maandag in week 4 van de advent
Uit de profeet Maleachi 3, 1-4 + 23-24
Maleachi voorspelt dat Elia zal komen voordat de dag van de Heer aanbreekt om de ware eredienst te herstellen. Jezus zal later zeggen dat Elia is gekomen in de figuur van Johannes de Doper.
Let op, Ik zal mijn bode zenden, die voor Mij de weg zal effenen. Opeens zal Hij naar zijn tempel komen, de Heer naar wie jullie uitzien, de engel van het verbond naar wie jullie verlangen. Komen zal Hij – zegt de Heer van de hemelse machten. Wie zal die dag kunnen doorstaan? Wie zal overeind blijven wanneer Hij verschijnt? Hij is als het vuur van een edelsmid, als het loog van een wolwasser. Hij zal zitting houden als iemand die zilver smelt en het zuivert; de zonen van Levi zal Hij zuiveren en zeven als goud en zilver, en dan zullen ze op de juiste wijze offergaven brengen aan de Heer. De offers van Juda en Jeruzalem zullen de Heer met vreugde vervullen, zoals in vroeger jaren, zoals in de dagen van weleer.
Voordat de dag van de Heer aanbreekt, die groot is en ontzagwekkend, stuur Ik jullie de profeet Elia, en hij zal ervoor zorgen dat ouders zich verzoenen met hun kinderen en kinderen zich verzoenen met hun ouders. Anders zou Ik het land volledig moeten vernietigen.
Tussenzang: Ps 25, 4 + 5ab + 8-10 + 14
Refr.: Richt u op, uw verlossing komt nabij.
Maak mij, Heer, met uw wegen vertrouwd,
leer mij uw paden te gaan.
Wijs mij de weg van uw waarheid en onderricht mij,
want U bent de God die mij redt.
Goed en rechtvaardig is de Heer:
Hij wijst zondaars de weg,
wie nederig zijn leidt Hij in het rechte spoor,
Hij leert hun zijn paden te gaan.
Liefde en trouw zijn de weg van de Heer
voor wie de wetten van zijn verbond onderhouden.
De Heer is een vriend van wie Hem vrezen,
Hij maakt hen vertrouwd met zijn verbond.
Vers voor het evangelie
Alleluia.
De dag van de Heer is nabij;
zie, Hij komt ons bevrijden.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Lucas 1, 57-66
Dit evangelie vertelt over de geboorte van Johannes de Doper, waarin Gods leiding en barmhartigheid duidelijk worden. Het benadrukt hoe Johannes al vanaf zijn naamgeving en geboorte een bijzondere roeping kreeg, wat verwondering en lof voor God opriep bij iedereen om hem heen.
Toen de dag van haar bevalling was aangebroken, bracht Elisabet een zoon ter wereld. Haar buren en verwanten hoorden hoe barmhartig de Heer voor haar was geweest, en ze verheugden zich samen met haar.
Op de achtste dag kwamen ze het kind besnijden, en ze wilden het Zacharias noemen, naar zijn vader. Maar zijn moeder zei: ‘Nee, Johannes zal hij heten!’
Ze zeiden tegen haar: ‘Er is niemand in je familie die zo heet.’
Ze beduidden zijn vader te laten weten hoe hij het kind wilde noemen. Hij vroeg om een schrijftablet en schreef erop: ‘Johannes is zijn naam.’
Iedereen was verbaasd.
En meteen werd zijn tong losgemaakt en zijn mond geopend, en hij begon te spreken en God te loven.
Alle omwonenden waren diep onder de indruk, en in heel het bergland van Judea werden deze gebeurtenissen besproken.
Ieder die het hoorde bleef erover nadenken en vroeg zich af: Hoe zal het verdergaan met dit kind? Want de hand van de Heer steunde hem.
Van Woord naar leven
STILTE ALS BEDDING VAN TOEVERTROUWEN
(Bij Lc 1, 57-66)
Zacharias verloor zijn stem toen hij Gods boodschap in twijfel trok, maar kreeg deze terug toen hij in geloof en vertrouwen Gods plan omarmde. Dit zet ons aan het denken over hoe wij omgaan met Gods leiding in ons leven, vooral wanneer zijn plannen anders blijken dan wij verwachten.
