donderdag in week 26 door het jaar
Uit het boek Job 19, 21-27
Job smeekt zijn vrienden om medelijden, omdat hij zich door God getroffen voelt en ook door hen onterecht vervolgd wordt. Ondanks zijn lijden spreekt hij met vast vertrouwen dat hij zijn Redder zal zien, die uiteindelijk zal ingrijpen op aarde.
Job sprak tot zijn vrienden:
‘Heb medelijden, vrienden, heb medelijden met mij, want de hand van God heeft mij getroffen. Waarom vervolgen jullie mij, zoals God? Waarom houden jullie nooit op mij te belasteren? O, mochten mijn woorden worden opgeschreven, vastgelegd in een inscriptie, met een ijzeren stift gegrift, met lood gevuld, voor altijd in de rotsen uitgehouwen!
Ik weet: mijn redder leeft, en Hij zal ten slotte hier op aarde ingrijpen. Hoezeer mijn huid ook is geschonden, toch zal ik in dit lichaam God aanschouwen. Ik zal Hem aanschouwen, ik zal Hem met eigen ogen zien, ik, geen ander, heel mijn binnenste smacht van verlangen.’
Tussenzang: Ps 27, 7-9 + 13-14
Refr.: Ik verwacht de goedheid van de Heer te zien in het land van de levenden.
Hoor mij, Heer, als ik tot U roep,
wees genadig en antwoord mij.
Mijn hart zegt U na: ‘Zoek mijn nabijheid!’
Uw nabijheid, Heer, wil ik zoeken.
Verberg uw gelaat niet voor mij,
wijs uw dienaar niet af in uw toorn.
U bent mij altijd tot hulp geweest,
verstoot mij niet, verlaat mij niet.
God, mijn behoud.
Mag ik niet verwachten
de goedheid van de Heer te zien
in het land van de levenden?
Wacht op de Heer,
wees dapper en vastberaden,
ja, wacht op de Heer.
Vers voor het evangelie (Ps 119, 27)
Alleluia.
Leer mij de weg van uw regels begrijpen,
en ik zal uw wonderen overdenken.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Lucas 10, 1-12
Jezus stuurde tweeënzeventig leerlingen op weg om de komst van Gods koninkrijk aan te kondigen, waarbij ze in elk huis eerst zijn vrede moesten aanbieden. Deze vrede is een kostbaar geschenk dat blijft bij hen die het aanvaardden, maar terugkeert als het wordt afgewezen. Ze mochten niets meenemen voor onderweg omdat ze moesten leren volledig op Gods voorzienigheid te vertrouwen in afhankelijkheid en eenvoud.
In de dagen stelde de Heer tweeënzeventig leerlingen aan, die Hij twee aan twee voor zich uit zond naar iedere stad en plaats waar Hij van plan was heen te gaan.
Hij zei tegen hen: ‘De oogst is groot, maar er zijn weinig arbeiders; vraag dus de eigenaar van de oogst of Hij arbeiders wil sturen om de oogst binnen te halen. Ga op weg, en bedenk wel: Ik zend jullie als lammeren onder de wolven. Neem geen geldbuidel, geen reistas en geen sandalen mee, en groet onderweg niemand. Als jullie een huis binnengaan, zeg dan eerst: “Vrede voor dit huis!” Als er iemand woont die de vrede liefheeft, zal jullie vrede met hem zijn; zo niet, dan zal die vrede bij je terugkeren.
Blijf in dat huis, en eet en drink wat men je aanbiedt, want de arbeider is zijn loon waard. Ga niet van het ene huis naar het andere.
En als jullie een stad binnengaan en daar welkom zijn, eet dan wat je wordt voorgezet, genees de zieken die er zijn en zeg tegen hen: “Het koninkrijk van God heeft jullie bereikt.” Maar als jullie een stad binnengaan waar je niet welkom bent, trek dan door de straten en zeg: “Zelfs het stof van uw stad dat aan onze voeten kleeft, schudden we van ons af en laten we bij u; maar bedenk wel: het koninkrijk van God is nabij!” Ik zeg jullie: het lot van Sodom zal op die dag draaglijker zijn dan het lot van die stad.’
Van Woord naar leven
DE KRACHT VAN HET LAM
(Bij Lc 10, 1-12)
‘Ga op weg, en bedenk wel: Ik zend jullie als lammeren onder de wolven.’
