dinsdag in week 31 door het jaar
Uit de brief van Paulus aan de Filippenzen 2, 5-11
Paulus nodigt ons uit om te kijken naar de houding van Christus, die zich klein maakte om te dienen. Door zijn nederigheid en gehoorzaamheid tot aan het kruis, heeft God Hem verheven en Hem een naam gegeven die alle eer toekomt.
Broeders en zusters,
laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had. Hij, die de gestalte van God had, maakte er geen aanspraak op aan God gelijk te zijn, maar deed afstand van zijn positie en nam de gestalte aan van een dienaar. Hij werd gelijk aan de mensen, en als mens verschenen heeft Hij zich vernederd en werd gehoorzaam tot in de dood – de dood aan het kruis. Daarom heeft God Hem hoog verheven en Hem de naam geschonken die elke naam te boven gaat, opdat in de naam van Jezus elke knie zich zal buigen, in de hemel, op de aarde en onder de aarde, en elke tong zal belijden: ‘Jezus Christus is Heer,’ tot eer van God, de Vader.
Tussenzang: Ps 22, 26-32
Refr.: Voor heel de menigte zal ik U prijzen, Heer.
Mijn lofzang klinkt in de kring van het volk,
mijn geloften los ik in bij wie Hem vrezen.
De vernederden zullen eten en worden verzadigd.
Zij die Hem zoeken, brengen lof aan de Heer.
Voor altijd mogen jullie leven!
Overal, tot aan de einden der aarde,
zal men de Heer gedenken en zich tot Hem wenden.
Voor U zullen zich buigen alle stammen en volken.
Want het koningschap is aan de Heer,
Hij heerst over de volken.
Wie op aarde in overvloed leven,
zullen aanzitten en zich voor Hem buigen.
Alle stervelingen zullen voor Hem knielen,
allen die neerdalen in het graf.
Een nieuw geslacht zal Hem dienen
en aan de kinderen vertellen van de Heer.
Aan het volk dat nog geboren moet worden
zal het verhalen van zijn gerechtigheid,
om wat Hij heeft gedaan.
Vers voor het evangelie (Joh 6, 64b + 69b)
Alleluia.
Uw woorden, Heer, zijn geest en leven;
uw woorden zijn woorden van eeuwig leven.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Lucas 14, 15-24
In dit evangelie schildert Jezus het koninkrijk van God als een groot feestmaal waarvoor velen zijn uitgenodigd. Maar er komen er weinig omdat ze schijnbaar andere prioriteiten nastreven. Waarop armen, kreupelen, blinden en verlamden worden uitgenodigd. En het feestmaal liep vol. Dit evangelie roept ons onder andere op om de waardigheid van de armen te erkennen en hen een plek te geven in onze gemeenschappen, zoals God dat doet in zijn koninkrijk.
Een van de tafelgenoten sprak tot Jezus: ‘Gelukkig al wie zal deelnemen aan de maaltijd in het koninkrijk van God!’
Daarop zei Jezus: ‘Iemand wilde een groot feestmaal geven en nodigde tal van gasten uit. Toen de dag van het feestmaal gekomen was, stuurde hij zijn dienaar naar de genodigden om tegen hen te zeggen: “Kom, want alles staat klaar.” Maar een voor een begonnen ze zich te verontschuldigen. De eerste zei: “Ik heb net een akker gekocht, die ik beslist moet gaan bekijken. Neemt u mij niet kwalijk, ik kan niet komen.” En een ander zei: “Ik heb vijf span ossen gekocht en ik ga ze keuren. Neemt u mij niet kwalijk, ik kan niet komen.” Weer een ander zei: “Ik ben pas getrouwd en daarom kan ik niet komen.” Toen de dienaar teruggekomen was, bracht hij zijn heer verslag uit. De heer des huizes ontstak in woede en zei tegen zijn dienaar: “Ga vlug de stad in en breng uit de straten en stegen de armen en kreupelen en blinden en verlamden hierheen.” Toen de dienaar hem kwam melden: “Heer, wat u hebt opgedragen is gebeurd, en nog is er plaats,” zei de heer tegen hem: “Ga naar de wegen en de akkers buiten de stad en haal iedereen binnen, want mijn huis moet vol. Ik zeg jullie: niemand van de genodigden zal van mijn feestmaal proeven.”’
