dinsdag in de 6e paasweek
Uit de Handelingen van de Apostelen 16, 22-34
Christus laat zijn leerlingen niet in de steek: ook Paulus werd op wondere wijze bevrijd uit een kerker. Het laatste zinnetje uit deze lezing stelt ons de vraag of wij wel echt blij zijn in ons geloof… Of hebben wij iets verloren laten gaan van die frisheid en de vreugde van het jonge christendom…
De verzamelde menigte keerde zich tegen Paulus en Silas, waarna de stadsbestuurders hun de kleren van het lijf lieten scheuren en bevel gaven hen met stokslagen te straffen. Nadat ze een groot aantal slagen hadden gekregen, werden ze opgesloten in de gevangenis, waar de gevangenbewaarder opdracht kreeg hen streng te bewaken. Overeenkomstig dit bevel bracht hij hen naar de binnenste kerker en sloot hun voeten in het blok.
Om middernacht waren Paulus en Silas aan het bidden en zongen ze lofliederen voor God. De andere gevangenen luisterden aandachtig naar hen. Plotseling deed zich een hevige aardschok voor, zodat de gevangenis op haar grondvesten trilde; alle deuren sprongen open en bij iedereen schoten de boeien los. De gevangenbewaarder schrok wakker, en toen hij zag dat de deuren van de gevangenis openstonden, trok hij zijn zwaard om zelfmoord te plegen, want hij dacht dat de gevangenen ontsnapt waren. Maar Paulus riep hem luidkeels toe: ‘Doe uzelf niets aan, we zijn immers nog allemaal hier!’ De bewaarder vroeg om een fakkel, rende naar binnen en viel bevend voor Paulus en Silas op de grond.
Hij bracht hen naar buiten en vroeg: ‘Heren, wat moet ik doen om gered te worden?’ Ze antwoordden: ‘Geloof in de Heer Jezus en u zult gered worden, u en uw huisgenoten.’ En ze verkondigden de boodschap van de Heer aan hem en aan iedereen die bij hem woonde.
Hoewel het midden in de nacht was, nam hij hen mee en maakte hun wonden schoon. Meteen daarna werden hij en zijn huisgenoten gedoopt. Hij bracht hen naar zijn woning en zette hun daar een maaltijd voor. Hij en al zijn huisgenoten waren buitengewoon verheugd dat zij nu in God geloofden.
Tussenzang: Ps 138, 1-3 + 7c-8
Refr.: Heer, uw rechterhand brengt mij redding.
Ik wil U loven met heel mijn hart,
voor U zingen onder het oog van de goden,
mij buigen naar uw heilige tempel,
uw naam loven om uw liefde en trouw:
grote dingen hebt U beloofd, tot eer van uw naam.
Toen ik U aanriep, hebt U geantwoord,
mij bemoedigd en gesterkt.
uw rechterhand brengt mij redding.
De Heer zal mij altijd beschermen.
Heer, uw trouw duurt eeuwig,
laat het werk van uw handen niet los.
Vers voor het evangelie
Alleluia.
Christus stond op uit het graf
en werd een Licht voor allen
die Hij vrijkocht in zijn bloed.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Johannes 16, 5-11
De volle waarheid van Jezus, het diep verstaan van wat Hij was en deed, zal pas doorbreken na de verrijzenis en de zending van de Geest. Hij zal inzicht geven. De wereld heeft zich vergist. Niet Jezus was de zondaar, maar de wereld, de mensen, zijn in zonde. In het oordeel over Jezus heeft de wereld zichzelf veroordeeld toen zij de boodschap van het heil verwierp. Ook vandaag helpt de Geest ons te oordelen.
Jezus sprak tot zijn leerlingen:
‘Nu ga Ik weg, naar Hem die Mij gezonden heeft, maar niemand van jullie vraagt: “Waar gaat U naartoe?” Jullie zijn verdrietig om wat Ik jullie gezegd heb. Maar dit is de waarheid: het is goed voor jullie dat Ik ga, want als Ik niet ga zal de pleitbezorger niet bij jullie komen, maar als Ik weg ben, zal Ik Hem naar jullie zenden. Wanneer Hij komt zal Hij de wereld in het ongelijk stellen door duidelijk te maken wat zonde, gerechtigheid en oordeel is: zonde – dat ze niet in Mij geloven, gerechtigheid – dat Ik naar de Vader ga en jullie Me niet meer zien, oordeel – dat de heerser van deze wereld is veroordeeld.’
