dinsdag in week 3 van de advent
Geliefde mensen,
vandaag, op 17 december, starten we in de liturgie de grote kerstnoveen, de laatste intensieve voorbereiding op het feest van Kerstmis. Vanaf deze dag weerklinken de O-antifonen, een eeuwenoude en poëtische oproep om de komst van Christus, de Messias, te verwelkomen. Elke dag bezingen we een andere titel van Christus: O Wijsheid, O Heer, O Wortel van Jesse, O Sleutel van David, O Dageraad, O Koning der Volkeren, en O Emmanuel, tot 23 december, om dan op kerstavond de komst van Christus, het Licht van de wereld, vol vreugde te vieren. Moge de dagelijkse lezingen in deze dagen voor Kerst ons hart én de Kerk maken tot een ware kribbe waarin de Heer met veel liefde welkom zal worden geheten.
Uit het boek Genesis 49, 1a-2 + 8-10
Deze lezing toont hoe Jakob, op zijn sterfbed, Juda aanwijst als de drager van de scepter, symbool van koningschap en leiderschap, waaraan de volken zich zullen toevertrouwen. Het is een profetie die vooruitwijst naar de komst van de Messias, Christus, die uit de stam van Juda geboren zal worden en de mensheid in liefde en nederigheid zal dienen en leiden.
In die dagen liet Jakob al zijn zonen bij zich roepen en zei: ‘Kom hier en luister, zonen van Jakob, luister naar Israël, je vader. Juda, jou zullen je broers bejubelen, voor jou buigt de vijand de nek, voor jou zullen mijn zonen zich buigen. Sterk als een jonge leeuw ben jij, je verovert je prooi, mijn zoon, en keert naar je leger terug. Juda gaat liggen als een leeuw, vol majesteit vlijt hij zich neer – wie zou hem durven wekken? In Juda’s handen zal de scepter blijven, tussen zijn voeten de heersersstaf, totdat hij komt die er recht op heeft; hem zullen de volken gehoorzaam zijn.’
Tussenzang: Ps 72, 1-4ab + 7-8 + 17
Refr.: Moge in zijn dagen de rechtvaardige bloeien.
Geef, o God, uw wetten aan de koning,
uw gerechtigheid aan de koningszoon.
Moge hij uw volk rechtvaardig besturen,
uw arme volk naar recht en wet.
Mogen de bergen vrede brengen aan het volk
en de heuvels gerechtigheid.
Moge hij recht doen aan de zwakken,
redding bieden aan de armen.
Moge in zijn dagen de rechtvaardige bloeien,
de vrede wereldwijd zijn tot de maan niet meer bestaat.
Moge hij heersen van zee tot zee,
van de Grote Rivier tot aan de einden der aarde.
Zijn naam zal eeuwig bestaan, zijn naam
zal voortleven zolang de zon zal schijnen.
Dankzij hem zal men zich gezegend noemen,
en alle volken prijzen hem gelukkig.
Vers voor het evangelie
Alleluia.
Wijsheid van de Allerhoogste,
alles bestuurt U met kracht en inzicht;
kom, en leer ons de weg te gaan
van kennis en wijsheid.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Matteüs 1, 1-17
Dit evangelie geeft de geslachtslijst van Jezus Christus, waarmee zijn diepgewortelde verbondenheid met het volk van Israël wordt getoond, als zoon van Abraham en David. Het laat zien hoe God door de generaties heen zijn beloften vervult en uiteindelijk in Christus zelf binnengetreden is in de mensengeschiedenis om zijn barmhartige liefde zichtbaar en tastbaar te maken.
Overzicht van de afstamming van Jezus Christus, zoon van David, zoon van Abraham.
Abraham verwekte Isaak, Isaak verwekte Jakob, Jakob verwekte Juda en zijn broers, Juda verwekte Peres en Zerach bij Tamar, Peres verwekte Chesron, Chesron verwekte Aram, Aram verwekte Amminadab, Amminadab verwekte Nachson, Nachson verwekte Salmon, Salmon verwekte Boaz bij Rachab, Boaz verwekte Obed bij Ruth, Obed verwekte Isaï, Isaï verwekte David, de koning.
David verwekte Salomo bij de vrouw van Uria, Salomo verwekte Rechabeam, Rechabeam verwekte Abia, Abia verwekte Asaf, Asaf verwekte Josafat, Josafat verwekte Joram, Joram verwekte Uzzia, Uzzia verwekte Jotam, Jotam verwekte Achaz, Achaz verwekte Hizkia, Hizkia verwekte Manasse, Manasse verwekte Amos, Amos verwekte Josia, Josia verwekte Jechonja en zijn broers rond het begin van de Babylonische ballingschap.