De naam Johannes, die ‘God is genadig’ betekent, was niet gekozen volgens traditie of menselijke verwachtingen. Men wilde het kind naar zijn vader noemen, zoals toen gebruikelijk was. Toch liet Zacharias deze traditie los en bevestigde hij de naam die door God was bepaald. Hiermee erkende hij Gods wil als leidend in zijn leven. Deze daad van overgave maakte zijn hart en zijn tong opnieuw vrij. Wat een bevrijdend moment moet dat voor hem zijn geweest!
Zacharias’ genezing toont hoe toevertrouwen ons kan openen voor Gods bevrijdende kracht. De herwonnen stem van Zacharias symboliseert de innerlijke verandering die plaatsvindt wanneer wij God alle ruimte geven in ons leven.
Laten we, net als Zacharias, ons hart openen voor Gods plannen, ook wanneer deze ons verrassen of uitdagen. Op de weg van overgave en toevertrouwen leren we niet alleen gehoorzamen en zijn wil te volgen, maar ervaren we ook diepe innerlijke vrede en vreugde. Dat getuigt Zacharias, die God lof bracht zodra zijn stem hersteld was.
Overmogen is het kerstmis en vieren we de geboorte van de Heer. Natuurlijk verwachten we Hem en kijken we uit naar zijn komst. Maar het zou wel eens kunnen zijn dat Hij ons komt opzoeken in plekjes in onszelf waar we het niet verwacht hadden; vaak donkere plekjes waarvan we misschien liever niet hebben dat Hij er weet van heeft. Maar natuurlijk heeft Hij er wel weet van. En het zou wel eens kunnen zijn dat Hij juist die plekjes komt opzoeken waar wij het niet verwachten. Zijn we bereid – naar het voorbeeld van Zacharias – ons te schikken naar Gods plan, ook als dat betekent dat Hij in onze donkere plekjes komt? En de vraag is: kun je de Heer, juist daar, van hárte welkom heten? Als we deze nederigheid in ons zouden dragen … goh, wat een vreugde staat ons dan te wachten!
Laten we bidden
Goede God,
raak de verborgen plekken in mij
aan met uw licht.
Leer me uw wil te omarmen,
en uw bevrijdende liefde toe te laten.
In Christus, onze Heer.
Amen.
Geliefde mensen, mogen we woensdag Gods licht verwelkomen, ook in de verborgen hoekjes van ons hart. Dat we, net als Zacharias, met vertrouwen en overgave zijn komst omarmen, precies zoals Hij het wil. Moge dit ons diepe vrede en vreugde schenken.
Een toegewijde maandag,
kris
Om mee op weg te gaan
Neem de tijd om eens eerlijk in jezelf te kijken. Durf af te dalen in je duistere plekjes en stel jezelf de vraag: ‘Ben ik werkelijk bereid de Heer ook dáár welkom te heten?’ Het is geen onbelangrijke vraag, want we hebben allemaal aanraking en genezing nodig. En waar we ons openen, wacht vreugde!
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Johannes van Kenty († 1473)
Johannes van Kenty, priester en geleerde
Johannes (ook: Kanty, Cantius of: van Krakau) was een groot geleerde: hij werd na zijn studies theologie en filosofie rector in Miechów en docent en decaan aan de universiteit van Krakau, Polen en daarna professor. Hij stond bekend als fervent verdediger van het geloof, zijn toewijding aan de eucharistie en om zijn vroomheid, nederigheid, zorg voor de armen en vrijgevigheid: hij was niet alleen intellectueel, maar leefde de naastenliefde ook voor. Zo had hij speciale aandacht voor arme studenten en ging als pelgrim vier keer naar Rome en één keer naar Jeruzalem; alle keren te voet en met alleen het broodnodige. Onderweg gaf hij zijn schoenen weg aan bedelaars en bij een overval gaf hij na zijn beroving nog de goudstukken die in de zoom van zijn soutane waren genaaid, omdat hij niet wilde liegen, zelfs niet tegen rovers. Deze gaven hem terstond alles terug, zo verbijsterd waren ze bij het zien van zo’n heilige man.
