woensdag in week 17 door het jaar
Uit de profeet Jeremia 15, 10 + 16-21
Jeremia ondergaat het lot van elke profeet. In zijn dienst aan Gods woord moet hij soms harde dingen zeggen, wat de anderen in hun wereldje verstoort. Het resultaat is dat allen zich tegen hem keren en hij zich eenzaam voelt. God herhaalt echter zijn beloften en roept de profeet op trouw te blijven.
Wee mij! Ach moeder, dat u mij moest baren! Ik wek overal ergernis, iedereen bestrijdt mij. Ik ben niemands schuldeiser, en heb zelf geen schulden, toch word ik door iedereen vervloekt.’
Telkens als ik uw woorden hoorde, nam ik ze als voedsel tot mij. Uw woorden gaven mij een diepe vreugde, want ik behoor U toe, o Heer, God van de hemelse machten.
Nooit was ik in vrolijk gezelschap, nooit heb ik plezier gemaakt. Eenzaam was ik, door uw toedoen, U had mij immers volgegoten met uw woede. Waarom blijft mijn lijden duren, is mijn wond niet te genezen, waarom wil hij maar niet helen?
U hebt mij teleurgesteld, als een drooggevallen beek, als onbetrouwbaar water.
Dit zegt de Heer: ‘Als je bij Mij terugkeert en Ik je aanneem, zul je Mij weer dienen. Als je waardige woorden spreekt, niets onwaardigs, zul je weer mijn zegsman zijn. Laat dit volk zich naar jou richten, jij mag je niet richten naar hen. Ik maak jou voor dit volk tot een bronzen vestingmuur. Ze zullen je bestrijden, maar je niet overwinnen, want Ik zal je terzijde staan om je te beschermen en te redden – spreekt de Heer. Ik zal je redden uit de handen van boosdoeners, Ik bevrijd je uit de greep van geweldenaars.’
Tussenzang: Ps 59, 2-5a + 10-11 + 17-18
Refr.: God is mijn toevlucht in tijden van nood.
Bevrijd mij van mijn vijanden, mijn God,
bescherm mij tegen mijn belagers.
Bevrijd mij van wie onrecht doen,
red mij van hen die bloed vergieten.
Zij hebben het op mijn leven voorzien
en vallen mij aan met geweld.
Niet om mijn misdaad, niet om mijn zonde, Heer,
ik ben onschuldig, maar zij dringen op en sluiten de rijen.
Mijn sterkte, aan U houd ik mij vast,
ja, God is mijn burcht.
God, die trouw is, zal mij te hulp komen,
God zal mij doen neerzien op wie mij aanvallen.
Maar ik, ik zal uw sterkte roemen,
in de morgen uw trouw bezingen:
U bent voor mij altijd een burcht geweest,
een toevlucht in tijden van nood.
Mijn sterkte, voor U wil ik zingen,
mijn burcht is God,
de God die mij trouw blijft.
Vers voor het evangelie (Ps 119, 36a + 29b)
Alleluia.
Neig mijn hart naar uw richtlijnen
en leer mij genadig uw wet.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Matteüs 13, 44-46
De twee korte parabels die Matteüs hier weergeeft, de parabel van de schat in de akker en de parabel van de parel, illustreren het gedrag van de gelovigen. In blijde hoop, en niet uit vrees voor straf, moeten zij zich van alles ontdoen om het rijk te verwerven.
Jezus spratk tot de menigte:
‘Het is met het koninkrijk van de hemel als met een schat die verborgen lag in een akker. Iemand vond hem en verborg hem opnieuw, en in zijn vreugde verkocht hij alles wat hij had en kocht die akker.
Ook is het met het koninkrijk van de hemel als met een koopman die op zoek was naar mooie parels. Toen hij een uitzonderlijk waardevolle parel vond, verkocht hij alles wat hij had en kocht die parel.’
Van Woord naar leven
ONDERSCHEIDEN EN KIEZEN
(Bij Mat 13, 45-46)
Het koninkrijk van de hemel is als een koopman die op zoek was naar mooie parels. Toen hij een uitzonderlijk waardevolle parel vond, verkocht hij alles wat hij had en kocht die parel.
