25 juli – H. Jakobus, apostel

Feest – eigen lezingen

Uit de tweede brief van Paulus aan de Korintiërs 4, 7-15

In ons sterfelijk bestaan wordt het leven van Jezus zichtbaar.

Broeders en zusters,
wij zijn slechts een aarden pot voor deze schat; het moet duidelijk zijn dat onze overweldigende kracht niet van onszelf komt, maar van God. We worden van alle kanten belaagd, maar raken niet in het nauw. We worden aan het twijfelen gebracht, maar raken niet vertwijfeld. We worden vervolgd, maar worden niet in de steek gelaten. We worden geveld, maar gaan niet te gronde. We dragen in ons bestaan altijd het sterven van Jezus met ons mee, opdat ook het leven van Jezus in ons bestaan zichtbaar wordt. 
Voortdurend worden wij levenden omwille van Jezus aan de dood prijsgegeven, opdat in ons sterfelijke bestaan ook het leven van Jezus zichtbaar wordt. Zo is in ons de dood werkzaam, en in u het leven. 
Er staat geschreven: ‘Ik bleef vertrouwen, daardoor kon ik spreken.’ In datzelfde vertrouwen spreken ook wij, omdat we geloven en weten dat Hij die de Heer Jezus heeft opgewekt ook ons, net als Jezus, zal opwekken, zodat wij samen met u voor Hem zullen staan. 
Dit alles gebeurt dus omwille van u, zodat Gods goedheid, die zich door steeds meer mensen verbreidt, ook tot steeds meer dankzegging leidt, tot eer van God.

Tussenzang: Ps 126, 1-6

Refr.: Zij die in tranen zaaien, zullen oogsten met gejuich.

Toen de Heer het lot van Sion keerde,
was het of wij droomden,
een lach vulde onze mond,
onze tong brak uit in gejuich.

Toen zeiden alle volken:
‘De Heer heeft voor hen iets groots verricht.’
Ja, de Heer had voor ons iets groots verricht,
we waren vol vreugde.

Keer ook nu ons lot, Heer,
zoals U water doet weerkeren in de woestijn.
Zij die in tranen zaaien,
zullen oogsten met gejuich.

Wie in tranen op weg gaat,
dragend de buidel met zaad,
zal thuiskomen met gejuich,
dragend de volle schoven.

Vers voor het evangelie (Mt 5, 8)

Alleluia.
Gelukkig wie zuiver van hart zijn,
want zij zullen God zien.
Alleluia.

Uit het evangelie volgens Matteüs 20, 20-28

‘Mijn beker zullen jullie drinken’.

De moeder van de zonen van Zebedeüs met haar zonen kwam naar Jezus toe. Ze wierp zich voor Hem neer om Hem om een gunst te vragen. 
Hij vroeg haar: ‘Wat wilt u?’
Ze antwoordde: ‘Beloof me dat deze twee zonen van mij in uw koninkrijk naast U mogen zitten, de een rechts van U en de ander links.’
Maar Jezus zei hun: ‘Jullie weten niet wat je vraagt. Kunnen jullie de beker drinken die Ik zal moeten drinken?’
‘Ja, dat kunnen wij,’ antwoordden ze.
Toen zei Hij: ‘Uit mijn beker zullen jullie inderdaad drinken, maar wie er rechts en links van Mij zullen zitten kan Ik niet bepalen, die plaatsen behoren toe aan hen voor wie mijn Vader ze heeft bestemd.’ 
Toen de andere leerlingen hiervan hoorden, namen ze het de beide broers kwalijk. 
Jezus riep hen bij zich en zei: ‘Jullie weten dat heersers hun volken onderdrukken en dat leiders hun macht misbruiken. Zo mag het bij jullie niet gaan. Wie van jullie de belangrijkste wil zijn, moet dienaar van de anderen zijn, en wie van jullie de eerste wil zijn, moet slaaf van de anderen zijn – zoals de Mensenzoon niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losgeld voor velen.’

Van Woord naar leven

PELGRIMAGE
(Bij de feestdag van de apostel Jakobus)

Vandaag vieren we het feest van de heilige Jakobus, apostel; een heilige die velen heeft geïnspireerd tot pelgrimage naar Santiago de Compostella. Deze tocht, diep geworteld in de christelijke traditie, wordt gezien als een uitdaging om het eigen leven onder de loep te nemen, vaak ook uit dorst naar geestelijke groei of om tot belangrijke keuzes in het leven te komen.

Laten we proberen de lezingen van vandaag te verbinden met de reis naar Santiago de Compostella.

