woensdag in week 31 door het jaar
Uit de brief van Paulus aan de Filippenzen 2, 12-18
We horen hoe Paulus de Filippenzers aanmoedigt om standvastig te blijven in hun geloof, ook wanneer hij er niet is om hen te leiden. Hij roept hen op om in ontzag voor God te leven en zonder te klagen, zodat ze als zuivere en stralende kinderen van God in de wereld staan, vol vreugde over hun gezamenlijke geloof.
Geliefde broeders en zusters,
u bent altijd gehoorzaam geweest toen ik bij u was. Wees het des te meer nu ik niet bij u ben. Blijf u inspannen voor uw redding, en doe dat in diep ontzag voor God, want het is God die zowel het willen als het handelen bij u teweegbrengt, omdat het Hem behaagt. Doe alles zonder morren en tegenspreken, opdat u zuiver en smetteloos bent, onberispelijke kinderen van God te midden van een verdorven en ontaarde generatie, waartussen u schittert als sterren aan de hemel. Houd daarbij vast aan het woord dat leven brengt. Dan kan ik op de dag van Christus trots zijn omdat ik me niet voor niets heb ingespannen en niet voor niets heb afgemat. Zelfs al zou mijn bloed als een offer worden uitgegoten, in aanvulling op het offer dat u brengt door de dienst van uw geloof, dan nog ben ik vol vreugde, samen met u allen. Wees dus ook vol vreugde, samen met mij.
Tussenzang: Ps 27, 1 + 4 + 13-14
Refr.: De Heer is mijn licht, mijn behoud.
De Heer is mijn licht, mijn behoud,
wie zou ik vrezen?
Bij de Heer is mijn leven veilig,
voor wie zou ik bang zijn?
Ik vraag aan de Heer één ding,
het enige wat ik verlang:
wonen in het huis van de Heer
alle dagen van mijn leven,
om de liefde van de Heer te aanschouwen,
Hem te ontmoeten in zijn tempel.
Mag ik niet verwachten
de goedheid van de Heer te zien
in het land van de levenden?
Wacht op de Heer,
wees dapper en vastberaden,
ja, wacht op de Heer.
Vers voor het evangelie (Mt 11, 25)
Alleluia.
Ik loof U, Vader, Heer van hemel en aarde,
omdat U deze dingen
aan eenvoudige mensen hebt onthuld.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Lucas 14, 25-33
In dit evangelie daagt Jezus de mensen uit om eerlijk te kijken naar wat het werkelijk betekent om Hem te volgen. Hij vraagt hen om te kiezen voor een volledige toewijding, waarin geen enkel bezit, geen enkele relatie en zelfs geen eigen belang op de eerste plaats komt – een uitnodiging tot radicale overgave aan zijn weg van liefde.
Grote mensenmenigten trokken met Jezus mee.
Hij wendde zich tot hen en zei: ‘Wie Mij volgt, maar niet breekt met zijn vader en moeder en vrouw en kinderen en broers en zussen, ja zelfs met zijn eigen leven, kan niet mijn leerling zijn. Wie niet zijn kruis draagt en achter Mij aan komt, kan niet mijn leerling zijn.
Want wie van jullie die een toren wil bouwen gaat niet eerst de kosten berekenen, om te zien of hij wel genoeg heeft voor de bouw? Als hij het fundament gelegd heeft maar de bouw niet kan voltooien, zal iedereen die dat ziet hem uitlachen en zeggen: “Die man begon te bouwen, maar afmaken kon hij het niet.” En welke koning die eropuit trekt om met een andere koning oorlog te voeren, zal niet eerst bij zichzelf te rade gaan of hij wel met tienduizend man kan optrekken tegen iemand die met twintigduizend man tegen hem oprukt? Als hij dat niet kan, stuurt hij eerst, wanneer de troepen nog ver van elkaar verwijderd zijn, een gezant om naar de voorwaarden voor vrede te vragen. Zo geldt ook voor jullie: wie geen afstand doet van al zijn bezittingen, kan mijn leerling niet zijn.’
Van Woord naar leven
ZINGEND ALS STERREN IN DE NACHT
(Bij Fil 2, 18)
In de eerste lezing van vandaag horen we hoe Paulus de christenen uit Filippi bemoedigt door te schrijven: ‘Wees dus ook vol vreugde, samen met mij.’