In deze korte parabel van Jezus worden we uitgenodigd tot spiritueel onderscheiden, zoals Ignatius van Loyola ons leerde. Vandaag gedenken en vieren wij Ignatius, die ons onderrichtte in het onderscheiden.
Ignatius benadrukte dat ware wijsheid voortkomt uit het vermogen om te herkennen wat werkelijk van waarde is in ons leven. Waarin vinden wij onze ware roeping en vervulling?
Het proces van onderscheiden, volgens de Ignatiaanse spiritualiteit, vraagt ons met aandacht naar onze innerlijke bewegingen te luisteren. Het gebed, geïnspireerd door de Geest, speelt hierbij een cruciale rol. In dit gebed kunnen we onze verlangens en gedachten voor God neerleggen en zijn leiding zoeken. Door te bidden om de verlichting van de Geest, kunnen we helderder zien wat ons dichter bij God brengt en wat ons daarvan afleidt.
Het gaat om het vinden van vreugde en vrede in de beslissingen die we nemen, wetende dat ze geworteld zijn in onze liefde voor God en het realiseren van zijn koninkrijk. De heilige Geest helpt ons in dit proces door ons innerlijke rust te geven over bepaalde keuzes en ons onrustig te maken over andere. Deze innerlijke rust en onrust zijn tekenen die ons helpen te onderscheiden wat van God komt en wat niet.
En nu kijken we naar de korte parabel die Jezus vandaag aanhaalt. Zodra het onderscheid is gemaakt, moeten we keuzes durven maken, namelijk al die zaken loslaten die een belemmering vormen om onze weg te gaan. Dit vraagt toewijding aan God, die ons van binnenuit leiding wil geven.
Dit is snel gezegd en lang niet evident. Velen stuiten immers op een soort onvermogen. Geen paniek. God kent onze binnenkant méér dan we die zelf kennen. In zijn oeverloze barmhartigheid komt Hij ons onvermogen te hulp om – in zijn genade – ons ‘niet kunnen’ om te keren naar een ‘kunnen’. Niet als een prestatie van onzentwege, maar als gevolg van onze overgave aan zijn werking – doorheen Christus – in ons.
Onderscheiden en keuzes maken … Beiden zijn een zaak van genade. Wie het zelf in handen neemt, zal al snel geestelijk gefrustreerd geraken.
Laat ons knielen voor de Allerhoogste, nederig en arm, om met een geopend hart biddend het grote ‘U’ uit te spreken.
Laten we bidden
Vader,
help ons om te onderscheiden
wat werkelijk belangrijk is in ons leven.
Geef ons de wijsheid en de moed
om de waardevolle keuzes te maken
die ons dichter bij U brengen.
Verlicht ons gebed en onze gedachten
met de genade van uw heilige Geest,
zodat wij met helderheid kunnen zien
wat ons zal leiden
naar vreugde en vervulling
in liefde en waarheid.
Door Christus, onze Heer.
Amen.
Geliefde mensen, laten we ons openen voor Gods leiding in ons leven en vertrouwen op de richting die Hij ons diep van binnen aanreikt.
Een toegewijde woensdag,
kris
Om mee op weg te gaan
Maak het stil diep in jezelf. Neem hiervoor zowel de tijd als de geschikte ruimte. Overweeg je levensstijl en de keuzes die je dagelijks maakt, en vraag jezelf af: Wat brengt je rust? Wat veroorzaakt onrust? Analyseer zowel de rust als de onrust die je ervaart, en probeer te begrijpen wat deze gevoelens je willen vertellen. Leg dit alles biddend neer in de schoot van God, erop vertrouwend dat Hij je – in Christus – leiding wil en zal geven.
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Ignatius van Loyola († 1556)
De Baskische ex-militair Ignatius van Loyola was de stichter van de Sociëteit van Jezus. Hij schreef de beroemde Geestelijke Oefeningen. In 1622 werd deze eerste generaal-overste van de jezuïeten heiligverklaard.
