dinsdag in week 2 door het jaar
In het evangelie van vandaag onderstreept Jezus dat de wetten van God bedoeld zijn voor het welzijn van de mens, en niet andersom. Hij roept op tot een houding van barmhartigheid en vrijheid. De sabbat is er voor de mens, en niet de mens voor de sabbat
De eerste lezing uit de brief aan de Hebreeën biedt ons een prachtig beeld van hoop als een anker voor onze ziel, stevig geworteld in Gods trouw en belofte. Deze hoop is geen passieve verwachting, maar een kracht die ons inspireert om standvastig te blijven en ons geloof te vertalen in liefdevolle daden.
In “Van Woord naar leven” zullen we verder stilstaan bij deze hoop, die ons uitnodigt om met vertrouwen en vastberadenheid mee te bouwen aan een wereld van rechtvaardigheid en vrede. Laten we ons hart openen voor deze boodschap en samen reflecteren op hoe we hoop concreet gestalte kunnen geven in ons leven.
Uit de brief van Paulus aan de Hebreeën 6, 10-20
God is rechtvaardig en trouw, vergeet onze liefdevolle daden niet, en biedt hoop door Jezus, onze eeuwige hogepriester, als vaste basis voor ons innerlijk leven.
Broeders en zusters,
God is rechtvaardig: Hij vergeet niet wat u hebt gedaan, hoeveel liefde u aan zijn naam hebt betoond door sinds jaar en dag steun te verlenen aan de heiligen. Het is onze vurige wens dat ieder van u tot het einde toe dezelfde ijver aan de dag blijft leggen, totdat alles waarop wij hopen verwezenlijkt zal zijn, en dat u niet vertraagt en achterblijft, maar in het spoor treedt van hen die dankzij hun standvastig geloof de beloofde erfenis ontvangen hebben.
Toen God aan Abraham zijn belofte deed, kon Hij bij niemand zweren die hoger was dan Hijzelf, en dus zwoer Hij plechtig bij zichzelf: ‘Ik zal je rijkelijk zegenen en je talloze nakomelingen geven.’ En zo heeft Abraham, dankzij zijn standvastig vertrouwen, gekregen wat hem beloofd was. Mensen zweren altijd bij iemand die hoger is dan zijzelf, en met hun eed bekrachtigen ze de waarheid en beëindigen ze elke twist. Toen God de erfgenamen van de belofte ervan wilde doordringen hoe vast zijn voornemen was, stelde Hij zich op dezelfde manier met een eed garant. Zo heeft Hij ons met twee onherroepelijke daden krachtig moed willen inspreken – en dat God liegt is uitgesloten.
Het is onze toevlucht vast te houden aan de hoop op wat voor ons in het verschiet ligt. Die hoop is als een betrouwbaar en zeker anker voor onze ziel, en reikt tot voorbij het voorhangsel, waar Jezus als voorloper al is binnengegaan, ten behoeve van ons: Hij is hogepriester voor eeuwig, zoals Melchisedek.
Tussenzang: Psalm 111, 1-2 + 4-5 + 9 + 10c
Refr.: Eeuwig gedenkt de Heer zijn verbond.
Ik wil de Heer loven met heel mijn hart
in de grote kring van oprechten.
Machtig zijn de werken van de Heer,
wie ze liefheeft, onderzoekt ze.
Hij stelde een gedenkdag in voor zijn wonderen,
genadig en liefdevol is de Heer.
Hij gaf voedsel aan wie Hem vrezen,
eeuwig gedenkt Hij zijn verbond.
Hij heeft zijn volk verlossing gebracht,
voor eeuwig zijn verbond ingesteld.
Heilig en ontzagwekkend is zijn Naam,
zijn roem houdt stand, voor altijd.
Vers voor het evangelie (Ps 119, 27)
Alleluia.
Leer mij, Heer,
de weg van uw regels begrijpen,
en ik zal uw wonderen overdenken.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Marcus 2, 23-28
Jezus benadrukt dat de mens niet slaaf moet zijn van de letter van de wet, maar moet handelen naar de geest ervan, met barmhartigheid en welzijn als uitgangspunt.
