woensdag in week 1 door het jaar
De lezingen van vandaag tonen ons hoe Jezus als mens onder ons leefde, ons lijden deelde en zijn mededogen toonde door genezing en bevrijding. In de brief aan de Hebreeën zien we dat Christus, door zijn offer, niet alleen ons heeft verlost, maar ons ook oproept om Hem na te volgen in nederigheid en liefde. Het evangelie beschrijft hoe Jezus zijn missie van genezing en verkondiging trouw blijft, kracht puttend uit gebed en verbondenheid met God.
In ‘Van Woord naar Leven’ zal Ricky vandaag ingaan op de eerste lezing uit de Hebreeënbrief en ons uitnodigen Jezus alle ruimte te geven om op jouw verhaal in te gaan.
Uit de brief van Paulus aan de Hebreeën 2, 14-18
Deze lezing benadrukt dat Christus, niet gekomen voor engelen maar voor mensen, mens werd en ons lijden deelde om ons te verlossen van de macht van de dood en ons bij te staan in beproevingen.
Broeders en zusters,
omdat de kinderen van één familie mensen zijn van vlees en bloed, is de Zoon een mens geworden als zij, om door zijn dood definitief af te rekenen met de heerser over de dood, de duivel, en zo allen te bevrijden die door hun angst voor de dood hun leven lang in slavernij verkeerden.
Het moge duidelijk zijn: Hij is niet begaan met het lot van engelen, Hij is begaan met het lot van de nakomelingen van Abraham. Daarom moest Hij in alles gelijk worden aan zijn broeders en zusters; alleen dan zou Hij in aangelegenheden tussen God en zijn volk een barmhartige en betrouwbare hogepriester zijn, die verzoening bewerkt voor hun zonden. Juist omdat Hij zelf, toen Hij op de proef werd gesteld, het lijden doorstaan heeft, kan Hij ieder die beproefd wordt bijstaan.
Tussenzang: Ps 105, 1-4 + 6-9
Refr.: Voor eeuwig blijft Gods verbond van kracht.
Loof de Heer, roep luid zijn Naam,
maak zijn daden bekend onder de volken,
zing en speel voor Hem,
spreek vol lof over zijn wonderen.
Beroem u op zijn heilige Naam.
wees blij van hart, u die de Heer zoekt.
Zie uit naar de Heer en zijn macht,
zoek voortdurend zijn nabijheid.
Nageslacht van Abraham, zijn dienaar,
kinderen van Jakob, door Hem verkozen,
Hij is de Heer, onze God,
zijn besluiten gelden over de hele aarde.
Tot in eeuwigheid zal Hij gedenken
zijn belofte aan duizend geslachten,
het verbond dat Hij sloot met Abraham
en voor Isaak bevestigde met een eed.
Vers voor het evangelie (Ps 25, 4b + 5a)
Alleluia.
Leer mij uw paden te gaan, Heer,
wijs mij de weg van uw waarheid.
Alleuia.
Uit het evangelie volgens Marcus 1, 29-39
Dit evangelie laat zien hoe Jezus door genezingen en het uitdrijven van demonen zijn mededogen en goddelijke kracht openbaart. Tegelijk blijft Hij trouw aan zijn belangrijkste missie: het verkondigen van de Blijde Boodschap. We zien hier zowel de biddende Jezus als de Jezus die steeds weer op weg gaat om te verkondigen.
Toen ze uit de synagoge kwamen, gingen ze rechtstreeks naar het huis van Simon en Andreas, samen met Jakobus en Johannes. Simons schoonmoeder lag met koorts in bed, en ze spraken met Jezus over haar. Hij ging naar haar toe, pakte haar hand vast en hielp haar overeind. Toen verliet de koorts haar, en ze begon voor hen te zorgen.
’s Avonds laat, toen de zon al was ondergegaan, brachten de mensen alle zieken en bezetenen naar Hem toe; alle inwoners van de stad hadden zich bij de deur van het huis verzameld. Hij genas vele zieken van allerlei kwalen. Ook dreef Hij veel demonen uit, maar Hij stond ze niet toe om iets te zeggen, want ze wisten wie Hij was.
Vroeg in de ochtend, toen het nog helemaal donker was, stond Hij op, ging naar buiten en liep naar een eenzame plek om daar te bidden.
