donderdag in week 1 van de advent
Uit de profeet Jesaja 26, 1-6
Deze lezing wijst vooruit naar de komst van Christus, die als eeuwige rots en redder ware vrede en veiligheid zal brengen voor hen die op Hem vertrouwen. Het benadrukt dat Christus niet alleen hoogmoed en onrecht in de wereld zal overwinnen, maar ook in ons eigen hart. Door zijn komst mogen wij ons laten genezen en vernieuwen, zodat nederigheid en trouw in ons kunnen groeien en wij deel krijgen aan Gods heil.
Op die dag zal in Juda dit lied klinken: ‘Wij hebben een sterke stad, de Heer biedt ons redding als een wal, als een muur. Open de poorten, opdat het rechtvaardige volk kan binnentreden, het volk van uw getrouwen. De standvastige is veilig bij U, vrede is er voor wie op U vertrouwt. Vertrouw op de Heer, voor altijd, want de Heer is een eeuwige rots. Hij haalt neer wie in de hoogte leven en veilig in hun onneembare vesting wonen. Hij brengt zelf hun stad ten val, Hij maakt haar met de grond gelijk, ze ligt neer in het stof. Dan wordt ze onder de voet gelopen, vertrapt door de zwakken, vertreden door de armen.’
Tussenzang: Ps 118, 1 + 8-9 + 19-21 + 25-26
Refr.: Gezegend wie komt met de naam van de Heer.
Loof de Heer, want Hij is goed,
eeuwig duurt zijn trouw.
Beter te schuilen bij de Heer
dan te vertrouwen op mensen.
Beter te schuilen bij de Heer
dan te vertrouwen op mannen met macht.
Open voor mij de poorten van de gerechtigheid,
ik wil binnengaan om de Heer te loven.
Dit is de poort die leidt naar de Heer,
hier gaan de rechtvaardigen binnen.
Ik wil U loven omdat U antwoordde
en mij redding bracht.
Ach Heer, red ons toch,
Heer, geef ons voorspoed.
Gezegend wie komt in de naam van de Heer.
wij zegenen u vanuit het huis van de Heer.
Vers voor het evangelie (Jes 40, 9-10)
Alleluia.
Vreugdebode van Sion,
verhef uw stem met kracht;
zie, de Heer uw God zal komen met luister.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Matteüs 7, 21 + 24-27
Jezus benadrukt dat het niet voldoende is om Hem aan te roepen. We moeten ook handelen naar de wil van God. Dit laatste vraagt om een diepe verankering in Christus. Wie zijn leven van binnenuit bouwt op Hem staat stevig als een huis op een rots. Zonder dit fundament zal het instorten bij de minste beproeving.
Jezus sprak tot zijn leerlingen:
‘Niet iedereen die “Heer, Heer” tegen Mij zegt, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader. Wie deze woorden van Mij hoort en ernaar handelt, kan vergeleken worden met een wijs man, die zijn huis bouwde op een rots. Toen de regen neerstroomde en de beken buiten hun oevers traden, en er stormen opstaken en het huis van alle kanten belaagd werd, stortte het niet in, want het was gefundeerd op een rots. En wie deze woorden van Mij hoort en er niet naar handelt, kan vergeleken worden met een dwaas man, die zijn huis bouwde op zand. Toen de regen neerstroomde en de beken buiten hun oevers traden, en er stormen opstaken en er van alle kanten op het huis werd ingebeukt, stortte het in, en er bleef alleen een ruïne over.’
Van Woord naar leven
ZIJN WAT JE ONTVANGT
(Bij Mt 7, 21 + 24-27)
Bidden is van levensbelang. Het opent ons hart naar God en verbindt ons, in Christus, met zijn aanwezigheid. Door gebed leren we nederig te worden en ons innerlijk naar Hem te keren. Het gebed is een bron van genade waaruit we dagelijks mogen putten om onze ziel te laven en te voeden. Ook de liturgie heeft een onmisbare plaats. In het vieren van de liturgie staan we als gemeenschap voor Gods aangezicht: om Hem te eren, zijn Woord te beluisteren, van Hem te ontvangen en onze blik gezamenlijk naar Hem te richten. Het zijn heilige momenten die ons leven doordringen van zijn liefde en waarheid.