Toen Jezus op sabbat eens door de korenvelden liep, begonnen zijn leerlingen onderweg aren te plukken.
‘Kijk eens!’ zeiden de farizeeën tegen Hem. ‘Waarom doen ze iets dat op sabbat niet mag?’
Maar Hij antwoordde: ‘Hebt u dan nooit gelezen wat David deed toen hij en zijn metgezellen gebrek leden en honger hadden? Hij ging het huis van God binnen – Abjatar was toen hogepriester – en at van de toonbroden, waarvan alleen de priesters mogen eten. En hij gaf ze ook aan zijn mannen te eten.’
En Hij voegde eraan toe: ‘De sabbat is er voor de mens, en niet de mens voor de sabbat; en dus is de Mensenzoon ook heer over de sabbat.’
Van Woord naar leven
HOOP ALS KOMPAS VOOR ENGAGEMENT
In de eerste lezing van vandaag uit de Hebreeënbrief lezen we dat hoop wordt beschreven als een betrouwbaar en zeker anker voor onze ziel, dat reikt tot voorbij het voorhangsel, waar Jezus als voorloper al is binnengegaan. Dit beeld van het anker symboliseert stabiliteit en zekerheid, ook bij donker weer. Net zoals een anker een schip op zijn plaats houdt, zo houdt hoop ons gefocust op Gods belofte van redding, ongeacht de omstandigheden.
In dit Jubeljaar, waarin hoop centraal staat, is het waardevol om ons te verdiepen in de kracht en de diepte van deze hoop. Paus Franciscus beschreef meermaals dat hoop meer is dan alleen een verlangen naar betere tijden, maar dat het tevens een kracht is die ons kan inspireren tot christelijke engagement. Hoop mag niet passief zijn, maar zou ons moeten motiveren mee te werken aan een wereld van gerechtigheid, medeleven en vrede.
Václav Havel, de Tsjechische schrijver en politicus (1936-2011), schreef rake woorden over hoop:
‘Diep in onszelf dragen wij hoop. Als dat niet het geval is, is er geen hoop. Hoop is een kwaliteit van de ziel en hangt niet af van wat er in de wereld gebeurt. Hoop is niet voorspellen of vooruitzien. Het is een gerichtheid van de geest, een gerichtheid van het hart, verankerd voorbij de horizon. Hoop in deze diepe en krachtige betekenis is niet hetzelfde als vreugde omdat alles goed gaat, of bereidheid je in te zetten voor wat succes heeft. Hoop is ergens voor werken omdat het goed is, niet omdat het kans van slagen heeft. Hoop is niet hetzelfde als optimisme; evenmin de overtuiging dat iets goed zal aflopen. Het is de zekerheid dat iets zinvol is, onafhankelijk van de afloop, onafhankelijk van het resultaat.’
In de Bijbel is hoop nauw verbonden met geloof en vertrouwen. Het biedt ons een vast oriëntatiepunt, ook wanneer de toekomst onzeker lijkt. Hoop maakt ons sterk in standvastigheid en geeft ons de kracht te bouwen aan een wereld die Gods belofte weerspiegelt.
Laten we in dit Jubeljaar hoop niet alleen zien als iets wat ons doet uitkijken naar wat komt, maar als een uitnodiging om actief deel te nemen aan Gods werk in de wereld. Door onze hoop te verankeren in Christus kunnen we een beeld zijn van Gods liefde voor de mensheid.
Laten we bidden
Goede God,
Wij biddenom kracht,
dat hoop ons mag inspireren en aansporen
om te bouwen aan een wereld
van recht en vrede.
Help ons standvastig te blijven,
ook wanneer de horizon ver weg lijkt,
en te werken voor wat goed is,
in vertrouwen op uw belofte.
Laat onze hoop een bron van actie zijn,
die uw liefde dichter bij de mensen brengt.
In Christus’ naam.
Amen.