Ten tijde van de Babylonische ballingschap verwekte Jechonja Sealtiël, Sealtiël verwekte Zerubbabel, Zerubbabel verwekte Abiud, Abiud verwekte Eljakim, Eljakim verwekte Azor, Azor verwekte Sadok, Sadok verwekte Achim, Achim verwekte Eliud, Eliud verwekte Eleazar, Eleazar verwekte Mattan, Mattan verwekte Jakob, Jakob verwekte Jozef, de man van Maria. Bij haar werd Jezus verwekt, die Christus genoemd wordt.
Van Abraham tot David telt de lijst dus veertien generaties, van David tot aan de Babylonische ballingschap veertien generaties, en vanaf de Babylonische ballingschap tot Christus veertien generaties.
Van Woord naar leven
VAN STAMBOOM TOT LEVENSBOOM
(Bij Mt 1, 1-17)
Het evangelie van vandaag, met de stamboom van Jezus, herinnert ons eraan hoe God door de geschiedenis heen werkt. Deze opsomming van generaties laat zien dat God geen verre, abstracte macht is, maar een God die aanwezig wil zijn in het menselijk leven, te midden van de gebrokenheid en complexiteit van onze wereld. Doorheen de eeuwen bereidde Hij de komst van zijn Zoon voor, niet als een onverwachte ingreep, maar als een langverwachte geboorte in een specifieke tijd, familie en plaats. Met Jezus wandelde God de geschiedenis van de mensheid binnen.
Hij koos ervoor om onze natuur te delen en onze pijn en vreugde te dragen. Jezus’ woorden openbaarden Gods wil, zijn wonderen lieten de kracht van Gods liefde zien, en zijn dood en verrijzenis openden de weg naar eeuwig leven. Op Golgotha bracht Christus de diepste duisternis van de mensheid binnen het licht van Gods barmhartigheid, waardoor wij nu deelgenoot mogen zijn van zijn Pasen. Jezus’ komst op aarde markeerde een onmiskenbare mijlpaal: God, die hemel en aarde gemaakt heeft, werd een deel van onze geschiedenis, onze tijd, ons leven.
Het zou echter een vergissing zijn te denken dat Jezus’ hemelvaart een einde maakte aan Gods bezoek op aarde. Integendeel, meer dan ooit is Hemelvaart een feest van Gods nabijheid. Vanuit de hemel, in ons hart en onder ons blijft Hij ons ontmoeten in ons persoonlijk leven, hoe gebroken of onaf onze weg ook is. Christus zoekt ons op in onze vreugden en zorgen, onze pijn en zelfs onze twijfel of vervreemding van God. Hij reikt ons de hand en nodigt ons uit om deel te worden van zijn liefde. Hij biedt ons keer op keer vergeving en vernieuwt onze harten. Als een smeekbede zonder ophouden leert Hij ons nederigheid, zodat we ons volledig aan Hem kunnen schenken.
Deze aanraking aan ieder van ons maakt Hij tot missie van de Kerk. Hij roept de Kerk op om zijn barmhartigheid uit te dragen naar de wereld. Vanuit het hart van de Kerk wil Hij zijn liefde en genade uitstralen, vooral naar de plekken waar wanhoop en duisternis heersen. De wereld vandaag, met haar grote conflicten, ongerechtigheden en diepe pijn, heeft meer dan ooit nood aan Gods Blijde Boodschap. Als volgelingen van Christus mogen we ons niet laten ontmoedigen door de omvang van deze conflicten of de gedachte dat we er als kleine burger weinig aan kunnen doen. Door daden van liefde en het werken aan verzoening kunnen wij Gods barmhartigheid zichtbaar maken in de kleine wereld rondom ons, maar ook in de grote wereld: door ons gebed voor vrede en rechtvaardigheid, en door onze solidariteit met de lijdende en gebroken mens.
Laten we ons, zowel individueel en als gemeenschap, raken door Gods voortdurende aanwezigheid in ons leven. Laten we ons openstellen voor zijn genade en de wereld tegemoet treden met dezelfde nederigheid en liefde die Christus toonde. Zo kunnen we zijn missie vervullen: werken aan een wereld waar het goed is om te wonen en te leven voor ieder, door de hoop en vreugde van het evangelie te dragen en uit te dragen.
Laten we bidden
Goede God,
U bent een God van nabijheid, die ons – in Christus – door de eeuwen heen draagt en ons telkens weer uw liefde toont. Wij danken U dat U ons leven deelt, onze vreugde en ons verdriet draagt, en ons steeds uw genade aanbiedt. Leer ons uw nederigheid en help ons uw barmhartigheid zichtbaar te maken in onze wereld. Maak ons tot instrumenten van uw vrede en hoop.
In Jezus’ naam.
Amen.
