezus Christus. Ze zou de rest van haar leven een grote devotie voor deze heilige behouden (haar eerst gestichte klooster zou onder zijn bescherming worden gesteld.Na haar genezing maakte Theresia een periode van geestelijke dorheid door, die gevolgd werd door een tijd van bijzondere genaden. Zo beweerde ze dat haar in 1556 Jezus verscheen om zich met haar mystiek te verloven. In deze tijd van innig contact met God raakte ze ervan overtuigd dat ze de orde van de karmelietessen waartoe ze behoorde moest hervormen. Deze orde was namelijk, zoals zoveel orden op een bepaald moment van hun geschiedenis hadden meegemaakt, verslapt in de naleving van haar kloosterregel. Een dergelijke terugkeer naar het oorspronkelijke elan van een kloosterorde wordt een observantiebeweging genoemd.Om haar hervorming gestalte te geven stichtte Theresia in 1562 haar klooster van de heilige Jozef, in Ávila. Dit was geen sinecure, want er waren geen middelen en ze ondervond veel tegenstand. Het bestaan van zo'n klooster was immers in feite een slag in het gezicht van de bestaande kloosters, die bruut geconfronteerd werden met hun eigen falen.De rest van het leven van Theresia was een aaneenschakeling van enerzijds bijzondere genaden in haar persoonlijke leven, en anderzijds kloosterstichtingen en het schrijven van constituties en mystieke geschriften in haar publieke leven.Van haar geschriften zijn haar "Innerlijke Burcht," de Weg van Volmaaktheid" en haar "Hooglied" het meest beroemd. Ze behoren tot de hoogtepunten van de Spaanse literatuur. Op dat gebied werd zij in haar tijd alleen overtroffen door haar naaste medewerker en medemysticus, de heilige Johannes van het Kruis, die de Theresiaanse hervorming voor de mannelijke tak van de karmelieten ter hand nam.In haar denken werd Theresia beïnvloed door de werken van Francisco de Osuna, die op beeldende wijze uiteenzette wat bijvoorbeeld de stadia van het gebed waren, of wat het verschil was tussen een visioen van de verbeelding en een van het verstand.Theresia werd zaligverklaard door paus Paulus V op 24 april 1614, en heiligverklaard door paus Gregorius XV op 12 maart 1622.Bron: Heiligen.net

Bij Jezus gaat het om de binnenkant, om de goedheid van het hart, om dat wat onzichtbaar is. Wat voor nut heeft het om uiterlijk in orde te zijn met alles (netjes op tijd onze gebeden, liturgie op en top in orde, nooit vloeken, voor Pasen te biechten gaan,…) terwijl we doorheen de dag in ons mens-zijn een leven leiden ver weg van God en zijn gebod.Natuurlijk is er niets mis mee op tijd je gebeden te verrichten, aandacht te besteden aan de liturgie, trachten niet te vloeken, en tijdens de Goede Week te biechten te gaan. Als we maar niet denken dat het puur vervullen van onze plichten ons tot goede christenen maakt. Dit is helemaal geen garantie.Deze zaken kunnen ons helpen in God te leven, en dan is het goed, dikwijls zelfs noodzakelijk. Maar ze moeten in verbinding staan met onze binnenkant. Ze moeten van ons goede christenen maken, mensen die de liefde hoog in het vaandel dragen en er naar leven, in de kleine dingen van elke dag.We moeten leven van binnen naar buiten. Niet om het vertoon, niet puur uit plichtsvervulling, niet om ons geweten te sussen, maar uit liefde voor God en medemens.Laten we gehoor geven aan de geest van de letter, maar dan aan de letter van de wet.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Heer Jezus, lees ons te leven van binnen naar buiten, vanuit onze ontmoeting met U. Om Gods liefde te zijn, dag na dag. In uw naam. Amen.