dinsdag in week 30 door het jaar
Uit de brief van Paulus aan de Efeziërs 5, 21-33
Paulus benadrukt de wederzijdse verantwoordelijkheid van mannen en vrouwen binnen het huwelijk, waarbij de liefde van Christus voor de Kerk als model wordt genomen. De man wordt opgeroepen om zijn vrouw lief te hebben zoals Christus zich voor de Kerk heeft opgeofferd, en de vrouw om het gezag van haar man te erkennen zoals de Kerk dat doet voor Christus. We mogen dit beluisteren als een uitnodiging om binnen relaties liefde, respect en zelfgave centraal te stellen, waarbij we de diepe eenheid en zorg van Christus voor zijn Kerk als inspiratiebron nemen.
Broeders en zusters,
aanvaard elkaars gezag uit eerbied voor Christus.
Vrouwen, erken het gezag van uw man zoals dat van de Heer, want een man is het hoofd van zijn vrouw, zoals Christus het hoofd is van de kerk, het lichaam dat Hij gered heeft. En zoals de kerk het gezag van Christus erkent, zo moeten vrouwen in ieder opzicht het gezag van hun man erkennen.
Mannen, heb uw vrouw lief, zoals Christus de kerk heeft liefgehad en zich voor haar heeft prijsgegeven om haar te heiligen, haar te reinigen met het water en met woorden en om haar in al haar luister bij zich te nemen, zodat ze zonder vlek of rimpel of iets dergelijks zal zijn, heilig en zuiver. Zo moeten mannen hun vrouw liefhebben, als hun eigen lichaam. Wie zijn vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief. Niemand haat ooit zijn eigen lichaam, integendeel, men voedt en verzorgt het, zoals Christus de kerk, want dat is zijn lichaam en wij zijn de ledematen. ‘Daarom zal een man zich losmaken van zijn vader en moeder en zich hechten aan zijn vrouw, en die twee zullen één lichaam zijn.’ In deze woorden schuilt een groot geheim – ik betrek ze op Christus en de kerk. Maar ook voor elk van u geldt dat ieder zijn vrouw moet liefhebben als zichzelf, en dat een vrouw ontzag moet hebben voor haar man.
Tussenzang: Ps 128, 1-5
Refr.: Gelukkig ieder die ontzag heeft voor de Heer.
Gelukkig ieder die ontzag heeft voor de Heer
en de weg gaat die Hij wijst:
je zult eten wat je werk opbrengt,
geluk en voorspoed vallen je toe.
Je vrouw als een vruchtbare wijnstok
in het midden van je huis,
je kinderen als jonge olijfbomen
in een kring om je tafel.
Ja, zo wordt gezegend
de man die ontzag heeft voor de Heer.
Ontvang de zegen van de Heer uit Sion.
Je zult de voorspoed van Jeruzalem aanschouwen,
alle dagen van je leven.
Vers voor het evangelie (2 Tim 1, 10b)
Alleluia
Onze redder Christus Jezus is verschenen,
die de dood heeft vernietigd
en onvergankelijk leven heeft doen oplichten
door het evangelie.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Lucas 13, 18-21
Jezus vergelijkt het koninkrijk van God met kleine, alledaagse dingen die uitgroeien tot iets groots en krachtigs. Zowel het mosterdzaad als het zuurdesem symboliseren hoe Gods koninkrijk zich geleidelijk, maar onstuitbaar, door de wereld verspreidt en overal leven en groei brengt.
Jezus zei:
‘Waarop lijkt het koninkrijk van God en waarmee zal Ik het vergelijken? Het lijkt op een zaadje van de mosterdplant dat iemand in zijn tuin zaaide, waarna het groeide en een boom werd, waar de vogels van de hemel in de takken kwamen nestelen.’
En opnieuw zei Hij: ‘Waarmee zal Ik het koninkrijk van God vergelijken? Het lijkt op zuurdesem die een vrouw mengde met drie zakken meel tot alle meel doordesemd was.’