Jeugd
Iñigo López werd in 1491 geboren op het kasteel van Loyola in Azpeitia (Baskenland). In 1506 kreeg hij een aanstelling als page aan het Castilliaanse Hof in Arévalo. Daar ontwikkelde de jonge edelman zich tot koninklijk militair.
Soldaat van Christus
In 1521 werd Iñigo opgeroepen het fort Pamplona te verdedigen tegen Franse troepen. Op het slagveld werd hij geraakt door een kanonskogel. Ernstig gewond aan zijn benen trok hij zich terug in het familieklooster van Loyola. Er wachtte hem een lange genezingstijd. Op een dag las hij uit verveling een boek over heiligenlevens. Daar was hij zo van onder de indruk dat hij sindsdien nog maar één ambitie had: soldaat van Christus te zijn.
Pelgrimage
Toen Iñigo weer kon lopen besloot hij als pelgrim naar het Heilig Land te reizen. Onderweg bezocht hij de benedictijnenabdij van Montserrat. Daar voerde hij een hevige innerlijke strijd. Iñigo voelde zich als een speelbal tussen wereldlijke aspiraties en geestelijke verlangens, maar ook tussen geluksgevoelens en walging over zijn eigen zondigheid. Na een intensieve meditatie wist hij zich onverschillig te maken voor alle verwarrende impulsen die hem van zijn roeping afhielden.
Geestelijke Oefeningen
In Manresa, vlakbij Montserrat, vertrouwde Iñigo zijn eigen meditatiemethode aan het papier toe. Daarmee legde hij de basis voor de beroemde Geestelijke Oefeningen. Hij vervolgde zijn reis, maar al snel werd hem duidelijk dat hij zijn pelgrimsdoel niet kon bereiken. Er volgden vele omzwervingen.
Sociëteit van Jezus
In Parijs voltooide hij zijn filosofische en theologische studies. Daar veranderde Iñigo zijn naam in Ignacio (Ignatius in het Latijn). Ook kreeg hij er zijn eerste volgelingen, onder wie Franciscus Xaverius. Samen met deze zes gezellen stichtte hij op Montmartre de Sociëteit van Jezus. Op 24 juni 1537 werd hij in Venetië op 46-jarige leeftijd tot priester gewijd. In 1540 verleende paus Paulus III aan het gezelschap de status van religieuze orde.
Gehoorzaamheid aan paus
In 1554 werden de door Ignatius geschreven Constituties van de Sociëteit van kracht. Daarin kreeg de orde een strenge hiërarchische en centralistische structuur, waarin de jezuïeten van de hoogste rangen onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan de paus werd opgelegd. Ignatius werd de eerste generaal-overste.
Ad maiorem Dei gloriam
Ignatius leefde volgens het principe dat later het motto van de orde werd: Ad maiorem Dei gloriam (‘Tot meerdere eer en glorie van God’). De jezuïeten, die een wezenlijke rol speelden in de Contrareformatie, pasten dit principe toe bij de bouw van hun kerken. Die werden opgetrokken in de nieuwe bouwstijl: de barok.
Hoofdkwartier
Ignatius bestuurde de orde vanuit een huis in het centrum van Rome op de hoek waar de Via d’Ara Coeli de Via di San Marco snijdt. Het werd in 1544 gebouwd door de jezuïeten zelf en werd in de loop der jaren steeds uitgebreid. Toen Ignatius er stierf, woonden er ongeveer 80 leden van de Sociëteit.
Dood
Ignatius overleed op 31 juli 1556 te Rome aan de gevolgen van malaria. In dat jaar waren er al meer dan duizend jezuïeten. Zijn opvolger als generaal-overste werd pater Diego Laínez, een van de zeven medestichters.
Canonisatie
Ignatius werd op 27 juli 1609 zalig verklaard door paus Paulus V en op 13 maart 1622 heilig verklaard door paus Gregorius XV. Zijn feestdag werd vastgesteld op 31 juli, zijn sterfdag. Zijn stoffelijk overschot rust in een praalgraf in de hoofdkerk van de Sociëteit van Jezus: Il Gesù in Rome. Een andere belangrijke barokkerk van de jezuïetenorde in Rome is naar hem vernoemd: de Sant’Ignazio.