Het gaat hier om een vreugde die dieper gaat dan de omstandigheden van de wereld, een vreugde die niet afhankelijk is van vrede in de wereld, welvaart of een zorgeloze omgeving. Het is een vreugde geworteld in onze verbondenheid met de opgestane Christus. Het is een vreugde die ons doet schitteren ‘als sterren in een donkere nacht’, zoals Paulus het verwoordt. Het gaat over een vreugde die niet vluchtig of oppervlakkig is, maar een vreugde die het stempel draagt van Christus’ Pasen.
Jammer genoeg moeten we vaststellen dat we in donkere tijden leven. Oorlogen, vluchtelingen, armoede, klimaatcrises en corruptie overheersen vaak het nieuws. Hoe staat het dan met onze zogenaamde christelijke vreugde? Staat dat niet haaks op de duisternis die onze wereld vandaag tekent? Inderdaad, vaak staat het haaks, maar juist daarom moeten we – bij wijze van spreken – blijven zingen; zingen tegen de stroom in. Een lied van hoop tegenover de wanhoop. Niet naïef, en zeker niet het lijden negerend, maar voortkomend uit een innerlijke kracht waar geen kwaad tegen opgewassen is.
Het christelijk lied mag vooral geen gezang zijn vanuit vrome boekjes, zittend in je luie zetel omringd door kaarsen en heiligenbeelden. Oh ja, er mag en moet gebeden worden, maar laten we ons niet opsluiten in religieuze sfeertjes die ons gemoed en geweten strelen, maar ons in werkelijkheid tot luie mensen maken. We moeten de Bijbel lezen, maar ook – bij wijze van spreken – de krant. Het lijden dat we zien en waarmee we geconfronteerd worden, zou ons moeten choqueren. Het zou ons moeten aanzetten tot het nemen van verantwoordelijkheid, ieder met zijn of haar gaven en binnen zijn of haar roeping.
Het christelijk lied moet ons dus van binnenuit aansporen om deze wereld diep te omarmen, vooral in haar lijden. Tot deze wereld zijn we immers gezonden, om licht en zout te zijn. Niet door luidkeels te oordelen, maar door een vreugdevolle, liefdevolle en geëngageerde aanwezigheid te zijn voor de mensen die ons zijn gegeven.
Wees niet bang om het kwade aan te klagen. Kom op voor zij die vertrapt worden. Wees een stem voor hen die niet gehoord worden. Breng troost waar pijn overheerst. Blijf trouw aan gerechtigheid, ook al betekent dit een echo van het kruis. Verdedig het kwetsbare. Weiger mee te gaan in leugens en halve waarheden. Durf de waarheid te verwoorden. Help de armen daadwerkelijk, ver voorbij intenties. Wees zacht maar moedig, mild maar duidelijk. Sta op en doe wat goed en juist is.
Verlies bij dit alles je innerlijke vrede niet. Blijf dicht bij de Heer, zoals Hij dicht bij jou is. Spreek niet alleen over vrede, maar wees vrede. Weet dat je gezonden bent vanuit die vrede, gezonden door Christus die met je meegaat. Verinnig je in Hem. Het lied van Pasen binnenin je zal nooit verstommen. Integendeel, het zal uitdijen doorheen je leven en je engagement. Laat je niets ontnemen! Christus is bij je.
Laten we bidden
Heer Jezus,
moge uw vreugde in ons branden,
als een vuur en een licht,
als een stille kracht
die geen kwaad kan doven.
Om deze genade bidden wij U,
vandaag en alle dagen van ons leven.
Amen.
Geliefde mensen, moge de Heer de bron zijn van onze innerlijke vreugde.
Een gezegende woensdag,
kris
Om mee op weg te gaan
Als Kerk zijn we geroepen een levend lied te zijn dat zingt van Gods vrede. Zijn we als een vreugdevolle levengevende symfonie, geworteld in het Pasen van de Heer, of klinken we als een oude krakende grammofoonplaat die alleen maar ergernis wekt?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Maria Josepha Kümi († 1817)
Maria Josepha Kümi osd, Klooster Weesen am Wallensee, Zwitserland; kloosterlinge
Magdalena werd geboren in 1763 en was afkomstig uit de Zwisterse streek Wollerau aan de Züricher See. Haar opvoeding kreeg zij bij de cisterciënzerinnen van het nabijgelegen klooster Wurmsbach, en trad in 1780 toe tot de dominicanessen van klooster Weesen aan de Wallensee onder de naam Maria Josepha. Zij beschouwde zichzelf als bruid van Christus, had een bijzondere devotie tot zijn lijden en droeg haar eigen lijden op tot verzoening en vergiffenis van zonden.
