Wivina van Bijgaarden († 1170)

Wivina van Bijgaarden, België; kloosterzuster

Over haar is weinig met historische zekerheid bekend. We moeten te rade gaan bijlegendes.

Zij zou dan rond 1109 geboren zijn in de vooraanstaande familie Van Oisy en groeide uit tot een mooi en bevallig meisje. Dat was de reden waarom een jongeman, Richward, verliefd op haar werd en haar ten huwelijk vroeg. Maar zij had andere plannen. Zij wees hem er ten eerste op, hoe weinig hoffelijk hij zijn bedoelingen met haar onder woorden bracht; vervolgens maakte zij hem bekend, dat zij liever haar leven in dienst van God wilde stellen; en ze raadde hem aan hetzelfde te doen. Waarop hij inderdaad het leven van een kluizenaar ging leiden.

Men vertelt, dat zij rond het jaar 1120 haar ouderlijk huis ontvluchtte en zich tezamen met haar vriendin Emwara terugtrok als kluizenares op landgoed Bijgaarden bij Brussel. Na drie jaar kreeg zij het land van de eigenaar, Graaf Godfried I van Brabant ten geschenke. De onderneming groeide uit tot een klooster, dat de regel van Benedictus aannam en afhankelijk was van het nonnenklooster van Affligem, zuidoostelijk van Aalst. Wivina werd zelf de eerste abdis. Zij was uiterst consequent in haar gestrenge levenswijze. Ze at bijzonder weinig; wat ze at was vegetarisch; en ze onderhield allerhande verstervingen.

Eens zou zij op reis bij het licht van een kaars haar gebeden hebben gezegd met behulp van haar gebedenboek. Plotseling woei de kaars uit. Maar op wonderlijke wijze vatte hij vanzelf weer vlam.

Een andere keer zou de duivel een bezoek hebben gebracht aan haar klooster. Aan een zuster zou hij hebben toegegeven, dat hij nergens in de christenwereld zo’n moeilijk karwei had dan aan Wivina en haar gezellin, Emwara, die al evenzeer uitblonk in religieuze deugd. Wivina schijnt tenslotte te zijn overleden op 17 december van het jaar 1170.

Volgens sommigen is Emwara haar toen als abdis opgevolgd.

Na haar dood werd haar zaligheid – aldus een oude kroniek – geopenbaard aan een vrome vrouw, Theda genaamd. Deze Theda zag in een visioen een heerlijk rustbed staan in de hemel. Op haar vraag voor wie dat lekkere bed bestemd was, kreeg zij ten antwoord, dat het de rustplaats was van Wivina.

Wivina was al overleden en in de kerk bijgezet, toen bisschop Alardus van Kamerijk de kloosterkerk officieel kwam inwijden. Tijdens de processie gingen alle kaarsen plotseling vanzelf uit. Maar toen de processie langs het graf van Wivina trok, ontbrandde vanzelf de kaars die de priester Ingelbertus in zijn handen had.

Ook worden wonderen verhaald die op haar graf gebeurd zouden zijn. Ene Nastradus was zo kromgegroeid, dat hij zich alleen nog maar met behulp van een schabelletje kruipend kon voortbewegen. Maar bij een bezoek aan haar graf, stond hij op, liet zijn kruipplankje achter en trad in een klooster om zijn verdere leven te wijden aan dankbaarheid.
Ook werd een jonge vrouw, Hetelina, afkomstig uit Brussel, op Wivina’s graf genezen van een uitzinnige razernij die haar had aangegrepen op het moment van de bevruchting van haar eerste kind. Tenslotte wordt nog de genezing vermeld van een zekere Innia van Hungersvelt, die compleet was uitgeteerd door de vierdaagse koorts.

In 1796 werd haar gebeente overgebracht naar de Zavelkerk te Brussel. Zowel op die plaats als in de abdij van Bijgaarden, die nu Wivina-abdij heet, wordt zij nog altijd druk vereerd.
Haar voorspraak wordt ingeroepen tegen besmettelijke ziekten, hoofd- en keelpijn, koorts, oogkwalen, in het bijzonder bij kinderen; daarnaast tegen veeziekten met name bij paarden.

Zij wordt afgebeeld in kloosterhabijt; zij heeft een staf bij zich die erop duidt dat zij abdis is geweest. Tenslotte draagt zij een brandende kaars bij zich, die soms door een engel wordt ontstoken.

Bron: Heiligen.net

God is mens geworden. Hij heeft een menselijke voorgeschiedenis, een geslachtslijst, voorouders, een grootvader, een grootmoeder, een vader, een moeder, al laat de schrijver van de geslachtslijst duidelijk uitkomen, dat die niet zijn echte vader en moeder waren, want Jezus wordt hier niet voorgesteld als het kind van vader Jozef, maar als het kind van Maria die Hem heeft voortgebracht, niet uit kracht van een man, maar uit kracht van de heilige Geest van God: “Jakob verwekte Jozef, de man van Maria. Bij haar (niet uit Jozef) werd Jezus verwekt, die Christus genoemd wordt.”

Wat is Hij ons nabij gekomen! En wat een verschil met de andere goden! Israëls God is een god van mensen, de goden der volkeren zijn goden van plaatsen, van plaatselijke heiligdommen: Thebe, Delfi, Babel enzovoort. Jahwe was de God van een nomadenvolk, zonder vaste woonplaats, heen en weer trekkend tussen de vruchtbare beddingen van de Nijl in Egypte en de vruchtbare rivierbeddingen van Tigris en Eufraat in het Oosten. Die andere volkeren waren rijk, want ze hadden beslag kunnen leggen op de meest vruchtbare zones van dat gebied, dat waren de gebieden langs de grote rivieren.

Vergeleken met de goden van die machtige naties was Israëls God maar een minderwaardige gestalte, evenals zijn volk. Maar de zwakheid van deze God was ook zijn kracht of beter de kracht van zijn volk. Want de God van Israël verbond zijn macht en prestige niet aan een plaats, aan een plaatselijk heiligdom, maar aan mensen. Hij was een God van mensen, die zich inzette voor mensen, waar zij ook waren. Israëls God identificeerde zich tegenover Mozes als de God van Abraham, Isaäk en Jakob, de God van uw vaderen: een God van liefde, barmhartigheid, vrede en medeleven, een God die uitnodigt te treden in zijn liefde voor de mensheid.

Nu neemt deze God zelfs een menselijke gestalte aan, voor de volle honderd procent God en voor de volle honderd procent mens: God-mens. Hij heeft zich totaal met ons willen verenigen, opdat ook wij van onze kant ons totaal met Hem zouden verenigen. Wij mogen met Hem aan tafel aanzitten en ons tegoed doen aan zijn Woord en aan zijn zelfgave. Want daarvoor is Hij gekomen, niet om gediend te worden, maar om te dienen, te dienen met zijn leven, tot losprijs voor velen. En wij met Hem.

Laten we verlangend uitkijken naar Gods komst.

Naar woorden van J. Bots, sj

Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Goede God,
kom met uw heilige Geest over uw Kerk, over ieder van ons. Help ons gemeend, eenvoudig en diepgelovig uit te kijken naar die komende heilige Kerstnacht, waar Gij ons wilt aanraken met de geboorte van uw Zoon. Maak ons nederig, maak ons arm.
Door Christus, onze Broeder en Heer. Amen.