Maar Simon en de anderen die bij hem waren, gingen Hem zoeken en toen ze Hem gevonden hadden zeiden ze tegen Hem: ‘Iedereen is naar U op zoek!’
Toen zei Hij: ‘Laten we ergens anders heen gaan, naar de dorpen hier in de omtrek, zodat Ik ook daar het goede nieuws kan verkondigen. Daarvoor ben Ik immers op weg gegaan.’
In heel Galilea verkondigde Hij het goede nieuws in de synagogen en dreef Hij demonen uit.
Van Woord naar leven
AFDALEN NAAR DE DIEPTE
(Bij Hebr 2, 14-18)
Beste mensen, vandaag lezen we het volgende deel uit het boek De brief aan de Hebreeën. Dit boek is niet door Paulus geschreven, maar wel herkenbaar aan zijn gedachtegang.
Ik heb me nooit zo verdiept in dit boek, waarin het verhaal soms wat ingewikkeld lijkt, zoals ook de volgende zin waarin Jezus zich niet bezig houdt met het lot van de engelen, maar juist met het lot van de mensen. Er staat in vers 16 het volgende: Het moge duidelijk zijn: Hij is niet begaan met het lot van engelen, Hij is begaan met het lot van de nakomelingen van Abraham. (‘Hij’ is jezus).
De Hebreeën zijn de mensen die eerder jood waren, maar later christen werden. Door de komst van Jezus is er een nieuwe stap gezet op de geloofsweg. Met het jodendom als blijvende basis en ondergrond zijn nu ook de Hebreeën overgestapt van het Oude Testament naar het Nieuwe.
Volgens de joodse traditie heeft het joodse volk de wet, via Mozes, van de engelen gekregen (zie ook Hand 7, 53). Nu is Jezus, Gods eigen Zoon, in de geschiedenis gekomen, en Hij, die boven de engelen staat, is nu voor korte tijd onder de engelen geplaatst, zo lazen we gisteren al in Hebr 2, 9b. Dit omwille van zijn eigen broeders en zusters, (dus omwille van ons).
Jezus heeft zijn leven gedeeld met mensen, met ons, door het lijden en de dood van alle mensen persoonlijk op zich te nemen. Dit mysterie is niet te bevatten. Door Hem zijn wij verlost. Door Hem onze liefdevolle broeder. Wij zijn kinderen van dezelfde Vader.
Zo is het Nieuwe Testament een stap verder dan het Oude Testament, al hangen ze nauw samen. Het Nieuwe Testament is uit het oude voortgekomen.
De grootheid van wat Jezus gedaan heeft gaat ver uit boven alles wat wij ons zouden kunnen voorstellen bij het begrip ‘verlossing’. Probeer je eens voor te stellen wat er hier in onze landen zou gebeuren als alle groten en voornamen in onze wereld van hun zetels zouden stappen en hun levens beschikbaar zouden stellen voor de mensen waarover zij moeten ‘waken’, en dat ze zelfs letterlijk hun leven zouden geven voor hun ‘schapen’. Je zou bijna denken dat ze hun verstand verloren zouden hebben! Ditzelfde is trouwens ook over Jezus gedacht.
Ik ben begonnen met de vreemde zin over die engelen waar Jezus zich niet om bekommerde. Nooit had ik begrepen waarom die zin er tussenstond. Nu is me duidelijk dat het gaat over het geweldige verschijnsel dat Jezus, die boven de engelen staat, zich vernederd heeft door voorbij aan de engelen, zich in te zetten voor de mensheid.
Wat ik me nu afvraag is, of het van ieder mens gevraagd wordt om je kleiner en kwetsbaarder te maken omwille van anderen. Bestaat het christendom daaruit als we geroepen zijn om Jezus te volgen? Wij kunnen een zo zware taak als die Jezus op zich genomen had, niet aan, maar ik denk dat Hij veel deeltaken heeft voor ons. Niet direct aantrekkelijk zou je eerste gedachte kunnen zijn, maar zeker zal in ons leven, ieder op eigen wijze en in eigen maat, misschien gevraagd kunnen worden om ons persoonlijk deeltje op ons te nemen.
Zoals Jezus gesteund werd in zijn lijden, zo zullen wij dat ook worden, daar mogen wij altijd op vertrouwen.
Laten we bidden
Jezus, wij proberen te beseffen
wat U gedaan hebt voor ons, mensen.