Na zijn dood werd hij al snel vereerd als heilige en bijgezet in de St. Annakerk, de universiteitskerk van Krakau (ontworpen door de Nederlandse architect Tielman van Gameren). Hier worden ook geschriften van hem bewaard. In 1676 werd hij zalig en in 1767 werd hij heilig verklaard. Hij is behalve patroonheilige van theologiestudenten ook één van de patroonheiligen van Polen en Litouwen. Poolse immigranten hebben zijn verering naar Amerika meegenomen, waardoor zijn naam ook verbonden is aan vele kerken in Noord-Amerika (daar bekend als St. John Cantius).
Bron: Kenteringen heiligen vandaag
Van Woord naar leven
STILTE ALS BEDDING VAN TOEVERTROUWEN
(Bij Lc 1, 57-66)
Zacharias verloor zijn stem toen hij Gods boodschap in twijfel trok, maar kreeg deze terug toen hij in geloof en vertrouwen Gods plan omarmde. Dit zet ons aan het denken over hoe wij omgaan met Gods leiding in ons leven, vooral wanneer zijn plannen anders blijken dan wij verwachten.
De naam Johannes, die ‘God is genadig’ betekent, was niet gekozen volgens traditie of menselijke verwachtingen. Men wilde het kind naar zijn vader noemen, zoals toen gebruikelijk was. Toch liet Zacharias deze traditie los en bevestigde hij de naam die door God was bepaald. Hiermee erkende hij Gods wil als leidend in zijn leven. Deze daad van overgave maakte zijn hart en zijn tong opnieuw vrij. Wat een bevrijdend moment moet dat voor hem zijn geweest!
Zacharias’ genezing toont hoe toevertrouwen ons kan openen voor Gods bevrijdende kracht. De herwonnen stem van Zacharias symboliseert de innerlijke verandering die plaatsvindt wanneer wij God alle ruimte geven in ons leven.
Laten we, net als Zacharias, ons hart openen voor Gods plannen, ook wanneer deze ons verrassen of uitdagen. Op de weg van overgave en toevertrouwen leren we niet alleen gehoorzamen en zijn wil te volgen, maar ervaren we ook diepe innerlijke vrede en vreugde. Dat getuigt Zacharias, die God lof bracht zodra zijn stem hersteld was.
Overmogen is het kerstmis en vieren we de geboorte van de Heer. Natuurlijk verwachten we Hem en kijken we uit naar zijn komst. Maar het zou wel eens kunnen zijn dat Hij ons komt opzoeken in plekjes in onszelf waar we het niet verwacht hadden; vaak donkere plekjes waarvan we misschien liever niet hebben dat Hij er weet van heeft. Maar natuurlijk heeft Hij er wel weet van. En het zou wel eens kunnen zijn dat Hij juist die plekjes komt opzoeken waar wij het niet verwachten. Zijn we bereid – naar het voorbeeld van Zacharias – ons te schikken naar Gods plan, ook als dat betekent dat Hij in onze donkere plekjes komt? En de vraag is: kun je de Heer, juist daar, van hárte welkom heten? Als we deze nederigheid in ons zouden dragen … goh, wat een vreugde staat ons dan te wachten!
Laten we bidden
Goede God,
raak de verborgen plekken in mij
aan met uw licht.
Leer me uw wil te omarmen,
en uw bevrijdende liefde toe te laten.
In Christus, onze Heer.
Amen.
Geliefde mensen, mogen we woensdag Gods licht verwelkomen, ook in de verborgen hoekjes van ons hart. Dat we, net als Zacharias, met vertrouwen en overgave zijn komst omarmen, precies zoals Hij het wil. Moge dit ons diepe vrede en vreugde schenken.
Een toegewijde maandag,
kris
Om mee op weg te gaan
Neem de tijd om eens eerlijk in jezelf te kijken. Durf af te dalen in je duistere plekjes en stel jezelf de vraag: ‘Ben ik werkelijk bereid de Heer ook dáár welkom te heten?’ Het is geen onbelangrijke vraag, want we hebben allemaal aanraking en genezing nodig. En waar we ons openen, wacht vreugde!
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.