donderdag in week 30 door het jaar
Uit de brief van Paulus aan de Efeziërs 6, 10-20
In deze lezing worden we aangespoord om onze kracht te zoeken in de Heer en ons te wapenen met waarheid, gerechtigheid en geloof, zodat we weerstand kunnen bieden aan het kwaad. De geestelijke wapenrusting die Paulus beschrijft, helpt ons stand te houden en te leven in de zekerheid van Gods bescherming. Daarbij roept hij ons op om waakzaam te zijn en, geleid door de Geest, voor elkaar te blijven bidden.
Broeders en zusters,
zoek uw kracht in de Heer, in de kracht van zijn macht. Trek de wapenrusting van God aan om stand te kunnen houden tegen de listen van de duivel. Onze strijd is niet gericht tegen mensen maar tegen hemelse vorsten, de heersers en de machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen. Neem daarom de wapens van God op om weerstand te kunnen bieden op de dag van het kwaad, en goed voorbereid stand te kunnen houden. Houd stand met de waarheid als gordel om uw heupen, de gerechtigheid als harnas om uw borst, de inzet voor het evangelie van de vrede als sandalen aan uw voeten, en draag daarbij het geloof als schild waarmee u alle brandende pijlen van hem die het kwaad zelf is kunt doven. Draag de verlossing als helm en Gods woord als zwaard, dat u van de Geest ontvangt.
Laat u bij het bidden leiden door de Geest, iedere keer dat u bidt; blijf waakzaam en bid voortdurend voor alle heiligen.
Bid ook voor mij, dat mij de juiste woorden gegeven worden wanneer ik spreek, zodat ik met vrijmoedigheid het goddelijk geheim van het evangelie bekend mag maken, waarvoor ik gezant ben, ook in de gevangenis. Bid dat ik daarbij vrijuit spreek, zoals mijn plicht is.
Tussenzang: Ps 144, 1-2 + 9-10
Refr.: Geprezen zij de Heer, mijn rots.
Geprezen zij de Heer, mijn rots,
die mijn handen oefent voor de strijd,
die mijn vingers schoolt voor het gevecht.
De Heer, mijn toeverlaat, mijn vesting,
de burcht die mij veiligheid biedt,
het schild waarachter ik schuil,
Hij die volken aan mij onderwerpt.
Ik wil een nieuw lied voor U zingen, God,
voor U spelen op de tiensnarige harp,
want U brengt koningen redding,
U hebt David, uw dienaar, bevrijd.
Vers voor het evangelie (1 Pe 1, 25)
Alleluia.
Het woord van de Heer
houdt eeuwig stand.
Dit woord is het evangelie
dat u verkondigd is.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Lucas 13, 31-35
In dit evangelie zien we hoe Jezus, ondanks de dreiging van Herodes, vastberaden zijn weg naar Jeruzalem blijft volgen, wetend wat Hem daar te wachten staat. Zijn reactie getuigt van een diep verlangen om zijn volk te verzamelen en beschermen, zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels neemt.
Op dat ogenblik kwamen er enige farizeeën die tegen Hem zeiden: ‘Vertrek, ga weg van hier, want Herodes wil U doden!’
Hij antwoordde: ‘Zeg tegen die vos: “Let op, Ik drijf demonen uit en vandaag en morgen genees Ik mensen, en op de derde dag bereik Ik de voltooiing.” Maar Ik moet vandaag en morgen en de volgende dag op weg blijven, want een profeet hoort niet om te komen buiten Jeruzalem – Jeruzalem, Jeruzalem, jij die de profeten doodt en stenigt wie naar je toe zijn gestuurd! Hoe vaak heb Ik je kinderen niet bijeen willen brengen zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels hoedt, maar jullie hebben het niet gewild. Jullie tempel wordt aan zijn lot overgelaten. Ik verzeker jullie: jullie zullen Mij niet meer zien, totdat je zult zeggen: “Gezegend Hij die komt in de naam van de Heer!”’
Van Woord naar leven
GEZEGEND HIJ DIE KOMT IN DE NAAM VAN DE HEER
(Bij Lc 13, 31-35)
Onderstaande overweging is, met uitzondering van de laatste alinea, afkomstig van aartsbisschop Vincenzo Paglia.
Jezus bevindt zich in Transjordanië, een gebied dat onder controle van Herodes staat. Enkele farizeeën waarschuwen Hem dat de koning Hem probeert te vermoorden. Jezus realiseert zich dat het steeds gevaarlijker wordt om de weg naar Jeruzalem voort te zetten. Ook de farizeeën zien het gevaar en waarschuwen Hem.
