Paus Franciscus tijdens kerstavondmis: ‘Hoop stelt nooit teleur!’

Gisteren heeft paus Franciscus voorafgaand aan de kerstavondmis in de Sint-Pieter in Rome officieel het Jubeljaar van de Hoop geopend door letterlijk de ‘Heilige Deur’ van de basiliek te openen. In zijn homilie tijdens de viering herinnerde hij ons eraan dat hoop leeft en nooit teleurstelt. Hij riep op om hoop om te zetten in concrete daden en deze uit te dragen naar een wereld die verlangt naar licht.

“Een engel van de Heer, omgeven door stralend licht, verlicht de nacht en brengt de herders het blijde nieuws: ‘Ik verkondig u een grote vreugde, die het hele volk ten deel zal vallen: vandaag is in de stad van David voor u een Redder geboren, Christus de Heer’ (Lc 2, 10-11). Te midden van de verwondering van de armen en het gezang van de engelen opent de hemel zich voor de aarde: God is mens geworden in Jezus, om ons op te richten en ons terug te brengen in zijn liefdevolle omarming.

Dit, zusters en broeders, is onze hoop: Immanuël, God-met-ons. De Almachtige is klein geworden, het goddelijke licht heeft gestraald in de duisternis van de wereld, en de glorie van de hemel is zichtbaar geworden op aarde. Hoe? In de eenvoud van een kind. Zelfs als ons hart voelt als een kleine kribbe, mogen we door Gods komst vol vertrouwen zeggen: hoop leeft, hoop omhult ons leven en zal ons nooit teleurstellen!

Zusters en broeders, met het openen van de Heilige Deur zijn we begonnen aan een nieuw Jubeljaar: ieder van ons mag binnengaan in het mysterie van deze genade. Deze nacht is de nacht waarin de deur van de hoop wijd openstaat voor de wereld; deze nacht zegt God tot ieder van ons: er is hoop, ook voor jou! Er is hoop voor ons allemaal.

En vergeet dit niet, zusters en broeders: God vergeeft altijd, zonder uitzondering. Hierin ligt het geheim van onze hoop in de Heer.

Om dit geschenk te ontvangen, worden we uitgenodigd om op weg te gaan, zoals de herders van Bethlehem, met verwondering in ons hart. Het Evangelie vertelt dat zij, na de boodschap van de engel, ‘zonder dralen op weg gingen’ (Lc 2, 16). Dit is de weg om de verloren hoop terug te vinden, die hoop in onszelf te vernieuwen en te zaaien in de gebrokenheid van onze wereld en tijd – zonder aarzeling. Want vandaag de dag is er zoveel duisternis: denk aan de oorlogen, de kinderen die het slachtoffer zijn van geweld, de bommen die scholen en ziekenhuizen verwoesten. Wacht niet, aarzel niet, maar laat je raken door het goede nieuws.

Laten we zonder aarzeling op weg gaan om de Heer te ontmoeten, die voor ons geboren is. Met een open en wakker hart, klaar voor ontmoeting, kunnen we hoop tot leven brengen in de situaties van ons dagelijks bestaan. Dit is onze roeping: hoop concreet maken in de realiteit van ons leven. Christelijke hoop is geen passief wachten op een gelukkig einde, zoals in een film. Het is de levende belofte van de Heer, die we hier en nu mogen ervaren, midden in een wereld vol pijn en gebrokenheid. Ze daagt ons uit om los te komen van gewoontes, middelmatigheid en gemakzucht. Zoals Augustinus het verwoordde: hoop roept ons op om ons te verontwaardigen over onrecht en de moed te vinden om verandering te brengen. Ze nodigt ons uit om pelgrims te zijn op zoek naar waarheid, dromers die nooit opgeven, en mensen die zich laten inspireren door Gods droom van een wereld vol vrede en gerechtigheid.

Laten we leren van de herders: de hoop die in deze nacht geboren wordt, verdraagt geen luiheid of zelfgenoegzaamheid. Ze laat geen ruimte voor de angst om risico’s te nemen of het berekende egoïsme van wie alleen aan zichzelf denkt. Hoop kan niet samengaan met de gemakzucht van wie niet opstaat tegen onrecht en kwaad. Integendeel, christelijke hoop nodigt ons uit om de belofte van het groeiende Koninkrijk werkelijkheid te maken, met onze verantwoordelijkheid én onze compassie. Misschien is het goed om onszelf daarbij af te vragen: heb ik echt compassie? Kan ik werkelijk mee-lijden met anderen?

Een priester en schrijver bad ooit met deze woorden voor Kerstmis: ‘Heer, geef mij een vleugje onrust, een beetje twijfel en een sprankje spijt. Met Kerstmis wil ik zowel tevreden als ontevreden zijn: blij met wat U doet, maar ontevreden over mijn eigen antwoorden. Neem onze valse rust weg en leg een paar doornen in onze kribbe, die altijd te vol is. Schenk ons het verlangen naar méér.’ Het verlangen naar méér. Blijf niet stilstaan, want stilstaand water is het eerste dat bederft.

Christelijke hoop is juist dat diepe verlangen naar méér, dat ons aanspoort om ‘zonder aarzeling’ in beweging te komen. Wij, als leerlingen van de Heer, zijn geroepen om in Hem onze ultieme hoop te vinden en deze hoop direct met anderen te delen, als lichtdragers in de duisternis.

Zusters en broeders, dit is een jubeljaar van hoop! Het nodigt ons uit om de vreugde van de ontmoeting met de Heer opnieuw te ontdekken. Het roept ons op tot spirituele vernieuwing én de wereld te veranderen, zodat dit echt een jubeljaar wordt: voor onze moeder aarde die lijdt onder uitbuiting en winstbejag, voor de armste landen die gebukt gaan onder schulden en voor allen die gevangen zitten in oude en nieuwe vormen van slavernij.

Het is aan ons om de gave van hoop te ontvangen en de opdracht om die hoop te brengen naar plaatsen waar zij afwezig is: naar gebroken levens, verbrijzelde dromen en mislukkingen die het hart zwaar belasten; naar de eenzaamheid van hen die zich alleen en machteloos voelen, en naar het lijden dat de ziel verscheurt. Breng hoop naar de duisternis. Zaai hoop daar waar pijn en verdriet overheersen.

Het Jubeljaar begint om iedereen de hoop van het Evangelie te schenken: de hoop van liefde en vergeving.

Laten we terugkeren naar de kribbe, naar het tedere gezicht van God in het Kind Jezus, en ons afvragen: “Leeft deze hoop in mijn hart?” Mogen we, terwijl we nadenken over Gods nabijheid en hoe Hij onze angsten overwint, de kracht en vreugde van de hoop ontdekken. Laat deze hoop een licht zijn dat ons dagelijks leven verheldert en ons de weg wijst.

Zuster, broeder, in deze nacht opent zich voor jou de ‘heilige deur’ van Gods hart. Jezus, God-met-ons, wordt geboren voor jou, voor mij, voor ons allen. En weet je … met Hem bloeit vreugde op, verandert het leven. Hoop stelt nooit teleur!”

Bron: Vatican-news