donderdag in week 22 door het jaar
Uit de eerste brief van Paulus aan de Korintiërs 3, 18-23
Paulus waarschuwt de christenen van Korinte om niet te vertrouwen op wereldse wijsheid. Hij benadrukt dat alles van hen is, maar dat zij toebehoren aan Christus, en Christus aan God.
Broeders en zusters,
laat niemand zichzelf bedriegen. Wanneer iemand van u denkt dat hij in deze wereld wijs is, moet hij eerst dwaas worden; pas dan kan hij wijs worden. Wat namelijk in deze wereld wijsheid is, is dwaasheid bij God, want er staat geschreven: ‘Hij vangt de wijzen in hun eigen sluwheid.’ En er staat ook geschreven: ‘De Heer kent de gedachten van de wijzen; Hij weet dat ze niet meer dan lucht zijn.’
Niemand van u moet zich daarom laten voorstaan op een ander mens, want álles is van u; of het nu Paulus, Apollos of Kefas is, wereld, leven of dood, heden of toekomst – álles is van u. Maar u bent van Christus en Christus is van God.
Tussenzang: Ps 24, 1-6
Refr.: Van de Heer is de aarde en alles wat daar leeft.
Van de Heer is de aarde en alles wat daar leeft,
de wereld en wie haar bewonen,
Hij heeft haar op de zeeën gegrondvest,
op de stromen heeft Hij haar verankerd.
Wie mag de berg van de Heer bestijgen,
wie mag staan op zijn heilige plaats?
Wie reine handen heeft en een zuiver hart,
zich niet inlaat met leugens
en niet bedrieglijk zweert.
Zegen zal hij ontvangen van de Heer
en recht verkrijgen van God, zijn redder.
Dat valt hun ten deel die U zoeken,
die zich tot U wenden – het volk van Jakob.
Vers voor het evangelie (Joh 14, 23)
Alleluia.
Wanneer iemand Mij liefheeft
zal hij zich houden aan wat Ik zeg,
mijn Vader zal hem liefhebben
en mijn Vader en Ik zullen bij hem komen
en bij hem wonen.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Lucas 5, 1-11
Op het woord van Jezus werpt Simon de netten uit in diep water, wat leidt tot een wonderbaarlijke vangst. Vanuit dit gebeuren vraagt Jezus hem om een nieuwe roeping te volgen: vissen van mensen.
Toen Jezus eens aan de oever van het Meer van Gennesaret stond en het volk zich om Hem verdrong om naar het woord van God te luisteren, zag Hij twee boten aan de oever van het meer liggen; de vissers waren eruit gestapt, ze waren bezig de netten te spoelen.
Hij stapte in een van de boten, die van Simon was, en vroeg hem een eindje van het land weg te varen; Hij ging zitten en gaf de menigte onderricht vanuit de boot.
Toen Hij was opgehouden met spreken, zei Hij tegen Simon: ‘Vaar naar diep water en gooi jullie netten uit om vis te vangen.’
Simon antwoordde: ‘Meester, de hele nacht hebben we ons ingespannen en niets gevangen. Maar als U het zegt, zal ik de netten uitwerpen.’
En toen ze dat gedaan hadden, zwom er zo’n enorme school vissen in de netten dat die dreigden te scheuren. Ze gebaarden naar de mannen in de andere boot dat die hen moesten komen helpen; nadat dezen bij hen waren gekomen, vulden ze de beide boten met zo veel vis dat ze bijna zonken.
Toen Simon Petrus dat zag, viel hij op zijn knieën voor Jezus neer en zei: ‘Ga weg van mij, Heer, want ik ben een zondig mens.’ Hij was verbijsterd, net als allen die bij hem waren, over de enorme hoeveelheid vis die ze gevangen hadden; zo verging het ook Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, die met Simon samenwerkten.
Jezus zei tegen Simon: ‘Wees niet bang, voortaan zul je mensen vangen.’
En nadat ze de boten aan land hadden gebracht, lieten ze alles achter en volgden Hem.
