Koele minnaars van devotie
Waarom worden zelden Belgische geestelijken zalig of heilig verklaard?
Dit jaar verklaart paus Franciscus onder meer de Franse trappist Charles de Foucauld (1858-1916) en de Nederlandse karmeliet Titus Brandsma (1881-1942) heilig. Dat zijn dan ook kleppers. De kans dat de namen Luigi Maria Palazzolo, Carolina Santocanale of Maria Domenica Mantovani u wat zeggen, is veel kleiner, maar ook zij – stichters van Italiaanse zustercongregaties van omstreeks 1900 – worden dit jaar gecanoniseerd. In de lange lijst van de heiligverklaringen merk je algauw de oververtegenwoordiging van Italianen en Spanjaarden.
Welke Belgen van na 1800 werden heilig verklaard? De oogst oogt mager.
Er zijn pater Damiaan De Veuster, de Waalse broeder Mutien-Marie Wiaux en Pauline Jeuris, kloosternaam Amandina, een franciscanes die in 1900 in China werd vermoord en in 2000 met 119 anderen werd gecanoniseerd. Van de stichters van de talrijke Belgische congregaties in de negentiende eeuw bereikte niet één tot op heden de status van zalige, al zijn er bij hen markante zwaargewichten.
Waarom hebben Italiaanse en Spaanse geestelijken blijkbaar een streepje voor?