Van Woord naar leven
EEN WONDERLIJK VOORBEELD VAN GROEIKRACHT
(Bij Lc 13, 18-21)
Beste mensen, in het evangelie komen we regelmatig gelijkenissen tegen die Jezus als voorbeeld geeft om mensen iets duidelijk te maken. Geen geleerde taal, maar dicht bij de leefwereld van het gewone volk. Lessen waarin het gekozen beeld iets zegt over een hogere werkelijkheid. Beelden werken directer dan een theologische tekst. Door het gekozen beeld zit men als het ware meteen in het verhaal.
Misschien heeft Jezus toen hij kind was ook wel meer geleerd inde keuken bij zijn moeder, dan in geleerde boeken. We kijken over zijn schouders mee met welke zorg en aandacht Maria het zuurdesembrood bakte. Dit met alle voorbereidingen die erbij horen.
Een eigen ervaring.
Toen ik de eerste keer zuurdesembrood wilde bakken heb ik door de praktijk geleerd waar ik op moest letten. Deze site is er niet om recepten door te geven. Daarvoor kun je terecht op diverse sites op het internet. Toch even een paar woorden om te begrijpen wat Jezus met deze gelijkenis bedoelde.
Het betreft het maken van een mengsel van een klein beetje meel en wat water om het proces van het verzuren te starten. Dit papje wordt op een warme, niet tochtige plaats gezet met een doek over de kom. De hoeveelheid gaat na een paar dagen gisten. Er ontstaan bubbeltjes. Door nieuwe toevoeging van meel en water, wordt de hoeveelheid steeds groter en ontstaan die bubbeltjes ook in de nieuwe toegevoegde hoeveelheid (dit doe je dagen achter elkaar).
Een verrassende ervaring was het toen ik op een morgen opstond en ik reuzebenieuwd was of ik al gauw kon gaan bakken. Ik wist werkelijk niet wat ik zag: een deel van het gezuurde meel was zodanig gerezen dat het over de rand van de kom deels op de aanrecht terecht was gekomen. Ik vroeg me af of de verhouding meel/water niet goed was geweest. Ik leerde ervan dat ik een grotere kom had moeten gebruiken. Ik kreeg meteen ook de associatie met het bekende verhaal uit de Bijbel. Waarmee zal Ik het koninkrijk van God vergelijken? Het lijkt op zuurdesem die een vrouw mengde met drie zakken meel tot alle meel doordesemd was (Lc, 13, 20b-21). Hier was de natuurlijke groeikracht aan de orde. Je begint met bijna niets en na een dag of zes is er, een vermenigvuldigingsproces ontstaan, zomaar.
Iets wat klein begint kan groter en groter worden. Als er ook echte aandacht voor is, gebeurt dat. Met het zuurdeeg, maar ook met het koninkrijk van God. Het proces begint heel in het klein, en het groeit dag na dag. In het begin zie je dat niet meteen, je moet geduld hebben en het tijd geven.
Jezus had het geduld om de leerlingen te leren hoe zo’n proces verliep rond het koninkrijk van God. De leerlingen hadden het trouwens ook niet meteen begrepen. Jezus legde het met telkens nieuwe voorbeelden uit.
En zie, nu, eeuwen later is dit koninkrijk verspreid over de hele aarde, en wel met dezelfde beginselen. Overigens niet zonder ‘ongeregeldheden en storingen in de groei’.
Ook met zuurdesem kan het een keer misgaan. Jezus spreekt een keer over het zuurdesem van de Sadduceeën en Farizeeën. Daar moeten de leerlingen voor oppassen, want daar is iets mee misgegaan. Zoals je op een gegeven ogenblik het oude zuurdeeg voor de echte broden, ook moet vernietigen en een nieuw startersproces moet beginnen, zo is het ook met het zuurdeeg van mensen die het vervuild hebben met eigen opvattingen die ver afstaan van wat Jezus bedoelt.
We kijken nog naar ons eigen proces. Hoe is het in ons begonnen? Het kan zijn dat we een eerste herinnering hebben wanneer we heel in het klein in onze thuissituatie hebben ervaren dat er een stille wereld was waarvan je ‘wist’ dat daarin iets gebeurde wat je niet kon zien. Het kan ook veel later in je leven pas aan de orde zijn gekomen. Misschien werd die stille wereld thuis wel afgewezen en hoorde je er pas veel later over. Het kan ook zijn dat je eraan twijfelde of het wel waar was en pas op latere leeftijd, na of in een crisis er wel serieus mee bezig bent geweest.