Het is een onbeschrijfelijk mysterie,
waar we niet altijd meer voldoende bij stil staan,
alsof we het bijna gewoon vinden
om in onze huizen
kruisen aan de wand te hangen,
en wel zonder er dagelijks naar op te kijken.
Vergeef ons en leidt ons naar de liefde voor het kruis.
Help ons om het kleine deeltje van ons eigen kruis
met liefde op te nemen,
zodat het aanvaarden ervan
steeds meer samen mag vallen met uw kruis.
Zo delen we met U, wat U met ons deelt.
Broeder Jezus,
mogen we oprechte broeders en zusters zijn van U.
Amen
Beste mensen, lees en herlees het stukje tekst waar je zelf door geraakt wordt, probeer er gevoelsmatig steeds dichter bij te komen en noteer, als je wilt, wat je zo getroffen heeft en waarom.
Ricky
Om mee te nemen op je weg
Loop met Jezus mee door de velden, nog voordat Hij aan zijn kruisweg begint, en leg Hem voor wat het jou zo moeilijk maakt om zo intiem bij zijn vrienden te horen. Probeer Hem de ruimte te geven om op jouw verhaal in te gaan.
En sluit met een hartelijk dankgebed.
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Arnold Jansen († 1909)
Arnold Janssen, Steyl, Limburg, Nederland; stichter
Arnold Janssen werd op 5 november 1837 geboren te Goch aan de Rijn als zoon van een gewone transportondernemer. Hij werd piester in het bisdom Münster. Hij was gegrepen door het ideaal van de missie. In deze lijkt hij op zijn Franse tijdgenote Theresia van Lisieux: hoewel zij hun eigen land nooit verlaten hebben, leefde hun hart in verre landen overzee. Daar lag dan ook precies de roeping van Pater Arnold Janssen. In 1875 richtte hij in het Limburgse plaatsje Steyl een missiehuis op dat ten doel had religieuzen te vormen voor de missie: de Sociëteit van het Goddelijk Woord (afgekort: SVD), meestal eenvoudig aangeduid met Missionarissen van Steyl. Vier jaar later vertrokken de eerste twee missionarissen naar China.
Naast deze mannencongregatie richtte hij ook twee vrouwencongregaties op: in 1889, met de hulp van Josepha Stenmanns († 1903; feest 20 mei), de Dienaressen van de Heilige Geest voor actief missiewerk en in 1896, geholpen door Maria Stollenwerk († 1900; feest 3 februari) een gelijknamige congregatie van eeuwigdurende aanbidding ter ondersteuning van het missiewerk. In de loop van die jaren gingen er mannen en vrouwen naar Argentinië, Togo, Brazilië, Nieuw-Guinea, Chili en Noord-Amerika. Hoewel hij zelf nooit één van die landen met eigen ogen heeft gezien, probeerde hij er door studie zo’n goed mogelijk beeld van te krijgen; met des te meer energie kon hij zo zijn studenten voor hun toekomstige werk toerusten en enthousiast maken zonder de realiteit uit het oog te verliezen.
Bij zijn dood waren er ruim 5000 Missionarissen van Steyl over de wereld verspreid aan het werk. Zij hebben daar mede het geloof uitgezaaid, dat nu is opgebloeid in talloze plaatselijke kerken.
Op wereldmissiedag 1975, honderd jaar na de opening van het eerste missiehuis in Steyl, werd Pater Janssen door Paus Paulus VI († 1978) officieel zalig verklaard.
Bron: Heiligen.net
Van Woord naar leven
AFDALEN NAAR DE DIEPTE
(Bij Hebr 2, 14-18)
Beste mensen, vandaag lezen we het volgende deel uit het boek De brief aan de Hebreeën. Dit boek is niet door Paulus geschreven, maar wel herkenbaar aan zijn gedachtegang.
Ik heb me nooit zo verdiept in dit boek, waarin het verhaal soms wat ingewikkeld lijkt, zoals ook de volgende zin waarin Jezus zich niet bezig houdt met het lot van de engelen, maar juist met het lot van de mensen. Er staat in vers 16 het volgende: Het moge duidelijk zijn: Hij is niet begaan met het lot van engelen, Hij is begaan met het lot van de nakomelingen van Abraham. (‘Hij’ is jezus).