Geliefde mensen, mogen we samen kracht putten uit Gods nabijheid en zijn liefde delen met de wereld om ons heen.
Met een genegen groet,
kris
Om mee op weg te gaan
Sta even stil bij je eigen levensweg en herinner je hoe Christus altijd met je is meegegaan, van het begin tot nu, minuut na minuut. Ben je je bewust van zijn nabijheid? Kun je vandaag met een dankbaar hart leven? Laat vreugde en dankbaarheid opborrelen in je hart en breng dit in gebed bij Hem.
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Wivina van Bijgaarden († 12e eeuw)
Wivina van Bijgaarden (ook van Brabant), België; kloosterzuster
Over haar is weinig met historische zekerheid bekend. We moeten te rade gaan bijlegendes.
Zij zou dan rond 1109 geboren zijn in de vooraanstaande familie Van Oisy en groeide uit tot een mooi en bevallig meisje. Dat was de reden waarom een jongeman, Richward, verliefd op haar werd en haar ten huwelijk vroeg. Maar zij had andere plannen. Zij wees hem er ten eerste op, hoe weinig hoffelijk hij zijn bedoelingen met haar onder woorden bracht; vervolgens maakte zij hem bekend, dat zij liever haar leven in dienst van God wilde stellen; en ze raadde hem aan hetzelfde te doen. Waarop hij inderdaad het leven van een kluizenaar ging leiden.
Men vertelt, dat zij rond het jaar 1120 haar ouderlijk huis ontvluchtte en zich tezamen met haar vriendin Emwara terugtrok als kluizenares op landgoed Bijgaarden bij Brussel. Na drie jaar kreeg zij het land van de eigenaar, Graaf Godfried I van Brabant ten geschenke. De onderneming groeide uit tot een klooster, dat de regel van Benedictus aannam en afhankelijk was van het nonnenklooster van Affligem, zuidoostelijk van Aalst. Wivina werd zelf de eerste abdis. Zij was uiterst consequent in haar gestrenge levenswijze. Ze at bijzonder weinig; wat ze at was vegetarisch; en ze onderhield allerhande verstervingen.
Eens zou zij op reis bij het licht van een kaars haar gebeden hebben gezegd met behulp van haar gebedenboek. Plotseling woei de kaars uit. Maar op wonderlijke wijze vatte hij vanzelf weer vlam.
Een andere keer zou de duivel een bezoek hebben gebracht aan haar klooster. Aan een zuster zou hij hebben toegegeven, dat hij nergens in de christenwereld zo’n moeilijk karwei had dan aan Wivina en haar gezellin, Emwara, die al evenzeer uitblonk in religieuze deugd. Wivina schijnt tenslotte te zijn overleden op 17 december van het jaar 1170.
Volgens sommigen is Emwara haar toen als abdis opgevolgd.
Na haar dood werd haar zaligheid – aldus een oude kroniek – geopenbaard aan een vrome vrouw, Theda genaamd. Deze Theda zag in een visioen een heerlijk rustbed staan in de hemel. Op haar vraag voor wie dat lekkere bed bestemd was, kreeg zij ten antwoord, dat het de rustplaats was van Wivina.
Wivina was al overleden en in de kerk bijgezet, toen bisschop Alardus van Kamerijk de kloosterkerk officieel kwam inwijden. Tijdens de processie gingen alle kaarsen plotseling vanzelf uit. Maar toen de processie langs het graf van Wivina trok, ontbrandde vanzelf de kaars die de priester Ingelbertus in zijn handen had.
Ook worden wonderen verhaald die op haar graf gebeurd zouden zijn. Ene Nastradus was zo kromgegroeid, dat hij zich alleen nog maar met behulp van een schabelletje kruipend kon voortbewegen. Maar bij een bezoek aan haar graf, stond hij op, liet zijn kruipplankje achter en trad in een klooster om zijn verdere leven te wijden aan dankbaarheid.
Ook werd een jonge vrouw, Hetelina, afkomstig uit Brussel, op Wivina’s graf genezen van een uitzinnige razernij die haar had aangegrepen op het moment van de bevruchting van haar eerste kind. Tenslotte wordt nog de genezing vermeld van een zekere Innia van Hungersvelt, die compleet was uitgeteerd door de vierdaagse koorts.
In 1796 werd haar gebeente overgebracht naar de Zavelkerk te Brussel. Zowel op die plaats als in de abdij van Bijgaarden, die nu Wivina-abdij heet, wordt zij nog altijd druk vereerd.
Haar voorspraak wordt ingeroepen tegen besmettelijke ziekten, hoofd- en keelpijn, koorts, oogkwalen, in het bijzonder bij kinderen; daarnaast tegen veeziekten met name bij paarden.