Hoe weet je nu of jouw zuurdeeg nog werkt en het niet bevuild is en nodig vervangen moet worden? Je hebt in je binnenste een geurorgaan dat je waarschuwt. Zuurdesem kan ook gaan stinken. Je ‘neus’ geeft dan een duidelijk teken.
Wat is het vindingrijk van Jezus dat Hij een beeld uit het huishouden gebruikt om mensen te laten zien hoe het ook met het koninkrijk van God gaat. (Wel je ‘neus’ in de gaten houden).
Laten we bidden
Goede Vader,
moge uw rijk steeds groter en zuiverder worden.
Wij danken U dat we bij uw rijk mogen horen,
en dat we een zuiver zuurdesem mogen zijn,
en steeds meer worden,
om veel heerlijke en gezonde ‘broden te bakken’
en uit te delen
zoals Uw Zoon Jezus ons dat geleerd heeft.
Dit vragen wij U in zijn naam.
Amen
Beste mensen, mogen jullie van binnen het zuivere zuurdesem zijn, elke dag, omwille van het koninkrijk Gods, vandaag en alle dagen.
Ricky.
Om mee op weg te gaan
Zoek eens in jezelf naar je eerste religieuze herinneringen. En kijk hoe in de loop van je leven dit religieuze gevoel zich ontwikkeld heeft.
Ook of je het misschien een poos verloren hebt? En of er verlangen in je ontstond, door je duisternissen heen, het weer terug te vinden?
Misschien ben je al op weg gegaan om het terug te vinden.
Bid erom dat het je gegeven mag worden.
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Abraham van Rostov († ca 1107)
Abraham van Rostov, Rusland; archimandriet & wonderdoener
Hij was van jongs af aan monnik. Hij bracht Christus naar Rostov dat destijds nog volkomen heidens was. Door zijn toedoen werd het grote afgodsbeeld op wonderbare wijze vernietigd. Op dezelfde plaats bouwde hij zijn cel met een kapelletje. Daaruit groeide het Theofanieklooster.
Bron: Heiligen.net
Abraham van Rostov
Van Woord naar leven
EEN WONDERLIJK VOORBEELD VAN GROEIKRACHT
(Bij Lc 13, 18-21)
Beste mensen, in het evangelie komen we regelmatig gelijkenissen tegen die Jezus als voorbeeld geeft om mensen iets duidelijk te maken. Geen geleerde taal, maar dicht bij de leefwereld van het gewone volk. Lessen waarin het gekozen beeld iets zegt over een hogere werkelijkheid. Beelden werken directer dan een theologische tekst. Door het gekozen beeld zit men als het ware meteen in het verhaal.
Misschien heeft Jezus toen hij kind was ook wel meer geleerd inde keuken bij zijn moeder, dan in geleerde boeken. We kijken over zijn schouders mee met welke zorg en aandacht Maria het zuurdesembrood bakte. Dit met alle voorbereidingen die erbij horen.
Een eigen ervaring.
Toen ik de eerste keer zuurdesembrood wilde bakken heb ik door de praktijk geleerd waar ik op moest letten. Deze site is er niet om recepten door te geven. Daarvoor kun je terecht op diverse sites op het internet. Toch even een paar woorden om te begrijpen wat Jezus met deze gelijkenis bedoelde.
Het betreft het maken van een mengsel van een klein beetje meel en wat water om het proces van het verzuren te starten. Dit papje wordt op een warme, niet tochtige plaats gezet met een doek over de kom. De hoeveelheid gaat na een paar dagen gisten. Er ontstaan bubbeltjes. Door nieuwe toevoeging van meel en water, wordt de hoeveelheid steeds groter en ontstaan die bubbeltjes ook in de nieuwe toegevoegde hoeveelheid (dit doe je dagen achter elkaar).
