Geloof is een weg die ons naar God leidt

In zijn nieuw boek ‘Geloof is een Reis’, uitgegeven door de Vaticaanse Uitgeverij (LEV), reflecteert Paus Franciscus op het geloof als een voortdurende pelgrimstocht. Het boek bevat fragmenten uit zijn toespraken, waarin hij benadrukt dat geloof geen statisch gegeven is, maar een dynamisch proces van zoeken en groeien. Paus Franciscus nodigt ons uit om ons geloof te zien als een reis die ons steeds verder en dieper in onze relatie met God brengt.

Paus Franciscus schrijft het volgende als inleiding op het boek:

Toen ik priester was in Buenos Aires, en later ook als bisschop in mijn geboortestad, maakte ik er een gewoonte van om te voet door verschillende wijken te lopen. Ik bezocht collega-priesters, religieuze gemeenschappen of sprak af met vrienden. Wandelen doet ons goed: het verbindt ons met wat er om ons heen gebeurt, laat ons de geluiden, geuren en klanken van de werkelijkheid ervaren – kortom, het helpt ons meer in contact te komen met de levens van anderen.

Wandelen betekent niet stil blijven staan: geloven betekent een innerlijke onrust voelen die ons voortdrijft, op zoek naar iets ‘meer’. Het drijft ons om elke dag een stap verder te zetten, op weg naar een hoger of dieper punt in onze relatie met God. Het is als een band met een geliefde of een vriend: nooit voltooid, nooit vanzelfsprekend, altijd op zoek, altijd verlangend naar meer. Bij God kunnen we nooit zeggen: “Dat is alles, alles staat vast, dit is voldoende.”

Daarom moet het Jubeljaar van 2025, naast de kern van hoop, ons bewust maken dat geloof een pelgrimstocht is en dat wij pelgrims zijn op aarde. We zijn geen toeristen of zwervers, we bewegen niet doelloos. Wij zijn pelgrims, en dat betekent dat onze weg drie sleutelwoorden kent: risico, inspanning en doel.

Risico

Vandaag is het moeilijk voor te stellen wat een pelgrimstocht vroeger inhield. Nu reizen we comfortabel en snel met trein of vliegtuig. Maar duizend jaar geleden betekende op weg gaan het risico dat je nooit thuis zou komen, vanwege de vele gevaren. De gelovigen uit het verleden hadden een geloof dat sterker was dan hun angst. Zij vertrouwden op God, die hen opriep om op weg te gaan naar de graven van de apostelen, het Heilige Land of een of ander heiligdom. Laten we de Heer vragen om een klein deel van datzelfde vertrouwen, zodat we ons kunnen overgeven aan zijn wil, in de zekerheid dat Hij, als een goede Vader, altijd het beste voor ons voor ogen heeft.

Inspanning

Wandelen vraagt inspanning. Dat weten de velen die weer op de oude pelgrimsroutes te vinden zijn, zoals de route naar Santiago de Compostela of de Via Francigena. Het betekent vroeg opstaan, alleen het hoognodige meenemen, eenvoudig eten, en soms pijnlijke voeten of dorst op hete zomerdagen. Maar deze inspanning wordt ruimschoots beloond door de vele geschenken onderweg: de schoonheid van de schepping, de warmte van gastvrije mensen. Pelgrims ontvangen vaak veel meer dan hun inspanning kostte. Ze ervaren momenten van stilte en diepe bezinning, en begrijpen hoe waardevol het essentiële is, vergeleken met alle overbodige dingen die we vaak najagen.

Doel

Als pelgrims hebben we een bestemming: onze reis heeft een richting en een doel. Wandelen betekent weten waar je naartoe gaat en niet zomaar rondzwerven. Daarom vergelijk ik het geloof vaak met wandelen. Wie God in zijn hart draagt, heeft een ster ontvangen om te volgen, en die ster leidt ons in de liefde die we van God hebben ontvangen – een liefde die we op onze beurt moeten doorgeven aan anderen.

God is ons doel, maar we kunnen Hem niet bereiken zoals we een heiligdom of basiliek bereiken. Pelgrims die hun bestemming bereiken – zoals bijvoorbeeld de kathedraal van Chartres – weten dat het uiterlijke einde van de tocht niet het einde van hun innerlijke reis betekent. God is een doel dat ons altijd verder drijft, dat ons uitnodigt verder te zoeken, omdat Hij groter is dan elk idee dat wij van Hem hebben. God zegt zelf door de profeet Jesaja: “Zoals de hemel hoger is dan de aarde, zo zijn mijn wegen hoger dan jullie wegen, en mijn gedachten hoger dan jullie gedachten” (Jes 55, 9)). Met God zijn we nooit klaar; we zoeken Hem altijd. Maar juist dit zoeken geeft ons de vreugdevolle zekerheid dat Hij op ons wacht, om ons zijn troost en genade te schenken.

Bron: Vatican-news