Maar Jezus geeft niet op, Hij kan het evangelie niet verraden, Hij kan zijn prediking niet stopzetten. Hij weet dat zijn evangelie sterker is dan de macht van Herodes. Het goede nieuws van het koninkrijk moet langs de wegen van Galilea en Judea verkondigd worden, helemaal tot in het hart van Jeruzalem. Daarom vlucht Jezus niet voor Herodes en houdt Hij niet op bij gevaar.
Hij antwoordt de farizeeën: ‘Een profeet hoort niet om te komen buiten Jeruzalem.’ Hij vervolgt met een klaagzang over de heilige stad, die zich zo van God heeft afgekeerd dat zij de woorden van de profeten niet langer weet te verwelkomen. Helaas blijft deze doofheid niet zonder gevolgen. Als Jeruzalem niet luistert naar het woord van God, leidt dat tot haar ondergang.
Hoeveel bitterheid ligt er in deze woorden van Jezus: ‘Hoe vaak heb Ik je kinderen niet bijeen willen brengen, zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels hoedt, maar jullie hebben het niet gewild.’ Dit zijn hartverscheurende woorden van de Heer, woorden die we vandaag – kijkend naar het Heilig Land – moeten herhalen.
Maar ook in vele andere gebieden in de wereld, in steden en dorpen die vandaag door geweld verwond raken, klinken deze woorden als een pijnlijke echo. Alleen als we Gods profetie verwelkomen, als de woorden van liefde toegang vinden tot de harten van de mensen, zal onze wereld een weg kunnen vinden naar een vreedzaam en serener samenleven.
Het evangelie eindigt met: ‘Gezegend Hij die komt in de naam van de Heer!’ Dit slaat in de eerste plaats op Jezus, los van het feit of ze Hem herkenden of niet. Maar we mogen deze woorden ook aan ons adres beluisteren. Een christen, die volgeling is van de Heer, is geroepen in zijn naam te leven, lief te hebben en vrede uit te dragen. Daarom, niet met die woorden, maar eigenlijk zou men ook van ons moeten zeggen, wanneer men ons ziet en hoort: ‘Gezegend hij – of zij – die komt in de naam van de Heer.’ Een christen is immers niet alleen drager van de Blijde Boodschap, maar ook uitdrager; niet op eigen houtje, maar in de naam van de Heer, diep verbonden met Hem. Moge de Heer door ons heen de wereld aanraken en genadig zijn. Laat we Gods vrede uitdragen.
Laten we bidden
Vader,
moge uw Heilige Geest
ons van binnenuit inspireren
in naam van de Heer
uw vrede uit te dragen.
Oh God, vergeef deze wereld,
en geef haar vrede.
We smeken U.
Amen.
Geliefde mensen, mogen wij samen de weg van Christus volgen en zijn vrede en vreugde delen met allen om ons heen.
Zegen over deze dag.
Met een genegen groet, kris
Om mee op weg te gaan
Heel zeker zijn er in jouw omgeving (thuissituatie, werkplek, parochiegemeenschap, buurt,…) ook plekken waar de vrede op de een of andere manier zoek is. Hoe kun jij, heel concreet, bijdragen aan het herstel van vrede en het samenleven en -werken?
Hecht je voldoende belang aan dagelijks bidden voor vrede in Kerk en wereld?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Alfonsus Rodriguez († 1617)
Rodríguez sj, Palma de Mallorca, Spanje; lekenbroeder
Hij werd geboren in de Spaanse stad Segovia in de dertiger jaren van de 16e eeuw. Hij heeft enige tijd aan het jezuïetencollege van Alcalá gestudeerd. Maar toen zijn vader stierf, werd hij naar huis teruggeroepen om diens stoffenhandel over te nemen. In 1557 trouwde hij. Het echtpaar kreeg twee zoons en een dochter. Eerst ging zijn bedrijf failliet en vervolgens kwamen kort na elkaar zijn dochtertje, zijn vrouw, zijn twee jongens en zijn moeder te overlijden. Toen had hij alleen nog zijn geloof om zich aan vast te klampen. Hij was achtendertig jaar en net als Sint Paulus destijds stelde hij de vraag: ‘Heer wat wilt Gij dat ik doe?’
Op 31 januari 1571 trad hij te Valencia in bij de jezuïeten als lekenbroeder. Hij werd gezonden naar het college Montesion te Palma de Mallorca. Hij arriveerde er op 10 augustus van hetzelfde jaar en zou ruim vijfenveertig jaar onafgebroken de functie van broederportier vervullen.