Van Woord naar leven
IN DE NAAM VAN
Daarom heeft God Hem hoogverheven en Hem de naam geschonken die elke naam te boven gaat, opdat in de naam van Jezus elke knie zich zal buigen, in de hemel, op de aarde en onder de aarde, en elke tong zal belijden: ‘Jezus Christus is de Heer,’ tot eer van God, de Vader. (Fil 2, 9-11)
Beste mensen, dit is wel een heel lange zin waar je ook een lange adem voor nodig hebt. Het klinkt heel plechtig. De leesbaarheid, en het begrijpen ervan, wordt groter als je de zin in kleine stukjes zou verdelen, met een moment rust na elk deel.
Naam die elke naam te boven gaat, de naam die we met eerbied mogen uitspreken als belijdenis, als erkenning van wie Jezus is.
Als we geboren worden, krijgen we een naam. Elke naam heeft geschiedenis en betekenis. Ouders kiezen bewust een naam voor hun kind, soms een naam uit de familiegeschiedenis. Andere kregen een symbolische naam, of een eigentijdse.
In de Bijbel hebben namen vaak een betekenis die tevens een opdracht inhoudt. Zo is het ook met de naam Jezus (Joshua) wat redder betekent. In het evangelie volgens Matteüs krijgt Jozef in een droom te horen dat dit kind deze naam moet krijgen, want Hij zal zijn volk bevrijden van hun zonden.
Een naam is meer dan iets wat nu eenmaal geregistreerd moet worden. Het heeft met een persoon te maken, een persoon met een levensopdracht, al is die niet altijd in de naam duidelijk af te lezen.
In de naam van …
Wat kunnen we al niet uit naam van een ander doen? Soms ga je ergens op bezoek en hebben we de boodschap meegekregen om de hartelijke groeten over te brengen. Of iemand heeft het te druk en moet eigenlijk nog eerst iets anders doen, en ontvangt dan een aanbod van een ander om een bepaalde klus over te nemen, namens die ander. Ook gebeurt het dat aan iemand in naam van de koning gevraagd wordt om een taak waar te nemen, bijvoorbeeld bij een bepaalde plechtigheid. Eindeloos zijn de voorbeelden waarin de ene mens iets mag doen namens de andere.
Maar in de naam van Jezus, dat is toch wel van een andere orde. We zouden zelf niet op het idee komen, of ons niet waardig genoeg achten. Misschien bang zijn dat we het niet goed zouden doen.
En toch, we zijn geroepen om datgene wat Jezus voorleefde, zelf in praktijk te brengen in onze eigen omgeving. Op zijn manier, namens Hem.
Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had (Fil. 2,5).
Vandaag in het evangelie laat Jezus zien, hoe open Hij is voor wie dan ook. De vorm van onze gezindheid naar het voorbeeld van Jezus vinden we wel als we open staan voor Hem en voor mensen om ons heen. Het kan op veel manieren. Ik zie nu niet direct dat wij naar de wegen en de akkers buiten de stad zullen gaan om iedereen binnen te halen want mijn huis moet vol worden (Lc 14).
Kijk echter hoe je toch, vanuit de oproep om de gezindheid van Jezus, een concrete bescheiden vorm kunt vinden, die bij jou past.
Trouwens paus Franciscus heeft dit, op een oorspronkelijke manier wél gedaan, een schitterend voorbeeld.
Hoe vaak begint ons gebed met het kruisteken: In de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest?
Misschien maken we dit mooie teken niet altijd met aandacht, soms zelfs bijna automatisch. Er bestaat zelfs een uitdrukking dat we nog even een kruisje moeten slaan, bijvoorbeeld voor het eten. Hoe oneerbiedig: een kruisje slaan alsof je een vlieg wegjaagt!
Ik durf soms geen kruisteken te maken, juist omwille van hetgeen ik hierboven beschrijf (een kruisteken maken als een gedachteloze gewoonte).