In de tweede brief van Paulus aan de Korintiërs lezen we over de aarden pot waarin de schat van Gods kracht huist. Dit beeld roept de kwetsbaarheid van onze menselijke natuur op, en tegelijkertijd de glorie van Gods aanwezigheid in ons. De weg naar Santiago, met zijn fysieke en spirituele uitdagingen, wijst op deze dualiteit. Pelgrims worden voortdurend geconfronteerd met hun eigen zwakheden, maar ook – als het goed is – met momenten van goddelijke kracht en voorzienigheid. Elke stap op deze weg is een getuigenis van het geloof dat, ondanks onze kwetsbaarheid, Gods kracht ons voortdrijft en in staat stelt om niet alleen te overleven, maar te leven in de volheid van Christus.

Dit geloofsvertrouwen weerspiegelt zich in Paulus’ woorden: ‘We worden van alle kanten belaagd, maar raken niet in het nauw. We worden aan het twijfelen gebracht, maar raken niet vertwijfeld.’ De pelgrimstocht naar Santiago is vaak een metafoor voor het leven zelf – een reis vol beproevingen, maar ook vol genade. Het dragen van het sterven van Jezus in ons bestaan, zoals Paulus het beschrijft, vindt zijn weerklank in de dagelijkse offers en overwinningen van de pelgrims op hun tocht. Het leven van Jezus wordt zichtbaar in ons door onze bereidheid te sterven aan ons oppervlakkige ik, zodat ons ware ik in Christus kan opstaan.

In het evangelie volgens Matteüs zien we een andere dimensie van deze reis: de zoektocht naar ware grootheid in het koninkrijk van God. De vraag van de moeder van de zonen van Zebedeüs laat een menselijke neiging zien naar eer en positie. Jezus’ antwoord richt ons echter op een radicaal andere weg – die van dienstbaarheid en zelfopoffering. ‘Wie van jullie de belangrijkste wil zijn, moet dienaar van de anderen zijn.’
De tocht naar Santiago is een uitnodiging om je te oefenen in deze woorden van de Heer. Zo roept de tocht vaak op tot concrete solidariteit met de andere tochtgenoten. In de vele herbergen en huizen van opvang onderweg vindt men elkaar in goede gesprekken en gedeelde ervaringen. Pelgrims zijn elkaar tot steun en zijn bereid de ander te ‘dragen’ wanneer nodig. Deze gemeenschapszin weerspiegelt de kern van Jezus’ boodschap: in dienstbaarheid aan elkaar vinden we ware grootheid.
Het is in de bereidheid om de lasten van anderen te verlichten, om te luisteren en te helpen, dat de pelgrim de geestelijke vruchten van de reis ontdekt. Zo wordt de tocht naar Santiago niet alleen een persoonlijke spirituele ervaring, maar ook een gezamenlijke reis van liefde en mededogen, waarin de pelgrims elkaar bemoedigen en versterken in hun geloof en leven.

De pelgrimages naar plaatsen zoals Santiago de Compostella zijn symbolisch voor de diepere, innerlijke pelgrimage die elke mens maakt. De ware pelgrimage vindt plaats in het hart, waar we onszelf door God laten vinden. Het is een reis van nederigheid en overgave, waarbij we ons openen voor Gods aanwezigheid en ons leven laten vervullen door zijn liefde in Christus. In deze innerlijke tocht ontdekken we dat de ware bestemming een intieme eenheid met God is, waar Hij ons leven wordt en wij in Hem wonen. Dit met de bedoeling Gods liefde te worden.

Laten we bidden

Heilige Jakobus,
leid ons vanuit de hemel
in de zoektocht naar ware eenheid met God.
Help ons om onze innerlijke reis
met nederigheid en overgave te maken,
zodat wij ons leven kunnen laten vervullen
door de liefde van Christus.
Mogen wij,
door onszelf open te stellen voor Gods aanwezigheid,
de ware bestemming van ons leven vinden:
een diepe en intieme eenheid met onze Schepper.
In Christus, onze Broeder en Heer.
Amen.

Geliefde mensen, moge je dag gevuld mag zijn met momenten van bezinning, liefde en vreugde, en dat je elke stap met vertrouwen mag zetten in het geloof dat God in ons werkzaam is.
Zegen over deze nieuwe dag!
Genegen, kris

Om mee op weg te gaan

Wat betekent het voor mij om een pelgrim te zijn in mijn dagelijks leven?

Hoe kan ik mijn oppervlakkige ik loslaten zodat mijn ware ik (het ik waarvan God heeft gezegd dat Hij het geschapen heeft naar zijn beeld en gelijkenis) in Christus kan opstaan?

Blog ‘Van Woord naar leven’

Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.

Klik hier voor de blog.

Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.

 

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.