Brief bij Pasen 2023
Geliefde mensen
Een zalig paasfeest voor u allen!
Tijdens de voorbije veertigdagentijd hebben we ons regelmatig verdiept in de uitspraak van Paulus uit zijn tweede brief aan de Korintiërs, waar hij – woorden leggend in de mond van de Heer – schrijft: ‘Je hebt genoeg aan mijn genade, want mijn kracht openbaart zich juist ten volle wanneer iemand zwak is’ (2 Kor 12, 9a).
Pasen bestaat erin de Heer te laten doorbreken in je hart. Dit láten gebeuren, is Gods genade welkom heten. Het is het water van de Heilige Geest – de Geest, ons reeds gegeven bij het doopsel – ten volle benutten. Het is alle grafstenen, die beletten deze bron te laten vloeien, wegnemen. Of beter gezegd: láten wegnemen.
Want zolang we dit proces zelf in handen willen nemen, zal het sowieso mislukken. We willen dan immers onze eigen redder zijn. Nee, het is Christus die redt. Híj is het die ontketent. Het is zíjn genade die ons hart opent en bevrijdt van alle ballast die een belemmering vormt om ín Hem te leven. Dáárom zegt Paulus dat we aan Gods genade genoeg hebben.
Pasen laten gebeuren, is dus in wezen de weg van de nederigheid bewandelen. Alle zelfredzaamheid afleggen om Christus te laten redden.
Ons onvermogen, ons niet-kunnen, onze traagheid, onze neiging tot zonde, ons ongeloof, onze strijd, onze nood … In dit alles mogen we Christus welkom heten. Zwakheid zal sterkte worden wanneer we de Heer dáárin verwelkomen. Zó kan Pasen gebeuren.
Dit geldt voor ons persoonlijke leven, maar dit geldt natuurlijk ook voor het leven van de Kerk; de grote geloofsgemeenschap wereldwijd. Ook zij is geroepen om zich te openen opdat de Heer haar leven mag zijn.
En in wezen geldt het voor de hele mensheid: deze van toen, van nu, en die van morgen. Individueel, én met z’n allen, zullen we moeten leren plaats te maken voor God. Hem onthalen in onze grote levensvragen zal ons niet enkel leren te onderscheiden waar het op aankomt, maar van Hem zullen we ook de kracht ontvangen te kiezen voor het goede, voor wat waar is, voor de liefde.
Als we bidden voor Kerk en wereld, laat ons dan bidden dat God welkom mag geheten worden. En dat alle grafstenen die een belemmering vormen om te leven en leven te geven, zouden weggerold worden, en wel in genade.
Moge zo Pasen werkelijkheid worden: voor ieder persoonlijk, voor de hele kerkgemeenschap, voor elk mensenkind hier op aarde.
Nogmaals een zalig Pasen!
Alle Goeds
kris