Maar Jezus waarschuwt vandaag dat woorden en rituelen alleen niet voldoende zijn. Gebed en liturgie, hoe belangrijk ook, hollen we uit als ze niet leiden tot een leven dat Gods wil weerspiegelt. Ons gebedsleven en onze vieringen zijn bedoeld om ons te vernieuwen en te voeden, zodat we die liefde en ook in ons dagelijks handelen belichamen. Het ware eerbetoon aan God vindt plaats wanneer we zijn wil doen in de wereld en ons leven maken tot een liturgie van liefde en goedheid.
Dit betekent dat we ons niet afsluiten van de wereld, maar er met open ogen en een bewogen hart in staan. We worden geroepen om te zien met de ogen van Christus, die ons uitdaagt het onrecht, de armoede en de eenzaamheid die ons omringen niet te negeren. Niet wegkijken, maar handelen. Het begint klein: door in ons eigen leven te kiezen voor het goede en rechtvaardige in de omgang met onze directe omgeving. Maar het reikt verder, tot in de keuzes die we maken voor de samenleving en de wereld als geheel. Gods wil belichamen is kiezen voor liefde, vrede en gerechtigheid, zowel in dagelijkse kleine daden van goedheid als in het aanpakken van de grote uitdagingen van onze tijd.
Dit alles vraagt om een stevige verankering in Christus, zoals ook het evangelie van vandaag benadrukt. Hij is de rots waarop we bouwen, de bron van kracht die ons staande houdt in de stormen van het leven. Gebed en liturgie helpen ons om ons leven op dit fundament te bouwen. Vanuit ons gebedsleven leren we zijn stem kennen en ontdekken we waar Hij ons roept: in mensen, in situaties, en in de wereld om ons heen.
Laten we trouw zijn aan het gebed en de liturgie, maar niet als doelen op zich, maar als bronnen van kracht en genade die ons sterken om in de wereld te staan, waartoe we gezonden zijn. Door God te ontmoeten in gebed en viering, worden we geroepen om zijn wil te volbrengen in ons dagelijks leven. Zo eren we Hem niet alleen met onze woorden, maar vooral met ons leven: een leven dat zijn liefde weerspiegelt, stevig gebouwd op de rots die Christus is.
Laten we in ons leven waarmaken wat we in gebed en liturgie ontvangen.
Laten we bidden
Heilige Geest,
bron van leven,
bid in ons.
Leid ons in Christus,
opdat wij vanuit onze eenheid met Hem
Gods wil mogen belichamen.
Maar ons nederig en arm van geest.
In Christus’ naam.
Amen.
Geliefde mensen, het evangelie is duidelijk: ‘Niet iedereen die “Heer, Heer” tegen Mij zegt, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader.’ Mogen we deze woorden ter harte nemen.
Een toegewijde donderdag,
kris
Om mee op weg te gaan
Kijk eens in de spiegel van je eigen leven. Is je dagelijks leven inderdaad een eren van God? Bewaar je in alles wat je doet de geest van het gebed? Anders gezegd: Belichaam je wat je ontvangt in je gebedsleven?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Niels Stensen († 1686)
Niels Stensen, Florence, Italië; wetenschapper & bisschop
Niels Stensen werd begin januari 1638 te Kopenhagen geboren. Hij studeerde medicijnen in Leiden, in de Nederlanden, en behaalde er de doctorsgraad in 1664. Als wetenschapper was hij verbonden aan de universiteiten van Parijs en Florence. In 1667 bekeerde hij zich tot het katholieke geloof, in 1675 werd hij priester gewijd. Twee jaar later verleende de paus hem de bisschopswijding en stelde hem aan tot Apostolisch Vicaris in de Noord-Europese landen, die toen zo goed als volledig overgegaan waren tot de Reformatie. Dat hield in dat hij er de verantwoording droeg voor de verkondiging van het katholieke geloof zonder dat hij daarbij al kon steunen op een kerkelijke organisatie, zoals bisdommen, parochies en geestelijkheid. Het was juist de bedoeling dat hij aan de totstandkoming ervan zou werken.
Tussen zijn kerkelijke werkzaamheden door hield hij zich ook nog altijd met zijn wetenschappelijke arbeid bezig. Hij stond bij zijn collega’s in hoog aanzien als anatoom en geoloog. Hij wordt beschouwd als de grondlegger van de kristalkunde.