Van Woord naar leven
BLIKSEMFLITS VAN GENADE
(Bij Hand 16, 22-34)
Beste mensen, vandaag weer een bijzonder verhaal. Paulus, de man die, door uitverkiezing van de Heer van vervolger tot verkondiger is geworden, maakt samen met Silas de keerzijde mee van zijn eigen ervaring in het verleden. Nu is het de exvervolger die vervolgd wordt, en hoe! Het zijn de omstanders die hém (en Silas) vervolgen, en in opdracht van de stadsbestuurders hen bruut de kleren van hun lijf scheuren en met stokslagen hevig ranselen. Daarna brengen ze hen naar de binnenste kerker, sluiten hun voeten in het blok, alsof ze anders nog pogingen konden doen om er vandoor te gaan.
Je kunt het bijna niet geloven hoe ze na die barbaarse bejegeningen midden in de nacht nog de moed hebben om God te prijzen met lofzangen. Ze doen dit zo indrukwekkend dat zelfs de andere gevangenen er diep van onder de indruk zijn.
Dan komt het verhaal in een wonderbaarlijke stroomversnelling: een hevige aardschok, trillende grondvesten, de deuren springen open, de bewaker raakt in paniek, en wil zichzelf om het leven brengen (wat Paulus belet).
De bewaker is nu, zoals Paulus eerder, getroffen door een ‘bliksemflits van genade’. Hij valt bevend voor de voeten van Paulus neer. Hij weet nauwelijks of niet wat er in hem gebeurt, hier zijn geen woorden voor. Die nacht wordt de wonderlijke bekering gevierd van iemand die net als Paulus puur uit genade gered is. De enige voorwaarde is nu: ‘Geloof in de Heer Jezus, en u zult gered worden, u en uw huisgenoten’.
Dit is een sterk verhaal met wonderlijke verschijnselen. Niet reëel kun je concluderen. Is dit bedoeld als een wonderverhaal? We kunnen ons niet voorstellen dat zoiets nu zou kunnen gebeuren. Toch nodig ik iedereen uit om het accent te verschuiven naar de wijze waarop God in levens kan werken. Ook in onze levens, weliswaar minder opvallend. Noem het een ‘teken’ en speur in je eigen leven of je ooit een klein of groot teken hebt gekregen waarin zichtbaar werd, dat er iets tot stand kwam buiten jezelf om, zonder dat je daar zelf een vinger naar uit hoefde te steken.
Merk wel op dat de houding van Paulus en Silas een zeer open houding was.
Wat dit verhaal wil vertellen is geen kunstje, maar sluit aan bij een diepe gebedshouding vol geloof. Geen trucje van een tovenaar. In de Bijbel staan veel dergelijke verhalen. Het is de oosterse zeer sprekende wijze van vertellen.
Laten we God danken met woorden uit ps 138, 1-3
Ik wil U loven met heel mijn hart,
voor U zingen onder het oog van de goden,
mij buigen naar uw heilige tempel,
uw naam loven om uw liefde en trouw;
grote dingen hebt U beloofd, tot eer van uw naam.
Toen ik U aanriep, hebt U geantwoord,
mij bemoedigd en mij gesterkt.
Dit door Jezus, uw Zoon.
Amen
Beste mensen, zoek vandaag zelf een ingang tot een dieper verstaan, om met een element uit dit verhaal te mijmeren waar de ‘wonderen’ in je leven voorgekomen zijn en wees er dankbaar voor.
Ricky Rieter
Suggesties om de verbinding te maken tussen dit verhaal en je leven
Wat schiet je te binnen op het eerste moment? Hoe oud was je toen?
Had je daar destijds ook besef van dat het over iets anders ging dan toeval, en was je er klaar voor om het in dank neer te leggen aan de Gever van alle goede gaven?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Gaspar de Crasto († 1626)
Gaspar de Crasto, sj, Japan; missionaris
Hij werd rond 1560 te Braga, Portugal, geboren en trad in bij de jezuïeten om broeder te worden. Men gaf hem de taak van ziekenbroeder. Toen pater Sebastianus Morais in 1588 naar de Japanse missie werd gestuurd om er de eerste bisschop te worden, vroeg hij broeder Gaspar met zich mee. Op zo’n reis vol ontberingen en besmettelijke ziekten kon hij met zijn deskundigheid veel goed doen. Tot degenen die bezweken, behoorde ook pater Morais. Hij werd begraven op Mozambique. Desondanks zette broeder Gaspar zijn reis voort en meldde zich bij de jezuïeten-uitvalsbasis te Goa. Pater Morais’ opvolger, Petrus Martins, vroeg op zijn beurt broeder Gaspar mee naar Japan. Pater Petrus onderkende de kwaliteiten van zijn trouwe gezel, leerde hem Latijn en theologie, en wijdde hem priester.
