De gewonde God
Het kruis toont een naakte, kwetsbare God, schrijft hoofdredacteur Emmanuel Van Lierde in zijn ‘Standpunt’ in het paasnummer van Tertio.
Sinds 24 februari krijgen we elke dag in de media beelden te zien van de oorlogsgruwel in Oekraïne. Het wekt gevoelens van verontwaardiging en medeleven op. Gelovigen geven zulke tragedies ook een plaats in hun gebed. Christenen zien in het gelaat van die vluchtende moeders met hun kinderen en van die onschuldige burgerslachtoffers het gelaat van de lijdende Christus. Op Goede Vrijdag zal Oekraïne beslist veelvuldig worden vernoemd in kruiswegmeditaties en voorbeden. Dat hoeft niet te verbazen. Altijd werd de lijdensweg van Jezus verbonden aan actuele voorbeelden van onrecht en onschuldig lijden. Er is het besef dat Christus ook nu wordt gekruisigd waar mensen lijden. Hun verhaal is Zijn verhaal en omgekeerd. Denk bijvoorbeeld aan het bekende getuigenis van Shoah-overlevende Elie Wiesel over de ophanging van twee mannen en een kind in Auschwitz. Omdat het kind te licht weegt, blijft het spartelen aan het touw en stikt het niet. De gevangenen worden verplicht toe te kijken naar die gruwel. Iemand achter Wiesel vraagt: “Waar is God in godsnaam?” Vanuit zijn binnenste hoort Wiesel een stem antwoorden: “Waar Hij is? Daar is Hij, hangend aan die galg”.
