Leestip van de dag – zaterdag 27 juni 2020

De vakantieplannen van bisschop Lode Aerts

We hadden allemaal vakantieplannen gemaakt, maar het pakt anders uit dan verwacht. We vroegen aan bisschop Lode Aerts hoe zijn vakantie er nu uitziet.

1. Is je agenda veel ‘leger’ dan in een normale zomervakantie?

Absoluut. Zonder corona waren juli en augustus wel wat druk geweest, maar het draaide anders uit.

2. Welke plannen had je die nu niet kunnen doorgaan?

Ik wou met de IJD-jongeren deelnemen aan de twee weken van bezinning en ontmoeting in Taizé, Mazille en Cluny. Ik keek er ook sterk naar uit om met de 600 West-Vlaamse KSA-ers te Lourdes te zijn. Verder was er een vliegticket geboekt om de West-Vlaamse congregaties in Congo en Rwanda te bezoeken. En dan volgden nog een retraiteweek en wat vakantiedagen.

3. Waar keek je het meest naar uit?

Naar de twee weken in Afrika. De christenen daar kunnen ons veel leren. Voor veel Congolezen en Rwandezen, die het echt niet breed hebben, maakt de kerk een serieus verschil. Zelfs met een kleine school of een bescheiden verpleegpost kunnen wonderen gebeuren. Wat me nog het meest intrigeert bij de Afrikaanse christenen is hun onverwoestbare hoop die een bres slaat dwars doorheen muren van berusting en pessimisme.

Van dat alles kreeg ik al een voorsmaakje net voor de Corona-crisis. Op de Dag van het Religieuze Leven was ik in Roeselare bij de Congolese zusters van de Burgerschool. Ze spreken vlot onze taal en kennen onze gewoontes, maar ze hebben daarbij hun inherente enthousiasme en levensvreugde niet verloren. Als je die jonge zusters ziet dansen en zingen, besef je volop dat het evangelie een blijde boodschap is.

4. Hoe ziet jouw vakantie er nu uit?

In elk geval heel wat rustiger (lacht).

5. Wat ga je in de plaats doen van wat weggevallen is?

Ik heb alleszins meer dagen vrij voor retraite en vakantie. Dat komt uitstekend van pas.

6. Kan je op vakantie gaan in eigen land of in eigen streek?

Ja. Ik zou graag, net als op de eerdere corona-zondagen, nog wat fietstochten doen in de omgeving. Ik wil ook nog iets meer van Brugge verkennen. Ik woon er graag, want de stad biedt zoveel moois. In normale tijden komen toeristen van de andere kant van de wereld hierheen. Waarom zouden wij al die schatten voorbij lopen, wanneer ze binnen handbereik liggen?

Ik heb bovendien nog een weekje vakantie in de Bourgogne gepland. Niet echt ver, en toch een prachtige streek. Ik hou ervan: de Romaanse kapitelen van Vézelay en Autun, het godshuis van Beaune, de broeders van Taizé en de zusters van Mazille, het natuurschoon van de Morvan, enfin, te veel om op te noemen.

7. Kan je ons al iets meer vertellen over je retraiteplannen?

Ja, graag. Elke maand hou ik een stille dag in een abdij, maar een hele week is veel indringender. Ik heb die gewoonte al sinds mijn studententijd. Één week per jaar, alleen voor God: dat is echt niet te veel. 

Ik ga graag op retraite. Het woord zegt het zelf: je trekt je terug. Weg van de drukte, zonder agenda of e-mails. Een weekje rust en stilte om God op het spoor te komen. Het gekke is: gedurende zo een week merk ik beter dat Hij er ook was in de drukte van het voorbije jaar, maar dan liep ik Hem soms voorbij. En op die momenten werd het meestal zwaar of eenzaam. Zo’n retraite heeft dus iets van een nieuwe start en dat doet deugd.

8. Op welke manier creëert het wegvallen van eerdere plannen kansen?

Je kan de lockdown zien als een collectieve retraite. Toegegeven: een gedwongen retraite, maar toch geen verloren retraite. We moesten ons allemaal terugtrekken: uit onze sociale contacten en soms uit onze beroepsbezigheden, de jeugd moest wegblijven van de school en van hun vriendengroep, mensen konden niet naar voetbalmatchen, concerten of kerkdiensten, we moesten zoveel mogelijk winkels en wachtzalen van dokters vermijden. 

Veel mensen hadden het erg zwaar of voelden zich erg gespannen, werkloosheid kwam daar vaak bovenop. Het stootte ons tegen de borst, maar het kon ook de ogen openen voor wat er werkelijk toe doet. Wat is de moeite waard? Wat mag ik in de toekomst achterwege laten? Wat helpt onze samenleving vooruit? De tijd die we voor zulke vragen nemen, is geen verloren tijd, net als bij een retraite.

9. Veel bedevaarten zijn afgeschaft. Welke tips heb je om deze zomer dichtbij ‘op bedevaart te gaan’?

Je vindt vaak pareltjes dicht bij huis. Een mooi hoekje in de natuur, een open kerk of rustige kapel. Tijdens de lockdown trok ik op zondagnamiddag vaak naar het kerkje van het Brugse begijnhof, van Ver-Assebroek of Meetkerke. West-Vlaanderen telt zoveel prachtige kerken. We hoeven het niet altijd ver te zoeken.

10. Welke boeken zou je deze zomer graag willen lezen?

Historische romans kunnen me erg ontspannen. Ik bewaar bijvoorbeeld mooie herinneringen aan Ildefonso Falcones met zijn ‘Koningin op blote voeten’ en ‘De kathedraal van de zee’. Nu kijk ik uit naar het vervolg van dit boek in ‘De Erfgenamen’. Hopelijk is er wat tijd voor, want het is een turf van ruim 600 bladzijden.

Als het een beetje meezit, wil ik graag ook de serie van Ellis Peters herlezen over ‘Brother Cadfael’. Een gewezen kruisvaarder die in een Engelse Benedictijnerabdij intreedt en de moeilijkste moordzaken weet te ontrafelen. Een Sherlock Homes avant la lettre. Spannend tot op de laatste bladzijde, met een schat aan historische informatie en vooral: vol fijnzinnige mensenkennis.

11. Welke boeken kan je aanraden aan mensen die nog leesvoer zoeken?

Van de Franse schrijfster Véronique Olmi las ik de geromanceerde biografie van Bakhita: een meisje uit Darfour dat slachtoffer werd van mensenhandel. Als kind gaat ze door een hel en toch komt ze tot de ontdekking dat God niet op afstand blijft in die ellende. Een aangrijpend relaas van een soort verrijzenis te midden van het gekwetste leven.

12. Ga je het magazine ‘O God’ van Kerknet lezen?

Ik heb het meteen gelezen wanneer het verscheen. Mooie interviews met interessante mensen. Ik kan het warm aanbevelen!

Lees hier hoe jij ‘O God’ kunt lezen.

Bron: Kerknet.be