Geliefde mensen, mogen we kracht putten uit hoop, om met een open hart en vol vertrouwen licht en goedheid te verspreiden aan de mensen ons vandaag gegeven.
Een toegewijde dinsdag,
kris
Om mee op weg te gaan
Sta eens stil bij wat christelijke hoop voor jou betekent. Is het louter een verlangen naar wat ooit zal komen, of spoort het je aan om nu al te werken aan een wereld waarin Gods liefde zichtbaar wordt? Hoe kan jouw hoop jou inspireren om deel te nemen aan Gods droom voor de mensheid? Laat hoop een kracht zijn die niet alleen vooruitziet, maar ook vandaag handen en voeten krijgt.
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Agnes († begin 4e eeuw)
Sint-Agnes is een van de meest vereerde en geroemde maagden en martelaressen in de antieke Kerk. Zij stierf de marteldood in Rome in de tweede helft van de 3e eeuw of wellicht in het begin van de 4e eeuw. Agnes wordt beschouwd als toonbeeld van moed en kuisheid. Haar liturgische gedachtenis is op 21 januari.
Legende
De oudste bronnen vertellen dat Agnes in problemen was gekomen omdat ze geweigerd had met de zoon van de Romeinse stadsprefect te huwen. Ze wilde haar maagdelijkheid niet prijsgeven omdat ze zichzelf als bruid aan Christus had toegewijd. De stadsprefect leverde haar daarom over aan antichristelijke rechters. Onder bedreiging van gruwelijke lijfstraffen werd ze gedwongen haar geloof af te zweren. Agnes hield stand en werd veroordeeld tot verkrachting en een bestaan als seksslavin. In het bordeel werd ze opgezocht door de zoon van de stadsprefect. Toen hij haar wilde aanraken, werd hij door een bovennatuurlijke kracht teruggeworpen waardoor hij dood neerviel. Daarop liet de prefect haar als heks veroordelen. Ze werd in het stadion van Domitianus in een groot vuur geworpen. Omdat de vlammen haar lichaam intact lieten, werd Agnes uiteindelijk onthoofd.
Lofzangen
Agnes werd na haar dood geroemd door tal van kerkvaders en dichters. Zo maakte paus Damasus I (366-384) haar grafschrift. Ook Sint-Ambrosius van Milaan (339-379) schreef over haar: Habetis igitur in una hostia duplex martyrium, pudoris et religionis: et virgo permansit et martyrium obtinuit (‘Aanschouwt daarom in dit slachtoffer een dubbel martelaarschap: van bescheidenheid en van godsvrucht. Zij bleef maagd en verkreeg de kroon van het martelaarschap’), schreef Ambrosius in zijn homilie De virginibus. De bekende dichter Prudentius (348-405) roemde haar moed en haar trouw aan Christus in hymne 14 in zijn Peristephanon.
Graf
De relieken van Agnes zouden aanwezig zijn in de Cappella di Sabina van de catacomben onder de Romeinse kerk Sint-Agnes-buiten-de-Muren (Sant’Agnese fuori le Mura) aan de Via Nomentana. Al vanaf de 4e eeuw behoorde haar graf aldaar tot de meest bezochte pelgrimsoorden van Rome.
Piazza Navona
Op de locatie waar Agnes de marteldood stierf, staat nu de naar haar vernoemde Sant’Agnese in Agone (‘Sint Agnes in Doodstrijd’). Deze barokkerk staat aan de Piazza Navona, waar in heidense tijden het stadion van Domitianus stond. Navona zou een verbastering zijn van in agone; waarschijnlijker is echter dat het is afgeleid van Circus Agonalis, zoals het stadion ook wel werd genoemd.
Lammeren
Jaarlijks worden op 21 januari in de Sint-Agnes-buiten-de-Muren twee lammeren gezegend. De reden hiervoor schuilt in de betekenis van haar naam. Agnus is Latijn voor ‘lam’ en agnos is Grieks voor ‘rein’. De zuivere lamswol wordt gebruikt voor het pallium van de metropolitane aartsbisschoppen.