Van Woord naar leven
HET DIEPE WATER VAN GODS LIEFDE
(Bij Lc 5, 1-11)
In een wereld waarin oppervlakkigheid vaak de boventoon voert, en waar velen leven vanuit hun buik, klinkt Jezus’ oproep om naar diep water te varen krachtiger dan ooit. Het leven, dat ons door de Schepper is geschonken, is bedoeld om meer te zijn dan het najagen van persoonlijke belangen en het vervullen van tijdelijke behoeften. Jezus nodigt ons uit om dieper te gaan, voorbij de grenzen van het zichtbare en het onmiddellijke, naar de ware diepte van het bestaan.
Het diepere water waartoe Jezus ons roept, is een plaats waar we de echte schoonheid van het leven kunnen en zullen ontdekken. Het is een leven waarin we onze ogen openen voor de werkelijkheid dat we door een Schepper zijn gewild en geroepen om in liefde en gemeenschap te leven. In die diepte wachten nieuwe inzichten, ware vervulling en een ontmoeting met God zelf. Hier kunnen we ons verbinden met de roeping die God voor ons heeft, om samen met allen te leven in liefde, vrede en gastvrijheid.
God is afgedaald naar deze wereld door mens te worden in Jezus. Doorheen Christus mogen en kunnen wij in gemeenchap leven met Hem. Hierdoor wordt ons leven niet alleen verrijkt, maar geheel vernieuwd, van binnenuit omgevormd tot een leven dat volledig gewijd is aan de eeuwige liefde van God, belichamend in onze lofzang tot Hem en ons toegewijd leven op aarde.
Maar om deze diepte te bereiken, moeten we bereid zijn de veilige oevers van ons alledaagse leven achter ons te laten. Zoals Simon en zijn gezellen uitgenodigd werden hun netten uit te werpen in het diepe, zo worden ook wij geroepen om de sprong te wagen, om ons vertrouwen te stellen in Hem die ons roept naar het diepere van het bestaan.
En het wonderbaarlijke is dat, wanneer we die stap zetten, wanneer we varen naar dat diepe water, we een overvloed zullen vinden die de wereld niet kan bieden: de vreugde en vrede die voortkomen uit een leven in God. Deze innerlijke vervulling is zo diep en allesomvattend dat we niet anders zullen kunnen dan anderen uitnodigen en warm maken om deze vreugde en vervulling ook te ervaren. Net als Simon zijn immers ook wij geroepen ‘mensen te vangen’, wat betekent dat we ons van binnenuit gestuwd zullen weten naar anderen om hen kennis te laten maken met de omvormende liefde waarmee God ook hen – in Christus – bemint.
Laten we nooit vergeten dat we als Kerk een missionaire opdracht hebben, gezonden als we zijn in de wereld, om zout en licht te zijn. Laten we, vanuit Gods diepte, onze roeping omarmen.
Laten we bidden
Goede God,
moge uw Geest ons leiden naar het diepe, voorbij de oppervlakkigheid van het bestaan. Geef ons de moed om ons volledig aan uw Zoon toe te wijden en ons vertrouwen in Hem te stellen. Help ons om anderen warm te maken U te leren kennen en alzo als Kerk onze roeping om zout en licht te zijn in deze wereld te vervullen.
In Christus’ naam. Amen.
Geliefde mensen, ik wens je een dag toe waarin je hart geopend is voor de rijke liefde van God.
Met een genegen groet,
kris
Om mee op weg te gaan
Wat betekent het voor mij als christen de veilige oevers van mijn dagelijks bestaan achter te laten om te varen naar het diepe, daar waar God op me wacht?
Hoe kan ik mijn talenten en gaven inzetten om anderen te helpen kennismaken met Gods liefde?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Censurinus van Ostia († 252)
Censurinus van Ostia, Italië; staatsambtenaar & martelaar met de bisschop Quiriacus en 17 gevangenbewaarders
Censurinus was een hooggeplaatste staatsambtenaar. Toen bekend werd dat hij christen was, werd hij gevangen gezet. Maar vanwege zijn hoge positie kreeg hij het privilege bezoek te ontvangen. Zo werd hij bezocht door de priester Maximus met diens diaken Archelaus en Aurea, een vrouw die maagd was gebleven omwille van Christus en aldus vrij was om zich te wijden aan werken van barmhartigheid.