Hij was een man van gebed, grote eenvoud en diepe vroomheid. Velen kwamen hem opzoeken om goede raad van hem te ontvangen. Een van hen was de priesterstudent Pedro Claver († 1654; feest 9 september). Als voormalig handelsman wist hij te vertellen dat er in de Nieuwe Wereld vreselijke dingen gebeurden. Vanuit Afrika werden door Spanjaarden, Portugezen, Hollanders en Engelsen negers naar Zuid-Amerika overgebracht, om daar voor goudgeld op de markt verkocht te worden. Ze werden in de goud- en zilvermijnen te werk gesteld en stierven als ratten. “Het goud en zilver waar onze kerken en paleizen mee zijn versierd, kost duizenden mensenlevens, en er schijnt niemand te zijn die zich om die arme mensen bekommert”, zo besloot broeder Alfonso. Van dat ogenblik af, stond het voor Pedro vast dat hij daar naartoe wilde. Pedro zou uitgroeien tot de Apostel van de negerslaven.
Broeder Alfonsus werd in 1888 door paus Leo XIII († 1903) heilig verklaard.
Bron: Heiligen.net
Van Woord naar leven
GEZEGEND HIJ DIE KOMT IN DE NAAM VAN DE HEER
(Bij Lc 13, 31-35)
Onderstaande overweging is, met uitzondering van de laatste alinea, afkomstig van aartsbisschop Vincenzo Paglia.
Jezus bevindt zich in Transjordanië, een gebied dat onder controle van Herodes staat. Enkele farizeeën waarschuwen Hem dat de koning Hem probeert te vermoorden. Jezus realiseert zich dat het steeds gevaarlijker wordt om de weg naar Jeruzalem voort te zetten. Ook de farizeeën zien het gevaar en waarschuwen Hem.
Maar Jezus geeft niet op, Hij kan het evangelie niet verraden, Hij kan zijn prediking niet stopzetten. Hij weet dat zijn evangelie sterker is dan de macht van Herodes. Het goede nieuws van het koninkrijk moet langs de wegen van Galilea en Judea verkondigd worden, helemaal tot in het hart van Jeruzalem. Daarom vlucht Jezus niet voor Herodes en houdt Hij niet op bij gevaar.
Hij antwoordt de farizeeën: ‘Een profeet hoort niet om te komen buiten Jeruzalem.’ Hij vervolgt met een klaagzang over de heilige stad, die zich zo van God heeft afgekeerd dat zij de woorden van de profeten niet langer weet te verwelkomen. Helaas blijft deze doofheid niet zonder gevolgen. Als Jeruzalem niet luistert naar het woord van God, leidt dat tot haar ondergang.
Hoeveel bitterheid ligt er in deze woorden van Jezus: ‘Hoe vaak heb Ik je kinderen niet bijeen willen brengen, zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels hoedt, maar jullie hebben het niet gewild.’ Dit zijn hartverscheurende woorden van de Heer, woorden die we vandaag – kijkend naar het Heilig Land – moeten herhalen.
Maar ook in vele andere gebieden in de wereld, in steden en dorpen die vandaag door geweld verwond raken, klinken deze woorden als een pijnlijke echo. Alleen als we Gods profetie verwelkomen, als de woorden van liefde toegang vinden tot de harten van de mensen, zal onze wereld een weg kunnen vinden naar een vreedzaam en serener samenleven.
Het evangelie eindigt met: ‘Gezegend Hij die komt in de naam van de Heer!’ Dit slaat in de eerste plaats op Jezus, los van het feit of ze Hem herkenden of niet. Maar we mogen deze woorden ook aan ons adres beluisteren. Een christen, die volgeling is van de Heer, is geroepen in zijn naam te leven, lief te hebben en vrede uit te dragen. Daarom, niet met die woorden, maar eigenlijk zou men ook van ons moeten zeggen, wanneer men ons ziet en hoort: ‘Gezegend hij – of zij – die komt in de naam van de Heer.’ Een christen is immers niet alleen drager van de Blijde Boodschap, maar ook uitdrager; niet op eigen houtje, maar in de naam van de Heer, diep verbonden met Hem. Moge de Heer door ons heen de wereld aanraken en genadig zijn. Laat we Gods vrede uitdragen.
Laten we bidden
Vader,
moge uw Heilige Geest
ons van binnenuit inspireren
in naam van de Heer
uw vrede uit te dragen.
Oh God, vergeef deze wereld,
en geef haar vrede.
We smeken U.
Amen.
Geliefde mensen, mogen wij samen de weg van Christus volgen en zijn vrede en vreugde delen met allen om ons heen.
Zegen over deze dag.
Met een genegen groet, kris
Om mee op weg te gaan
Heel zeker zijn er in jouw omgeving (thuissituatie, werkplek, parochiegemeenschap, buurt,…) ook plekken waar de vrede op de een of andere manier zoek is. Hoe kun jij, heel concreet, bijdragen aan het herstel van vrede en het samenleven en -werken?
Hecht je voldoende belang aan dagelijks bidden voor vrede in Kerk en wereld?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.