Bron: KRO-NCRV
Ignatius van Loyola
Van Woord naar leven
ONDERSCHEIDEN EN KIEZEN
(Bij Mat 13, 45-46)
Het koninkrijk van de hemel is als een koopman die op zoek was naar mooie parels. Toen hij een uitzonderlijk waardevolle parel vond, verkocht hij alles wat hij had en kocht die parel.
In deze korte parabel van Jezus worden we uitgenodigd tot spiritueel onderscheiden, zoals Ignatius van Loyola ons leerde. Vandaag gedenken en vieren wij Ignatius, die ons onderrichtte in het onderscheiden.
Ignatius benadrukte dat ware wijsheid voortkomt uit het vermogen om te herkennen wat werkelijk van waarde is in ons leven. Waarin vinden wij onze ware roeping en vervulling?
Het proces van onderscheiden, volgens de Ignatiaanse spiritualiteit, vraagt ons met aandacht naar onze innerlijke bewegingen te luisteren. Het gebed, geïnspireerd door de Geest, speelt hierbij een cruciale rol. In dit gebed kunnen we onze verlangens en gedachten voor God neerleggen en zijn leiding zoeken. Door te bidden om de verlichting van de Geest, kunnen we helderder zien wat ons dichter bij God brengt en wat ons daarvan afleidt.
Het gaat om het vinden van vreugde en vrede in de beslissingen die we nemen, wetende dat ze geworteld zijn in onze liefde voor God en het realiseren van zijn koninkrijk. De heilige Geest helpt ons in dit proces door ons innerlijke rust te geven over bepaalde keuzes en ons onrustig te maken over andere. Deze innerlijke rust en onrust zijn tekenen die ons helpen te onderscheiden wat van God komt en wat niet.
En nu kijken we naar de korte parabel die Jezus vandaag aanhaalt. Zodra het onderscheid is gemaakt, moeten we keuzes durven maken, namelijk al die zaken loslaten die een belemmering vormen om onze weg te gaan. Dit vraagt toewijding aan God, die ons van binnenuit leiding wil geven.
Dit is snel gezegd en lang niet evident. Velen stuiten immers op een soort onvermogen. Geen paniek. God kent onze binnenkant méér dan we die zelf kennen. In zijn oeverloze barmhartigheid komt Hij ons onvermogen te hulp om – in zijn genade – ons ‘niet kunnen’ om te keren naar een ‘kunnen’. Niet als een prestatie van onzentwege, maar als gevolg van onze overgave aan zijn werking – doorheen Christus – in ons.
Onderscheiden en keuzes maken … Beiden zijn een zaak van genade. Wie het zelf in handen neemt, zal al snel geestelijk gefrustreerd geraken.
Laat ons knielen voor de Allerhoogste, nederig en arm, om met een geopend hart biddend het grote ‘U’ uit te spreken.
Laten we bidden
Vader,
help ons om te onderscheiden
wat werkelijk belangrijk is in ons leven.
Geef ons de wijsheid en de moed
om de waardevolle keuzes te maken
die ons dichter bij U brengen.
Verlicht ons gebed en onze gedachten
met de genade van uw heilige Geest,
zodat wij met helderheid kunnen zien
wat ons zal leiden
naar vreugde en vervulling
in liefde en waarheid.
Door Christus, onze Heer.
Amen.
Geliefde mensen, laten we ons openen voor Gods leiding in ons leven en vertrouwen op de richting die Hij ons diep van binnen aanreikt.
Een toegewijde woensdag,
kris
Om mee op weg te gaan
Maak het stil diep in jezelf. Neem hiervoor zowel de tijd als de geschikte ruimte. Overweeg je levensstijl en de keuzes die je dagelijks maakt, en vraag jezelf af: Wat brengt je rust? Wat veroorzaakt onrust? Analyseer zowel de rust als de onrust die je ervaart, en probeer te begrijpen wat deze gevoelens je willen vertellen. Leg dit alles biddend neer in de schoot van God, erop vertrouwend dat Hij je – in Christus – leiding wil en zal geven.
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.