Zij wordt afgebeeld in kloosterhabijt; zij heeft een staf bij zich die erop duidt dat zij abdis is geweest. Tenslotte draagt zij een brandende kaars bij zich, die soms door een engel wordt ontstoken.
Bron: Heiligen.net
Van Woord naar leven
VAN STAMBOOM TOT LEVENSBOOM
(Bij Mt 1, 1-17)
Het evangelie van vandaag, met de stamboom van Jezus, herinnert ons eraan hoe God door de geschiedenis heen werkt. Deze opsomming van generaties laat zien dat God geen verre, abstracte macht is, maar een God die aanwezig wil zijn in het menselijk leven, te midden van de gebrokenheid en complexiteit van onze wereld. Doorheen de eeuwen bereidde Hij de komst van zijn Zoon voor, niet als een onverwachte ingreep, maar als een langverwachte geboorte in een specifieke tijd, familie en plaats. Met Jezus wandelde God de geschiedenis van de mensheid binnen.
Hij koos ervoor om onze natuur te delen en onze pijn en vreugde te dragen. Jezus’ woorden openbaarden Gods wil, zijn wonderen lieten de kracht van Gods liefde zien, en zijn dood en verrijzenis openden de weg naar eeuwig leven. Op Golgotha bracht Christus de diepste duisternis van de mensheid binnen het licht van Gods barmhartigheid, waardoor wij nu deelgenoot mogen zijn van zijn Pasen. Jezus’ komst op aarde markeerde een onmiskenbare mijlpaal: God, die hemel en aarde gemaakt heeft, werd een deel van onze geschiedenis, onze tijd, ons leven.
Het zou echter een vergissing zijn te denken dat Jezus’ hemelvaart een einde maakte aan Gods bezoek op aarde. Integendeel, meer dan ooit is Hemelvaart een feest van Gods nabijheid. Vanuit de hemel, in ons hart en onder ons blijft Hij ons ontmoeten in ons persoonlijk leven, hoe gebroken of onaf onze weg ook is. Christus zoekt ons op in onze vreugden en zorgen, onze pijn en zelfs onze twijfel of vervreemding van God. Hij reikt ons de hand en nodigt ons uit om deel te worden van zijn liefde. Hij biedt ons keer op keer vergeving en vernieuwt onze harten. Als een smeekbede zonder ophouden leert Hij ons nederigheid, zodat we ons volledig aan Hem kunnen schenken.
Deze aanraking aan ieder van ons maakt Hij tot missie van de Kerk. Hij roept de Kerk op om zijn barmhartigheid uit te dragen naar de wereld. Vanuit het hart van de Kerk wil Hij zijn liefde en genade uitstralen, vooral naar de plekken waar wanhoop en duisternis heersen. De wereld vandaag, met haar grote conflicten, ongerechtigheden en diepe pijn, heeft meer dan ooit nood aan Gods Blijde Boodschap. Als volgelingen van Christus mogen we ons niet laten ontmoedigen door de omvang van deze conflicten of de gedachte dat we er als kleine burger weinig aan kunnen doen. Door daden van liefde en het werken aan verzoening kunnen wij Gods barmhartigheid zichtbaar maken in de kleine wereld rondom ons, maar ook in de grote wereld: door ons gebed voor vrede en rechtvaardigheid, en door onze solidariteit met de lijdende en gebroken mens.
Laten we ons, zowel individueel en als gemeenschap, raken door Gods voortdurende aanwezigheid in ons leven. Laten we ons openstellen voor zijn genade en de wereld tegemoet treden met dezelfde nederigheid en liefde die Christus toonde. Zo kunnen we zijn missie vervullen: werken aan een wereld waar het goed is om te wonen en te leven voor ieder, door de hoop en vreugde van het evangelie te dragen en uit te dragen.
Laten we bidden
Goede God,
U bent een God van nabijheid, die ons – in Christus – door de eeuwen heen draagt en ons telkens weer uw liefde toont. Wij danken U dat U ons leven deelt, onze vreugde en ons verdriet draagt, en ons steeds uw genade aanbiedt. Leer ons uw nederigheid en help ons uw barmhartigheid zichtbaar te maken in onze wereld. Maak ons tot instrumenten van uw vrede en hoop.
In Jezus’ naam.
Amen.
Geliefde mensen, mogen we samen kracht putten uit Gods nabijheid en zijn liefde delen met de wereld om ons heen.
Met een genegen groet,
kris
Om mee op weg te gaan
Sta even stil bij je eigen levensweg en herinner je hoe Christus altijd met je is meegegaan, van het begin tot nu, minuut na minuut. Ben je je bewust van zijn nabijheid? Kun je vandaag met een dankbaar hart leven? Laat vreugde en dankbaarheid opborrelen in je hart en breng dit in gebed bij Hem.
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.