Het beeld van lammeren roept iets kwetsbaars op: onschuld, zachtheid en totale afhankelijkheid van hun herder. Daartegenover staan de wolven, symbool voor een wereld vol dreiging en gevaar, waar vijandigheid en agressie de overhand kunnen hebben.
Wanneer Jezus zijn leerlingen op pad stuurt, is het duidelijk dat zij in deze wereld, vol wolven, niet zonder gevaren zijn. Die wolven kunnen verschillende gedaanten aannemen: mensen die vijandig staan tegenover geloof en waarheid, krachten van onrecht die overal aanwezig zijn, individuen die enkel uit zijn op geld en macht. Deze wolven belichamen de wereldse macht, egoïsme en zelfzucht die we allemaal wel eens tegenkomen, zowel buiten ons als in ons eigen hart.
Want we moeten ons inderdaad afvragen of het wolfse enkel buiten ons bestaat. Jezus vraagt ons ook om naar binnen te kijken. In ons eigen hart kunnen neigingen schuilen die gevaarlijk zijn voor de kwetsbare kracht van het geloof: de neiging om anderen te overheersen, het verlangen om zelf voortdurend centraal te willen staan, of de verleiding om af te wijken van de weg van liefde wanneer het ons niet uitkomt. Jezus nodigt ons uit om niet alleen de wereldse bedreigingen onder ogen te zien, maar ook de innerlijke, en ze in het licht van zijn genade te brengen.
Als we vaststellen dat we ons omringd voelen door deze wolven, zowel buiten als binnenin ons, biedt Jezus ons een hoopvolle richting. Hij vraagt ons, doorheen het evangelie van vandaag, om de vredesboodschap, ondanks al dat wolfse, te blijven uitdragen.
Het is een feit dat deze vrede kan terugkeren van hen die deze niet willen ontvangen; zij blijven dan als het ware vredeloos. Toch betekent dit niet dat wij onszelf niet in Gods vrede kunnen houden.
Jezus leert ons dat we niet machteloos zijn, maar dat juist in kwetsbaarheid de ware kracht van het geloof zichtbaar wordt.
Van belang is dat we ons aan Hem toevertrouwen, vanuit de gloed van de heilige Geest die in ons aanwezig is.
Samenvattend: het evangelie van vandaag vraagt ons om telkens opnieuw te kiezen voor de weg van het lam, om onze innerlijke wolven te temmen en ons niet te laten meeslepen door de wolfse krachten van buiten. We mogen ons toevertrouwen aan de Herder, die ons leidt op de weg van vrede en ons kracht geeft om, zelfs te midden van het kwaad, het evangelie ten diepste te beleven en te blijven verkondigen doorheen daad en woord.
Laten we bidden
Heer,
In onze kwetsbaarheid komen we tot U.
Geef ons de moed
om uw vredesboodschap te blijven verspreiden,
temidden van een wereld vol boze wolven.
Moge uw heilige Geest in ons branden,
zodat we trouw blijven aan uw liefde
en zelf de weg van uw vrede volgen.
In uw naam.
Amen.
Geliefde mensen, mogen we altijd dicht bij Jezus blijven, zodat we de vrede die we van Hem ontvangen met anderen kunnen delen.
Een toegewijde dag.
kris
Om mee op weg te gaan
Zie ik het wolfse ook in mezelf? Hoe ga ik daarmee om in mijn relatie tot Christus?
Hoe kan ik mijn naasten ondersteunen die ook te maken hebben met het wolfse rondom of binnenin hen?
Ben ik bereid om vanuit een diepe verbondenheid met de Heer te reageren op conflicten of onrecht om me heen? Hoe kan ik dit aanpakken in het licht van het evangelie van vandaag?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Gerardus van Brogne († 959)
Gerardus van Brogne, osb, België; abt & kloosterhervormer
De heilige Gerardus van Brogne was één van de heiligen die zich van een werelds en krijgshaftig leven afwendden om zich aan God te geven. Hij gebruikte zijn bezittingen om een klooster te stichten en was achtereenvolgens abt in verschillende abdijen, waaronder beide abdijen in Gent (Sint-Baafs én Sint-Pieter), de Sint-Bertinusabdij in Sint-Omaars, de abdijen van Mouzon en Elnone (tegenwoordig Saint-Amand-les-Eaux.) Op deze manier liet hij zijn sporen na in het kloosterleven in de Lage Landen, omdat hij overal waar hij kwam de regel van de heilige Benedictus invoerde. Hij stierf uiteindelijk als kluizenaar
Gerardus werd heilig verklaard in 1131.