Canon
Agnes behoort met Felicitas, Perpetua, Agatha, Lucia, Cecilia en Anastasia tot de Zeven Martelaressen die worden genoemd in de Romeinse Canon, oftewel Eucharistisch Gebed I van de Romeinse Ritus.
Bron: KRO-NCRV
Sint-Agnes
Van Woord naar leven
HOOP ALS KOMPAS VOOR ENGAGEMENT
In de eerste lezing van vandaag uit de Hebreeënbrief lezen we dat hoop wordt beschreven als een betrouwbaar en zeker anker voor onze ziel, dat reikt tot voorbij het voorhangsel, waar Jezus als voorloper al is binnengegaan. Dit beeld van het anker symboliseert stabiliteit en zekerheid, ook bij donker weer. Net zoals een anker een schip op zijn plaats houdt, zo houdt hoop ons gefocust op Gods belofte van redding, ongeacht de omstandigheden.
In dit Jubeljaar, waarin hoop centraal staat, is het waardevol om ons te verdiepen in de kracht en de diepte van deze hoop. Paus Franciscus beschreef meermaals dat hoop meer is dan alleen een verlangen naar betere tijden, maar dat het tevens een kracht is die ons kan inspireren tot christelijke engagement. Hoop mag niet passief zijn, maar zou ons moeten motiveren mee te werken aan een wereld van gerechtigheid, medeleven en vrede.
Václav Havel, de Tsjechische schrijver en politicus (1936-2011), schreef rake woorden over hoop:
‘Diep in onszelf dragen wij hoop. Als dat niet het geval is, is er geen hoop. Hoop is een kwaliteit van de ziel en hangt niet af van wat er in de wereld gebeurt. Hoop is niet voorspellen of vooruitzien. Het is een gerichtheid van de geest, een gerichtheid van het hart, verankerd voorbij de horizon. Hoop in deze diepe en krachtige betekenis is niet hetzelfde als vreugde omdat alles goed gaat, of bereidheid je in te zetten voor wat succes heeft. Hoop is ergens voor werken omdat het goed is, niet omdat het kans van slagen heeft. Hoop is niet hetzelfde als optimisme; evenmin de overtuiging dat iets goed zal aflopen. Het is de zekerheid dat iets zinvol is, onafhankelijk van de afloop, onafhankelijk van het resultaat.’
In de Bijbel is hoop nauw verbonden met geloof en vertrouwen. Het biedt ons een vast oriëntatiepunt, ook wanneer de toekomst onzeker lijkt. Hoop maakt ons sterk in standvastigheid en geeft ons de kracht te bouwen aan een wereld die Gods belofte weerspiegelt.
Laten we in dit Jubeljaar hoop niet alleen zien als iets wat ons doet uitkijken naar wat komt, maar als een uitnodiging om actief deel te nemen aan Gods werk in de wereld. Door onze hoop te verankeren in Christus kunnen we een beeld zijn van Gods liefde voor de mensheid.
Laten we bidden
Goede God,
Wij biddenom kracht,
dat hoop ons mag inspireren en aansporen
om te bouwen aan een wereld
van recht en vrede.
Help ons standvastig te blijven,
ook wanneer de horizon ver weg lijkt,
en te werken voor wat goed is,
in vertrouwen op uw belofte.
Laat onze hoop een bron van actie zijn,
die uw liefde dichter bij de mensen brengt.
In Christus’ naam.
Amen.
Geliefde mensen, mogen we kracht putten uit hoop, om met een open hart en vol vertrouwen licht en goedheid te verspreiden aan de mensen ons vandaag gegeven.
Een toegewijde dinsdag,
kris
Om mee op weg te gaan
Sta eens stil bij wat christelijke hoop voor jou betekent. Is het louter een verlangen naar wat ooit zal komen, of spoort het je aan om nu al te werken aan een wereld waarin Gods liefde zichtbaar wordt? Hoe kan jouw hoop jou inspireren om deel te nemen aan Gods droom voor de mensheid? Laat hoop een kracht zijn die niet alleen vooruitziet, maar ook vandaag handen en voeten krijgt.
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.