De Hebreeën zijn de mensen die eerder jood waren, maar later christen werden. Door de komst van Jezus is er een nieuwe stap gezet op de geloofsweg. Met het jodendom als blijvende basis en ondergrond zijn nu ook de Hebreeën overgestapt van het Oude Testament naar het Nieuwe.
Volgens de joodse traditie heeft het joodse volk de wet, via Mozes, van de engelen gekregen (zie ook Hand 7, 53). Nu is Jezus, Gods eigen Zoon, in de geschiedenis gekomen, en Hij, die boven de engelen staat, is nu voor korte tijd onder de engelen geplaatst, zo lazen we gisteren al in Hebr 2, 9b. Dit omwille van zijn eigen broeders en zusters, (dus omwille van ons).
Jezus heeft zijn leven gedeeld met mensen, met ons, door het lijden en de dood van alle mensen persoonlijk op zich te nemen. Dit mysterie is niet te bevatten. Door Hem zijn wij verlost. Door Hem onze liefdevolle broeder. Wij zijn kinderen van dezelfde Vader.
Zo is het Nieuwe Testament een stap verder dan het Oude Testament, al hangen ze nauw samen. Het Nieuwe Testament is uit het oude voortgekomen.
De grootheid van wat Jezus gedaan heeft gaat ver uit boven alles wat wij ons zouden kunnen voorstellen bij het begrip ‘verlossing’. Probeer je eens voor te stellen wat er hier in onze landen zou gebeuren als alle groten en voornamen in onze wereld van hun zetels zouden stappen en hun levens beschikbaar zouden stellen voor de mensen waarover zij moeten ‘waken’, en dat ze zelfs letterlijk hun leven zouden geven voor hun ‘schapen’. Je zou bijna denken dat ze hun verstand verloren zouden hebben! Ditzelfde is trouwens ook over Jezus gedacht.
Ik ben begonnen met de vreemde zin over die engelen waar Jezus zich niet om bekommerde. Nooit had ik begrepen waarom die zin er tussenstond. Nu is me duidelijk dat het gaat over het geweldige verschijnsel dat Jezus, die boven de engelen staat, zich vernederd heeft door voorbij aan de engelen, zich in te zetten voor de mensheid.
Wat ik me nu afvraag is, of het van ieder mens gevraagd wordt om je kleiner en kwetsbaarder te maken omwille van anderen. Bestaat het christendom daaruit als we geroepen zijn om Jezus te volgen? Wij kunnen een zo zware taak als die Jezus op zich genomen had, niet aan, maar ik denk dat Hij veel deeltaken heeft voor ons. Niet direct aantrekkelijk zou je eerste gedachte kunnen zijn, maar zeker zal in ons leven, ieder op eigen wijze en in eigen maat, misschien gevraagd kunnen worden om ons persoonlijk deeltje op ons te nemen.
Zoals Jezus gesteund werd in zijn lijden, zo zullen wij dat ook worden, daar mogen wij altijd op vertrouwen.
Laten we bidden
Jezus, wij proberen te beseffen
wat U gedaan hebt voor ons, mensen.
Het is een onbeschrijfelijk mysterie,
waar we niet altijd meer voldoende bij stil staan,
alsof we het bijna gewoon vinden
om in onze huizen
kruisen aan de wand te hangen,
en wel zonder er dagelijks naar op te kijken.
Vergeef ons en leidt ons naar de liefde voor het kruis.
Help ons om het kleine deeltje van ons eigen kruis
met liefde op te nemen,
zodat het aanvaarden ervan
steeds meer samen mag vallen met uw kruis.
Zo delen we met U, wat U met ons deelt.
Broeder Jezus,
mogen we oprechte broeders en zusters zijn van U.
Amen
Beste mensen, lees en herlees het stukje tekst waar je zelf door geraakt wordt, probeer er gevoelsmatig steeds dichter bij te komen en noteer, als je wilt, wat je zo getroffen heeft en waarom.
Ricky
Om mee te nemen op je weg
Loop met Jezus mee door de velden, nog voordat Hij aan zijn kruisweg begint, en leg Hem voor wat het jou zo moeilijk maakt om zo intiem bij zijn vrienden te horen. Probeer Hem de ruimte te geven om op jouw verhaal in te gaan.
En sluit met een hartelijk dankgebed.
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.