Bron: Religion-Wikia
Van Woord naar leven
DE KRACHT VAN HET LAM
(Bij Lc 10, 1-12)
‘Ga op weg, en bedenk wel: Ik zend jullie als lammeren onder de wolven.’
Het beeld van lammeren roept iets kwetsbaars op: onschuld, zachtheid en totale afhankelijkheid van hun herder. Daartegenover staan de wolven, symbool voor een wereld vol dreiging en gevaar, waar vijandigheid en agressie de overhand kunnen hebben.
Wanneer Jezus zijn leerlingen op pad stuurt, is het duidelijk dat zij in deze wereld, vol wolven, niet zonder gevaren zijn. Die wolven kunnen verschillende gedaanten aannemen: mensen die vijandig staan tegenover geloof en waarheid, krachten van onrecht die overal aanwezig zijn, individuen die enkel uit zijn op geld en macht. Deze wolven belichamen de wereldse macht, egoïsme en zelfzucht die we allemaal wel eens tegenkomen, zowel buiten ons als in ons eigen hart.
Want we moeten ons inderdaad afvragen of het wolfse enkel buiten ons bestaat. Jezus vraagt ons ook om naar binnen te kijken. In ons eigen hart kunnen neigingen schuilen die gevaarlijk zijn voor de kwetsbare kracht van het geloof: de neiging om anderen te overheersen, het verlangen om zelf voortdurend centraal te willen staan, of de verleiding om af te wijken van de weg van liefde wanneer het ons niet uitkomt. Jezus nodigt ons uit om niet alleen de wereldse bedreigingen onder ogen te zien, maar ook de innerlijke, en ze in het licht van zijn genade te brengen.
Als we vaststellen dat we ons omringd voelen door deze wolven, zowel buiten als binnenin ons, biedt Jezus ons een hoopvolle richting. Hij vraagt ons, doorheen het evangelie van vandaag, om de vredesboodschap, ondanks al dat wolfse, te blijven uitdragen.
Het is een feit dat deze vrede kan terugkeren van hen die deze niet willen ontvangen; zij blijven dan als het ware vredeloos. Toch betekent dit niet dat wij onszelf niet in Gods vrede kunnen houden.
Jezus leert ons dat we niet machteloos zijn, maar dat juist in kwetsbaarheid de ware kracht van het geloof zichtbaar wordt.
Van belang is dat we ons aan Hem toevertrouwen, vanuit de gloed van de heilige Geest die in ons aanwezig is.
Samenvattend: het evangelie van vandaag vraagt ons om telkens opnieuw te kiezen voor de weg van het lam, om onze innerlijke wolven te temmen en ons niet te laten meeslepen door de wolfse krachten van buiten. We mogen ons toevertrouwen aan de Herder, die ons leidt op de weg van vrede en ons kracht geeft om, zelfs te midden van het kwaad, het evangelie ten diepste te beleven en te blijven verkondigen doorheen daad en woord.
Laten we bidden
Heer,
In onze kwetsbaarheid komen we tot U.
Geef ons de moed
om uw vredesboodschap te blijven verspreiden,
temidden van een wereld vol boze wolven.
Moge uw heilige Geest in ons branden,
zodat we trouw blijven aan uw liefde
en zelf de weg van uw vrede volgen.
In uw naam.
Amen.
Geliefde mensen, mogen we altijd dicht bij Jezus blijven, zodat we de vrede die we van Hem ontvangen met anderen kunnen delen.
Een toegewijde dag.
kris
Om mee op weg te gaan
Zie ik het wolfse ook in mezelf? Hoe ga ik daarmee om in mijn relatie tot Christus?
Hoe kan ik mijn naasten ondersteunen die ook te maken hebben met het wolfse rondom of binnenin hen?
Ben ik bereid om vanuit een diepe verbondenheid met de Heer te reageren op conflicten of onrecht om me heen? Hoe kan ik dit aanpakken in het licht van het evangelie van vandaag?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.