In Gods Naam iets doen, of juist iets laten, klinkt ook door in een uitroep om in godsnaam op te houden met oorlog voeren, ruziën, kwaadspreken. In zo’n uitdrukking wordt er niet altijd bij nagedacht, of contact gemaakt met de levende God. Oorlog voeren wordt ook weleens ‘in naam van God’ gedaan. Kritisch luisteren is de boodschap als iemand de naam van God gebruikt of misbruikt.
Laten we bidden
In de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest
(vul zelf een welgemeend gebed in, als je wilt).
Beste mensen, we zijn samen onderweg, volgen de voetstappen van Jezus. In de eenheid met de Vader en de Geest, gaan we verder, ‘hand in hand’ als één grote familie. Zijn kracht en vreugde mogen ons deel zijn in die ene Naam.
Ricky
Om mee op weg te gaan
Waar heb je je laten raken? Geef juist daar aandacht aan.
Denk eens na wat het betekent voor jou als je in zijn naam wilt bidden en werken, leven vanuit je hart, zoals Hij dat deed. Is dat anders dan wanneer je een bekend gebed, zonder echte aandacht bidt?
En mocht je een kruisteken maken, doe het met veel aandacht. Je leven zal erdoor getekend worden.
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Odrada van Alem († 8e eeuw)
Odrada van Alem, Kempen, België; maagd
Zij werd als adellijk meisje geboren te Scheps aan de Nete, vlakbij Balen, België. Ze wilde haar leven geheel aan God toewijden. Toen na de dood van haar moeder een stiefmoeder in huis kwam, ontstonden er steeds meer wrijvingen tussen haar en Odrada.
Volgens het verhaal wilde zij eens het feest van de kerkwijding te Millegem bijwonen. Haar vader en stiefmoeder gingen ook mee, zodat er voor haar geen rijdier beschikbaar was. “Probeer maar één van de wilde paarden uit het bos te pakken te krijgen en te temmen,” was het hatelijke commentaar van haar stiefmoeder. Daarop maakte zij een kruis van wilgentakken (volgens sommige versies van het verhaal waren het lindetakken). Met dat teken voor zich uit geheven stapte ze op de aanstormende dieren toe. Ze kwamen tot stilstand. Een schimmel maakte zich los uit de groep, naderde Odrada voorzichtig en knielde voor haar neer. Ze besteeg het dier en kwam nog op tijd voor de kerkwijding te Millegem. Daar stak ze de wilgentakken in de grond, waarop ter plekke een bron ontsprong. De takken groeiden uit tot een opvallende boom.
Dit alles verbeterde de verhouding tussen haar en haar stiefmoeder niet. Ze verkommerde, kwijnde weg en stierf op jeugdige leeftijd († 8e eeuw). Aan haar vader had ze vlak voor haar dood gevraagd haar lichaam op te baren in een holle boomstam, deze op een kar te leggen met een span ossen ervoor, en het aan de dieren over te laten, waar zij heen zouden gaan. Op de plek waar zij halt zouden houden, wenste zij begraven te worden. Pas in het Brabantse plaatsje Alem aan de Maas stonden ze stil. Haar vader liet er voor haar een basiliek bouwen.
Bron: Heiligen.net
Van Woord naar leven
IN DE NAAM VAN
Daarom heeft God Hem hoogverheven en Hem de naam geschonken die elke naam te boven gaat, opdat in de naam van Jezus elke knie zich zal buigen, in de hemel, op de aarde en onder de aarde, en elke tong zal belijden: ‘Jezus Christus is de Heer,’ tot eer van God, de Vader. (Fil 2, 9-11)
Beste mensen, dit is wel een heel lange zin waar je ook een lange adem voor nodig hebt. Het klinkt heel plechtig. De leesbaarheid, en het begrijpen ervan, wordt groter als je de zin in kleine stukjes zou verdelen, met een moment rust na elk deel.
Naam die elke naam te boven gaat, de naam die we met eerbied mogen uitspreken als belijdenis, als erkenning van wie Jezus is.
Als we geboren worden, krijgen we een naam. Elke naam heeft geschiedenis en betekenis. Ouders kiezen bewust een naam voor hun kind, soms een naam uit de familiegeschiedenis. Andere kregen een symbolische naam, of een eigentijdse.
