Laurentius van Rome († 258)

diaken en martelaarVolgens zeggen moet hij rond het jaar 230 ergens in Spanje geboren zijn. Historisch gesproken is het zeker dat Laurentius een van de zeven diakens was van de stad Rome ten tijde van paus Sixtus II († 258; feest 6 augustus). Ingevolge een decreet van keizer Valerianus (253-260) werd hij - evenals vele andere kerkelijke ambtsdragers (bisschoppen, priesters, diakens, voorlezers enz.) - zonder enige vorm van proces onthoofd. Door de indrukwekkende wijze, waarop hij zijn marteldood onderging, bracht hij zijn gevangenbewaarder Hippolytus († 258; feest 13 augustus), Romanus Ostiarius en achttien andere soldaten en bewakers tot geloof in Christus.De legende vertelt dat de Romeinse keizer in de veronderstelling verkeerde dat de Kerk vele schatten moest bezitten, gezien het feit dat diakens dagelijks zoveel voedsel en andere hulpgoederen in de achterbuurten van Rome naar de armen konden brengen. En hadden zijn agenten de bisschop van Rome, Sixtus, bij diens arrestatie niet tegen Laurentius horen zeggen: 'Let goed op de schatten van de kerk?' De keizer had dus persoonlijk opdracht gegeven de diakens bijzonder scherp in de gaten te houden. Uiteindelijk liet hij Laurentius arresteren en aan zich voorgeleiden met de vraag waar zich al die schatten van de kerk nu precies bevonden. Laurentius probeerde hem duidelijk te maken dat er geen sprake was van schatten, maar de keizer hield vol en gebood hem over een paar dagen alle schatten waarover zij beschikten op het Forum bijeen te brengen.Op de afgesproken dag stonden op het Forum alle armen die Laurentius had weten te verzamelen en met een brede armzwaai zei hij tegen de kerk: 'Daar hebt u dus de schatten de van de kerk!' De keizer was zo gebelgd dat hij Laurentius tot de marteldood veroordeelde. De heilige diaken zou op een ijzeren rooster zijn vastgebonden, waaronder een vuur werd aangestoken, zodat hij langzaam werd gebraden. Naar verluidt schijnt Laurentius zich op een goed moment tot zijn beulen te hebben gericht met de woorden: 'Keert u me maar om, want deze kant is gaar.'Uit historisch onderzoek blijkt echter dat Laurentius de doodstraf heeft ondergaan, die in zulke omstandigheden het meest werd toegepast: onthoofding door het zwaard. Het was zijn collega-diaken Vincentius van Zaragoza die eerst geroosterd werd.Ook zijn ouders, Orentius van Huesca en Patientia, worden als heiligen vereerd. Naast Petrus en Paulus was hij de populairste heilige van Rome. De basiliek San Lorenzo fuori le Mura boven zijn graf aan de Via Tiburtina, gebouwd door Constantijn de Grote, behoort tot de zeven hoofdkerken van Rome. Zijn naam werd genoemd in de Romeinse liturgische canon, het eucharistisch gebed.Hij is beschermheilige van Duitsland en Spanje.In Nederland is hij patroon van Alkmaar, Barsingerhorn, Dongen, Ginneken, Heemskerk, Hoogkarspel, Kekerdom, Maasniel, Nieuw-Ginniken, Oud- en Nieuw-Gastel, Oudorp, Rotterdam (bisdom en stad), Spaubeek, St-Laurens (vuur in gemeentewapen), Stompwijk, Ulvenhout, Voerendaal, Voorschoten, Weesp; hij - of alleen zijn rooster - komt ook voor in het gemeentewapen van Beerta, De Bilt, Eenrum, Uden en Vierlingsbeek.In België is hij o.m. patroon van de naar hem genoemde plaatsen Sint-Laureins en Sint-Laureins-Berchem (gem. Sint-Pieters-Leeuw). In Brussel heeft de Koninklijke Vereniging der St-Laurentiusgezellen sinds 1213 het voorrecht tot een meiboomplanting op 9 augustus. Deze gezellen kwamen feestvierders in Brussel te hulp toen ze door Leuvenaren overvallen werden. In Klerken, Vlaanderen, wordt op