De toewijding, de levensvreugde en de vrome levenswandel van al deze mensen maakten diepe indruk op de gevangenbewaarders. Toen er ook nog wonderen en genezingen plaatsvonden kwamen er negentien met het verzoek christen te mogen worden. Hun namen zijn bewaard gebleven: Amandinus, Commodus, Cyprius, Eusebius, Felix, Herculanus, Hermus, Maurus, Maximus, Menas, Monachius, Olympius, Rusticus, Staurocinus, Taurinus, Venerius en de tribuun Theodorus. Zij werden gedoopt door priester Maximus; Aurea trad op als doopgetuige. Vervolgens ontvingen zij uit handen van bisschop Quiriacus de sacramenten van het vormsel en de eucharistie. Toen dit de keizer ter ore kwam, liet hij allen als staatsgevaarlijk om het leven brengen.
Bron: Heiligen.net
Van Woord naar leven
HET DIEPE WATER VAN GODS LIEFDE
(Bij Lc 5, 1-11)
In een wereld waarin oppervlakkigheid vaak de boventoon voert, en waar velen leven vanuit hun buik, klinkt Jezus’ oproep om naar diep water te varen krachtiger dan ooit. Het leven, dat ons door de Schepper is geschonken, is bedoeld om meer te zijn dan het najagen van persoonlijke belangen en het vervullen van tijdelijke behoeften. Jezus nodigt ons uit om dieper te gaan, voorbij de grenzen van het zichtbare en het onmiddellijke, naar de ware diepte van het bestaan.
Het diepere water waartoe Jezus ons roept, is een plaats waar we de echte schoonheid van het leven kunnen en zullen ontdekken. Het is een leven waarin we onze ogen openen voor de werkelijkheid dat we door een Schepper zijn gewild en geroepen om in liefde en gemeenschap te leven. In die diepte wachten nieuwe inzichten, ware vervulling en een ontmoeting met God zelf. Hier kunnen we ons verbinden met de roeping die God voor ons heeft, om samen met allen te leven in liefde, vrede en gastvrijheid.
God is afgedaald naar deze wereld door mens te worden in Jezus. Doorheen Christus mogen en kunnen wij in gemeenchap leven met Hem. Hierdoor wordt ons leven niet alleen verrijkt, maar geheel vernieuwd, van binnenuit omgevormd tot een leven dat volledig gewijd is aan de eeuwige liefde van God, belichamend in onze lofzang tot Hem en ons toegewijd leven op aarde.
Maar om deze diepte te bereiken, moeten we bereid zijn de veilige oevers van ons alledaagse leven achter ons te laten. Zoals Simon en zijn gezellen uitgenodigd werden hun netten uit te werpen in het diepe, zo worden ook wij geroepen om de sprong te wagen, om ons vertrouwen te stellen in Hem die ons roept naar het diepere van het bestaan.
En het wonderbaarlijke is dat, wanneer we die stap zetten, wanneer we varen naar dat diepe water, we een overvloed zullen vinden die de wereld niet kan bieden: de vreugde en vrede die voortkomen uit een leven in God. Deze innerlijke vervulling is zo diep en allesomvattend dat we niet anders zullen kunnen dan anderen uitnodigen en warm maken om deze vreugde en vervulling ook te ervaren. Net als Simon zijn immers ook wij geroepen ‘mensen te vangen’, wat betekent dat we ons van binnenuit gestuwd zullen weten naar anderen om hen kennis te laten maken met de omvormende liefde waarmee God ook hen – in Christus – bemint.
Laten we nooit vergeten dat we als Kerk een missionaire opdracht hebben, gezonden als we zijn in de wereld, om zout en licht te zijn. Laten we, vanuit Gods diepte, onze roeping omarmen.
Laten we bidden
Goede God,
moge uw Geest ons leiden naar het diepe, voorbij de oppervlakkigheid van het bestaan. Geef ons de moed om ons volledig aan uw Zoon toe te wijden en ons vertrouwen in Hem te stellen. Help ons om anderen warm te maken U te leren kennen en alzo als Kerk onze roeping om zout en licht te zijn in deze wereld te vervullen.
In Christus’ naam. Amen.
Geliefde mensen, ik wens je een dag toe waarin je hart geopend is voor de rijke liefde van God.
Met een genegen groet,
kris
Om mee op weg te gaan
Wat betekent het voor mij als christen de veilige oevers van mijn dagelijks bestaan achter te laten om te varen naar het diepe, daar waar God op me wacht?
Hoe kan ik mijn talenten en gaven inzetten om anderen te helpen kennismaken met Gods liefde?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.