Na aanvankelijk vanuit Münster gewerkt te hebben aan de verspreiding van het katholieke geloof temidden van de Reformatie, vestigde hij zich vanaf 1683 in Hamburg. Drie jaar later stierf hij te Schwerin na een leven van onthechting en hard werken in dienst van het evangelie.
Hij werd begraven in de grafkelder van het beroemde geslacht van de Medici’s in Florence.
Bron: Heiligen.net
Niels Stensen
Van Woord naar leven
ZIJN WAT JE ONTVANGT
(Bij Mt 7, 21 + 24-27)
Bidden is van levensbelang. Het opent ons hart naar God en verbindt ons, in Christus, met zijn aanwezigheid. Door gebed leren we nederig te worden en ons innerlijk naar Hem te keren. Het gebed is een bron van genade waaruit we dagelijks mogen putten om onze ziel te laven en te voeden. Ook de liturgie heeft een onmisbare plaats. In het vieren van de liturgie staan we als gemeenschap voor Gods aangezicht: om Hem te eren, zijn Woord te beluisteren, van Hem te ontvangen en onze blik gezamenlijk naar Hem te richten. Het zijn heilige momenten die ons leven doordringen van zijn liefde en waarheid.
Maar Jezus waarschuwt vandaag dat woorden en rituelen alleen niet voldoende zijn. Gebed en liturgie, hoe belangrijk ook, hollen we uit als ze niet leiden tot een leven dat Gods wil weerspiegelt. Ons gebedsleven en onze vieringen zijn bedoeld om ons te vernieuwen en te voeden, zodat we die liefde en ook in ons dagelijks handelen belichamen. Het ware eerbetoon aan God vindt plaats wanneer we zijn wil doen in de wereld en ons leven maken tot een liturgie van liefde en goedheid.
Dit betekent dat we ons niet afsluiten van de wereld, maar er met open ogen en een bewogen hart in staan. We worden geroepen om te zien met de ogen van Christus, die ons uitdaagt het onrecht, de armoede en de eenzaamheid die ons omringen niet te negeren. Niet wegkijken, maar handelen. Het begint klein: door in ons eigen leven te kiezen voor het goede en rechtvaardige in de omgang met onze directe omgeving. Maar het reikt verder, tot in de keuzes die we maken voor de samenleving en de wereld als geheel. Gods wil belichamen is kiezen voor liefde, vrede en gerechtigheid, zowel in dagelijkse kleine daden van goedheid als in het aanpakken van de grote uitdagingen van onze tijd.
Dit alles vraagt om een stevige verankering in Christus, zoals ook het evangelie van vandaag benadrukt. Hij is de rots waarop we bouwen, de bron van kracht die ons staande houdt in de stormen van het leven. Gebed en liturgie helpen ons om ons leven op dit fundament te bouwen. Vanuit ons gebedsleven leren we zijn stem kennen en ontdekken we waar Hij ons roept: in mensen, in situaties, en in de wereld om ons heen.
Laten we trouw zijn aan het gebed en de liturgie, maar niet als doelen op zich, maar als bronnen van kracht en genade die ons sterken om in de wereld te staan, waartoe we gezonden zijn. Door God te ontmoeten in gebed en viering, worden we geroepen om zijn wil te volbrengen in ons dagelijks leven. Zo eren we Hem niet alleen met onze woorden, maar vooral met ons leven: een leven dat zijn liefde weerspiegelt, stevig gebouwd op de rots die Christus is.
Laten we in ons leven waarmaken wat we in gebed en liturgie ontvangen.
Laten we bidden
Heilige Geest,
bron van leven,
bid in ons.
Leid ons in Christus,
opdat wij vanuit onze eenheid met Hem
Gods wil mogen belichamen.
Maar ons nederig en arm van geest.
In Christus’ naam.
Amen.
Geliefde mensen, het evangelie is duidelijk: ‘Niet iedereen die “Heer, Heer” tegen Mij zegt, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader.’ Mogen we deze woorden ter harte nemen.
Een toegewijde donderdag,
kris
Om mee op weg te gaan
Kijk eens in de spiegel van je eigen leven. Is je dagelijks leven inderdaad een eren van God? Bewaar je in alles wat je doet de geest van het gebed? Anders gezegd: Belichaam je wat je ontvangt in je gebedsleven?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.