Een verrassende ervaring was het toen ik op een morgen opstond en ik reuzebenieuwd was of ik al gauw kon gaan bakken. Ik wist werkelijk niet wat ik zag: een deel van het gezuurde meel was zodanig gerezen dat het over de rand van de kom deels op de aanrecht terecht was gekomen. Ik vroeg me af of de verhouding meel/water niet goed was geweest. Ik leerde ervan dat ik een grotere kom had moeten gebruiken. Ik kreeg meteen ook de associatie met het bekende verhaal uit de Bijbel. Waarmee zal Ik het koninkrijk van God vergelijken? Het lijkt op zuurdesem die een vrouw mengde met drie zakken meel tot alle meel doordesemd was (Lc, 13, 20b-21). Hier was de natuurlijke groeikracht aan de orde. Je begint met bijna niets en na een dag of zes is er, een vermenigvuldigingsproces ontstaan, zomaar.
Iets wat klein begint kan groter en groter worden. Als er ook echte aandacht voor is, gebeurt dat. Met het zuurdeeg, maar ook met het koninkrijk van God. Het proces begint heel in het klein, en het groeit dag na dag. In het begin zie je dat niet meteen, je moet geduld hebben en het tijd geven.
Jezus had het geduld om de leerlingen te leren hoe zo’n proces verliep rond het koninkrijk van God. De leerlingen hadden het trouwens ook niet meteen begrepen. Jezus legde het met telkens nieuwe voorbeelden uit.
En zie, nu, eeuwen later is dit koninkrijk verspreid over de hele aarde, en wel met dezelfde beginselen. Overigens niet zonder ‘ongeregeldheden en storingen in de groei’.
Ook met zuurdesem kan het een keer misgaan. Jezus spreekt een keer over het zuurdesem van de Sadduceeën en Farizeeën. Daar moeten de leerlingen voor oppassen, want daar is iets mee misgegaan. Zoals je op een gegeven ogenblik het oude zuurdeeg voor de echte broden, ook moet vernietigen en een nieuw startersproces moet beginnen, zo is het ook met het zuurdeeg van mensen die het vervuild hebben met eigen opvattingen die ver afstaan van wat Jezus bedoelt.
We kijken nog naar ons eigen proces. Hoe is het in ons begonnen? Het kan zijn dat we een eerste herinnering hebben wanneer we heel in het klein in onze thuissituatie hebben ervaren dat er een stille wereld was waarvan je ‘wist’ dat daarin iets gebeurde wat je niet kon zien. Het kan ook veel later in je leven pas aan de orde zijn gekomen. Misschien werd die stille wereld thuis wel afgewezen en hoorde je er pas veel later over. Het kan ook zijn dat je eraan twijfelde of het wel waar was en pas op latere leeftijd, na of in een crisis er wel serieus mee bezig bent geweest.
Hoe weet je nu of jouw zuurdeeg nog werkt en het niet bevuild is en nodig vervangen moet worden? Je hebt in je binnenste een geurorgaan dat je waarschuwt. Zuurdesem kan ook gaan stinken. Je ‘neus’ geeft dan een duidelijk teken.
Wat is het vindingrijk van Jezus dat Hij een beeld uit het huishouden gebruikt om mensen te laten zien hoe het ook met het koninkrijk van God gaat. (Wel je ‘neus’ in de gaten houden).
Laten we bidden
Goede Vader,
moge uw rijk steeds groter en zuiverder worden.
Wij danken U dat we bij uw rijk mogen horen,
en dat we een zuiver zuurdesem mogen zijn,
en steeds meer worden,
om veel heerlijke en gezonde ‘broden te bakken’
en uit te delen
zoals Uw Zoon Jezus ons dat geleerd heeft.
Dit vragen wij U in zijn naam.
Amen
Beste mensen, mogen jullie van binnen het zuivere zuurdesem zijn, elke dag, omwille van het koninkrijk Gods, vandaag en alle dagen.
Ricky.
Om mee op weg te gaan
Zoek eens in jezelf naar je eerste religieuze herinneringen. En kijk hoe in de loop van je leven dit religieuze gevoel zich ontwikkeld heeft.
Ook of je het misschien een poos verloren hebt? En of er verlangen in je ontstond, door je duisternissen heen, het weer terug te vinden?
Misschien ben je al op weg gegaan om het terug te vinden.
Bid erom dat het je gegeven mag worden.
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.