Onvermoeibaar werkte Gaspar vanaf 1596 als missionaris in Japan. Toen de overheid in 1614 alle priesters uitwees, dook hij onder in een afgelegen grot. Maar zijn afgeleefde lichaam kon de felle ontberingen niet meer aan; hij stierf op zijn 65e.
Bron: Heiligen.net
Van Woord naar leven
BLIKSEMFLITS VAN GENADE
(Bij Hand 16, 22-34)
Beste mensen, vandaag weer een bijzonder verhaal. Paulus, de man die, door uitverkiezing van de Heer van vervolger tot verkondiger is geworden, maakt samen met Silas de keerzijde mee van zijn eigen ervaring in het verleden. Nu is het de exvervolger die vervolgd wordt, en hoe! Het zijn de omstanders die hém (en Silas) vervolgen, en in opdracht van de stadsbestuurders hen bruut de kleren van hun lijf scheuren en met stokslagen hevig ranselen. Daarna brengen ze hen naar de binnenste kerker, sluiten hun voeten in het blok, alsof ze anders nog pogingen konden doen om er vandoor te gaan.
Je kunt het bijna niet geloven hoe ze na die barbaarse bejegeningen midden in de nacht nog de moed hebben om God te prijzen met lofzangen. Ze doen dit zo indrukwekkend dat zelfs de andere gevangenen er diep van onder de indruk zijn.
Dan komt het verhaal in een wonderbaarlijke stroomversnelling: een hevige aardschok, trillende grondvesten, de deuren springen open, de bewaker raakt in paniek, en wil zichzelf om het leven brengen (wat Paulus belet).
De bewaker is nu, zoals Paulus eerder, getroffen door een ‘bliksemflits van genade’. Hij valt bevend voor de voeten van Paulus neer. Hij weet nauwelijks of niet wat er in hem gebeurt, hier zijn geen woorden voor. Die nacht wordt de wonderlijke bekering gevierd van iemand die net als Paulus puur uit genade gered is. De enige voorwaarde is nu: ‘Geloof in de Heer Jezus, en u zult gered worden, u en uw huisgenoten’.
Dit is een sterk verhaal met wonderlijke verschijnselen. Niet reëel kun je concluderen. Is dit bedoeld als een wonderverhaal? We kunnen ons niet voorstellen dat zoiets nu zou kunnen gebeuren. Toch nodig ik iedereen uit om het accent te verschuiven naar de wijze waarop God in levens kan werken. Ook in onze levens, weliswaar minder opvallend. Noem het een ‘teken’ en speur in je eigen leven of je ooit een klein of groot teken hebt gekregen waarin zichtbaar werd, dat er iets tot stand kwam buiten jezelf om, zonder dat je daar zelf een vinger naar uit hoefde te steken.
Merk wel op dat de houding van Paulus en Silas een zeer open houding was.
Wat dit verhaal wil vertellen is geen kunstje, maar sluit aan bij een diepe gebedshouding vol geloof. Geen trucje van een tovenaar. In de Bijbel staan veel dergelijke verhalen. Het is de oosterse zeer sprekende wijze van vertellen.
Laten we God danken met woorden uit ps 138, 1-3
Ik wil U loven met heel mijn hart,
voor U zingen onder het oog van de goden,
mij buigen naar uw heilige tempel,
uw naam loven om uw liefde en trouw;
grote dingen hebt U beloofd, tot eer van uw naam.
Toen ik U aanriep, hebt U geantwoord,
mij bemoedigd en mij gesterkt.
Dit door Jezus, uw Zoon.
Amen
Beste mensen, zoek vandaag zelf een ingang tot een dieper verstaan, om met een element uit dit verhaal te mijmeren waar de ‘wonderen’ in je leven voorgekomen zijn en wees er dankbaar voor.
Ricky Rieter
Suggesties om de verbinding te maken tussen dit verhaal en je leven
Wat schiet je te binnen op het eerste moment? Hoe oud was je toen?
Had je daar destijds ook besef van dat het over iets anders ging dan toeval, en was je er klaar voor om het in dank neer te leggen aan de Gever van alle goede gaven?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.