In de Bijbel hebben namen vaak een betekenis die tevens een opdracht inhoudt. Zo is het ook met de naam Jezus (Joshua) wat redder betekent. In het evangelie volgens Matteüs krijgt Jozef in een droom te horen dat dit kind deze naam moet krijgen, want Hij zal zijn volk bevrijden van hun zonden.
Een naam is meer dan iets wat nu eenmaal geregistreerd moet worden. Het heeft met een persoon te maken, een persoon met een levensopdracht, al is die niet altijd in de naam duidelijk af te lezen.
In de naam van …
Wat kunnen we al niet uit naam van een ander doen? Soms ga je ergens op bezoek en hebben we de boodschap meegekregen om de hartelijke groeten over te brengen. Of iemand heeft het te druk en moet eigenlijk nog eerst iets anders doen, en ontvangt dan een aanbod van een ander om een bepaalde klus over te nemen, namens die ander. Ook gebeurt het dat aan iemand in naam van de koning gevraagd wordt om een taak waar te nemen, bijvoorbeeld bij een bepaalde plechtigheid. Eindeloos zijn de voorbeelden waarin de ene mens iets mag doen namens de andere.
Maar in de naam van Jezus, dat is toch wel van een andere orde. We zouden zelf niet op het idee komen, of ons niet waardig genoeg achten. Misschien bang zijn dat we het niet goed zouden doen.
En toch, we zijn geroepen om datgene wat Jezus voorleefde, zelf in praktijk te brengen in onze eigen omgeving. Op zijn manier, namens Hem.
Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had (Fil. 2,5).
Vandaag in het evangelie laat Jezus zien, hoe open Hij is voor wie dan ook. De vorm van onze gezindheid naar het voorbeeld van Jezus vinden we wel als we open staan voor Hem en voor mensen om ons heen. Het kan op veel manieren. Ik zie nu niet direct dat wij naar de wegen en de akkers buiten de stad zullen gaan om iedereen binnen te halen want mijn huis moet vol worden (Lc 14).
Kijk echter hoe je toch, vanuit de oproep om de gezindheid van Jezus, een concrete bescheiden vorm kunt vinden, die bij jou past.
Trouwens paus Franciscus heeft dit, op een oorspronkelijke manier wél gedaan, een schitterend voorbeeld.
Hoe vaak begint ons gebed met het kruisteken: In de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest?
Misschien maken we dit mooie teken niet altijd met aandacht, soms zelfs bijna automatisch. Er bestaat zelfs een uitdrukking dat we nog even een kruisje moeten slaan, bijvoorbeeld voor het eten. Hoe oneerbiedig: een kruisje slaan alsof je een vlieg wegjaagt!
Ik durf soms geen kruisteken te maken, juist omwille van hetgeen ik hierboven beschrijf (een kruisteken maken als een gedachteloze gewoonte).
In Gods Naam iets doen, of juist iets laten, klinkt ook door in een uitroep om in godsnaam op te houden met oorlog voeren, ruziën, kwaadspreken. In zo’n uitdrukking wordt er niet altijd bij nagedacht, of contact gemaakt met de levende God. Oorlog voeren wordt ook weleens ‘in naam van God’ gedaan. Kritisch luisteren is de boodschap als iemand de naam van God gebruikt of misbruikt.
Laten we bidden
In de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest
(vul zelf een welgemeend gebed in, als je wilt).
Beste mensen, we zijn samen onderweg, volgen de voetstappen van Jezus. In de eenheid met de Vader en de Geest, gaan we verder, ‘hand in hand’ als één grote familie. Zijn kracht en vreugde mogen ons deel zijn in die ene Naam.
Ricky
Om mee op weg te gaan
Waar heb je je laten raken? Geef juist daar aandacht aan.
Denk eens na wat het betekent voor jou als je in zijn naam wilt bidden en werken, leven vanuit je hart, zoals Hij dat deed. Is dat anders dan wanneer je een bekend gebed, zonder echte aandacht bidt?
En mocht je een kruisteken maken, doe het met veel aandacht. Je leven zal erdoor getekend worden.
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.