Na haar dood werd zij met goedkeuring van de bisschop door het volk ter plaatse als een heilige vereerd.
Bron: Heiligen.net
Van Woord naar leven
ZINGEND ALS STERREN IN DE NACHT
(Bij Fil 2, 18)
In de eerste lezing van vandaag horen we hoe Paulus de christenen uit Filippi bemoedigt door te schrijven: ‘Wees dus ook vol vreugde, samen met mij.’
Het gaat hier om een vreugde die dieper gaat dan de omstandigheden van de wereld, een vreugde die niet afhankelijk is van vrede in de wereld, welvaart of een zorgeloze omgeving. Het is een vreugde geworteld in onze verbondenheid met de opgestane Christus. Het is een vreugde die ons doet schitteren ‘als sterren in een donkere nacht’, zoals Paulus het verwoordt. Het gaat over een vreugde die niet vluchtig of oppervlakkig is, maar een vreugde die het stempel draagt van Christus’ Pasen.
Jammer genoeg moeten we vaststellen dat we in donkere tijden leven. Oorlogen, vluchtelingen, armoede, klimaatcrises en corruptie overheersen vaak het nieuws. Hoe staat het dan met onze zogenaamde christelijke vreugde? Staat dat niet haaks op de duisternis die onze wereld vandaag tekent? Inderdaad, vaak staat het haaks, maar juist daarom moeten we – bij wijze van spreken – blijven zingen; zingen tegen de stroom in. Een lied van hoop tegenover de wanhoop. Niet naïef, en zeker niet het lijden negerend, maar voortkomend uit een innerlijke kracht waar geen kwaad tegen opgewassen is.
Het christelijk lied mag vooral geen gezang zijn vanuit vrome boekjes, zittend in je luie zetel omringd door kaarsen en heiligenbeelden. Oh ja, er mag en moet gebeden worden, maar laten we ons niet opsluiten in religieuze sfeertjes die ons gemoed en geweten strelen, maar ons in werkelijkheid tot luie mensen maken. We moeten de Bijbel lezen, maar ook – bij wijze van spreken – de krant. Het lijden dat we zien en waarmee we geconfronteerd worden, zou ons moeten choqueren. Het zou ons moeten aanzetten tot het nemen van verantwoordelijkheid, ieder met zijn of haar gaven en binnen zijn of haar roeping.
Het christelijk lied moet ons dus van binnenuit aansporen om deze wereld diep te omarmen, vooral in haar lijden. Tot deze wereld zijn we immers gezonden, om licht en zout te zijn. Niet door luidkeels te oordelen, maar door een vreugdevolle, liefdevolle en geëngageerde aanwezigheid te zijn voor de mensen die ons zijn gegeven.
Wees niet bang om het kwade aan te klagen. Kom op voor zij die vertrapt worden. Wees een stem voor hen die niet gehoord worden. Breng troost waar pijn overheerst. Blijf trouw aan gerechtigheid, ook al betekent dit een echo van het kruis. Verdedig het kwetsbare. Weiger mee te gaan in leugens en halve waarheden. Durf de waarheid te verwoorden. Help de armen daadwerkelijk, ver voorbij intenties. Wees zacht maar moedig, mild maar duidelijk. Sta op en doe wat goed en juist is.
Verlies bij dit alles je innerlijke vrede niet. Blijf dicht bij de Heer, zoals Hij dicht bij jou is. Spreek niet alleen over vrede, maar wees vrede. Weet dat je gezonden bent vanuit die vrede, gezonden door Christus die met je meegaat. Verinnig je in Hem. Het lied van Pasen binnenin je zal nooit verstommen. Integendeel, het zal uitdijen doorheen je leven en je engagement. Laat je niets ontnemen! Christus is bij je.
Laten we bidden
Heer Jezus,
moge uw vreugde in ons branden,
als een vuur en een licht,
als een stille kracht
die geen kwaad kan doven.
Om deze genade bidden wij U,
vandaag en alle dagen van ons leven.
Amen.
Geliefde mensen, moge de Heer de bron zijn van onze innerlijke vreugde.
Een gezegende woensdag,
kris
Om mee op weg te gaan
Als Kerk zijn we geroepen een levend lied te zijn dat zingt van Gods vrede. Zijn we als een vreugdevolle levengevende symfonie, geworteld in het Pasen van de Heer, of klinken we als een oude krakende grammofoonplaat die alleen maar ergernis wekt?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.