Het geweten als bron van hoop

Aartsbisschop Gallagher, secretaris van het Vaticaan voor Buitenlandse Betrekkingen, vierde afgelopen donderdag in de Gesù-kerk in Rome een Mis samen met de ambassadeurs bij de Heilige Stoel, waarbij speciaal gebeden werd voor de gezondheid van paus Franciscus.

Door Benedetta Capelli

In zijn preek legde aartsbisschop Gallagher de nadruk op de goddelijke liefde die voortdurend stroomt uit het doorboorde Hart van Jezus en die om onze persoonlijke reactie vraagt. Hij stelde dat Gods liefde ons juist in onze ellende en zonden tegemoetkomt en daarbij de vorm aanneemt van barmhartigheid.

“De Vastentijd,” benadrukte de aartsbisschop, “is een uitgelezen moment om deze weg verder te verdiepen.” Dit vraagt volgens hem dat wij ons openstellen voor Gods liefde, zodat we geestelijk herboren kunnen worden en nieuwe horizonten ontdekken van “hoop, vrijheid en vrede.”

Gallagher waarschuwde voor het gevaar om meer oog te hebben voor duisternis dan voor het licht, en daardoor het zicht op het leven te verliezen.

“Onze eigen tijd laat zien dat het kwaad steeds meer terrein lijkt te winnen en dat duisternis soms het licht lijkt te overschaduwen,” stelde hij. “We zien dit helaas duidelijk in het leed van Oekraïne, Palestina, Israël, Libanon, Myanmar, Soedan, de Democratische Republiek Congo en andere conflictgebieden.”

Hij benadrukte dat geestelijke herbronning ons kan brengen tot ontmoeting, ondanks de hindernissen die altijd zullen blijven bestaan.

“Helaas zijn er ook mensen die voortdurend een cultuur van de dood voeden,” voegde Gallagher eraan toe, “door het omarmen van de perverse logica van haat, overheersing en daarmee oorlog op elk niveau. De wereld wordt zo het toneel van botsingen tussen volkeren en beschavingen, culturen en religies.”

Christenen worden daarentegen geroepen om de waarden van liefde, gerechtigheid en vrede uit te dragen, stelde hij. “Gezegend zijn die momenten en plaatsen,” benadrukte de aartsbisschop, “waar mensen samen rond de tafel gaan zitten en vertrouwen op de kracht van rede en geweten, met als perspectief de onschatbare waarde van de menselijke waardigheid!”

Volgens hem heeft onze wereld behoefte aan een vorm van diplomatie die “boven beperkte menselijke belangen uitstijgt, zodat vrij gewerkt kan worden aan het algemeen welzijn, door samen te streven naar gerechtigheid en vrede als hoogste goed voor iedereen.”

Gallagher verwees ook naar de herhaalde oproepen van de paus om een cultuur van ontmoeting te omarmen, aangezien de mensheid juist geschapen is om in verbondenheid met elkaar te leven.

Hij voegde eraan toe dat egocentrisme een kooi kan worden die verhindert dat wij een “zegen” voor anderen kunnen zijn.

“Er is een enorm verschil tussen iemand die leven brengt door een helpende hand uit te steken, en iemand die de ander juist van de noodzakelijke hulp berooft om te overleven,” stelde hij.

Hij herinnerde de ambassadeurs eraan dat de mensheid behoefte heeft aan “een hoger licht” om onze keuzes te begeleiden en ons te helpen deze uit te voeren.

“Juist in gebed, dat ook uit stilte bestaat,” zei hij, “leren we luisteren naar de stem van het geweten, dat geen willekeurig oordeel is, maar de stem van de Heer die weerklinkt in het innerlijk heiligdom van verstand en hart.”

“Zij die hebben gestreden voor menselijke waardigheid, die zich verzetten tegen dictaturen, tirannie en onrechtvaardigheid – zelfs wanneer ze niet altijd het christelijke of een religieus geloof deelden – deden dit in naam van het geweten en erkenden daarin die hogere stem die de juiste weg wijst,” zei hij.

Gallagher besloot zijn preek met een uitnodiging aan de diplomaten om, vooral in deze Vastentijd, “in stilte het innerlijke heiligdom van hun geweten te betreden” en zich toe te vertrouwen aan de Maagd van de Stilte, “aan wie wij tevens de gezondheid van de paus en vrede in de wereld aanbevelen.”

Bron: Vatican-news