Lezingen van de dag – maandag 26 aug 2019
maandag in week 21 door het jaar
Uit de eerste brief van Paulus aan de Tessalonicenzen 1, 1-5 + 8-10
Als eerste geschrift van het Nieuwe Testament werd deze brief van Paulus rond de jaren vijftig aan de christenen van Tessalonica gericht. Paulus dankt God voor hun geloof, hun hoop en hun liefde waarmee ze het Woord hebben aanvaard. Door hun voorbeeld kan nu de boodschap rondom hen uitstralen.
Van Paulus, Silvanus en Timoteüs.
Aan de gemeente in Tessalonica, die toebehoort aan God, de Vader, en de Heer Jezus Christus. Genade zij u en vrede.
Wij danken God altijd voor u allen: wij noemen u onophoudelijk in onze gebeden en gedenken dan voor onze God en Vader hoeveel uw geloof tot stand brengt, hoe krachtig uw liefde is en hoe standvastig u blijft hopen op de komst van Jezus Christus, onze Heer.
God heeft u lief, broeders en zusters. Wij weten dat Hij u heeft uitgekozen: onze verkondiging aan u overtuigde immers niet alleen door onze woorden, maar ook door de overweldigende kracht van de heilige Geest. U weet hoeveel we voor u hebben betekend toen we in uw midden waren.
Want het woord van de Heer heeft zich vanuit uw gemeente niet alleen in Macedonië en Achaje verspreid, uw geloof in God vindt ook weerklank buiten die gebieden. Wij hoeven daarover niets te vertellen; iedereen praat erover hoe wij door u zijn ontvangen en hoe u zich van de afgoden hebt afgewend om u tot God te keren – om Hem, de levende en ware God, te dienen en om zijn Zoon te verwachten uit de hemel: Jezus, die Hij uit de dood heeft doen opstaan en die ons zal redden van het komende oordeel.
Psalm 149, 1-6a + 9b
Refr.: Zing voor de Heer een nieuw lied.
Zing voor de Heer een nieuw lied,
roem Hem te midden van zijn getrouwen.
Laat Israël verheugd zijn over zijn machtige maker,
het volk van Sion juichen om zijn koning.
Laten zij dansend zijn Naam loven,
bij lier en tamboerijn voor Hem zingen.
Ja, de Heer vindt vreugde in zijn volk,
Hij kroont de vernederden met de zege.
Laten zijn getrouwen juichen in triomf,
nog jubelen als zij te ruste gaan,
met lofzang voor God uit hun kelen.
Dat is de glorie voor al zijn getrouwen.
Uit het evangelie volgens Matteüs 23, 13-22
Tot driemaal toe herhaalt Jezus aan de Farizeeën: ‘Wee jullie.’ Want ze hebben meer aandacht voor wetten dan voor mensen. Ze stapelen belofte op belofte, onderlijnen die met krachtwoorden, maar God interesseert hen niet veel.
Jezus sprak:
‘Wee jullie, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars, jullie versperren de mensen de toegang tot het Koninkrijk van de hemel. Jullie gaan er zelf niet binnen, maar laten ook degenen die er willen binnengaan niet toe.
Wee jullie, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars, jullie bereizen landen en zeeën om één enkele proseliet te winnen, en wanneer je hem eenmaal voor je gewonnen hebt, wordt hij dankzij jullie tot een hellekind in het kwadraat.
Wee jullie, blinde leiders, jullie zeggen: “Wanneer iemand zweert bij de tempel, is dat niet geldig. Alleen wie zweert bij het goud van de tempel, is aan die eed gebonden.” Dwaas zijn jullie en blind, wat is nu van meer waarde: het goud of de tempel die het goud geheiligd heeft?
Zo zeggen jullie ook: “Wanneer iemand zweert bij het altaar, is dat niet geldig. Alleen wie zweert bij de offergave die daarop ligt, is aan die eed gebonden.” Blind zijn jullie, wat is nu van meer waarde: de offergave of het altaar dat de offergave heiligt?
Wie dus zweert bij het altaar, zweert daarbij en bij alles wat daarop ligt. En wie zweert bij de tempel, zweert daarbij en bij degene die hem bewoont. En wie zweert bij de hemel, zweert bij de troon van God en bij Hem die daarop gezeten is.’
Van Woord naar leven
'Wee jullie.'Wat Jezus ten diepste aanklaagt is de huichalarij en het formalisme als doel. De huichelarij die zegt God te dienen maar eigenlijk zichzelf dient, die zegt God te zoeken maar zichzelf achterna loopt. Het gaat hier over een formalisme dat mensen slaaf maakt van praktijken zonder inhoud, een soort gewetenssusserij dat mensen in het gedacht brengt en houdt goed en vroom bezig te zijn, maar in werkelijkheid zijn ze slaaf van wat ze de wet noemen, maar wat weinig met God te maken heeft.Bij Jezus gaat het om Gods-ontmoeting. Hij heeft het gebed niet afgeschaft maar wilt dat er met het hart wordt gebeden. Niet slaafs, niet louter formalistich, maar van harte, van Aangezicht tot aangezicht, in volle ontmoeting met de Vader, gericht op een liefdevol leven.Deze weg gebeurt doorgaans in stilte, zonder al te veel op te vallen, gewoonlijk ook zonder al te luid alleluia. Dikwijls is het zelfs een weg van droogte, van innerlijk roepen, van dorst naar de Levende.Vraag is: heten we Christus op zo’n wijze welkom dat Hij ons gebed kan overnemen; ik bedoel: mag Christus het zijn die in ons bidt? Daarvoor moeten we buigen; arm, ontvankelijk en nederig worden. Een dagelijkse opdracht voor ieder persoonlijk, én voor ons als Kerkgemeenschap.Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.Laten wij bidden
Heer Jezus, 'Wee jullie' zegt Gij ook tegen ons wanneer huichelarij en formalisme de bovenhand nemen. Beziel ons allen met uw heilige Geest opdat wij zonder franjes in ontmoeting mogen komen met de Vader. Dat wij dit mogen doen in uw naam; Gij in ons, door ons, met ons. Kom heilige Geest. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Laten wij bidden