donderdag in week 28 door het jaar (even jaren)
Uit de brief van Paulus aan de Efeziërs 1, 1-10
Paulus begint zijn brief aan de christenen van Efeze met een schets van Gods heilsplan. In Christus heeft God ons uitverkoren, alles geregeld voor ons heil. Hij is voortaan de kern die alles leidt en waarop alles gericht is.
Van Paulus, door Gods wil apostel van Christus Jezus. Aan de heiligen in Efeze, aan de gelovigen die één zijn in Christus Jezus. Genade zij u en vrede van God, onze Vader, en van Jezus Christus, de Heer.
Gezegend zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus, die ons in de hemelsferen, in Christus, met talrijke geestelijke zegeningen heeft gezegend. In Christus immers heeft God, voordat de wereld gegrondvest werd, ons vol liefde uitgekozen om voor Hem heilig en zuiver te zijn, en Hij heeft ons naar zijn wil en verlangen voorbestemd om in Jezus Christus zijn kinderen te worden, tot eer van de grootheid van Gods genade, ons geschonken in zijn geliefde Zoon.
In Hem zijn wij door zijn bloed verlost en zijn onze zonden vergeven, dankzij de rijke genade die God ons in overvloed heeft geschonken. Hij heeft ons in al zijn wijsheid en inzicht dit mysterie onthuld: zijn voornemen om met Christus de voltooiing van de tijd te verwezenlijken en zijn besluit om alles in de hemel en op aarde onder één hoofd bijeen te brengen, onder Christus.
Psalm 98, 1-6
Refr.: Juich de Heer toe, heel de aarde !
Zing voor de Heer een nieuw lied:
wonderen heeft Hij verricht.
Zijn rechterhand heeft overwonnen,
zijn heilige arm heeft redding gebracht.
De Heer heeft zijn overwinning bekendgemaakt,
voor de ogen van de volken zijn gerechtigheid onthuld.
Hij heeft gedacht aan zijn liefde en trouw
voor het volk van Israël.
De einden der aarde hebben het gezien:
de overwinning van onze God.
Juich de Heer toe, heel de aarde,
juich en jubel, zing het uit.
Zing voor de Heer bij de lier,
laat bij de lier uw lied weerklinken.
Blaas op de ramshoorn en de trompetten,
juich als de Heer, uw koning, verschijnt.
Uit het evangelie volgens Lucas 11, 47-54
Vele wetgeleerden maakten één grote fout: ze bleven steken bij de erkende profeten. Deze waren slechts overgangsfiguren, wegbereiders van Hem die komen moest. Daardoor bleven vele Farizeeërs doof voor elke aanvulling van de profeten en tenslotte voor Christus zelf. Anderen hebben ze aldus belet deze ontmoeting in hun leven waar te maken.
Jezus sprak tot de wetgeleerden:
‘Wee jullie, want jullie bouwen graftomben voor de profeten, terwijl jullie voorouders hen hebben gedood. Jullie zijn getuigen die instemmen met de daden van jullie voorouders, want zij hebben hen gedood en jullie bouwen de tomben! Daarom heeft God in zijn wijsheid gezegd: “Ik zal profeten en apostelen naar hen zenden, maar ze zullen sommigen van hen doden en anderen vervolgen.”
Voor het bloed van al de profeten dat sinds de grondvesting van de wereld vergoten is, zal van deze generatie genoegdoening worden geëist, van het bloed van Abel tot het bloed van Zecharja, die omkwam tussen het brandofferaltaar en het heiligdom.
Ja, Ik zeg jullie, van deze generatie zal genoegdoening worden geëist! Wee jullie wetgeleerden, want jullie hebben de sleutel tot de kennis weggenomen; zelf zijn jullie niet binnengegaan, en anderen die wel binnen wilden gaan hebben jullie tegengehouden.’
Toen Hij het huis verliet, waren de schriftgeleerden en de Farizeeën uitzinnig van woede; ze begonnen Hem over van alles uit te vragen, in een arglistige poging om Hem te betrappen op een ongeoorloofde uitspraak.
Van Woord naar leven
Vandaag weer een ‘wee-jullie-evangelie’. Jezus geeft af op bepaalde mensen binnen de kring van de zogenaamde wetgeleerden en de groep van de Farizeeën die naar uiterlijke schijn schijnbaar een religieus perfect leven leiden, terwijl ze van binnenuit gezien ver van God en zijn liefde staan. En ze sloten zich op in een verleden, en wel op z’n wijze dat er geen enkele openheid was voor iets nieuws.
Mogen we deze evangelies, deze vermanende woorden van Jezus, beluisteren alsof ze ook tot ons gericht zijn… Ja hoor, heel zeker.
Laten we de woorden van Jezus als kerkgemeenschap beluisteren, en daaruit besluiten dat iedere vorm van hypocrisie binnen de Kerk vernietigend werkt. Hypocrisie holt de Kerk uit, het kwetst mensen en het jaagt vele mensen weg.
Als kerkgemeenschap zouden we authenticiteit hoog in het vaandel moeten dragen. Mensen zullen dit opmerken, en velen zullen komen kijken.
Als ik aan authenticiteit als kerkgemeenschap denk, dan denk ik vooral aan een gemeenschap die vanuit de Heer dienend in het leven staat, ieder omarmend, met een bijzondere genegenheid voor wat broos is in onze samenleving. En, zoals paus Franciscus zegt, we mogen geen schrik hebben daarvoor onze handen vuil te maken.
Wat we vooral niet mogen doen is cocoonen, ons terugtrekken binnen onze kleine gemeenschapjes: parochie, gebedsgroepjes, katholieke verenigingen her en der,… Uiteraard is er niets mis mee wanneer je gemeenschap beleeft binnen de parochie, een gebedsgroep, of een vereniging. Maar we mogen ons er niet in opsluiten, integendeel. We moeten naar buiten treden, bij wijze van spreken de straat op. Weg uit onze katholieke comfortzone. De wereld in. Ieder omarmend.
Jezus is duidelijk. ‘Jullie zijn het licht van de wereld, het zout van de aarde’. Met andere woorden: we worden de wereld in gezonden, de Blijde Boodschap belevend en uitdragend, als blijde (niet oppervlakkig bedoeld) mensen; Paasmensen. Als mensen die leven vanuit de verrijzenis van de Heer. Vrede- en vreugdevol dus.
En ja, graag authentiek. Eenvoudig, met een geloof gegrond in het leven van elke dag, met een gezond boerenverstand, dagelijks biddend op de knieën, verbindend, de liefde van de Heer dragend en uitdragend. Zonder al te veel blablabla, zonder met de Bijbel rond de oren te slaan, geen salontheologie. Maar een eenvoudig geloof als het hart van je bestaan, dat je van binnenuit zo graag wilt delen met anderen, doorheen gesprek en leven.
Laten we als kerkgemeenschap een warme haard zijn in deze soms koude wereld.
kris
Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.
Laten wij bidden
Heer Jezus,
mogen wij als kerkgemeenschap U belichamen, en wel in alle zuiverheid. Moge Gods liefde centraal staan; altijd en overal.
In uw naam. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.