de zondag na 10 augustus een Laurentiusbedevaart gehouden. Omdat de legende wil dat vanaf het begin tijdens de bedevaart peren werden verkocht, heet de bedevaart nu de PerelaarstoetHij is patroon van de armen; van diakens en bedienend personeel (een diaken was immers een kerkelijke bediende van de bisschop!), dus ook van wasvrouwen, strijksters en daardoor ook weer van textielarbeiders, alsmede van traiteurs, herbergiers en hotelhouders; van bibliothecarissen en archivarissen (omdat hij als diaken de de heilige boeken in bewaring diende te houden); van andere beroepen die met boeken te maken hebben, zoals scholieren, studenten en informatici (ook vanwege zijn rooster?), advocaten, rechtsgeleerden, schrijvers, klerken (Latijn: clericus), administrateurs en boekhouders; van bierbrouwers en kroegbazen (vanwege zijn jolige humor?); van beroepen waar vuur een rol bij speelt, zoals brandweerlieden, glazeniers en glasblazers, kolenbranders, koks en koekenbakkkers.Hij wordt afgebeeld als diaken (met dalmatiek) en met een rooster; met kruis en heilig(e) boek(en), met martelaarspalm, of aalmoezen uitdelend.

Wie zijn leven liefheeft verliest het, maar wie in deze wereld zijn leven haat, behoudt het voor het eeuwige leven. Woorden van Jezus vandaag.Dat woordje ‘haat’ stuit waarschijnlijk velen tegen de borst. Belangrijk is dat we dit goed verstaan.Jezus doet hier een oproep je leven te verliezen in Hem. Dat betekent uw persoonlijk leven geven aan zijn leven in u, zodat Hij doorheen u heen kan leven. Zoals Paulus zegt: ‘Niet ik leef meer, maar de Heer leeft in mij’. Het is je verenigen met Gods liefde die in Christus in u is gelegd.Wie deze weg bewandelt zal veel moeten achterlaten. Hij zal elke vorm van eigenliefde opzij moeten zetten om deelgenoot te kunnen worden van de liefde van de Heer; een liefde die niet ik-gericht is, maar integendeel een gevende liefde; gevend aan God en medemens.Het ‘ik’ dat van deze ‘gevende liefde’ niet wil weten, het ‘ik’ dat enkel zichzelf wil beminnen, het ‘ik’ dat alles en allen zal gebruiken om z’n ego te bevredigen, mag – in zekere zin – gehaat worden. Het mag verafschuwd worden, want het trekt je weg van God en van je roeping.Anderzijds zal je je diepste ‘ik’ vinden, je diepste identiteit; namelijk het ‘ik’ waarvan God gezegd heeft dat Hij het geschapen heeft naar zijn beeld en gelijkenis, het ‘ik’ waarin Christus ten volle bemind wordt, het ‘ik’ waardoor Hij kan leven en beminnen in Kerk en wereld.Het is kiezen tussen het licht of de duisternis, kiezen tussen het goede of het kwade, kiezen tussen de waarheid of de leugen.Laat ons kiezen voor God, kiezen voor de Liefde, kiezen voor het leven. Laten we dit ieder persoonlijk doen, als Kerk, als grote mensengemeenschap.En Laten we elkaar op een warme manier stimuleren, én bemoedigen, deze weg te gaan. Ieder beminnend op de weg waar hij nu staat, niet en nooit veroordelend als er misschien een foute keuze is gemaakt in het verleden. Kerk is elkaar niet veroordelen, maar elkaar beminnen in de liefde van Christus; vergevingsgezind, elkaar dragend, naar elkaar luisterend, samen het Pasen vierend. Mooie weg hoor, als we hem op een mooie manier bewandelen.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Goede God, geef dat we onszelf niet mogen zien als het centrum van ons bestaan. Leer ons wat het betekent ons helemaal te schenken aan U, af te sterven aan al die dingen die ons wegtrekken van U. Geef dat Gij op deze wijze door ons heen werkzaam moogt zijn, als blijde getuigen van uw bevrijdende aanwezigheid. In Christus' naam. Amen.